หลวงปู่ทองทิพย์ ปิดตาจันทรคราส เหล็กไหลไพรดำ เหล็กเปียก เหล็กไหลเงินยวง

ตะกรุดจารมือหลวงปู่ทองทิพย์ ไม่ใช่แค่ท่านเสกแต่หลวงปู่ท่านจารด้วยลายมือของท่าน ไม่ใช่โรงงานปั้ม ๆ แล้วก็นำมาให้พระท่านเสก ​

​

มีขนาด ๕ นิ้ว ๓ นิ้ว และ ๒.๕ นิ้ว ท่านใดสนใจโทรสอบถามหรือส่งข้อความได้ครับ

รับประกันแท้ตลอดชีพโดยหมอเสือ อภิทรัพย์
0847314845

 

อีกสถานที่สำคัญทางเหนือหลวงปู่ท่านจะไปที่ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ ไปเยี่ยมเยียนตุ๊เจ้าเสือดาว ชื่อเต็ม ๆคือ ครูบาราศี โชติโก เดิมท่านเป็นฤๅษีอยู่ในทำเสือดาว ท่านจะไม่ฉันเนื้อสัตว์ ฉันเฉพาะผลไม้เท่านั้น เป็นเรื่องแปลกอยู่อย่างคือหลวงปู่ท่านไม่เคยไป อ.เชียงดาว มาก่อนแม้แต่คนขับรถเองก็ไปไม่ถูกเพราะไม่เคยไป

ในครั้งนั้นไปเชียงดาวกันหนึ่งคันรถบัส ลูกศิษย์ที่ไปด้วยในครั้งนั้นเล่าว่า หลวงปู่ทองทิพย์ท่านไม่เคยไป แต่ท่านสามารถบอกคนขับรถว่าให้เลี้ยวไปทางนั้นทางนี้พอถึงแยกให้เลี้ยวทางซ้ายและปึงถ้ำเสือดาวทั้ง ๆ ที่ท่านไม่เคยไปมาก่อนเลย (น่าจะเป็นสถานที่เก่าของท่านในอดีตชาติหรือหลวงปู่มีญาณหยั่งรู้หรือเทวดามาบอกหลวงปู่ซึ่งก็ไม่มีใครกล้าถามหลวงปู่ว่าทราบได้อย่างไร)

สมัยก่อนถ้ำเสือดาวถือว่าแรงมีอาถรรพ์มากมายลูกศิษย์คนนี้ก็เลยอยากชมถ้ำเสือดาวบ้างไหน ๆ ก็มาถึงแล้วจึงเอ่ยขออนุญาติตุ๊เจ้าเสือดาว แต่ตุ๊เจ้าเสือดาวกลับบอกว่า ไม่ต้องขออนุญาติเราให้ไปขอจากหลวงปู่ทองทิพย์ เราเป็นเพียงผู้เฝ้าถ้ำแห่งนี้เท่านั้น ทำให้ลูกศิษย์มองหน้ากันแบบงง ๆ ภายในถ้ำเสือดาวเข้าไปจะแบ่งเป็นห้อง ๆ แต่จะมีห้องหนึ่งพอเจ้าไปอากาสจะเย็นมากถึงมากที่สุดเหมือนอยู่ในห้องเย็นกันเลย พอจุดเทียนในห้องนี้ก็จุดแล้วก็ดับถึงกับว่าจุดไม้ขีดไฟไม่ติดกันเลย ว่ากันว่าน่าจะมีขอวิเศษอยู่ในห้องนี้

ซึ่งการไปครั้งนี้หลวงปู่ได้นำคณะลูกศิษย์ช่วยตุ๊เจ้าเสือดาวสร้างบันไดขึ้นถ้ำจนแล้วเสร็จ

 

พุทธกวัก(ดีดน้ำมนต์) หลวงปู่ทองทิพย์ เนื้อเหล็กใหลเงินยวง v๒ องค์ที่ ๒ ​

 

พระปิดตาจันทราส หนึ่งในสิบองค์(กว่า)ของคณะที่ไปเยี่ยมหลวงปู่ เล่าว่าหลวงปู่ทองทิพย์ท่านคว้าพระปิดตาจันทรคราสเนื้อขี้ผึ่งกลางอากาศมาให้ และองค์ที่เขาได้มาคือองค์นี้ใหญ่มาก ๆ

 

พุทธกวัก(ดีดน้ำมนต์) หลวงปู่ทองทิพย์เนื้อเหล็กเปียก V๒ องค์ที่ ๕ นิมนต์แล้วครับ



หมอเสือ อภิทรัพย์
รับประกันแท้ตลอดชีพ
0847314845

 

อีกครั้งของการเดินทางไปปล่อยปลาปล่อยเต่าที่คำชะโนด คราวนั้นหลวงปู่กับคณะลูกศิษย์แล้วก็มีรถขับตามกันไปหลายสิบคัน มีทั้งปิ๊กอัฟ รถเก๋ง ส่วนหลวงปู่ทองทิพย์นั่งรถตู้ของเฮียกิจ ชลบุรี คันของหลวงปู่จะเป็นคันแรก ขณะที่ขับจะถึงบ้านดุง เกิดฝนตกลงมาแบบไม่มีปีมีขลุ่ยทั้ง ๆ ที่ดูท้องฟ้าแล้วมิน่าจะมีฝน เมื่อขับถึงคำชะโนด ทุกคนแปลกใจกับสิ่งที่เห็นคือ รถที่หลวงปู่นั่งมาไม่มีแม้ฝนสักเม็ด ถามเฮียกิจที่นั่งมาด้วย เฮียก็บอกว่าฝนตกนะยังเปิดที่ปัดน้ำฝนอยู่เลย จะไม่มีน้ำสักหยดได้อย่างไร ครั้นมองดูที่รถอีกทีก็บ่นแปลกใจไม่ได้ รถคันที่ตามหลังมาน้ำฝนดินโคลนยังเต็มข้างล้อกันอยู่ หลายคนสงสัยก็จะถามหลวงปู่ หลวงปู่ได้แต่ยิ้ม ๆ

คณะที่ไปครั้งนั้นต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "หลวงปู่ของพวกเราศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ" บางคนก็บอกว่าหลวงปู่ท่านบารมีเยอะเป็นมหาโพธิ์สัตว์ มีฉัตรแก้วบังฝนให้ บางคนก็บอกว่าเทวดาท่านมาถือร่มบังให้หลวงปู่ แต่สุดแท้จะกล่าวกันอย่างไร ก็เป็นสิ่งอัศจรรย์สำหรับคณะที่ไปปล่อยปลาปล่อยเต่าในครั้งนั้น

 

ขอราคาพระกริ่งพุทธกวัก ที่มี อีกสักครั้งครับ

ขอบคุณ

 

รูปภาพกวางทอง สำคัญไฉน? ไฉนถึงมีความสำคัญ
ลองหาว่าหลวงปู่ทองทิพย์ กวางทองในกูเกิลดูครับ จะมีรูปหลวงปู่นอนแล้วก็มีลำแสงสีเหลืองทองเป็นรูปที่อยู่ส่วนพุงหลวงปู่ จะมองเป็นรูปกวาง และศรีษะหลวงปู่ก็จะมีคล้าย ๆ มงคลสีทองล้อมรอบบนศรีษะหลวงปู่ ทำไมเพราะอะไรวันนี้จะเล่าเรื่องราวอีกแง่มุมหนึ่งที่ต่างไปจากข้อมูลอื่น ๆ

​

 

อภินิหารรูปภาพกวางทอง ​

รูปภาพกวางทองถือว่าป็นรูปประจำองค์หลวงปู่ทองทิพย์ก็ว่าได้ เป็นรูปที่แสดงถึง “อธิษฐานบารมี” รูปนี้เกิดขึ้นเนื่องจากหลวงปู่ได้เมตตาเล่าเรื่องในอดีตของที่ให้ลูกศิษญ์ฟัง ว่าชาติหนึ่งหลวงปู่เคยเกิดเป็นกวางทอง(โพธิสัตว์ ซึ่งท่านปราถนาจะเป็นพระพุทธเจ้า) ขณะที่ท่านเล่าอยู่นั้นได้มีลูกศิษย์คนหนึ่งได้ถ่ายภาพหลวงปู่ เมื่อล้างออกมาปรากฏเป็นรูปกวางทองดังในภาพ สมัยก่อนใครไปกราบหลวงปู่ ท่านก็เมตาให้รูปกวางทองไว้เป็นที่ระลึกและกว่าสำทับว่า แค่รูปกวางทองก็เหลือกินแล้ว


ในช่วงวันศีลวันพระก็จะมีชาวบ้านที่เป็นลูกศิษย์มาปฏิบัติธรรม อศีลอยู่วัด และมีอุบาสิกาคนหนึ่งที่เป็นลูกศิษย์ท่านอยู่ที่กรุงเทพ มีความศรัทธาในองค์ท่าน ก็จะเดินทางมาถือศีล ๘ อยู่วัดป่าสีดาฯ เช่นกัน และอุบาสิกาท่านได้รับรับรูปกวางทองเป็นที่ระลึก ระหว่างที่ถือศีลนั้นตั้งใจจะอยู่วัดบำเพ็ญภาวนาสักระยะ แต่ก็มีเหตุให้ต้องกลับด่วนเพราะ ที่บ้านเธอโทรมาตามบอกพ่อป่วยให้รีบกลับด่วน เธอก็นั่งรถ บ.ข.ส.กลับมายังกรุงเทพ

ขณะที่เธอกำลังจะข้ามถนนเพื่อมาเรียกแท็กซี เธอโดนรถบิ๊กอัฟชนเข้าอย่างจังเรียกว่าชนแล้วเบรค เสียงของการชนทำให้ไทยมุงหลาย ๆ คนต่างวิ่งมา คิดว่าไม่รอดแน่นอนเพราะ ชนกระเด็นไปไกลขนาดนั้น คนขับรถหน้าตาซีดมือไม้สั่น จะทำไงดีชนคนตายเรียกว่าแทบจะไม่กล้าจะลองมามองดูศพเลยก็ว่าได้ แต่ก็ผิดคาดเธอลุกขึ้นมานั่ง ไทยมุงถึงกับสะดุ้งศพกระตุกหรือเปล่า เธอก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นมา ยืนดูเนื้อตัวเองไม่เจ็บไม่มีบาดแผล ยังกะเดินสุดหินล้มลงไปแค่นั้น เธอยังเดินมาขอโทษคนขับรถบิ๊กที่ทำให้เกิดเหตุเช่นนี้ หลังจากนั้นก็รีบพาเธอส่งโรงพยาบาล x-ray ตรวจดูร่างกาย ไม่มีบาดแผลเจ็บหนักมีแค่ รอยหกล้มแค่นั้น คนขับรถก็แปลกใจเพราะขับมาด้วยความเร็วร้อยชนเข้าไปแบบไม่ทันเบรคน่าจะไม่รอด แต่พอมาเรียบเรียงเหตุการณ์คนขับระลึกได้ว่าขณะที่ชนเหมือนกับว่าชนหินชนกำแพงที่ใหญ่มาก และก็ขอดูเพราะเครื่องที่เธอมีสักหน่อย ก็อย่างที่เล่ามาตั้งแต่ต้นหละครับเธอมีแค่รูปกวางทอง ของหลวงปู่ทองทิพย์ในกระเป๋าเงินเท่านั้น

 

เรื่องเล่าของเกศาหลวงปู่ทองทิพย์ เกศาท่านไม่ได้เป็นพระธาตุครับ แต่จะยาวขึ้นเรื่อย ๆ คล้าย ๆ กับมีชีวิต

 

พี่ที่เคยบวชเณรกับหลวงปู่เล่าว่า หลวงปู่เคยพูดว่าทำนองว่า เอาทองมากองเท่าตัวก็มิอาจจะเปรียบเท่าเส้นเกศาท่านหนึ่งเส้น

และเล่าว่าเคยมีคนทำเกศาท่านหล่นพื้นหายว๊าวไปกับตาเลย บางคนได้ไปบูชาแต่ไม่รักษาไม่สวดมนต์ไหว้พระ เกศาท่านก็หายไป หลวงปู่เล่าว่าเทวดาท่านจะเก็บไปรักษาแทน

 

การที่คนเราจะมองเพียงรูปลักษณ์ภายนอกแล้วตัดสินว่าใครดี ใครเลว ใครบารมีมากกว่าใครจะวัดกันเพียงภายนอกไม่ได้

ดังคำหลวงปู่ "ดังบ่ดี ดีบ่ดัง" ​

 

บุญเดือนสามกับพระพิเศษ

เป็นประเพณีและวัฒนธรรมท้องถิ่นของแต่ละหมู่บ้านจะมีงานบุญประจำปี ที่วัดป่าสีดาฯก็เช่นเดียวกัน บรรดาลูกศิษย์หลวงปู่ทองทิพย์ก็จะมางานบุญประจำปี คืองานบุญเดือนสาม (ในวันมาฆบูชา ๑๕ ค่ำเดือน ๓) จะมาพร้อมหน้าพร้อมตากันเป็นอย่างนี้ทุก ๆ ปี
วันงานหลวงปู่ก็จะพาสวดมนต์ที่บริเวร "พระธาตุต้นโพธิ์" จากนั้นก็จะออกจากวัดเพื่อเดินทางไปปล่อยเต่า ปล่อยปลา ตามที่ต่าง ๆ ส่วนมาก็แวะเวียนไปคำชะโนดบ้าง วัดหนองเรือคำบ้าง และก็จะกลับมาช่วงเย็นก็จะมีแห่รำกลองยาว ต่อด้วยการแสงโปงลางซึ่งหลวงปู่ชื่นชอบ
ในแต่ละปีจะมีลูกศิษย์ลูกหาทั้งใกล้ไกลมาร่วมบุญกันพร้อมเพียง แต่ใครจะรู้ว่ายังมี พระพิเศษ มาร่วมบุญกราบหลวงปู่ทองทิพย์ด้วย
​

 

บ้างก็ว่าพระพิเศษ บ้างก็ว่าพระเหนือโลก ก็จะนำเข้าสู่เรื่องราวที่พี่ชายท่านหนึ่งประสบพบเจอด้วยตัวเอง

ในงานบุญเดือนสามพี่ชายท่านนี้จะเดินทางไปร่วมบุญกับหลวงปู่ทุก ๆ ปีแต่ปีนี้แปลกกว่าเดิม คือมีพระองค์หนึ่งออกท้วมผิวคล้ำ ๆ ในจีวรที่ขาด ๆ ปะแล้วปะอีก สะพายถุงปุ๋ย คล้าย ๆ กับคนขายของเก่า ทำให้หลาย ๆ คนไม่กล้าที่จะเข้าใกล้คิดไปต่าง ๆ นา ๆ บางก็คิดว่าท่านไม่เต็ม

แต่เมื่อเข้าไปหาหลวงปู่ก็จะหมอบคลานเข้ามาแสดงกิริยาอันนอบน้อม กราบหลวงปู่ด้วยความเคารพเป็นภาพที่งดงาม และยังบีบนวดมือและเท้าให้หลวงปู่อีกด้วย หลังจากที่พระรูปนั้นกลับไปแล้ว หลวงปู่จึงบอกว่า นั้นแหละปู่เณรคำ เพิ่น(ท่าน)มาจากภูเขาควาย (ไม่เช่นเณรคำที่ซื้อเครื่องบินนะครับ) เพิ่น(ท่าน)มาคาระวะเฮา

คนธรรมดาทั่วไปก็ตัดสินเพียงรูปลักษณ์ภายนอก กิเลสมันหลอกเราได้เสมอ ๆ บางคนแต่งตัวสวย บางคนแต่งตัวดี มีเงินทองมากมาย แต่แท้จริงแล้วเขาอาจจะไม่มีอย่างที่เห็น บางคนทำตัวดีน่าเลื่อมใส แต่จิตใจและพฤติกรรมช่างน่าสะพรึงกลัวนัก

 

ขอราคาทาง pm ด้วยครับ.
ขอบคุณครับ.

 

ตอบไปแล้วนะครับ ผม

 

ให้เช่าบูชาไปแล้วจ้า

 

ความเดิมตอนที่แล้วหลังจากที่เจอเณรคำที่ท่านมาจากภูเขาควาย พี่ชายท่านนี้ก็ยังคงไปทำบุญกับหลวงปู่ตลอด

สองปีต่อมา

ในงานบุญเดือนสามอีกเช่นกัน พี่เขาได้รับมอบหมายให้ดูแลพระรูปหนึ่งซึ่งอายุอานามก็น่าจะเรียกว่าหลวงปู่ก็ยังได้ ท่านพักอยู่กุฏิแยกตัวออกมาอีกที ตอนเช้าเขาได้จัดจังหัน(อาหารเช้า)พระไปถวาย มีแกง มีข้าวเหนียว มีลาบ มีส้มตำ มีอาหารหลายอย่างในพาข้าว(ในถาด)

เมื่อยกไปถึงท่านบอกว่าให้นำกลับไปท่านฉันได้แต่กล้วย เขานำกลับไปพร้อมนำกล้ยวน้ำหว้ามาหนึ่งหวี ประเคนท่านเสร็จก็นั่งรอเห็นท่านฉันไปหนึ่งลูก กับน้ำหนึ่งแก้ว ทั้งวันก็ไม่เห็นฉันอะไรอีกเลยฉันแค่นั้นจริง ๆ ตกเย็นก็เข้าไปถามท่านอีกจะฉันน้ำ ฉันน้ำปานะอื่น ๆ หรือไม่ ท่านผู้อ่านก็คงทราบ ท่านไม่ฉัน

เขาคิดได้ว่าพระรูปนี้น่าจะไม่ธรรมดา ท่านฉันแค่กล้วยกับน้ำ อยู่ได้ทั้งวัน พอดีช่วงนั้นพี่เขาป่วยมักจะมีอาการเจ็บหน้าอกจึงขอความเมตตาให้ท่านช่วยรักษาให้ พระรูปนี้ให้เขานอนราบลงกับพื้นแล้วก้บอกว่าให้ถอดเสื้อออก ในตัวเขาแขวนรูปหลวงปู่ทองทิพย์ ให้ถอดออกก่อนเมื่อถอดเสร็จพระรูปนี้ก็เหยียบหน้าอกใช้เท้าแตะไว้ ไม่ถึงหน้านาทีท่านบอกว่าเสร็จแล้ว ก็กราบขอบคุณที่ท่านเมตตารักษาให้ หลังจากนั้นก็สังเกตอาการที่เกิดขึ้นทุกวัน ปกติมักจะเจ็บช่วงเช้ากับเย็น แต่ไม่มีอาการเจ็บที่หน้าอกแล้ว จนถึงป้จจุบันนี้ อาการเจ็บแบบนั้นไม่ปรากฏขึ้นมาอีกเลย

 

พี่ชายท่านนี้ก็เก็บความสงสัยไว้นาน จวบจนมีโอกาสจึงได้เรียนถามหลวงปู่พระที่มาวันงานบุญเดือนสามรูปนั้นคือใคร

หลวงปู่เมตตาตอบว่า ท่านเป็นฤๅษีอายุพันกว่าปีมากจากภูเขาควาย สายเดียวกัน

พี่ชายท่านนี้ก็คิดได้ว่า พระแท้เขาจะไม่ดูกันที่ภายนอก ว่าต้องใส่เครื่องแบบอย่างนั้นอย่างนี้ถึงจะเป็นพระ อย่างหลวงปู่เณรคำที่มาจากภูเขาควาย ก็ใส่จีวรขาด ๆ ถือถุงแปลก ๆ แต่ก็เป็นพระอภิญญาเหนือโลกด้วย
​