jangira

ตอนที่-2 มีวันหนึ่งผมได้อ่านหนังสือพระไตรปิฏกในหนังสือบอกว่าพระนิพพานคือจุดที่ว่างเปล่าบริสุทธิ์ผมก็เลยจำคำนี้มาปฏิบัติคือเวลาผมนั่งสมาธิ พุธ โธ สักพัก ผมก็จะเอาจิตผมมาจับที่ร่างกายให้เป็นนิพพานแล้วก็กำหนดแยกธาตุขันธ์ออกจากกายก่อน-->

-->เราควรดูต้นไม้เป็นตัวอย่าง(ผมคิด)อะไรมากระทบจิตใจไม่ควรใส่ใจควรทำตัวเหมือนต้นไม้(ทุกวันนี้ก็ทำอยู่แต่ก็ยังเลวอยู่)เรื่องต้นไม้พอแค่นี้ก่อน

--> มีตอนนีงผมก็ได้พิจารณาว่าธรรมคือธรรมชาติเช่นต้นไม้มันมีชีวิตแต่ไม่มีวิญญาณเวลามันโตมันก็ใช้แสงอาทิตย์ช่วยสงเคราะห์และใช้ลมเป็นตัวให้ปลายหรือกลิ่งเอนไปมามันก็ยืดตาม...เวลาอะไรกระทบต้นมันก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือทรมาน-->

ผมอยากพูดถึงเรื่องราวที่ผมเริ่มปฏิบัติธรรมมาตั้งแต่ 10 กว่าปีที่แล้ว (อยากแชร์ประสพการณ์)
ตอนที่-1มีวันหนึ่งผมได้ไปนอนที่วัดป่า(กลัวผีก็กลัวแต่อยากไป)ผมได้นั้งสนทนาธรรมกับหลวงพี่จนสว่างคาตาโดยไม่ง่วงนอนเลย-->

นี้คือจุดมุ่งหมายผมเรื่องออกบวชผมคิดมานานแล้ว...เรื่องนี้ผมได้เล่าให้เพื่อที่ชอบธรรมเหมือนกันฟัง 2-3 คนเท่านั้น...และก่อนออกไปผมคิดว่าจะต้องให้ลูกโตก่อนและช่วยตัวเองได้

ชาตินี้ผมวางแผนเอาไว้อย่างนี้นะพี่...ก่อนออกบวชผมจะต้องได้ มโนมยิทธิ และ เข้าสู่อภิญญา ก่อน เพื่อเป็นเครื่องมือในการสอนธรรมด้วยและป้องกันอันตรายในการออกธุดงค์ในป่า..ปัจจุบันนี้ในใจผมเบื่อหน่ายมากอยากไปบวชมากๆ (แต่ผมก็ยังเลวอยู่)

ถ้าพี่เข้านิพานแล้วอย่าลืมมาโปรดผมนะพี่คิดว่า โปรดน้องสักคน ไม่รู้ว่าเข้านิพานแล้วจะอยากมาหรือเปล่า

ผมก็ไม่รู้ครับพี่ว่าพระพุทธเจ้าพยากรหรือยังเพราะผมไม่มีญาณรู้ (แค่ความคิดเท่านั้นครับพี่น่าจะยังไม่ถึงขนาดนั้นคงอีกนาน)

ก็คือคนไม่ดีเทวดาจะเกียจมากๆ เทวดาจะไม่เข้าใกล้เลย เข้าก็จะมีเทวดาคุมครองเหมือนกันแต่เป็นเทวดาที่ไม่สนใจทางสร้างความดีก็คือเทวดาพาลนั้นเอง พี่ก็เลยเข้าใจว่าเทวดาดีก็มีเทวดาพาลก็มี และท่านก็ยังพูดต่ออีกว่าถ้าใครสร้างความดีสม่ำเสมอกลิ่นกายเขาจะหอมขึ้นถึงสวรรค์เลยนะ เดี๋ยวคุยกันใหม่นะพี่ขอไปทำงานก่อนคุณดาวตอบมาก็แล้วกัน

เมื่อต้นปีที่สื่อกับท่านได้ก็เลยถือโอกาสถามสงสัยมานานแล้ว ท่านตอบว่าอันนี้มันก็จริงแต่ไม่จริงทั้งหมด เทวดาชอบอยู่กับคนที่เป็นคนดีมีจิตใจใสบริสุทธิมีจิตใจชอบทำบุญกุศลและปฏิบัติธรรมอยู่เสอมๆ เทวดาชอบอยู่ด้วยแต่เทวดาจะไม่ชอบอยู่กับคนที่มีจิตใจเป็นอกุศลอยู่ตลอดเวลา

เอวิมานของใครพอนึกเท่านั้นเห็นเจ้าของวิมานออกมาโบกมือทักทายเลยคะจึงรู้ว่าเป็นวิมานของท่านองค์นี้ นี่แหละคะการเริ่มเห็นเทวดาของพี่ พี่เคยสงสัยว่าเทวดาคงจะไม่ชอบเข้าใกล้มนุษย์เพราะมนุษย์มีกลิ่นเหม็น เห็นพราะท่านบางองค์เทศน์แบบนั้น

พี่ว่าคุณพยายามต่อไปเถอะคะ แต่ก่อนพี่ก็สื่อกับท่านไม่ได้เลย เขาบอกว่ามีเทวดาประจำตัวกันทุกคนพี่ยังนึกเหมือนคุณว่าตัวเองมีหรือเปล่านะ ไม่เห็นสัมผัสได้เลยแต่พี่ก็ไม่ได้สนใจนะปฎิบัติไปเลื่อยๆ แต่พอจิตอยู่ในอารมณ์ เคลิ้ม ชอบเห็นวิมานพอพี่มองเข้าไปคิดว่า

แหมให้ถ้าพี่ถามท่านเสียหมดคุณก็ไม่พยายามชิคะ เรื่องนี้เทวดาบอกว่าเราต้องพยามด้วยตัวเองคะรู้สึกเมื่อเช้ามืดวันนี้พี่ก็ไปคุยกับท่านมาท่านก็คุยเกี่ยวกับเทวดาประจำตัวเหมื่อนกันคุยแบบรวมๆ แต่พอออกจากสมาธิพี่ลืมคะ เอาไว้ถ้าไปคุยใหม่จะถามท่านให้คะ

พี่เคยสงสัยเรื่องนี้เกี่ยวกับเทวดาประจำกายเนื้อเคยถามเทวดาเมื่อต้นปีว่ามีกี่องค์ท่านบอกอย่างน้องไม่เกิน 2 องค์ บางคนเขาอย่าพบเทพประจำตัวคือสื่อท่านได้จะมีทางไหมท่านบอกมนุษย์คนนั้นต้องปฎิบัติธรรม อยู่ในสภาวะที่สื่อกับท่านได้แล้วท่านก็จะมาสงเคราะห์เอง

ฟังความคิดของคุณพี่ฟันธงคุณปราถนาพุทธภูมิแน่นอนแต่พระพุทธเจ้าทรงพยากรหรือยังอันนี้พี่ไม่รู้ แต่ในระหว่างที่อยู่เป็นมนุษย์คุณก็ต้องหมั่นสร้างบุญกุศลเอาใว้เพราะรู้สึกจะเกิดอีกหลายชาติที่นับไม่ได้เลย

คุณไม่ได้พูดอะไรผิดแต่เวลาต่างประเทศมันต่างกัน ประมาณเจ็ดชั่วโมงพี่อยู่ต่างประเทศจ๊ะตอนนี้ก็ยุ่งนิดหนึ่งเพราะจะเดินทางกลับเมื่องไทยประมาทอาทิตย์นี้พอดีเพื่อนมาก็ต้องมาวางแผนเรื่องบุญกฐิน และบุญสร้างพระประธานจ๊ะ

ผมพุดอะไรผิดหรือเปล่าครับไม่เห็นตอบเลย

ทั้งๆผมรู้อยู่ว่าการเกิดแล้วตายมันเป็นทุกข์มากเสียจริง ไม่รู้เป็นอะไรใจผมชอบคิดแบบนี้ ทุกครั้งที่ผมคิดแบบนี้...ก็มีจิตหนึ่งบอกว่าปราถนานิพานไปเลยก็ไม่ต้องเกิดแล้วหลุดพ้นแล้ว...เป็นแบบนี้แหละผมจึงชั่งดูอยู่แต่ก็ไม่คิดอะไรตั้งหน้าปฏิบัติต่อไปก่อนค่อยว่ากัน

ผมอาจจะตกนรกกี่กัปกี่กันไม่รู้ ถ้าชั่งน้ำหนักดูตกนรก = เกิดแล้วตาย (เพื่อสอนคนให้เห็นธรรมแล้วหลุดพ้น)ผมคิดว่าผมเลือกแบบหลังเพื่อตอบแทบพระองค์ (อันนี้ความคิดผมเอง)

แนวความคิดผมเองผมไม่กล้าบอกว่าผมปราถนาพุทธภูมิหรือไม่แต่ผมคิดว่าผมต้องตอบแทนพระพุทธเจ้าที่พระองค์ปฏิบัติเป็นแนวทางและสอน สัตว์/มนุษย์/เทวดา/เทพ เป็นต้น ให้หลุดพ้นเพื่อเข้าสู่นิพานในที่สุด...สมมุติว่าผมไม่เจอศาสนาพระองค์ (มีต่อ)