เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

หลวงปู่เชิด วัดลาดบัวขาว

ท่านฯมีลูกศิษย์ที่สนิทมากๆอยู่2ท่าน ท่านหนึ่งอยู่หนองน้ำเขียว นามหลวงปู่จ้อย อีกท่านหนึ่งอยู่กบินทร์บุรี นามปู่เชื่อม
แต่หลวงปู่เชิดท่านว่ามีหมาอยู่สองตัว ชื่อหมาจ้อยกับหมาเชื่อม กัดกันอยู่เรื่อย




ระหว่างที่ปู่เชื่อมบวชเรียนวิชากับหลวงปู่เชิดนั้น ได้มีดหมอเป็นสมบัติติดตัวมาด้วย สึกแล้วก็มาเยี่ยมพี่จ้อย ที่วัดหนองน้ำเขียว และก่อนพี่จ้อยจะมรณะภาพ ก็มาเยี่ยมปู่เชื่อมที่กบินทร์ฯ ถึงบ้าน จะขอดูมีด... "ดูได้ แต่ห้ามขอ"

ก่อนหลวงปู่จ้อยจะมรณะภาพ ท่านฯแนะนำให้พี่นิ่มขึ้นไปกราบเยี่ยมปู่เชื่อม ด้วยว่าท่านมีวิชาสายเดียวกัน แต่สามารถอวดอุตริได้ง่ายกว่า สามารถส่องอดีตเปิดฟ้าทำนายได้ แม้ท่านสุวิระ ก็ยังให้ความเชื่อถือมาเยี่ยมเยียนท่าน

ผมสังเกตขั้นตอนที่ท่านปลุกเสกให้พี่นิ่ม เริ่มจากนะโมฯสามจบ ก็ตามด้วยการอ่านโองการอย่างชำนาญ เป็นโองการอัญเชิญเทวดาแบบพราหม์ จากนั้นตามด้วยบทไหว้ครู อัญเชิญครูอาจารย์มาทุกสายทุกชั้น

คุณชนะอยากรู้อดีต ท่านฯก็ทำนายให้ และเตือนเรื่องอนาคตด้วยวิบากในอดีตจะมาส่งผล
ส่วนผม ไม่ได้เป็นหมาทรงเลี้ยง
ทิดนำไปด้วย ปู่เชื่อมทำนายดีกว่าทุกคน ให้เป็นสุนัขพิทักษ์อาราม ชาตินี้เลยต้องทำงานให้พระศาสนา

พี่นิ่มก็ไม่หยุด ยังถามว่าทั้งคณะฯมีความผูกพันกันอย่างไร
ปู่ฯก็ว่าเป็นทหารมาด้วยกันทั้งหมด......

................

ก่อนนำของมาให้ปู่ฯปลุก มีพระธุดงค์มาปักกลดในที่ของพี่นิ่ม อธิฐานจิตให้แต่เมื่อคืนแล้ว กลับมาวันนี้ก็ยังอธิฐานฯให้อีก ผมจำนามท่านฯไม่ได้ แต่พระขุนแผนชุดนี้พี่นิ่มยังไม่ได้ทดสอบด้วยของหนัก ก็คงจะอีกนานกว่าแกจะมั่นใจ

 

พระพันรัตน์ ของเสธหน่องโอเคครับ สวยมาก
แต่ของพี่นิ่ม ขอฉากหลังเป็นสีดำดีกว่าครับ ใช้ไฟกี่ดวงให้แสงครับ ถ้ามีดวงเดียวลองใช้กระดาษขาวรีแฟลกซ์ช่วยนะครับ จะลบเงาองค์พระฯได้

 

ถ่ายรูปได้งามมากครับ

ขอบคุณครับ

 

พี่นิ่มเคยพาท่านสุวิระไปเยี่ยมปู่เชื่อม ปู่เชื่อมก็ทายว่าท่านเคยเป็นพระยาพิชัย เป็นหนึ่งในคนสนิทของพระเจ้าตากร่วมกับพี่นิ่ม

นานมากแล้วพี่นิ่มก็ชวนผมไปอีก ไปครั้งนี้ปู่เชื่อมก็ยังจำพี่นิ่มไม่ได้ แต่ทายยังเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมไปว่าพี่นิ่มเป็นทหารเรือ ขนสมบัติชาติไปซ่อนไว้ตามวัดต่างๆ ด้วยกลัวว่าสมบัติเหล่านี้จะสูญเสียให้ข้าศึก

ปู่เชื่อมทายพี่นิ่มแล้วก็เข็นผมมาให้ปู่ฯดูให้หน่อย ปู่ฯก็ว่าผมเป็นมือเพชรฆาต ฝีมือดี ว่างจากรบก็รับงานสังหาร เชือดวัวเชือดควาย เป็นคนอื่นสัตว์ทรมานร้องโหยหวน แต่เป็นผมเงียบ รู้จุดตาย วิบากนั้นจะทำให้ผมอายุสั้น บอกวิธีแก้ให้มา

ปู่เชื่อมทายคุณชนะ ว่าว่างจากงานราช ก็ไปเป็นเกษตรกรรม คุมสินค้าข้ามฟาก การคมนาคมไม่สะดวกดาย ชาวบ้านจึงลงขันกันสร้างสะพาน แต่หลังจากมีสะพานสินค้าก็สูญหายบ่อยขึ้นมาก จึงได้แอบรื้อสะพานทิ้ง วิบากนั้นจะส่งผลให้อีก3ปีข้างหน้า บอกวิธีแก้ให้มา

ปู่เชื่อมทายทิดนำ ว่าเป็นสุนัขพิทักษ์อาราม ป้องกันโจรผู้ร้ายจะเข้ามาขโมยพระพุทธรูปทองคำ อานิสงค์นั้นจึงได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ทำงานช่วยเหลือพระพุทธศาสนา และมีสายเลือดเสือวงษ์ไหลอยู่ จึงมีนิสัยไม่ยอมคนติดมาด้วย เรื่องเสือวงษ์ถูกยิงตาย จะทำบุญอย่างไร บอกวิธีแก้ให้มา

ปู่เชื่อมทายลูกชายพี่นิ่ม ว่าเคยเป็นพ่อค้าวานิช รับซื้อขายของมีราคา แต่ไปรับซื้อของโจรเป็นพระพุทธรูปทองคำ มุสาเจ้าหน้าที่ หลังเรียนจบประกอบกิจจะพบเจออุปสรรค บอกวิธีแก้ให้มา

ระหว่างที่ปู่เชื่อมทายอยู่นั้น ท่านใช้วิธีเปิดโลกทาย(ผมเดาเอาจากการสังเกต) พี่นิ่มก็แอบดูอยู่ ก็ถามถึงปู่เชื่อมว่า ปู่เกี่ยวข้องอะไรกับท้าวเวสสุวรรณ ...ปู่ฯหลับตาแป๊บนึงก็ว่า จะเข้าไปทำหน้าที่แทนหลังจากท่านทั้งหลายเลื่อนตำแหน่งไปแล้ว

พี่นิ่มไม่ยอมจบเรื่องผม ถามปู่ฯว่าผมแต่งงานมาหลายปี หามีบุตรไม่ ปู่ฯดูให้หน่อย
ปู่ฯก็ว่า ผมมีหน้าที่สังหาร ดูแค่จุดตายไม่ดูจุดอื่น เค้าท้องอยู่ก็ไปสังหาร มีบุตรยาก!

พี่นิ่มถามถึงลูกชาย จะได้รับราชการได้ไกลแค่ไหน ปู่ฯบอกจะได้เป็นผู้บ่น(ผู้ว่าฯ)
ระหว่งนั้น คุณป้าก็เข้ามาเสริฟน้ำกับกล้วย แล้วก็ชวนคณะฯของผม ว่ามีใครสนใจจะเรียนวิชาจากปู่ฯบ้าง อยากให้ท่านฯได้พัก เคยมีคนมาขอเรียนบ้างแล้ว สามารถช่วยเหลือคนได้ระดับหนึ่ง
พี่นิ่มก็ชี้มาที่ผมกับทิดนำ ตัวผมนะไม่เอาแน่ แต่ทิดนำน่าจะเอาอยู่

พี่นิ่มก็ถามปู่ฯว่าใครจะต่อวิชาได้บ้าง ปู่ฯก็ชี้ไปที่ทิดนำ แล้วให้จดวิชาเบื้องต้นไปก่อน

มีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ผมไม่เชื่อเรื่องคำทำนาย แต่ชอบบรรยากาศของสถานที่ โปร่งโล่งสบาย ลมพัดเย็นตลอด เป็นบ้านต่างจังหวัดที่น่าอยู่หลังนึง

ออกจากบ้านปู่ฯมาแล้ว ก็มานั่งทานข้าวกัน ลูกชายพี่นิ่มหัวดี ก็ว่าเราเกี่ยวข้องกันอย่างไร
ผมนั่งฟังแล้วก็ขำในความช่างคิด เธอว่า
"คนแรกเลยคือพ่อ(พี่นิ่ม) ไปเอาพระพุทธรูปทองคำมาซ่อนไว้ที่วัด พี่ทิดนำก็ช่วยเฝ้าไม่ให้ใครมาขโมย"

ทุกคนฟังก็เออ...เป็นไปได้

"พอคนร้ายขโมยพระฯไปได้ ก็เอามาขายให้ผม(ลูกชายพี่นิ่ม)"

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับสะพานที่โดนรื้ออ่ะ...

"ก็คนร้ายมันขโมยพริก ขโมยเกลือพี่ชนะเอาไปหมักเนื้อ-ปรุงอาหาร พี่ชนะโมโหเลยรื้อสะพาน"

เออ...แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ทิพย์อ่ะ

"ก็คนร้ายอีกแหละ มันขโมยวัวขโมยควาย แล้วให้พี่ทิพย์จัดการ ได้เนื้อมาก็เอามาล่อพี่ทิดนำ ถึงขโมยพระฯไปได้"

เออ....คนฉลาดจะได้เป็นผู้ว่าฯ ช่างคิดเนอะ!

ใครไปฆ่าเขามามากมายขนาดผม ปู่ฯให้แผ่เมตตาเอาของเก่าแจกเค้าไป
ดังนี้
...ข้าพเจ้าขออุทิศบุญกุศลทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้าเคยสร้างสมมา ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ เป็นต้นว่าเคยทอดกฐิน ทอดผ้าป่า สร้างโบสถ์-ศาลา สะพาน-วิหาร กุฎิสงฆ์-พระประธานฯ ข้าพเจ้าขอยกกองบุญกองบวชทั้งหลายเหล่านี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้าทุกภพทุกชาติ ทุกดวงวิญญาณ จงได้รับและอนุโมทนาบุญกุศลนี้ เมื่อรับโปรดจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด....(ถ้าระบุ EMS ก็แจ้งถึงเจ้ากรรมนายเวรโดยเฉพาะ โดยระบุชื่อให้มารับบุญกุศล)

เรื่องวิบากกรรมในอดีต ถ้ารู้แล้วสำนึกก็แก้ง่าย ตรงจุด
ถ้าไม่รู้ แต่ไม่ทำเพิ่ม หมั่นแผ่เมตตาอุทิศบุญกุศลบ่อยๆ ก็ไม่ต่างกัน ช้าหน่อยแต่ถึงจุดหมาย
แต่ถ้ารู้แล้วมาวิตกกังวล จะไม่เป็นกุศล ไม่เป็นประโยชน์ สู้ไม่รู้เลยจะดีกว่า

...........................

การปลุกพระฯของปู่เชื่อม ไม่ยุ่งยาก แต่เป็นบทที่ใช้แล้วได้ผล บทนี้จะยาวซักหน่อย หาอ่านเอาได้จากตำราเวทย์ที่ขายทั่วไป
ตั้งนะโมฯ แล้วว่าโองการฯ จากนั้นไหว้ครู ปลุกพระเครื่อง จากนั้นก็พกติดตัวได้เลย ....บทเหล่านี้มีเหตุผลให้ใช้แล้วได้ผลดี แม้กับคนใช้ของแล้วเงียบ ลองดูนะครับ

 

"ผมไปเยี่ยมพี่จ้อยที่หนองน้ำเขียว แต่เกิดขัดคอกัน เลยลั่นวาจาจะไม่มาเหยียบหนองน้ำเขียวอีก และผมรักษาคำพูด... แต่พี่จ้อยมาเยี่ยมผมถึงบ้าน"
"พี่จ้อยจะขอดูมีดหมอหลวงปู่เชิดเล่มนี้... ผมให้ดูได้ แต่ถ้าขอไม่ให้ เมื่อผมตาย..มีดเล่มนี้ต้องคืนกลับวัดลาดบัวขาว ตกไปอยู่กับใครไม่ได้ จะเป็นอาถรรพ์"
...ปู่เชื่อม

......................

เรื่องการรับพระธุดงค์ระหว่างทาง
หากคิดเป็นกุศลก็ขอโมทนาด้วย แต่หากไปเจอพระปลอมจะเดือดร้อน ต้องสังเกตให้ดี
ของที่อยู่ในย่ามพระปลอมจะเป็นของผิดกฎหมาย หากเจอด่านตรวจฯ เจ้าของรถต้องรับผิดชอบ
การติดกล้องหน้ารถช่วยเป็นพยานให้ได้ ใครสนใจก็ลองสอบถามคุณวินัยดู ผมใช้งานอยู่ทำงานได้ดี แค่เสียบปลั๊กก็ใช้งานได้เลย ราคาไม่ถึงพันก็มี ภาพคมชัดมาก บันทึกได้ทั้งภาพและเสียง ใครชอบสบถตอนขับรถต้องระวัง

....................

ภาพที่เอาลงโชว์ จะมีถุงพระฯบนกล่องพลาสติกเล็กฝาเขียว เป็นของที่จะเอามาแจกนะครับ มีการเปลี่ยนวันการเดินทาง จะเร่งจัดส่งให้ถึงมือโดยไว(ของผม)

 

ไม่เห็นหน้ากันหลายวัน คิดว่าไปเกิดใหม่หรือไปหาถิ่นใหม่ซะแล้ว...
อยู่ๆก็มีลูกน้องบอกมันมาขอทานอีกแล้ว เลยออกไปเยี่ยมซะหน่อย แล้วก็นิสัยเดิม ถ้าไม่ป้อนถึงปากก็ไม่อยากจะกิน...นี่ของดีนะเว้ย(เฮ้ย)

 

แน่ะ...มีกั๊กไว้อีก บทปลุกพระมีอยู่มากมายหลายสิบบท แค่ในตำราอาจารย์แทพย์ก็หัวหมุนแล้ว กรุณาบอกใบ้สักนิ้ดดดด เอาขึ้นต้นสักวรรคสองวรรค ลงท้ายสักพอประมาณ แล้วจะสรรหามาขยายให้ถ้าหาเจอ

 

สนับสนุนอีก 1 เสียงค่ะ

 

ไปเห็นเค้าทำมาสวยดี ขอคุณravee22 จัดเท่าที่มีให้หน่อย เอาเป็นชุดแบบนี้นะ

 

ผมไปครั้งแรก เลยไม่รู้ขั้นตอน แต่จำได้หมด ยังนึกเสียดายที่ไม่อัดเสียงไว้
แต่ไม่เป็นไร ขอเป็นคืนนี้ดึกๆนะครับ จะคัดเค้นจากสมองส่วนหน้า+ตำราเท่าที่มี อาจจะไม่100 แต่น่าจะใกล้เคียง

 

เมื่อเรารู้วิบากกรรมในอดีตก็จะรู้เคล็ดวิธีแก้ หากเราไม่รู้วิบากกรรมในอดีตจะแก้อย่างไรให้ได้ผลให้ตรงจุดครับ(คนทุกคนมีวิบากกรรมใช่ไหมครับ)

 

"พ่อครับ ข้างบ้านเขาขโมยสอยมะม่วงเราครับ"
เด็กชายตัวน้อยวิ่งตื๋อมาหาพ่อ
พ่อหัวเราะแล้วถาม
"เราเหลืออีกหลายลูกไหม? ลูก"
"ผมเห็นอีกหลายลูกเลยครับ"
"งั้นไปสอยมะม่วงสุกมาให้พ่อสักเจ็ดลูกสิ"
เด็กชายเข้าใจว่าพ่อคงใช้ให้สอยมะม่วงเพราะกลัวเพื่อนบ้าน
จะขโมยอีก จึงรีบสอยมะม่วงมาให้พ่อ
เมื่อได้มะม่วงก็หอบมาให้พ่อ หวังว่าจะได้ทานกันอย่างเอร็ดอร่อย
แต่ปรากฎว่า ผู้เป็นพ่อนำมะม่วงทั้งหมดมาจัดใส่ตะกร้าอย่างสวยงาม
แล้วจูงมือลูกชายไปกดกริ่งหน้าประตูของเพื่อนบ้านที่ลูกชายบอกว่า
สอยมะม่วงไป
เด็กชายงง ไม่เข้าใจว่าพ่อจะทำอะไร เมื่อเพื่อนบ้านเปิดประตูรั้วออกมา
เป็นชายวัยกลางคน หน้าตามีพิรุธเหมือนทำผิดอะไรบางอย่าง
ผู้เป็นพ่อจึงยื่นมะม่วงทั้งตะกร้าให้ แล้วกล่าวว่า
"ผมเอามะม่วงมาฝากครับ เป็นเพื่อนบ้านอยู่บ้านข้างๆนี่เอง
มีอะไรก็บอกกันนะครับ จะได้ช่วยเหลือกัน"
ชายคนนั้นมีสีหน้าเสียใจอย่างเห็นได้ชัด เขาบอกให้พ่อรอสักครู่
พร้อมทั้งกลับมาด้วยตะกร้าใบเดิม แต่คราวนี้มีไข่ไก่เต็มตะกร้า
"ผมเลี้ยงไข่ไก่ไว้หลายตัว ขอให้ไข่เป็นของตอบแทนน้ำใจนะครับ"
พ่อกล่าวของบคุณ แล้วจูงมือเด็กชายกลับบ้าน เด็กชายถามพ่อด้วยความสงสัย
"ทำไมพ่อถึงเอามะม่วงไปให้เขา แทนที่จะไปทวงมะม่วงของเราคืนมา"
"ถ้าพ่อไปทวงมะม่วง เราอาจจะได้มะม่วงคืน แต่เราจะเสียเพื่อนบ้าน
และอาจถึงกับโกรธกัน แต่นี่พ่อเอามะม่วงไปให้เขาเจ็ดลูก รวมที่เขาสอยไปหนึ่งลูกเป็นแปดลูก แต่เราได้ทั้งน้ำใจเขา ซึ่งก็คือไข่ตะกร้าใหญ่ แถมยังได้เพื่อนบ้านเพิ่ม ลูกว่าแบบไหนดีกว่ากันล่ะ"
คัดลอกจากคอลัมน์ Sharing นิตยสาร Secret ฉบับ 10 ธ.ค.57
ภาพ : วิทวัส มีเดช

..................................

ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก

ผมนัดกับเสธ.หน่อง จะไปกราบเยี่ยมคารวะปู่เชื่อมด้วยกันวันเสาร์ แต่ท่านผู้เฒ่าโดนเรียกตัวไปงานสำคัญ จึงเลื่อนนัดเป็นวันอาทิตย์ และเสธฯก็ไม่สะดวก แต่ฝากให้ผมไปรับพระฯ20องค์จากพี่นิ่มกลับมาฝากด้วย

ผู้เฒ่าปลุกเสกให้เสร็จแล้ว ผมก็ทวงพระฯ พี่นิ่มก็ขมีขมันแกะลังพระเครื่อง แต่ลังพระฯมัดด้วยลวดและไม่มีเครื่องมืออย่างมีดหรือคีมจะแกะ ผมเองก็ไม่เอะใจ อยู่สนทนากับท่านผู้เฒ่าจนพี่นิ่มเอาพระฯออกมาได้ และจะเป็นแบบนี้เรื่อยไปทุกครั้งที่พี่นิ่มต้องแกะลังออกแจกพระฯยามที่มีคนมาขอ ผมรู้สึกผิดอยู่บ้างที่ไม่บอกแกล่วงหน้า ไม่งั้นแกจะจัดเตรียมไว้ให้ก่อน จะไม่เป็นที่ลำบากเลย

พี่นิ่มยินดีเวลาที่เอาของไปเสกแล้วมีคนมาขอ แต่หากตามมาถึงบ้านโดยไม่นัดหมายล่วงหน้า พี่นิ่มจะลำบากมากและไม่ได้พักผ่อน โปรดเห็นใจ

 

คำถามธรรมต้องรีบตอบ

ปฏิจจสมุปบาท อนุโลม
(การเกิดขึ้นของทุกข์)​

เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขาร
เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ
เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป
เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ
เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา
เพราะตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน
เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ
เพราะภพเป็นปัจจัย จึงมีชาติ
เพราะชาติเป็นปัจจัย จึงมีชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส
เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมเกิด ด้วยประการฉะนี้.

ถ้าเราไม่มีวิบากกรรมก็คงไม่ได้มาเกิดครับ
ถ้าคุณอ่านข้างบนเข้าใจก็ตอบคำถามนี้เองได้ แต่ถ้าอ่านไม่เข้าใจ ก็ฟังผมดังนี้
วิบากของเราเกิดจาก โลภะ โทสะ โมหะ หรือความโลภ โกรธ หลง

ตัวอย่างที่ผมเขียนไว้แต่แรกนั้น มีอยู่สามคน
คนหนึ่งประพฤติผิดด้วยความโลภ แอบเอาของที่มิใช่ของตนไปซุกซ่อนหาประโยชน์
คนหนึ่งประพฤติผิดด้วยโทสะ ความเป็นผู้โกรธ รื้อทำลายสะพาน
คนหนึ่งประพฤติผิดด้วยความหลง คิดเสียว่าเป็นหน้าที่ สังหารเข่นฆ่าผู้อื่น

ง่ายๆแค่นี้เอง คุณลองคิดอะไรที่ประหลาดๆพิศดารกว่านี้ก็ได้ จะอย่างไรก็หนีไม่พ้นเหตุแห่งวิบากนี้เลย...

เมื่อเป็นดังนั้น วิธีแก้วิบากที่ยกตัวอย่างมา ก็มีแค่ การดับความโลภ ความโกรธ ความหลง หรือ โลภะ โทสะ โมหะ แค่นี้เอง

ผมคัดลอกพระธรรมในเวปฯมาให้คุณอ่านได้ แต่อธิบายแบบง่ายๆน่าจะเข้าใจระหว่างกันได้ดีกว่า หากอยากอ่านให้ละเอียดลึกซึ้งไปกว่านี้ ก็ลองค้นหา "ปฏิจจสมุปบาท" ดูเถิด

..............

เดี๋ยวจะว่าตอบไม่ตรงคำถาม
หากเราไม่รู้วิบากกรรมในอดีตจะแก้อย่างไรให้ได้ผล

ถ้าไม่มั่นใจ ว่าจะประพฤติผิดด้วยความโลภ
ให้ทำบุญด้วยการลดความตระหนี่ถี่เหนียว ด้วยการเป็นผู้ให้ เป็นผู้บริจาค เป็นผู้ช่วยเหลือ แล้วอธิฐานของบุญกุศลนี้จงบังเกิดเป็นประโยชน์แด่ผู้รับ บุญอันใดที่เกิดจากการเป็นผู้ให้ ผู้บริจาค ผู้ช่วยเหลือ นับแต่อดีตชาติและปัจจุบันชาติแล้ว ข้าพเจ้าขออุทิศบุญกุศลให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ไม่ว่าท่านจะอยู่ภพใดหรือภูมิใดก็ตาม ขอให้ท่านทั้งหลายจงรับบุญนั้น และโปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าและร่วมอนุโมทนาบุญนี้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด

ถ้าไม่มั่นใจ ว่าจะประพฤติผิดด้วยความโกรธ
ให้ทำบุญด้วยการเป็นผู้มีเมตตา

ถ้าไม่มั่นใจ ว่าจะประพฤติผิดด้วยความหลง
ให้ทำบุญด้วยการเจริญภาวนา

แล้วอธิฐาน ตามแถบสีน้ำเงินนั้นแล.....

 

ขอบคุณครับข้อเขียนอ่านจนได้ยินเสียงคุณหนุ่มทิพย์เลยครับ

 

รอติดตามครับ เพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติ

 

<a href="http://upic.me/show/54019366" target="_blank"><img border="0" src="http://upic.me/i/we/1pgm1.jpg"></a>

Photoshop สีมันดพี้ยนๆ เด่วรอบหน้าจะเเก้ไขให้นะครับ:''(

 

จากนี้เป็นส่วนของความทรงจำ อาจไม่ถูกต้องทั้งหมด แต่ผมจำได้พอเทียบเคียง จึงเปิดตำราลอกมาให้ ดังนี้

จบนะโมฯ แล้ว อัญเชิญเทวดา

สาธุสัคเค ข้าพเจ้าขออัญเชิญฝูงเทพเจ้า ซึ่งสถิตย์อยู่ในฉกามาพจรสวรรค์
กาเม อยู่ในกามภพอนันต์จักหวัดวง
จะรูเป เทพเจ้าดำรงอยู่ในอรูปภพ
คิริสิขะระตะเฏ เทพเจ้าอยู่ในห้วงมหรรณพ สิงขรเขตต์ยุคนธรเขา
จันตลิกเข เทพเจ้าอันแน่นแนวเนืองนองในอากาศ
วิมาเน อยู่ในวิมานมาศรัตนมณเฑียร
ทีเป เทพเจ้าอยู่ในเกาะเกียรน้อยและใหญ่
รัฏเฐ เทพเจ้าอาศัยอยู่ในเรือนหลวง
จะคาเม เทพเจ้าทั้งปวงอยู่ที่บ้านน้อยและบ้านใหญ่
ตะรุวะคะหะเณ เทพเจ้าอยู่ในหมู่ไม้ไพรพฤกษาศาล
เคหะวัตถุมหิเขตเต เทพเจ้าอยู่ที่บ้านเรือนและไร่นา
ภุมมา เทพเจ้าอยู่ในพื้นภูมิประเทศ
จายันตุ เทวา ข้าขออัญเชิญจงมาสโมสรประชุม
ชะละถะละวิสะเม เทพเจ้าอยู่ที่ลุ่มน้ำและบนบกมิได้เสมอกัน
สันติเกยัง เทพเจ้าอยู่ทุกเกาะแก่งแห่งตำบล
มุนิวะระวะจะนัง ข้าขออัญเชิญพระฤาษีทุกแห่งหนอันศักดิ์สิทธิ์ฤทธิรณด้วยเดชา
สาธะโว เม สุณันตุ ข้าขออัญเชิญเทพยดาอันเรืองเดช ซึ่งสิงสถิตอยู่ในอมรพิมานเมศเมืองฟ้า
ธัมมัส สะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา (3จบ) ข้าพเจ้าขออัญเชิญท้าวเทเวศสิ้นขอบเขตจักรวาล จงมาสโมสรประสานกันในสถานที่นี้เถิด.

จากนั้นใช้บทไหว้ครู
บทนี้ผมไม่ค่อยได้ใช้ เลยจำมาเทียบเคียงไม่ได้(เพราะมีหลายบทในตำรา)
แต่ผมสังเกตว่าปู่ฯใช้น้ำเสียงในการสวดโองการและไหว้ครูแตกต่างกัน

บทอัญเชิญเทวดา จะออกเสียงคล้ายบทสวด
บทไหว้ครู จะออกเสียงเหมือนร้อยกรอง (เหมือนตอนเราสวดวันไหว้ครู)

-โองการสรรเสริญคุณครู
- โองการชุมนุมครู

-บทอิติปิโส พิศดาร (ใช้หลายบท) ยกตัวอย่าง
พระอิติปิโสถอด
- อิปิภะวาระสัมสัมโธ ชาระสัมโนคะโลวิอะ ตะปุสะมะระสัมเทมะ สาพุทภะวาติคะโธนัง นุสวะถะถิสาทัมริโร นุตทูกะโตสุปันณะจะวิพุท มาหังอะคะโสติ

จากนั้นก็มนต์ปลุก อัญเชิญครูชั้นสูงไล่ลงมาถึงพระภูมิเจ้าที่และผีโดยรอบตามลำดับ
พี่ศนิวารคงพอได้แล้ว คุณบีติดขัดตรงไหนถามเลยนะครับ พี่ศนิวารตอบให้(555)

.............

ปู่ฯ ใช้น้ำเสียงคมชัด ไม่เร่งเร้า
บทอัญเชิญ มีน้ำเสียงเคารพ
บทไหว้ครู มีน้ำเสียงนอบน้อม
บทปลุก มีน้ำเสียงเข้มแข็ง

..............

ขากลับเข้าไปกราบลา ท่านก็อัญเชิญผีทั้งหลายติดตามไปส่งถึงบ้าน ไม่ว่าจะผ่านท้องถิ่นดินแดนใดก็ให้ตามไปส่งได้จนถึงบ้าน ....ไม่เคยได้ยินใครให้พรแบบนี้เลย

 

ไดคัทไม่เนียนครับ น่าจะไม่ใช่โฟโต้ช็อป
ถ้ามีปัญหาเรื่องเครื่องมือก็ฝากให้คุณชนะทำต่อได้ ขอแค่เอาภาพชัดไว้เป็นพอครับ

ขอบคุณครับ

 

ผมมือใหม่เรื่องเเต่งรูปพระมากๆ พึ่งมาเริ่มทำก็ตอนเข้ากระทู้พี่นิ่มนี่เเหละครับ

ส่วนมากเเต่งเเต่รูปคนรูปวิว ... 5555

ถ้าพี่ชนะว่างรบกวนชี้เเนะช่วยนะครับ....รึจะรับไม้ต่อก็ด้ายนะครับ

เรื่องเเต่รูปเเนวนี้ผมนี่ไปยังไม่ค่อยถูกทาง.....รบกวนด้วยครับ

ขอบคุณครับ

 

เอาแค่ภาพองค์พระฯหน้า(หลัง)ตรง ขึ้นโพสหรือฝากเวปฯไหนไว้ก็ได้ครับ เดี๋ยวเธอรับไม้ต่อเอง ขอแค่ภาพชัดก็ใช้ได้แล้ว

ขอบคุณมาก