บทความ...กระดานเล่าสู่กันฟัง

ไม่เคยไปอินเดีย แต่มีใบโพธิ์จากอินเดีย
เอาพระผงกรรมฐานหลวงปู่ดู่ ที่ใช้กำตอนนั่งกรรมฐาน
มาวางไว้บนใบโพธิ์แล้วถ่ายรูปมาอวดจ้ะ

 

อย่าอาลัยกิเลส อย่าวิ่งไล่ไขว่คว้าเงา

รูปไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา
นามไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

ทั้งรูปและนามจึงได้ชื่อว่า "เงา" เพราะไม่มีอยู่จริง รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ ล้วนเป็นเพียงสภาพธรรม เกิดขึ้นไปตามเหตุ และดับไปเมื่อหมดเหตุ เป็นทุกขัง อนิจจัง อนัตตา

โมหะอวิชชานำพาให้หลงเข้าไปยึด ตัวยึดนี่แหละคืออุปาทาน ความติดใจ คือ ราคะ
ความยินดีพอใจใคร่ได้เสพ ได้ลอง เมื่อได้เสพก็ยินดีพอใจ เมื่อไม่ได้เสพก็ทุรนทุราย ไม่มีความเที่ยงแท้ อารมณ์เปลี่ยนแปลงไปตามสภาพธรรมนั้นๆ กลายเป็นอนุสัยลงไปรวมที่ใจเป็นอาสวะกิเลสหมักดองในสันดาน กี่ภพกี่ชาติก็ขัดล้างกันไม่จบไม่สิ้น เพราะว่าขัดล้างไป สะสมไป

จะเอาสุขแท้ต้องทิ้งสุขปลอม สุขปลอมดูได้ง่ายๆ สุขอันใดนำมาซึ่งทุกข์ในภายหลัง นั่นแหละคือสุขปลอม

 

การที่จะทิ้งใครที่เคยรักออกไปจากใจ ต้องไม่ใช่เพราะหมดรัก ไม่ใช่เพราะโกรธแค้น ไม่ใช่เพราะชิงชัง
แต่เป็นเพราะได้เห็นความจริงต่างหาก ความจริงที่ว่ากายเราเอง เรายังรังเกียจว่ามันสกปรก มีแต่สิ่งปฏิกูลเน่าเหม็น เราไม่ต้องการ
แล้วเราจะไปเอากายคนอื่นมาทำไม

เมื่อสรรพสิ่งคือความว่างเปล่า อย่างไรเสียทั้งกายและใจก็ไม่มีอยู่ดี

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ทุกข์กับสิ่งที่ไม่มีตัวตน ทุกข์ที่เกิดจากความคาดหวังในรูป รูปไม่เที่ยง เป็นทุกขัง เป็นอนัตตา
ทุกข์ที่เกิดจากการปรุงแต่งของใจไปในเรื่องรักๆ ใคร่ๆ อุปาทานขันธ์ห้าในอดีตปรุงไว้เป็นสัญญาจารึกลงในจิตในใจ

วันนี้ได้เห็นความจริงจากการเดินปัญญา จึงไม่มีความโกรธเกลียด ขุ่นเคืองอาฆาตใดๆ เพราะไม่มีทั้งเราและเขา

 

เมื่อคืนทบทวนตน ย้อนรอยสภาวะในอดีต พิจารณาเรื่องทุกข์ ปัจจุบันไม่มีอะไรจะพิจารณาแล้ว 555

ก็ได้เห็นตัณหา เราทำตามความต้องการของใจตัวเองมาตลอด พอไม่ได้ดังใจ เราจะรู้สึกทุรนทุรายและคิดหาวิธีเพื่อที่จะให้ได้ดังใจปรารถนา การคิดหาวิธีก็ต้องมีการวางแผนไปต่างๆ นาๆ ทั้งวางแผนการพูด วางแผนการทำ อันเนื่องไปด้วยเรื่องโลกๆ เรื่องโลกๆ มีแต่กิเลส ตลอดเส้นทางชีวิตของการทำงาน จะมีทุกข์มากทุกข์น้อยสลับกันไปมา ไม่จบไม่สิ้น แล้วก็เฝ้าถามกับตัวเองว่าเมื่อไหร่เราจะพ้นจากสภาวะนี้ เมื่อไหร่เราจะหลุดพ้นจากแรงกดดันต่างๆ หลุดพ้นจากอารมณ์ต่างๆ ที่แปรปรวนไปมาไม่จบไม่สิ้นนี้

ไม่มีใครมากดดันเราหรอก เราต่างหากที่กดดันตัวเอง ใจต่างหากที่หาอิสระภาพไม่ได้ เพราะเที่ยวเอาไปผูก ไปยึดไว้กับสิ่งต่างๆ นาๆ ที่เข้าไปเกี่ยวข้อง ธรรมชาติของขันธ์ห้า มันว่างไม่ได้ มันต้องหาเรื่องทำไปเรื่อย เพราะอวิชชาทำให้คิดไปว่า นั่นคือประโยชน์ คือคุณค่าในตนเอง

ก็ทำให้ได้เห็นสภาพทุกข์ของทุกๆ คนที่ไม่ต่างกัน หาทางออกไม่เจอ มันจะไปเจอได้ยังไงล่ะ ในเมื่อยังต้องอยู่กับโลกธรรมแปด ยังต้องอยู่กับ กิน กาม เกียรติ ไปให้ความสำคัญกับตรงนั้น สิ่งต่างๆ เหล่านี้มันปิดบังเอาไว้ ภาระและห่วงต่างๆ ที่ตนสร้างขึ้นมาเอง เพราะความไม่รู้ คิดว่านั่นคือความสุข คือกำลังใจ คือคุณค่าของชีวิต

พอนำมาเปรียบเทียบกับปัจจุบัน มันต่างกันลิบลับ ทุกวันนี้มีแต่ความสบายใจ จะกิน ยืน เดิน นั่ง นอน มีแต่ความสบายใจ อารมณ์ต่างๆ ที่จะทำให้จิตเศร้าหมองเกิดและดับไปเร็วมาก เหลือแต่เฉยๆ กับสนุกสนาน

ได้เห็นพัฒนาการของตนเอง จากที่เคยยึดๆ ไว้ก็ปลดปล่อยออกไป จนไม่ต้องมีอะไรต้องปล่อยวาง เพราะไม่ได้ยึดอะไรไว้อีก

วันนี้น้องมาทักและคุยด้วยทางกล่องข้อความ น้องร้องไห้ก็เลยถามไปว่าร้องไห้ทำไม น้องบอกว่ารู้สึกเหมือนจะจากกัน เราไม่ได้คุยกันอย่างนี้มานานแล้ว....

 

นิทานสามพี่น้อง

No.........แอนกับหน่อยแปลงร่างเป็นลูกเป็ด อิอิ
An.........น่ารักกก ป๊าดดเจ้สิกินข้อยสองคนบ่
No.........บ่แน่
ปาง........อย่ากินข่อยๆผู้น้อยๆนึง ข้อยยุ่งเบิ้ดมื้อๆนี้ ของบ่ทันขายลูกค้าแถมงานมีปัญหาอีก
No.........อ้าวๆๆๆ เน้ตข่อยกากมาก
ปาง........ข้อยเป็นสามสี่วันแระเน็ตอืดช้า
No.........บรรยากาศบ่ค่อยดี
ปาง........ใช่
No..........ข้อยรู้สึกจืดจางไปเรื่อยๆ
ปาง.........ข้อยรู้ๆอยู่แล้ว
No...........รู้อิหยัง
ปาง..........รู้ว่าเจ้จะห่างจากสังคมไง
No...........อืม ข้อยบ่มักสังคม แล้วทุกวันนี้ข้อยมักอิหยัง ยังบ่ฮู้เลย 555
ปาง..........สภาวะที่เปลี่ยนไปของเจ้ แต่คนรอบๆข้างยังย่ำอยู่กับที่
No...........มันก็เป็นไปตามลำดับนั่นแหละ
ปาง..........เขาก็พัฒนานะแต่มันห่างจากเจ้ไง เขาขึ้นที่ขั้นเจ้ไป5ขั้น มันก็ต่างเรื่อยๆ
No...........เหมือนเดินขึ้นเขานั่นแหละ จากตีนเขามันก็ชันมากชันน้อยเป็นขั้นเป็นตอน กว่าจะมาถึงตีนเขาก็มีอุปสรรคมากมาย ทำให้ท้อบ้าง เหนื่อยบ้าง พักบ้าง ลังเลไปๆ มาๆ แต่พอมาถึงตีนเขา ก็ต้องใช้กำลังมากกว่าเดินเท้าเข้าไปอีก
ปาง...........แม๊น
No...........ต้องใช้กำลังของกายและกำลังของปัญญา กำลังของอุบายต่างๆ อินทรีย์ห้าถูกเพาะบ่มด้วยบารมี 10 อย่าลืมตรงนี้
ปาง...........ค่ะ
No...........ตรวจทานบารมี 10 ของตนในแต่ละวันว่าบารมีไหนยังพร่องอยู่ ก็เติมให้เต็ม
ปาง..........สาธุค่ะ ขอบคุณที่ชี้นำค่ะ
No...........ถ้าจะไปให้เร็ว ต้องใช้บารมี การทำกุศลอย่างเดียว ยังได้ไม่ครบ

 

ปาง..........ทำไมอยากร้องไห้ล่ะค่ะ
No...........อ้าว
ปาง..........เหมือนจะจากกันแล้ว
No...........ป๊าดดดดดดด อย่าเพิ่งๆ
ปาง..........เป็นตั้งแต่เมื่อวาน
No...........ข้อยเฉยๆ นะ ไม่มีเบื่อเหมือนเมื่อก่อน
ปาง..........ยิ่งได้ฟังคำสอนยิ่งรู้สึกค่ะ
No...........ข้อยทบทวนตนหลายรอบนะ ข้อยอยากโกนหัว แต่ก็ยังลังเล
ปาง..........ใช่จริงด้วย บ่ได้คิดไปเอง
No...........ข้อยอยากช่วยงานพระศาสนา แต่ข้อยก็เห็นว่ามีผู้อื่นช่วยอยู่แล้วมากมาย
ปาง..........ช่วยสอนมนุษย์ก็ถือว่าช่วยอยู่นะคะ
No...........ข้อยทบทวนเรื่องบารมีเต็ม ผู้ที่มีบารมีเต็มแล้วมักจะบวช แต่ข้อยคงยัง เพื่อนไลน์มานัดไปกินเลี้ยงเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ข้อยอ่านไลน์แล้วเบื่อ ข้อยไม่เห็นประโยชน์ในการที่จะไปสังสรรค์กับใคร
ปาง..........ข้อยมีความรู้สึกแบบนั้น
No...........ทุกวันนี้ ข้อยรู้สึกเป็นธรรมดามากเลย ไม่ได้วิเศษวิโสอะไร
ปาง..........แม๊น ข้อยรู้สึกถึงความเฉยๆ
No...........ข้อยพิจารณาอะไรก็เห็นได้อย่างละเอียดละออ แต่เว่าบ่ได้ อืม ข้อยเฉยๆ นะ มีแต่อารมณ์สนุก 555
ปาง..........ก็ดีเนาะไม่ทุกข์
No...........ใช่ ไม่ทุกข์ มีแต่ความสบายใจกับเฉยๆ เวลาที่เห็นใครๆ ทุกข์ที่หน้าฟีดข่าว ข้อยก็วาง
ปาง...........เหมือนข้อยทุกข์แทนคนอื่นพอละออกได้ก็เห็นว่ามันมีทางออกของมันเลยมาตรองดูว่าทุกข์ทำไม
No...........บางครั้งก็มีรำคาญบ้างนิดหน่อย ว่าคนพวกนี้ทำไมไม่มีความอดทนเลย ความอดทนเป็นขันติบารมี เป็นบารมีที่เอื้อต่อผลของการปฏิบัติ
ปาง..........เจ้ได้คุยกับน้อง....ไม๊ ภาวะที่เขาไปคืออะไร
No...........ก็ไปเห็นเรื่องอวิชชาอีก คำตอบคือ เพราะว่าพวกเค้ายังมีอวิชชา อวิชชามีอยู่ทุกคน ข้อยก็ยังมีอยู่
ปาง..........ฟุ้งซ่านหรืออะไร

 

No...........เดี๋ยวนี้ไม่ได้คุยเลย ถ้าเค้าอยู่คนเดียวแล้วปฏิบัติไป ก็จะก้าวหน้าไปเรื่อยๆ
ปาง...........ข้อยก็ไม่ได้ว่าเขาดีหรือไม่ดีนะคะแต่อยากรู้สภาวะธรรม
No...........มันเป็นสภาวะที่ทุกคนต้องเจอและต้องผ่านก่อนไปถึงธรรมขั้นละเอียด
ปาง..........ถ้าเป็นแบบนั้นต้องแก้ยังไง
No...........หลงนิมิต แก้ที่สัมมาทิฏฐิ เค้าต้องทบทวนตัวเอง ก็เหมือนหลายๆ คนนะ เมื่อก่อนข้อยก็ติดนิมิต แต่การติดนิมิตของข้อยคือมันสนุก มันสวยงาม ติดใจ
ปาง...........แต่เขาเหมือนเป็นทุกข์สับสนวุ่นวายใจน่ะข้อยเลยสงสัยว่าทำไมบ่วางมันน่าจะดีกว่า
No...........แม่น เพิ่นยังบ่วาง เพิ่นต้องผ่านไปให้ได้เองกับบททดสอบนี้
ปาง..........ข้อยก็รู้สึกแบบนั้นแต่เพิ่นมาเล่าให้ข้อยฟังจั๊กข้อยจะพูดยังไง
No...........เพิ่นยังปล่อยวางตัวตนบ่ได้ ข้อยเคยบอกเพิ่นไปแล้วว่าให้ตัดสักกายทิฏฐิให้ได้ เพิ่นต้องหาอุบายของเพิ่นเอง ข้อยบอกมากบ่ได้
ปาง..........ค่ะ บอกเพิ่นก็บ่เชื่อ
No...........แม่น
ปาง..........เพิ่นบอกว่าเพิ่นเชื่อสิ่งที่ได้ยินน่ะค่ะ
No...........เพิ่นเคยมาปรึกษาเรื่องหาสถานที่ปฏิบัติธรรมที่สงบๆ ข้อยบอกเพิ่นไปว่า สงบหรือบ่สงบมันก็อยู่ที่ใจเพิ่น บ่แม่นสถานที่ แล้วข้อยก็บ่รู้จักสถานที่ปฏิบัติธรรมที่ไหนด้วย เพิ่นบอกว่าห้องพักของเพิ่นบ่สงบ เพื่อนบ้านมักมาเคาะห้องตอนที่เพิ่นนั่งสมาธิ แล้วก็มักเปิดประตูเข้ามาเขย่าตัวเพิ่น บ่ให้เพิ่นนั่งสมาธิ
ปาง..........อืมค่ะเดี๋ยวเพิ่นก็คงผ่านไปได้เองอ่ะเนาะ
No...........แมนนนนนนน
ปาง..........เพราะตามที่สัมผัสอดีตเพิ่นบำเพ็ญมามากเหมือนกัน
No...........แมนนนนนนนน แต่เพิ่นติดกรรม
ปาง..........บ่ได้อยู่ในภาวะที่จะบอกได้ ใช่ค่ะ
No...........ถ้าเป็นกรรมปรามาส เพิ่นก็ต้องหาวิธีระลึกให้ได้
ปาง..........ข้อยรู้ว่าเพิ่นติดกรรมก็บอกไปเปรยๆนิดยู่ แต่มีพลังงานผู้ชายตามเพิ่นแรงมากๆนะคะ
No..........ข้อยบ่เคยเว่าเรื่องติดกรรมกับเพิ่น เพราะบ่อยากให้เพิ่นย้อนอดีต ให้อยู่กับปัจจุบันไป เพิ่นมีนาคาตามอยู่ พี่สาวเพิ่นในอดีตไง เอาดวงเนตรนาคราชมาให้ ติดกรรมทั้งพี่ทั้งน้อง
ปางนี........ข้อยไม่รู้หรอกเรื่องเนตรนาคราชหรอกแต่ฝันเห็นผู้ชายมาเรียกเพิ่นเสียงดัง
No..........เพิ่นบอกว่าสีกายเพิ่นเหมือนพญานาคในรูปนี้
ปาง.........ข้อยรู้แต่ว่านางบำเพ็ญโพธิสัตว์ ข้อยหาวนอน
No..........เอ๋า เพิ่นมาสายโพธิสัตว์ ข้อยกะฮู้ เพิ่นเล่าให้ฟังว่าองค์ศรีสุทโธบอกว่าเพิ่นมีสัญลักษณ์อุณาโลมที่ท้่ายทอย แต่พอโตขึ้นก็หายไป เพิ่นเคยมาถามข้อยเรื่องบาทจาริกา
ปาง.........พินทรามณีไม่ยอมเข้าพิธีสยมพรทำให้ได้รับความเสื่อมเสียเกียรติแก่นาคราชผู้ทวงถามสัญญา
No..........อืม
ปาง.........ข้อยบ่ได้ยินอะไรตอนคุยกับ...เลย เพิ่งได้ยินเนี่ย

 

นิมิตทางแยก

เมื่อปีที่แล้วก่อนไปช่วยงานปริวาสกรรม น่าจะก่อนออกพรรษา ได้นิมิตไปว่าเดินทางไปที่ไหนไม่รู้ ขณะที่เดินอยู่นั้นทางที่เดินอยู่ก็แยกออกเป็นสามสาย ขนานกันไป

ทางที่อยู่ซ้ายมือเป็นเนินสูงขึ้นไป ข้างๆ ทางเป็นแม่น้ำทอดยาว มองเห็นสุดปลายทางเป็นท่าเรือออกสู่ทะเลดูเวิ้งว้าง

ทางตรงกลางไม่มีอะไรเลย ทางเดินเป็นดินที่มีต้นหญ้าขึ้นอยู่ต่ำๆ มองไม่เห็นสุดปลายทางว่าเป็นอะไร

ทางที่อยู่ขวามือติดริมน้ำ มีทางน้ำไหลข้างๆ ทางนั้น เหมือนเป็นคูคลอง ดูร่มรื่นมีต้นไม้อยู่ตามรายทาง

เราเลือกเดินทางสายกลาง ก็เดินไปจนสุดทาง ไปเจอต้นไม้ใหญ่ต้นเดียว ใต้ต้นไม้นั้นมีคราบงูใหญ่ สุดทางตรงนี้มีทางให้เลี้ยวไปทางด้านซ้ายจะเป็นเมืองๆ หนึ่ง

รู้สึกว่าเราจะเดินไปกับเพื่อนสองคน เพื่อนสองคนนั้นเดินล่วงหน้าไปก่อน แต่เราแวะดูคราบงู พอก้มลงไปดูก็มีแมวกระโดดออกมาจากคราบงูนั้น จากนั้นเราก็เดินตามเพื่อนไป เพื่อนสองคนต่างแยกย้ายกันไปตามความชอบของตน....เล่าแค่นี้พอ

วันนี้ได้รู้ความหมายของปริศนาธรรมทางแยกสามทางนั้นแล้ว ทางที่เราเลือกเดินคือ ทางสายกลาง มัชฌิมาปฏิปทา (มรรคแปด) เดินไปจนสุดทาง ได้พบเจอคราบงูใหญ่ใต้ต้นไม้ใหญ่ หมายถึง งูลอกคราบแล้ว เปลี่ยนเป็นแมว แมวก็คือพัฒนาการทางธรรม ต้นไม้ใหญ่หมายถึง ร่มเงาแห่งธรรม

ความหมายทั้งหมดอยู่ใน...อุรคสูตร http://goo.gl/daE73k

 

บันทึกเมื่อ 11 มีนาคม 2015 เวลา 17:23 น.

เมื่อคืนฝันแปลก.....เล่าไม่ค่อยจะถูกนะ ที่ๆ ไปเหมือนมีงานอะไรสักอย่าง นี่ก็ค่อยๆ จะเลือนลางแล้ว แต่ที่จำได้คือ ไปยืนอยู่ที่หน้าศาลพระภูมิแห่งหนึ่ง ศาลใหญ่บนศาลก็มีพระภูมิเจ้าที่ อยู่ๆ ก็ปรากฏรูปปั้น รูปเหมือนของพระภิกษุรูปหนึ่งในท่านั่งเหมือนหลวงปู่ทวด แต่รูปปั้นเหมือนนั้นเป็นสีน้ำเงิน และข้างๆ รูปเหมือนนั้นมีกุมารทองยืนอยู่เป็นทองทั้งองค์ ทั้งสองสิ่งนั้นวางอยู่บนศาลพระภูมิ เราหันไปมอง พระรูปนั้นจ้องมองมาที่เรา เหมือนสื่อกันทางจิต ท่านบอกว่าเราเคยให้สัจจะกับท่านว่าจะดูแลท่าน ไม่ว่าเราจะนำท่านไปให้ใคร ท่านและกุมารทองก็จะกลับมาอยู่กับเราไม่ไปไหน แล้วก็เห็นป้ายชื่อของท่าน เป็นภาษาบาลี "หลวงพ่อจันทร์ กิติปุญโญ หรือหลวงพ่อจันทร์ กตปุญโญ" นี่แหละ จำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ฉายาตอนท้ายลงด้วย ปุญโญ แน่นอน

 

จากวันนั้นจนถึงวันนี้ พอดีเฟสบุคเค้าย้อนอดีตให้ 555 ก็เลยได้กลับไปอ่านใหม่ พออ่านจบก็อยากรู้ขึ้นมาอีกแระ สงสัยตนเองว่าเพี้ยน หรือว่าพระรูปนั้นมีอยู่จริง ก็เลยเริ่มสืบค้นอีกครั้งจาก google ครั้งนี้ค้นหาง่ายจังเลย เสิร์ทเข้าไปปุ๊บเจอปั๊บทันที

แต่สิ่งที่เจอคือ ประวัติวัดไตรภูมิ จังหวัดสกลนครค่ะ

วัดไตรภูมิ ตั้งอยู่เลขที่ 17 หมู่ที่ 4 บ้านอากาศ ตำบลอากาศ อำเภออากาศอำนวย จังหวัดสกลนคร มีเนื้อที่ 4 ไร่ 3 งาน 20 ตารางวา (ตาม น.ส. 3 เลขที่ 183) อาณาเขตทิศเหนือ ประมาณ 3 เส้น 15 วา จดบ้านเรือนราษฎร ทิศตะวันตก ประมาณ 4 เส้น 5 วา จดบ้านเรือนราษฎร ทั้งด้านหน้าและด้านข้าง มีถนนและซอยล้อมรอบ อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย

1. ศาลาการเปรียญอาคารไม้ สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2522
2. กุฎิเจาอาวาส , กุฎิหลังเล็ก 2 หลัง ,อาคารโรงทาน สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2526
3. เจดีย์พระครูวิรุฬหนวกิจ (หลวงปู่ผาง จิตฺตสาโร) สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2544 จัดฉลองสมโภชเดือนกุมภาพันธ์ 2545 พร้อมบุญมหาชาติ
4. โรงครัว สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2545
5. โรงเก็บเรือ สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2546
6. กุฎิสงฆ์หลังใหญ่ สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2547

วัดไตรภูมิ ตั้งเมื่อ พ.ศ. 2436 ตามประวัติแจ้งว่า ในช่วงรัชกาลที่ 5 เดิมบ้านอากาศมีอยู่ 3 วัด คือ วัดกลาง, วัดทุ่ง , วัดจอมแจ้ง (วัดเหนือ) วัดทุ่งเป็นวัดที่ใหญ่และมีพระภิกษุ สามเณรจำนวนมาก หลวงพ่อเก๊าะซึ่งจำพรรษาอยู่ในวัดนั้นมีความเห็นว่าไม่เหมาะแก่การบำเพ็ญภาวนา จึงขอแยกวัดไปตั้งทางทิศเหนือติดริมน้ำยาม ชื่อ วัดใต้ เมื่อหลวงพ่อเก๊าะมรณภาพลง วัดใต้จึงกลายเป็นวัดร้าง ต่อมาประมาณปี พ.ศ. 2400 หลวงพ่อมุนพร้อมด้วยชาวบ้าน ได้พากันย้ายวัดใต้จากที่เดิมไปตั้งวัดใหม่ทางด้านทิศตะวันออกจากที่เดิมใกล้บริเวณหนองหญ้าปล้องและในปี พ.ศ. 2456 จึงพากันเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นวัดไตรภูมิ

 

การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม ดังนี้

1. พระเก๊าะ กิตฺติวณฺโณ
2. พระมุน มหานาโม
3. พระพรหม พุทฺธธมฺโม
4. พระจันลา จนฺทโชโต
5. พระเคน คมฺภีโร
6. พระนาค นาถธมฺโม
7. พระครูวิรุฬหนวกิจ จิตฺตสาโร (หลวงปู่ผาง จิตฺตสาโร)
8. พระบุดดา กลฺยาโณ
9. พระประดิษฐ์ ธมฺมวโร, พระอธิการจันทร์ กตปญฺโญ (ตั้งแต่ปี พ.ศ.2530 - ปัจจุบัน)

คำขวัญประจำคุ้มวัดไตรภูมิ

คุ้มใต้ฝายน้ำจั้น จั่นขุ่ม ตุ้มตะหล่อม ลอบปลาบู่
ตู้ปลาแข่วไก้ สะดุ้งใหญ่ สืบสานไว้โย้ยกลองเลง

ปล. ลำดับที่ 9 นะ ท่านยังมีชีวิตอยู่ แสดงว่าท่านต้องเป็นพระสุปฏิปันโนแน่ๆ เลย ใครที่อยู่ใกล้ๆ ไปสักการะรับฟังธรรมจากท่านด้วยนะ

 

จากน้องคนหนึ่งเล่าให้ฟังค่ะ
(น้องๆ เยอะอ่ะนะ น้องร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายทั้งนั้นเลย)

จริงเท็จอย่างไรไม่รู้ได้ ถือว่าอ่านกันไปเป็นนิทานเพลินๆ สนุกๆ ไปนะคะ

น้องก็อยากบอกว่าพี่ไม่ลำบากแน่นอน ไม่ว่าจะไปที่ไหน พระคุ้มครอง เทวดากราบไหว้ พระจันทร์ส่องแสง พระอาทิตย์ให้แรง ไม่มีใครแทงข้างหลัง พลังจะตามมา คนจะเกรงบารมี ผีไม่กล้าหลอก ไม่มีอะไรอีกนอกจากรักษาระดับจิตให้คงสภาพเดิม เจ้าแม่กวนอิมอยู่กับพี่ตลอด บางครั้งก็เป็นสนมของท่านที่มาอยู่ กายในจะเปลี่ยนไปตามบุญบารมี เปลี่ยนเป็นกายวิมุติ สมมุติบัญญัติหาย ใครมีบุญก็จะมองเห็นได้ด้วยตนเอง แรกๆ ยังไม่รู้ก็สงสัยว่าทำไมเห็นแต่พระโพธิสัตว์กวนอิม แล้วก็จะมีแสงสวยๆออกมาเสมอ นี่คือบารมี สลับปรับเปลี่ยนหลายสี แต่เมื่อสองสามวันก่อนเห็นพระพุทธนิมิตทรงเครื่องจักรพรรดิ์สีขาว สว่างไสว ลอยอยู่กลางอากาศ แสงที่ออกมาจากกาย เป็นแสงแห่งจิตของพี่จะเป็นสีขาวขอบสีน้ำเงินนะ พี่ได้เห็นบ่อยๆ พี่ไม่ได้บ้า พี่เซ้นท์เยอะ บุญหนัก ลำพังพี่ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้หรอก ทุกๆ ท่านในโลกทิพย์บอกเสมอๆ ว่าพี่ปล่อยวางทุกเรื่อง ไม่เอามาใส่ใจ มีก็เหมือนไม่มี สรุปได้ทุกกระบวนท่า ทั้งต่อหน้าและลับหลัง แต่จะคุยเฉพาะกับคนที่ชอบมากร่าง 555 พลังบุญกำหนดทุกอริยบท จดจำทุกลีลาในกุศล ไม่ยอมจำนนต่อโชคชะตา อยู่เหนือชะตาฟ้าลิขิต พี่จะแก้ไขตัวเองด้วยพลังบุญ พี่ไม่ธรรมดา พลังจิตสูงกว่าเกจิด้วย พี่คือบรมโพธิสัตย์ พี่ช่วยใครไม่มีใครรู้ พี่ทำถูก ด้วยบารมีของพี่ ไปที่ไหนที่นั่นจะกลับมาสู่ความสงบและเจริญทางธรรม จิตพี่พ้นแล้ว

น้องรับรู้ว่าพี่ จะอยู่ในตำแหน่งโรยดอกไม้ให้พระศรีอารย์ น้องสัมผัสกับพ่อศรีสุทโธ พระนางมณีจันทร์ พระนเรศวร ทุกวัน นับไม่ถ้วนค่ะ มีมาเรื่อยๆ พี่มีตบะบารมีแก่กล้า พี่มีจิตเกษม จิตสบาย เบา อ่อนโยน พี่สัมผัสโลกทิพย์ได้ มีตาใน ธรรมะของพี่ รอสวรรค์บันดาล พี่มีหน้าที่กู้โลก มีหน้าที่ช่วยคน มีหน้าที่ในอนาคตโปรดสัตว์ ในอนาคตพี่จะสอนธรรมโดยง่ายให้สรรพสัตว์เข้าถึงธรรมได้อย่างง่ายๆ แค่แผ่ญาณบารมี พี่เป็นคนที่มีหน้าที่โปรยทานหลายชาติ พี่คือเทพเจ้าชั้นสูง มีตบะเหนือฤาษี น้องเป็นคนดีดพิณ จัดผลไม้ พี่เป็นคนที่อาสาทำทานหลายชาติ พี่ชอบลองของพระที่ท้าทายบารมีพี่ แกล้งทำเซ่อบ้าง เสร่อบ้าง เพี้ยนบ้าง จริงๆ พี่คือแสงสว่างนำทางพระด้วยซ้ำ พี่ชอบไหว้พระที่บ้านแบบต่างๆ นาๆ พี่มีคำพูดที่คนอื่นเข้าถึงยาก พี่มีนิสัยที่รีบเกินไปในบางเรื่อง พี่ไม่ชอบทิ้งขว้างสิ่งของโดยง่าย พี่มีบทที่สวดประจำอยู่นะ คือบทอิติปิโสฯ ต้องสวดก่อนบทอื่นๆ พี่ไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่น แต่คนอื่นชอบเอาเรื่องมาให้พี่ยุ่งเรื่อยๆ พี่ชอบกินง่ายอยู่ง่าย พี่ชอบหันไปหันมาเวลาอยู่คนเดียว หันไปมองว่าอะไรอยู่กับตัวเอง พี่ชอบใช้ใจในการคบคน ชอบล้างมือสะอาดก่อนใส่บาตร

 

นิทานเรื่องกึ่งเทพกึ่งมาร
(วันที่ 8/3/2015)

No 9:18 เจ้าบัวบอกว่าข้อยต้องกินเจ เพิ่นว่าถ้าข้อยกินเจ บารมีข้อยจะเข้มแข็ง งงป่ะ

ปาง 9:20 ตามครูบาอาจารย์เขา

No 9:20 เพิ่นบอกว่าเพิ่นดูหนังเห็นเจ้าแม่กวนอิมกินเจ 555 แต่มีคนบอกข้อยว่าเพิ่นมีกึ่งเทพกึ่งมารอยู่ใกล้ๆ

ปาง 9:23 ทำไมถึงต้องเป็นกึ่งเทพกึ่งมาร

No 9:23 ข้อยก็บ่รู้ ข้อยเอารูปบัวให้เพิ่นเบิ่ง สภาวะจิตคงยังไม่ถึงเทพมั้ง

ปาง 9:25 อัตถะจิตยังไม่สมบูรณ์ ไม่เรียกมารเลย

No 9:26 ใช่ เพิ่นคงใช้ศัพท์ที่ทำให้เข้าใจง่ายมั้ง

ปาง 9:26 ผู้ที่เป็นมารจักไม่ต้องประสงค์ข้ามพ้นกาม

No 9:27 คำว่ามาร ก็บ่แม่นสิ่งเลวร้าย เพียงแต่สภาวะของมาร จะชอบทดลองทดสอบ ขัดขวางผู้บำเพ็ญเพียร

ปาง 9:27 ใช่ ท่านกล่าวถูกต้อง

 

No 9:28 เรียกว่ายังอยู่ระหว่างการบำเพ็ญเพียร แต่ยังไม่สมบูรณ์ ยังมีการขัดขวางกันเอง

ปาง 9:29 มีจิตที่มิได้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน เหล่าชนเชื้อฝั้นสายเรียกจิตเช่นน้้นว่ามารแบ่งซึ่งมิใช่

No 9:31 อืม แต่ข้อยเข้าใจความหมายที่เพิ่นต้องการสื่อนะ

ปาง 9:31 ท่านแจ้งการกล่าวนั้น

No 9:32 สาธุการ ท่านคือใครรึ

ปาง 9:34 ตุรกะเป็นพวกบำเพ็ญเพื่อเทพเป็นผู้ส่งสาสน์สวรรค์บำเพ็ญเพียงหนึ่งเดียวเพื่อรับส่งสานส์

No 9:34 สาธุ ยินดีที่ได้สนทนากับท่าน

ปาง 9:35 ยุคเสื่อมมียักษ์นอกรีตมีอมนุษย์แฝงมนุษย์แอบอ้าง

No 9:35 ใช่ นี่คือความลำบากใจของเราเช่นกัน เพราะเรารู้แต่ไม่สามารถทำอะไรได้

ปาง 9:36 ร่างนี้เป็นอดีตพระเทวีข้าพเจ้า

No 9:36 ยินดีด้วยที่ท่านได้พบนาง ท่านมาจากสวรรค์ชั้นไหนรึ

ปาง 9:37 นางกระทำผิดอาญาสวรรค์

 

No 9:37 เล่าเรื่องราวของท่านให้เราได้รับรู้ได้หรือไม่

ปาง 9:38 พระแม่เจ้าส่งเราเชื้อสายจาตุมส่งสาสน์นานหลายกาลแล้ว เราเกิดแต่พระแม่ยาตราแห่งสามโลกพระนาง

No 9:39 สาธุ พระแม่ยาตราคือ?

ปาง 9:39 เหล่านักบวชแห่งอารายัญแลฮินดูรับสาสน์เรา ท่านเข้าพระทัยดีแล้ว

No 9:40 ทา่นคงมีอายุมายาวนานมากแล้ว

ปาง 9:40 ท่านอายุขัยนานเท่าใดย่อมเกิดแต่ข้าพเจ้าแสนนาน

No 9:41 สาธุ พระแม่ยาตราหมายถึงใครหรือท่าน เรายังคลางแคลงใจ

ปาง 9:42 สะรัชเชบรัมบาเจนะมัสเตรเมตเตรยยะพระเมตตรัยคุ้มครองพระนาง

No 9:42 สาธุ

.............สิ้นสุดการสนทนา..............

 

ในอดีตสมัยโบราณกาล ไม่มีกระจกใช้ คนในอดีตจึงอาศัย คำพูดและการกระทำของผู้อื่นที่มีต่อตนเป็นกระจกที่สะท้อนให้เห็นผลการกระทำของตนเอง ดี ชั่ว ชอบ ชัง ต่างๆ นาๆ

เงาสะท้อนที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ จากวัตถุทึบแสงไปกระทบกับวัตถุโปร่งแสงกอปรกับแสงจากธรรมชาติต่างๆ เกิดภาพสะท้อนให้ได้เห็นด้วยตา แล้วยึดกับสมมติว่าอย่างนี้ๆ ลักษณะอย่างนี้ๆ รูปร่างอย่างนี้ๆ สีสันต์อย่างนี้ๆ คือ ดี คือสวย คืองาม คือไม่ดี คือไม่สวย คือไม่งาม เป็นต้น

แต่ปัจุบันเรามีกระจกเงาไว้ใช้ส่องดูตนเองแล้ว ได้รู้ ได้เห็น รูปร่าง หน้าตา และอวัยวะอื่นๆ อันเป็นองค์ประกอบของกาย ไม่ต้องไปอาศัยให้คนอื่นมาช่วยส่อง

กระจกเงามันส่องให้เห็นได้แค่ภายนอกของกาย

แต่ภายในต้องใช้จิตใช้ใจเข้าไปส่อง แต่เรากลับไม่สนใจที่จะส่อง จะดู จะรู้ ดันกลับไปสนใจสอดส่องเห็นแต่ผู้อื่นอยู่ร่ำไป เพราะอะไรนะ???

กายสะท้อนให้เห็นจิต จิตสะท้อนให้เห็นหาย กายและจิตเป็นเงาของกันและกัน จริงมั้ย???

 

.........บ่นไปตามใจชอบ..........

หลับตาโลกก็หายไป แค่หลับตา....
หลับตาแล้วดีทุกอย่าง พอลืมตาก็มีทุกอย่าง
ปัญหาคงอยู่ที่ตา
ลืมตาหาทุกข์
แกว่งปากหาเสี้ยน
บางคนบอกหลับตาแล้วสงบ บางคนบอกลืมตาแล้วสงบ ความสงบคงอยู่ที่ลืมตาหรือหลับตา?
ลืมตาอ้าปาก เป็นสำนวนหมายความว่า มีความสามารถในการดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข
แล้วความสุขมันเป็นอย่างไร?
ที่บอกว่าสุขๆ ความสุข มันเป็นอย่างไร? อย่างไรจึงเรียกว่าสุข?
สุขแท้ สุขเทียม
ทุกข์ก็ร้องไห้ สุขก็ร้องไห้ มันก็เหมือนกันนี่หว่า
สุขกับทุกข์ คืออย่างเดียวกันนี่หว่า
แค่เลี่ยงบาลีให้ฟังดูดี ดูหรู
น้ำตาแห่งความเสียใจ น้ำตาแห่งความดีใจ น้ำตามีไว้เพื่ออะไร?
ธรรมชาติให้น้ำตามาไว้เพื่อทำอะไร?
น้ำตารักษาใจได้....(จริงหรือเปล่า?)
หยดน้ำในตา ไหลออกมาได้ยังไง และเหือดแห้งไปได้อย่างไร?
มันต้องมีกลไกในลูกกะตา...(ชิมิ)
อันใดฤา กระตุ้นให้น้ำในตาไหลออกมานอกตา
อารมณ์ที่สมปรารถนา อารมณ์ที่ไม่สมปรารถนา
อารมณ์ไม่มีรูป เป็นเพียงนาม แต่มีอิทธิพลเหลือหลาย
อารมณ์มันเป็นใคร ใยจึงบงการชีวิตเราได้มากมาย
เราจะเอาอะไรไปตัดอารมณ์ต่างๆ (ดีน้า คิดๆๆๆ)
หาซิ หาๆๆๆๆ
ธรรมชาติของน้ำไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ ธรรมชาติของกายสมองอยู่สูงสุดบังคับบัญชาอวัยวะที่อยู่ต่ำลงมา
ธรรมชาติของจิต ทวนกระแสจากเบื้องต่ำขึ้นไปสู่เบื้องสูง
มันสวนทางกันแหะ
อะไรนะที่บังคับบัญชาสมอง????

 

นิทานเรื่องของสิ่งนี้ท่านได้แต่ใดมา


หาของในรถแป๊บ จะถ่ายให้ดูค่ะ เป็นลูกประคำ ปู่จะร้อยให้ใหม่เลยค่ะ ประคำเหล็กไหล เส้นนี้ของปู่เปลี่ยนสีเป็นเจ็ดสี แต่มีเหล็กไหลเปียกอยู่ จะร้อยให้ใหม่ค่ะ แดดแรงอย่างนี้คงแห้งทัน เป็นรางวัลคนเก่งรู้จริง คนจริง

ของที่ท่านมอบให้แม่เป็นเส้นที่หกในแผ่นดินที่มีนะคะ ขนาดพระมาขอท่านยังไม่ให้ เพราะสอบไม่ผ่าน ท่านออกมาทดสอบพวกนาคานาคีที่ชอบทำให้ชื่อเสียงนาคานาคีเสียหาย ท่านบอกว่าของจริงๆ มีแค่ 30% ในมวลมนุษย์ ท่านเก่งเรื่องอาคมของนาคา ท่านนี้มาปราบอวิชชาโดยตรง มีหลายคนที่มาอยากได้ของๆ ท่านและขโมยไป เอาไปได้แค่สองวันไฟไหม้หิ่งพระเลยคะ เท่าที่เห็นมาสี่คนแล้วค่ะ ที่มาขอขมาปู่

แต่ของชิ้นที่ปู่ให้นะคะเป็นของดีมากๆ ใครๆ ก็อยากได้ ท่านเริ่มเช็คคนแล้วตอนนี้ค่ะ จริงๆ นะคะ ทั้งพระทั้งฤษีมาหาปู่ยังใม่ให้ ปู่บอกว่าบารมีไม่ถึงเอาไปจะเกิดโทษมากกว่าคุณ เป็นกรรมคนให้อีกค่ะ

ปู่บอกว่าแม่เป็นเทพผู้ใหญ่อย่ามาโกหกท่านเลย และเป็นสังขารมาด้วยใม่ใช่ร่างทรง เป็นหนึ่งในเทวดาทั้งแปดทิศ ปู่ไม่เคยเอ่ยปากชมใครนะ ส่วนมากมาหาปู่ก็เยอะนะคะ แต่ไม่ผ่าน ปู่ไม่คุยด้วยก็มี ปู่หาคนที่จะรับหน้าที่จริงๆ เพื่อช่วยเหลือทั้งมนุษย์และวิญญานที่ถูกจองจำจากเวทมนต์คนใม่ดี ปลดปล่อยทุกอย่าง ปู่เลือกเองนะคะ เก้าคนค่ะ หลายๆ อาจารย์ที่มาขอเรียนแต่ปู่ไม่รับ ปู่บอกให้ฟัง และปู่ยังเตือนอีกนะคะ ปีนี้ภัยมนุษย์มาถึงแล้ว ผู้มีหน้าที่ต้องออกมาปรากฏตัวเพื่อช่วยเหลือ ปู่เลยเริ่มคัดคนนะคะตอนนี้ ท่านจะลองทุกคนที่เจอเพื่อคัดหาเทพจริงๆ ที่ลงมา ปู่บอกว่าเทพเยอะมากที่ลงมาทำหน้าที่แต่ไม่ปรากฏตัว

พวกที่แอบอ้างก็เยอะ ปู่เลยทดสอบด้วยคาถาเบื้องบนนะคะ ถ้าไม่รู้คือไม่ได้มาจากเบื้องบน แอบอ้างหากินค่ะ ร่างปู่ศรีสุทโธหน้าแตกกลับไปเลยค่ะ หลายๆร่างที่มาหาปู่ ไม่มีใครผ่านเลยค่ะ ตอบระหัสใม่ได้ก็จบเลยคะปู่ไม่คุย พวกที่มาพูดภาษาเทพกันทั้งนั้นนะคะ แต่มาเจอปู่หงายหลังไปทุกรายค่ะ ปู่จะถามแบบภาษาอะไรไม่รู้ค่ะ บางคนกลัวไม่กล้าเข้าใกล้

นี้แต่ก่อนปู่บำเพ็ญในถ้ำในป่าลึก พึ่งออกมาไม่นาน เคยมีพระที่ลาว เอารูปพื้นที่นึงให้ดู มีแม่น้ำ แผ่นดิน ให้ลองมองดูว่าใครจำได้บ้าง เห็นเมืองๆ นึงอยู่ในน้ำ แล้วท่านเฉลยว่าคือเมืองสุวรรณโคมคำที่ล่มสลาย

อ้าวปู่มาเรียกให้ไปช่วยทำลูกประคำ ปู่ชมพี่(n)ไม่ขาดปาก ปั้นไปก็ชม พี่(n)เก่งมากๆ ผู้หญิงตัวแค่นี้แต่เก่งมาก แตกฉาน แถมยังบอกว่าพี่(n)ได้........ ได้.......แล้ว แต่ไม่อวดตัว หายาก พี่(n)เก่งจริงๆ เหมือนปู่ชม

 

""ปู่ชมพี่(n)ว่าเก่งมากและได้ของดีไปจะไว้ช่วยเหลือคน ถอดคุณไสย กันไฟไหม้ได้ แกหามานานแล้วคนแบบนี้
หนูรู้มานานแล้วว่าพี่(n)คือแม่ แต่ว่ารู้ว่าพี่(n)ไม่ชอบให้ยึดติดอดีต ให้อยู่กับปัจจุบัน เลยไม่เคยเอ่ยปาก

แต่วันนี้ตั้งแต่เห็นรูปท่านพ่อท่านแม่ น้ำตาจิไหล อดไม่ได้จริงๆ"" :'(

ปล. ขออนุญาตท่านเจ้าของภาพนำมาเผยแพร่เพื่อเป็นธรรมทานนะคะ



‪#‎รักที่มั่นคงและคงมั่น‬...ของท่านทั้งสอง...สื่อให้เห็นถึง...รักแท้ที่รอคอยกันมานานแสนนาน...
คู่บุญบารมี...แม้นมีอุปสรรคเพียงใดเพียงไม่ย่อท้อ... ‪#‎คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน

การบำเพ็ญเพียรที่ยาวนาน การรอคอยอย่างไม่มีกำหนด มีเพียงสัญญาว่าจะกลับไปครองคู่กันในชาติสุดท้าย

 

ได้รับเรียบร้อยแล้วค่ะ เมื่อวานตอนบ่ายๆ
นำขึ้นไปไว้ในห้องพระ