หมดแล้ว แหวนนพสิทธิ์ฤทธิชัยมงคล รุ่น 2

อ่านแล้ว รู้สึกอดขำท่าน spaiderman ไม่ได้ เอาน่า ถ้าเป็นของๆเรา เป็นของคู่บุญบารมีของเราแล้ว ยังไงๆก็ต้องเป็นของๆเราจนได้นั่นแหละ ถึงของสิ่งนั้นอาจจะเที่ยวไปที่อื่นๆก่อนหลายๆที่ สุดท้ายก็ต้องกลับคืนมาสู่ผู้เป็นเจ้าของจนได้นั่นแหละ หรือถ้าอยากจะได้ครอบครองเป็นเจ้าของแบบมั่นใจชัวร์ๆ ก็ต้องเร่งแผ่บุญความดีที่เคยทำมาทั้งหมดให้แก่เทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่รักษาแหวนให้เรา บอกกับท่านว่าอย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลๆ ให้รีบกลับมาหาเราผู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงโดยเร็วด้วยเถิด ก็คงจะสมหวังได้ครอบครองเป็นเจ้าของในไม่ช้า แล้วจะเก็บรักษาบูชาไว้ให้สำเร็จประโยชน์เป็นอย่างดี

 

แหมท่าน ก็มันหวาดเสียวน้อ
ลุ้นยิ่งกว่าลุ้นหวยอีก 55555
ตอนนี้ก็พยายามเข้าดูกระทู้ทุกวัน
กัวจะพลาดข่าวทริปปลุกเสกแหวนอีก 555
แต่ก็ไหว้พระขอให้ดลใจเจ้านายอย่าสั่งงาน
ตรงกับทริปอีกเลย ไม่งั้นแห้วอีกแน่ ^__^
อยากไปกราบหลวงปู่ หลวงพ่อ และพระสุปฎิปัณโนทุกท่านด้วยอะครับ
ถ้าไปเองก็คงห่โอกาสเข้าหาท่านยาก เป็นโอกาสและประสบการณ์ที่ดีด้วยครับ
ปกติผมไม่เคยอยากได้อะไรมากแบบนี้ ปกติจะคิดว่า
ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่รอบนี้มันทำใจลำบาก แปลกเหมือนกัน
บางทีก็ขำตัวเองเหมือนกันว่ากูบ้าอะไรนักหนาวะรอบนี้
5555 ^__^

 

ว้าว ทริปนี้มาทางเหนือด้วย
ผมอยู่เหนือ ขออนุญาตดักรอ
ที่เชียงใหม่น๊ะคร้าบบ ^__^
ขออนุญาตร่วมทริปด้วยคนครับ

 

อยากไปเหมือนกันครับ แต่ใช้ปัจจัยเยอะพอควร เพราะไปแต่ละวัดก็อยากทำบุญด้วย

อธิษฐานขอให้มีคนบูชาพระในกระทู้ของผม จะได้นำเงินไปทำบุญทริปนี้ครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

โมทนากับทุกท่าน

ขอรอทริปที่ไปเช้าเย็นกลับจะมีอีกไหมครับ

 

และแล้วก็ลุล่วงไปด้วยดีกับทริปไปเหนือในครั้งนี้
แม้จะมีอุปสรรคบ้างจนเกือบจะล้มโปรแกรมเพราะคนไปน้อย
แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจไปกันทั้งหมด 5 คน และก็ได้ คุณ spaiderman กัลยาณมิตรที่แสนดีมาร่วมแจมด้วย โดยขับรถตามไปเอง
ซึ่งก็ต้องขอขอบคุณในความมีน้ำใจของคุณ spaiderman ที่แม้จะไม่ทันได้จองแหวนรุ่นนี้ไว้
แต่ก็มาช่วยขนแหวนยกขึ้นยกลงให้โดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด

คราวก่อนว่าไปตราดนี่อึดแล้ว คราวนี้อึดยิ่งกว่าเพราะออกเดินทางกันตั้งแต่ 4 ทุ่ม คืนวันศุกร์ไปจนถึง 4 ทุ่มของคืนวันเสาร์ถึงได้เข้าที่พัก
เรียกได้ว่าคนขับอึดมาก ขับ 24 ชม.เต็มโดยไม่ได้พักงีบเลย
แล้วพอวันอาทิตย์ก็ออกเดินทางกันตั้งแต่ 7.30 น. กว่าจะกลับถึงกทม.ตี 5 เช้าวันจันทร์
ผมเองก็ไม่ได้หลับเลย นั่งเป็นเพื่อนคนขับตาสว่างมาตลอดทาง แต่ก็แปลกที่ไม่ง่วงและก็ไม่เพลียด้วย
แถมพอถึงบ้านจัดข้าวของเสร็จ อาบน้ำแล้วก็ออกมาทำงานต่อโดยไม่ได้พักงีบเลย
ยังแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมไม่ง่วง ไม่มึนงง ไม่เพลีย ยังสดชื่นอยู่เหมือนกับคนปกติทั่วไป อาจจะเป็นเพราะธรรมปิติหล่อเลี้ยงก็เป็นได้
เพราะการนำแหวนไปเสกคราวนี้นับได้ว่าสุดยอดมากๆ ต้องเสียดายแทนหลายๆ ท่านที่ไม่ได้ไปด้วย
เพราะถ้านับอายุครูบาอาจารย์ที่เสกในคราวนี้รวมกันก็เกิน 1,000 ปี เพราะแต่ละท่านก็ 70-80 กว่าขึ้นไปเกือบทั้งนั้น
โดยไปทั้งหมด 19 วัด ได้เสก 16 วัด

 

ไปถึงวัดแรกคือ วัดอรัญญวิเวก อ.แม่แตง เชียงใหม่
แต่ปรากฏว่า ท่านพระอาจารย์เปลี่ยน ได้ลงมากิจนิมนต์ที่กทม.
ก็ได้ หลวงตาประสิทธิ์ ฉันทาคโม วัดอรัญญวิเวก แม่แตง เชียงใหม่ ท่านอธิษฐานจิตให้



<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:TargetScreenSize>800x600</o:TargetScreenSize> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]-->[FONT=&quot]หลวงตาประสิทธิ์ ฉันทาคโม อายุ 74 ปี ท่านเป็นน้องของ พระอาจารย์ทองสุก อุตฺตรปัญโญ และเคยอยู่ที่ป่าเมี่ยง อ.แม่สาย มากว่า 40 ปี
[/FONT][FONT=&quot]ไปรอท่านฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงได้กราบขออนุญาตให้ท่านช่วยอธิษฐานจิตให้[/FONT]
[FONT=&quot]ท่านพิจารณาแหวนแล้วเห[FONT=&quot]็น[/FONT]ว่าเป[FONT=&quot]็[/FONT]นอาวุธเทพต่างๆ ท่านเลยบอกว่า...อะไรจะไปสู้พุทโธได้...
[/FONT]

 

หลังจากนั้นก็ได้ไปกราบ หลวงปู่สังข์ สังกิจโจ วัดป่าอาจารย์ตื้อ อ.แม่แตง เชียงใหม่
ซึ่งวัดท่านก็ไม่ไกลจากวัดพระอาจารย์เปลี่ยนมากนัก
พอท่านรู้ว่าแหวนนี่ทำให้กับทางวัดสะแก ท่านก็เลยคุยให้ฟังว่าสมัยท่านหนุ่มๆ ท่านเคยเจอหลวงปู่ดู่ด้วย ถ้ำเมืองนะท่านก็เคยไป
พอท่านจับสายสิญจน์ท่านก็บอกว่าเสกมาเยอะแล้วนี่
ท่านเสกไปด้วยและก็พักมาเล่าเรื่องสมัยอยุธยาไปด้วย ทั้งเรื่องพระกรุ
เรื่องพม่าตีอยุธยาขนทองไป แต่บอกว่าไม่ใช่พม่าที่ทำลายเจดีย์แต่มีคนไปขุดทำลาย ....
เสกไปเล่าไป แต่น่าแปลกที่ว่าตอนท่านหันมาเล่าท่านก็ไม่ได้หยุดเสก
พลังยังคงต่อเนื่องไม่ได้หยุดชะงักหรือขาดตอนแต่อย่างใด
ทำให้นึกถึงจิวแปะทงในนิยายจีนเรื่องมังกรหยก ที่สามารถแบ่งจิตเป็น 2 ใช้ 2 มือสู้กันเอง
ตอนเสกเสร็จท่านยังชมว่าของอยุธยานี่เขาแน่จริงๆ



หลวงปู้สังข์ อายุ 84 ปี ท่านเป็นหลานแท้ๆ ของ ลป.ตื้อ อจลธัมโม
ท่านเป็นหนึ่งในพระอริยสงฆ์ที่ หลวงตามหาบัว วัดป่าบ้านตาด กล่าวถึงว่าเป็นเนื้อนาบุญของโลก

 

พี่ละสุดยอดจริงๆ ที่ไม่เพลีย
ผมละโคตรเพลียเลย
ส่งเมลรูปไปให้เมื่อเช้าแล้วน๊ะครับพี่ ^__^

 

วัดที่ 3 คือ หลวงปู่กวง โกสโล วัดป่านาบุญ อ.แม่แตง เชียงใหม่
อายุ 77 ปี ท่านเป็นศิษย์เอกของ ลพ.ประสิทธิ์ วัดป่าหมู่ใหม่ ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบมากรูปหนึ่ง



ไปถึงท่านกำลังนอนอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ ตามปกติท่านไม่ค่อยอธิษฐานวัตถุมงคลให้ใครนัก
ต้องดูทิศทางลมให้ดี เพราะเพื่อนเคยไปขอให้ท่านอธิษฐานพระให้เจอท่านไล่มาแล้ว
แต่ในเมื่อมาแล้วก็ต้องเสี่ยงดวง เพราะจะให้ หลวงพ่อประสิทธิ์ วัดป่าหมู่ใหม่ ท่านอธิษฐานจิตให้ก็คงยาก
ก็ต้องทำใจดีสู้เสือ กราบเรียนท่านไป ท่านก็ว่า...ให้เสกก็พุทโธ ธัมโม สังโฆ...
แล้วท่านก็อนุญาตให้ยกลงมาให้ท่านอธิษฐานจิตให้ได้ ท่านอธิษฐานให้เร็วมากจนถ่ายภาพไม่ทัน
ยังดีได้รูปจากกล้องของคุณ spaiderman ที่ชักภาพได้ทัน เลยมีรูปมาลงให้ดูได้
พอท่านทำเสร็จท่านก็บอกว่า...ดี..ดี...เจริญดี...

 

วัดที่ 4 ที่ไป คือ วัดร่ำเปิง เพราะเพื่อนบอกว่า ครูบาอินถา ฐิตธัมโม วัดยั้งเมิน ท่านมาพักอยู่ที่วัดนี้
แต่พอไปแล้วปราฏกว่าท่านกลับไปวัดยั้งเมินนานแล้ว เลยไม่ได้เสก เพราะวัดท่านต้องเสียเวลาเดินทางไปมาก

ช่วงบ่ายก็เริ่มวัดที่ 5 ครูบาดวงดี ยติโก วัดบ้านฟ่อน อ.หางดง เชียงใหม่
ไปถึงท่านกำลังจำวัดอยู่ ก็เลยว่าจะไปกราบองค์อื่นก่อนแล้วค่อยแวะกลับมากราบท่านใหม่
แต่ปรากฏว่าโชคดีที่มีพระจากวัดอื่น 2 รูปมากราบนมัสการท่าน ตุ๊ที่ดูแลท่านอยู่เลยปลุกท่าน
พวกเราก็เลยมีโอกาสได้กราบท่านด้วยเลย



ครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อน อายุ 100 ปี ท่านเป็นพระอริยสงฆ์ล้านนาที่มีอายุพรรษามากที่สุดในเชียงใหม่
ท่านเป็นศิษย์เอกของ ครูบาอินตา สุทธิโก อดีตเจ้าอาวาสวัดวุฑฒิราษฎร์ (บ้านฟ่อน) ผู้มีวิชาอาคมขลัง
นอกจากนี้ท่านยังเป็นหมอยาแผนโบราณอีกด้วย
โดยสมัยก่อนท่านทำยาแผนโบราณได้หลายอย่าง โดยท่านทำเองทั้งหมด
ตั้งแต่ไปเก็บว่านสมุนไพรต่างๆ ในป่า แล้วนำมาคั่วและบดทำเองทุกขั้นตอน

ครูบาเทือง นาถสีโล วัดเด่นสะหรีศรีเมืองแคน ได้กล่าวชมครูบาดวงดีไว้ว่า

" หากไม่นับครูบาบุญปั๋น วัดร้องขุ้มแล้ว
ครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อนนับได้ว่ามีจิตที่เย็นที่สุดในเชียงใหม่ล้านนาเรายุคนี้ "

ท่านเมตตาเสกให้พักใหญ่เลยทีเดียว โดยช่วงสุดท้ายท่านเป่าให้อยู่ 7 ครั้งได้
นับเป็นความเมตตาอย่างหาที่สุดไม่ได้

 

วัดที่ 6 พระครูพิพิธปุญญาพิรัตน์ (อินตา กตปุญโญ) วัดศาลา ต.น้ำแพร่ อ.หางดง เชียงใหม่



อายุ 82 ปี 62 พรรษา ท่านได้รับขนานนามให้เป็น 1 ใน 5 เสือหางดง ได้แก่
... ครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อน, ครูบาจันทร์แก้ว วัดศรีสว่าง (มรณภาพแล้ว)
ครูบาบุญมา วัดช่างคำน้อย, ครูบาอินถา วัดอินทราพิบูลย์ และ ครูบาอินตา วัดศาลา
ท่านเพิ่งออกเหรียญรุ่นแรกท่านเมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง
คณะของคุณไพศาล แสนไชย (ผู้เขียนหนังสือนิมิตพิศวง) เคารพนับถือท่านมาก
วันนั้นคณะของเราไปวัดไหน เขาก็เข้าใจผิดว่าพวกเราเป็นคณะของคุณไพศาล
เพราะว่าเขาจะมารดน้ำขอพรปีใหม่จากครูบาอาจารย์ต่างๆ แต่พอดีคณะเราไปถึงก่อน
ซึ่งก้็เป็นโชคดีที่แต่ละองค์ท่านเลยไม่รับนิมนต์ไปไหน เพราะรับนิมนต์คณะของคุณไพศาลไว้ก่อนแล้ว
ทำให้คณะเราได้อานิสงส์ได้เจอแทบทุกรูป



ท่านเมตตาเสกให้พักใหญ่ เลยถามท่านว่ามีนิมิตอะไรเกิดขึ้นบ้างไหม
ท่านตอบว่า...มี...เห็นโยมมารุมกันบูชาแหวนนี้....

 

วัดที่ 7 ครูบาอินถา ปัญญาวชิโร วัดศรีลังกา (ต้นโชค) ต.ต้นโชค อ.หางดง เชียงใหม่
อายุ 83 ปี ไปถึงทางวัดก็นึกว่าเป็นคณะของ คุณไพศาล แสนไชย อีกล่ะ
เห็นแว่บแรก นึกถึง ครูบาผัด วัดศรีดอนมูล ท่านเมตตามากๆ
ท่านมักจะได้รับนิมนต์ไปนั่งปรกคู่กับ ครูบาอินถา วัดอินทราพิบูลย์ (หนองไคร้)
เพราะของท่านจะเสกออกแนวเย็น แต่ครูบาอินถา วัดหนองไคร้ จะเสกออกไปในแนวร้อน



ก่อนกลับท่านยังเมตตาให้ไปกราบขอความเมตตาจากอีกรูปหนึ่งใกล้ๆ วัดท่าน ซึ่งไม่ได้มีรายชื่ออยู่ในลิสต์รายการที่จะไป

 

วัดที่ 8 พระครูสุคนธ์รัตนคุณ (จันทร์แก้ว สุเมโธ) วัดคันธรส (ป่าซาง) บ้านคันธรส (บ้านทุ่งนาเวียง) ต.หนองตอง อ.หางดง เชียงใหม่



ท่านอายุได้ 83 ปีแล้ว แต่ยังดูกระฉับกระเฉง สุ้มเสียงมีอำนาจมาก
ไปถึงก็มีพวกชาวบ้านมารอต้อนรับคณะของคุณไพศาลอีกแล้ว
ก็กราบเรียนท่านว่าครูบาอินถาท่านแนะนำมา ท่านก็เมตตาทำให้

 

วัดที่ 9 พระครูถาวรศีลพรต (ครูบาอินถา ถาวโร) วัดอินทราพิบูลย์ (หนองไคร้) ต.หนองตอง อ.หางดง เชียงใหม่



อายุ 90 ปี 71 พรรษา ท่านถูกจัดให้อยู่ใน 1 ใน 5 เสือหางดง ดังนั้นพลังจิตของท่านจึงแก่กล้ามากๆ
จริงๆ แล้วท่านเป็นพระที่เมตตามากๆ แต่จริตท่านชอบไปทางบู๊
ดังนั้นเวลาเสกของๆ ท่านจึงจะออกไปทางร้อนแรง
ท่านจึงมักได้รับนิมนต์ให้ไปนั่งปรกคู่กับ ครูบาอินถา วัดศรีลังกา ซึ่งจะเสกไปทางเย็น
ซึ่งก็น่าจะจริงเพราะตอนเสกแหวน เห็นท่านเสกด้วยพระคาถาปฐมอักขระ หนุมานคลุกฝุ่น ฯลฯ
แต่ที่แน่ๆ คือ ท่านเสกให้แหวนนี้เตือนภัยได้
ที่วัดของท่านจะมีรังผึ้งหลวงขนาดใหญ่ 2 รังมาทำรังอยู่ที่หน้าบัณฑ์พระวิหาร และในหอไตรก็มีอีก 1 รัง
ท่านบอกว่าเขาหลบร้อนมาพึ่งเย็น

 

วัดที่ 10 ครูบาอินสม สุทธจิตโต วัดเทพกุญชร (หนองช้าง) ต.หนองตอง อ.หางดง เชียงใหม่ อายุ 63 ปี



ท่านเก่งทางข่ามคงมาก

 

วัดที่ 11 พระครูวิสุทธิสิลสังวร (สาย ติสสวังโส) วัดร้องขุด ต.แม่ก๊า อ.สันป่าตอง เชียงใหม่



อายุ 83ปี ท่านเป็นลูกศิษย์ครูบาเต้า อดีตเจ้าอาวาสวัดร้องขุด ซึ่งมีวิชาอาคมที่ขลังมาก
ครูบาสาย ท่านเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกับ หลวงพ่อบุญเย็น สำนักพระเจ้าพรหมมหาราช
ไปถึงท่านก็นึกว่าพวกเราเป็นคณะของคุณไพศาล แสนไชย อีก
ท่านเสกให้นานพอควร

 

วัดที่ 12 พระครูอรรถกิจจาทร (อุ่น อัตถกาโม) วัดโรงวัว ต.แม่ก๊า อ.สันป่าตอง เชียงใหม่ (ไม่ได้เสก)



อายุ 86 ปี ท่านเป็นพระอริยเจ้าที่มีกระแสจิตแก่กล้ามาก
ทรงอยู่ในฌานตลอดเวลา แม้แต่ครูบาอริยชาติยังให้ความเคารพยกย่อง
เคยมีคนมาหาท่านเห้นท่านนั่งนิ่งๆ ไม่ไหวติงนึกว่าท่านเป็นหุ่นขี้ผึ้ง
เพราะท่านนั่งนิ่งไม่เปลี่ยนอิริยาบถเลย
ท่านปลุกเสกวัตถุมงคลแต่ละครั้งนานมาก อย่างน้อย 1-2 ชม.เลยทีเดียว

ท่านไม่ได้เสกแหวนให้เพราะท่านรับนิมนต์คณะคุณไพศาล แสงไชยไว้
เพราะถ้าเสกท่านจะใช้เวลาเสกนาน 1-2 ชม. ท่านกลัวว่าถ้าท่านเสกให้แล้ว เดี๋ยวคณะคุณไพศาลมาแล้วจะต้องรอนาน
แต่ท่านก็เมตตาเป่ากระหม่อมและผูกข้อมือให้ และยังบอกว่าให้เอาของทิ้งไว้
เดี่ยวท่านจะเสกให้คืนนี้ แล้วค่อยกลับมารับเอาไป แต่เนื่องจากยังจะต้องไปองค์อื่นต่อเลยไม่ได้ฝากท่านไว้

 

กว่าจะออกจากวัดครูบาอุ่น ก็ประมาณ 6 โมงเย็นครึ่งได้
ก็ได้ไปวัดกอโชค ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กันต่อ แต่ที่วัดปิดไฟมืดหมดประตูวัดก็ปิดแล้ว
เลยว่าจะไปหา ครูบากฤษดา วัดสันพระเจ้าแดง ต่อ แต่เช็คแล้วท่านยังไม่กลับวัด
เลยไปหา พระอาจารย์พยุงศักดิ์ ธีรธัมโม วัดป่าแดด เชียงใหม่ แทน



พระอาจารย์พยุงศักดิ์ อายุ 35 ปี ท่านเป็นพระหนุ่มคงแก่เรียน ท่านศึกษาตำรับตำราโบราณล้านนามามากมาย
ได้รับถ่ายทอดวิชาศาสตร์ล้านนาจาก หลวงปู่ครูบา<wbr>คำปัน วัดหม้อคำตวง จนมีความรอบรู้ในสรรพวิชาต่างๆ เป็นเลิศ
เดิมท่านเป็นพระลูกวัดอยู่วัดควรค่าม้า ต่อมาได้รับแต่งตั้งให้มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดปาแดดแทน
ท่านเป็นผู้อยู่เบื้องหลังวัตถุมงคลหลายๆ ชิ้น ของนิตยสารอุณมิลิต



ภายในวิหารหมื่นพุทธที่ท่านสร้างด้วยไมสัก ภายในปิดทองทั้งหลัง มีหลวงพ่อตาหวานเป็นพระประธานศักดิ์สิทธิ์ประดิษฐานอยู่
ฝาผนังด้านในเขียนภาพพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ของทางเหนือเอาไว้ทั้งหมด ลงรักปิดด้วยทองคำแท้ๆ


กว่าจะคุยกับท่านเสร็จก็ 4 ทุ่ม เลยไม่ได้ให้ท่านเสกให้ เพราะเห็นว่าคนขับรถขับมา 24 ชม.เต็มโดยไม่ได้นอนเลย
ถ้าให้ท่านเสกให้อีกจะเสียเวลานาน แค่ได้มาเจอมาคุยกับท่านให้ท่านเห็นหน้าบ้างก็ดีใจแล้ว
เพราะสนิทกับท่านมากมาตั้งแต่ท่านยังอยู่วัดควรค่าม้า
ท่านมีฝีมือเชิงช่างและศิลปะเป็นอย่างมาก แผ่นจารพระสิงห์หลวงแผ่นใหญ่ๆ ที่วัดครูบาดวงดี วัดท่าจำปี ในอดีต
ท่านก็เป็นผู้จารให้ ท่านจารโดยไม่ต้องลอกลายก่อน สามารถลงเหล็กจารเป็นลายเส้นอันวิจิตรได้เลย
อีกทั้งฝีมือปั้นของท่านก็ใช้ได้ ท่านปั้นพระพิฆเณศของที่วัดเองได้อย่างสวยงามมาก


พระพิฆเนศ ในวิหารแดงที่ท่านปั้นเองกับมือ มีความศักดิ์สิทธิ์มาก

 

หลังจากพักผ่อนกันมา 1 คืน เช้าวันอาทิตย์ 7.30 น. พวกเราก็เริ่มตะลุยกันต่อ
วัดแรกที่ตั้งใจไปและตั้งใจมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ก็คือ

ครูบากฤษดา สุเมโธ วัดสันพระเจ้าแดง (วัดป่ายาง) อ.บ้านธิ จ.ลำพูน
อายุ 38 ปี ท่านเป็นหน่อเนื้อเชื้อสายพระโพธิสัตว์เจ้าผู้มากบารมี
เป็นศิษย์เอกของ ครูบาอินตา อินทปัญโญ วัดห้วยไซ ผู้ที่ทรงเวทย์วิทยาคมอย่างเอกอุแม้ตัวครูบาท่านเองก็สร้างวัตถุมงคลได้ขลังตั้งแต่ยังเป็นเณร
ท่านมีบารมีมากเป็นที่เคารพนับถือของชาวจีน มาเลเซีย และธิเบต
และที่สำคัญยิ่งคือ ท่านมีเจโตปริยญาณที่ไวมากๆ
สมัยก่อนตอนท่านยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก เวลาขึ้นไปกราบพระทางเหนือจะไปนอนค้างที่วัดท่านเป็นประจำ
เพราะจะได้คุยกับท่านนานๆ ได้เจออภินิหารของท่านหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องเจโตฯ นี่เจอประจำ
จนนั่งอยู่ต่อหน้าท่านไม่กล้าคิดไรฟุ้งซ่านนอกเรื่องนอกราว



ไปถึงวัดท่านตอน 8 โมงเช้า ท่านเพิ่งกลับมาจากกิจนิมนต์ข้างนอกพอดี
และถ้าพวกเราไปช้ากว่านี้อีกหน่อย ท่านก็จะไปกิจนิมนต์ข้างนอกอีกที่หนึ่ง
ไม่ได้เจอท่านมาเป็น 10 ปี ท่านยิ่งผ่องใสมีสง่าราศียิ่งกว่าเดิม
ไม่ค่อยพูดเล่นเหมือนแต่ก่อน ดูสงบสำรวมมากขึ้น
ท่านเมตตาอธิษฐานแหวนให้ แล้วก็บอกว่า...เจตนาดี มันก็ดีอยู่แล้ว


พิมพ์ที่ผมสร้าง อยู่ที่วิหารพระอุปคุต/ พิมพ์ที่เพิ่อนสร้าง อยู่ที่วิหารเก่า

มีเรื่องที่แปลกอย่างหนึ่ง คือ ในคณะที่ไปด้วยกันนี้มีอยู่ 2 คนที่เคยบูชาสมเด็จองค์ปฐมปางจักรพรรดิ 9 นิ้ว
ที่ผมสร้างถวาย 108 วัด เอามาถวายวัดท่าน โดยคนหนึ่งถวายพิมพ์ที่ผมสร้างขึ้น ส่วนอีกคนถวายพิมพ์ที่เพื่อนผมอีกคนทำขึ้น
ซึ่งผมก็เห็นแต่พิมพ์ที่เพื่อนทำตั้งอยู่ข้างๆ พระประธานในวิหาร ส่วนพิมพืที่ผมสร้างไว้ไม่เห็น
ท่านก็ทักขึ้นมาเองกับคนที่ถวายพิมพ์ที่ผมสร้างว่า..องค์ของโยมน่ะอยู่ในวิหารพระอุปคุต ซึ่งพระนี่คนถวายก็ลืมไปแล้ว พี่เขาก็ทำหน้างง
ท่านก็ว่า....โยมเคยทำไรไว้กับที่นี่มันจะติดอยู่ที่หน้าผากโยม พอฉันมอง...ก็เห็น
วันนั้นพวกเราเลยได้ร่วมกันทำบุญสร้างวิหารทานกับท่านด้วย กะว่าฝากบุญไว้ร่วมกับพระพทธเจ้าองค์หนึ่งในอนาคต

ตอนที่เสกพระท่านก็หยิบพระองค์หนึ่งขึ้นมาบอกว่าพระองค์เล็กนี้ดีมาก จิ๋วแต่แจ๋ว
(เป็นพระลป.ทวดของพี่ท่านหนึ่งในคณะที่ไป)
พี่อีกคนในคณะเลยเอาของให้ท่านอธิษฐานจิตให้บ้าง
ท่านก็หยิบลูกอมห่อจีวรอันหนึ่งขึ้นมาแล้วบอกว่า...เปิ้นสิ...แน่จริงๆ
(ลูกอมชานหมากห่อจีว ลป.สี วัดถ้ำเขาบุญนาค)

ท่านสอนว่า นะคือแม่ โมคือพ่อ พุทคือพระพุทธเจ้า ธาคือพระธรรม ยะคือพระสงฆ์
เลยถามท่านไปว่าทำไมเขาเอาแม่ขึ้นก่อนล่ะครับ
ท่านก็บอกว่า พระพุทธเจ้าเกิดจากไหน คนและสัตว์ทั้งหลายเกิดจากไหน
เกิดจากแม่ก่อนทั้งนั้น ดังนั้นแม่จึงถือได้ว่าเป็นครูใหญ่ทั้งหมด
ถ้าไม่นับถือแม่แล้วไซร้จะน้อมนำเอาคุณของอย่างอื่นมาใช้ไม่ได้เลย
แล้วรู้ไหมว่า พ่อน่ะท้องก่อนแม่
พอท่านเห็นเราทำหน้างงๆ ท่านก็อธิบายว่า ก่อนแม่จะตั้งท้องน่ะ จิตที่เขาจะมาเกิดจะมาอยู่กับพ่อก่อนเป็นเวลา 7 วัน
(เข้าใจว่าพอครบ 7 วันแล้วค่อยเคลื่อนไปกับอสุจิไปปฏิสนธิกับไข่ของแม่)
ดังนั้นจริงๆ แล้วพ่อน่ะท้องก่อนแม่เสียอีก
ท่านว่าเรื่องจิตนี่มันมีอยู่ในพระอภิธรรมปิฏก จิตนี่เล็กขนาดไหน
ท่านประมาณว่าเอาเส้นผมมาผ่าให้เป็นแว่น แล้วแบ่งแว่นวงกลมให้ได้เป็น 7 ส่วนนั่นแล