ป ร ะ เ ด็ น น้ อ ง แ ก้ ม ค รั บ

สลดใจมากครับกับข่าวน้องแก้ม ทั้งกระทบและกระเทือนจิตมาก
รู้สึกได้เลยว่า อภัยทาน นี่ยากจริงๆ ขนาดเราไม่ใช่พ่อแม่
ยังมีโทสะเกิดๆดับๆ เบาบ้างแรงบ้างตลอดเวลาที่ได้รับฟัง หรือเห็นภาพ

แต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้ครับว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องนั้น เป็นได้เฉพาะกรรมเก่าตั้งแต่อดีตชาติ หรือ ไม่จำเป็นครับว่าต้องเป็นกรรมเก่าครับ

สอนผมได้เลยครับ ขอบพระคุณมากครับ

 

ขอไว้อาลัยแด่น้องแก้มครับ

อยากรู้จริงๆ ไอ้นี้ก่อมากี่คดีแล้ว หรือเป็นคดีแรก

 

...เมื่อท่านจขกท. รู้สึก"สลดใจสงสาร"ผู้เสียชีวิต ในขณะนั้น จิตเป็นไปกับ"กรุณา" เป็นกุศล...แต่ครั้น"กรุณา"ดับไป จิตที่เกิดต่อมาคือ"โทสะ" มีความทุกข์เพราะเคืองขุ่นในอาการเสียชีวิตของเขา...ขณะนี้ใจเป็นบาปเสียเเล้ว..เพราะขาดสติและปัญญากำกับ จึงไม่อาจประคองใจไว้ในอุเบกขาคือการวางเฉยเพราะทราบความที่เราทั้งหลายต่างมีกรรมเป็นของตนเสมอกัน...ไม่เว้น..

สิ่งที่เกิดกับน้องนั้น มาจากเจตนาที่เธอเคยมีมาก่อน เคยทำโดยทำนองคล้ายกันมาแล้ว.....เพราะสิ่งทั้งปวงย่อมไหลมาแต่เหตุ เท่านั้น ไม่มีความบังเอิญหรือเกิดเองได้ลอยๆ ทั้งไม่มีใครทำให้เกิดแทนใครได้..จริงอยู่ ในปัจจุบัน น้องเป็นคนดี ไม่คิดร้ายใคร แต่ในอดีต เธอได้ประมาททำบาปโดยอาการคล้ายๆกับที่คนร้ายทำแล้ว...ในอนาคต แม้คนร้าย ก็ย่อมได้ฐานะเป็นเหยื่อทำนองเดียวกับที่น้องเป็น....

...ที่จริง นี่เป็นเพียงเศษเสี้ยวของบาปกรรมที่เหลือจากการไปเสวยผลในนรกและอบายแล้วเท่านั้น.....

 

ถ้าประเทศเรายังคิดกันได้แค่นี้ ..
ความคิดคนประเทศเราก็ยังสู้คนเยอรมันเมื่อ 100 ปีที่แล้วไม่ได้เลย

 

กรรมนำพาให้สองจิตที่มีวาระกรรมมาบรรจบกัน
คนหนึ่งมาชดใช้ คนหนึ่งมาก่อกรรม
ไม่รู้จะวนเวียนสลับบทบาทกันไปมาตลอดไปหรือไม่
ก็ขึ้นกับสภาพจิตของน้องเขาว่า ชดใช้คราวนี้ จะอโหสิได้หรือไม่
เรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิด
และใช่ว่าจะป้องกันไม่ได้
แต่เมื่อมันเกิดไปแล้ว จบแล้ว
คนทำผิดก็รับกรรมทางโลก คือ จำคุก และไม่มีที่ยืนในสังคมอีกต่อไป
ตายไปก็ย่อมได้รับกรรมที่ฆ่าคนไว้อย่างแน่นอน
ทั้งหมดทั้งมวล เพราะความขาดสติแท้ๆ มีอบายมุขเป็นตัวกระตุ้น
ถ้าจะแก้กฏหมายกัน อย่างที่เป็นกระแสในตอนนี้
ส่วนตัวก็เห็นควร แต่ไม่ต้องถึงกับประหาร
จับไปตอนเป็นขันธี และก็จำคุกตลอดชีวิตไป น่าจะดีกว่า
เพราะต่อให้บุคคลใดฆ่าคนด้วยความเหี้ยมโหดเท่าใด
เราก็ไม่ควรไปตัดสิน ไม่ควรให้ใครไปฆ่าเขา
มิฉะนั้น เราจะกลายเป็นคนชั่วที่อ้างความยุติธรรมไปเสีย
และอีกข้อหนึ่ง คือเรื่องเครื่องดื่มของมึนเมา
ถ้ารัฐไม่เห็นแก่ได้ ก็ควรทำให้มันเป็นของต้องห้ามไปเสีย
ปริมาณอาชญากรรมก็จะลดลงได้มากแน่นอน

 

ชี้นำคนไปได้อีก ..

รู้เหตุของแต่ละประเด็นแต่ละวรรคแต่ละตอนมั้ย
รู้ผลที่จะเกิดของแต่ละประเด็นแต่ละวรรคแต่ละตอนมั้ย
รู้อะไรดีอะไรเสียของแต่ละประเด็นแต่ละวรรคแต่ละตอนมั้ย

 

อย่ามองเพียงผิวเพลิน จงมองให้เห็นเหตุปัจจัย มองให้กว้าง
บางทีเหตุปัจจัยเล๋กน้อยก็เป็นเหมือนประกายไฟ
แม้จะเล็กน้อยแต่เมื่อถูกเชื้อก็ลุกลามใหญ่โต

 

ดูช่อง อัมรินทร์ทีวี ก่อนหน้านี้ผู้ว่าการรถไฟบอกว่าฆาตรกรเป็นพนักงานของบริษัทเอกชนที่มารับช่วงจากการรถไฟ แต่ผู้สื่อข่าวขุดขุ้ยและได้ข้อมูลที่แท้จริงฆาตรกรเป็นพนักงานการรถไฟ ไม่ได้เป็นพนักงานเอกชนตามที่ผู้ว่าการรถไฟออกมาพูดให้สัมภาษณ์

 

เมื่อเช้าเห็นข่าว จนป่านนี้ยังจิตตกไม่หายเลยค่ะ

 

เรื่องนี้ ไม่ว่าจะพูดแง่มุมไหน.. ก็มีแต่เรื่องทำให้ปวดใจ เพราะว่าไม่สามารถทำอะไรได้

 

...ให้ทราบว่า นี้คือ"ภัย"อันเลวร้ายอีกชนิดหนึ่งในวัฏฏะ ...เราทั้งหลายที่ยังเป็นปุถุชน ยังไม่พ้นภัยเช่นนี้เลย....สิ่งที่น่ากลัวคือ"เจตนาของตน" จริงๆ หากเรายังมืดบอดอยู่..ที่จะไม่ทำบาปกรรมเพราะได้โอกาสนั้นย่อมเป็นเรื่องที่ยากมาก.. เ พราะกิเลสที่สั่งสมมานานจนเป็นปัจจัยภายในที่มีกำลัง ย่อมสามารถบงการให้เราทำ พูด คิดสิ่งที่จะเป็น"ภัย"แก่ตนเองได้ตลอดเวลา

.. แม้ข่าวของน้อง...ก็เป็นปัจจัยกระตุ้น โทสะบ้าง กรุณาบ้างให้เกิดแก่ชนผู้เสพข่าว เขาทั้งหลายก็มีปฏิกิริยาไปต่างๆกันตามอัธยาศัยที่ตนสั่งสมมาจนชิน..

บางคนก็แช่งคนร้าย บางรายเสนอวิธีการลงโทษ ที่น่าสยดสยอง บางคนแผ่กรุณาว่าขอให้มีปาฏหาริย์ให้น้องปลอดภัย...มากรายเสนอให้แก้กฏหมายให้ฆ่าคนร้ายฯลฯ เขาส่วนมาก ไม่รู้ว่า ความเดือดดาลเคืองแค้นที่ตนแสดงออกมานั้น นอกจากไม่ช่วยให้ปัญหาในข่าวคลี่คลายไปในทางดีแล้ว ก็ส่งตนเข้าไปในบ่วงบาป..ที่ตนเท่านั้นต้องได้รับผลในภายหน้า แม้คนจำนวนมากอาจดีใจร่วมด้วยช่วยกระพือแรงโทสะให้สาแก่ใจ...และการแสดงออกนี้เป็นสิ่งที่คนทั่วไปนิยมว่าเหมาะสมแก่การณ์ แต่ เพราะไม่รู้ว่า บาปทางใจที่เกิดด้วยพยาบาทวิตกนั้น มีผลสามารถนำเกิดในนรกได้ ..ดังนั้งพึงทราบว่าไม่คุ้มเลยที่จะจิตตกยาวนานต่อเนื่อง นะครับ

ขอข้าพเจ้า.. อย่าได้มีใจยินดีร่วมด้วยช่วยพยาบาทกับใครๆ ...อย่าได้มีใจทราม ทำบาปหยาบช้าทารุณอย่างคนร้ายทั้งหลายเลย ด้วยอำนาจกุศลทั้งหลาย ขอข้าพเจ้า มีหิริโอตัปปะ แรงกล้า มีศีลคุ้มครองตนทุกเมื่อเทอญ..

 

เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง คนไร้ศีลธรรมมากๆ ฝนฟ้าไม่ตกต้องมาฤดูกาล
จะมีภัยพิบัติต่างๆเกิดขึ้น ผู้คนจะจับดาบอาวุธทั้งหลายมาเข่นฆ่ากันเอง

ผู้มีบุญ มีศีลครองธรรมจะพากันหนีเข้าป่า >_<



จำเขามาอีกที

 

แนวโน้มคงไม่ปล่อยให้มีคดีที่สาม (คดีแรก 13ปีก่อนมีเหตุข่มขืนบนรถไฟ แต่ไม่ได้ฆ่า.. รฟท ปัดความรับผิดชอบ)

.. ตอนนี้คนเค้ากำลังจะสังคายนาระบบความปลอดภัยรถไฟ เพราะสังคมเรียกร้องมากๆ

และก็กฎหมายฆ่าข่มขืน และ ข่มขืน .. อันที่จริงก็น่าจะโยงไปถึงสื่อลามก ล่อแหล่มด้วยก็ดีนะ

เอาทีเดียวเลย ไหนๆก็โยงกันมาไกลขนาดนี้แล้ว

 

อย่างกรณีคดีลูกชายราชาเพลงเพื่อชีวิต คดีรุมข่มขืนเด็กนักเรียน 13 ขวบ อัยการสั่งฟ้องเพื่อน 2 คนที่ร่วมก่อเหตุ แต่ยกฟ้องลูกชายราชาเพลงเพื่อชีวิตคนนี้ โดยอัยการไม่ขอเปิดเผยเหตุผลของการยกฟ้อง

" เกิดเป็นลูกคนเดียว พ่อรักดังดวงใจ อยากจะได้อะไร พ่อคอย ตามใจ ตามใจ ตามใจ....ข้อหาอุกฉกรรจ์ปล้นฆ่าและข่มขืน "

 

โรคกรรมครับ จิตตกอย่าไปคิดมากครับ ชาตินี่อาจไม่ผิด แต่ชาติก่อนๆ ....

ต้องปล่อยวางครับ


.

 

อย่ายินดีกับการฆ่า อย่ามีจิตคิดปองร้ายใคร อย่ายินดีกับการตายของใคร เวรไม่อาจระงับได้ด้วยการจองเวรต่อกัน

 

แต่มันก็น่าโกรธนะครับทุกคน ก็คนก่อมันเหี้ยม มันชั่ว มันอำมหิต มันก็น่าโกรธเป็นธรรมดา

 

ในเวลาเพียงช่วงลัดนิ้วมือของอนันตจักรวาล
มีเหตุการณ์ทำนองเดียวกันนี้กำลังเกิดขึ้นอย่างมากมายมหาศาลเป็นอสงไขย
เกินกว่าที่จะนับได้ ... เราคงลืมไป

ในขณะที่เรากำลังนั่งดูเกมโชว์ เดินเลือกซื้อเสื้อผ้าสวยๆ
หรือขณะกำลังโพสต์ภาพอาหารจานอร่อยลงในเฟสบุค เพื่อรอเพื่อนๆ มากดไลค์
ก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่เด็กผู้หญิงจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน กำลังถูกทารุณกรรมด้วยวิธีการที่สุดโหด
ถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวเพื่อรอคอยการถูกกระทำย่ำยี ในห้องสี่เหลี่ยมที่ไหนสักแห่ง อาจเป็นในซอยที่เราอยู่
เหยื่อผู้น่าสงสารอาจเคยเป็นบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งของเราเมื่อในอดีตชาติ

ตอนที่ลูกๆ ของเราเกิดมา เราต่างคาดหวังว่าเขาคงไม่โชคร้าย เราจะดูแลปกป้องเขาอย่างดีที่สุด
เขาจะต้องโตมาเป็นที่พึ่งของเราในยามแก่เฒ่า... แต่จะมีสักกี่คนที่ได้อย่างใจหวัง
เราคิดกันไปเองว่าเขาคือทายาทของเรา
หากแต่ในความเป็นจริง เราทุกคน ล้วนเป็นทายาทแห่งกรรม

 

คนชั่วคนนี้ไม่ได้ก่อคดีนี้ครั้งแรก เคยข่มขืนคนบนรถไฟมาแล้ว ๒ ครั้ง ตามข่าว

ถ้าปล่อยไป มีโอกาสทำชั่วได้อีก

 

คนทำผิดต้อง ลงโทษตามบทลงโทษของความผิดนั้นๆ
ญาตของผู้กระทำผิดควรทำใจให้ได้(ไม่ใช่เข้าข้างญาตของกู)
จะเห็นว่าบ้างเมืองเรามีการยกพวกพ้องของตน มีพวกกู ของของกู
จึงมีการเบียงเบนความยุติธรรม หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ความยุติธรรมก็จะค่อยๆ หายไป เราคิดดูสิจะอยู่กันอย่างไร นั่นก็เพราะเรา เข้าข้างตัวเอง ญาตของตัวเองจนลืมความถูกต้องเป็นธรรมไปเสีย