pucca2101

ขอขอบคุณที่ส่งกลอนเพราะๆไปให้ยลนะครับ

ขอบคุณสำหรับกลอนครับ

ขอบคุณที่นำกลอนเพราะๆที่มีข้อคิด
มาแบ่งปันกันค่ะ

^ ^

[IMG]

ไปซนที่ไหนอีกล่ะวันนี้

[IMG]

ขอบคุณน้อง pucca นะครับที่แจ้งข่าว
แล้วก็กลอนโดนใจมาก ฝากบอกน้องพอร์ชด้วย
นะครับว่าเป็นห่วง ขอให้หายไวๆนะครับ

วันนี้งดส่งดอกไม้นะ.......มากินเค้กกันเต๊อะ

[IMG]

เอาเบิ้ลบอกนา.... เดี๋ยวจัดให้...จุ๊บๆ ปุ๊กก๊า จุ๊บๆ

[IMG]

ขอบคุณนะคะคุณ pucca มีชื่อภาษาไทยไม๊คะ
เห็นมีแต่รูปน่ารัก ๆ ทั้งนั้นเลย ส่งไปเองก็ได้นะจ๊ะ
ไม่ต้องเป็นบุรุษไปรษณีย์ให้ใคร
ยินดีที่รู้จักคะ

ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ สำหรับกลอน ทีเอามาฝาก ...

[IMG]

คุณพอร์ชป่วยเป็นอะไรคะ(ขอโทษที่ถาม เพราะเพิ่งพบกับคุณ PUCCA 2101ค่ะ) ขอบคุณสำหรับกลอนและข้อคิดที่ส่งมาให้ค่ะ เอาใจช่วยให้คุณพอร์ชหายเร็ว ๆ นะคะ

;aa19;aa19;aa19

ฝากถึงท่านด้วยอีกเช่นกันนะครับ....ภาระที่ได้รับมอบหมายมายังไม่สิ้นสุด....สิ่งที่เรา...ทำเราคิด...เรารู้อยู่...(คำกล่าวของพระอานนท์)....และเมื่อถึงเวลา...(คำกล่าวของพระเดชพระคุณท่านสมเด็จพุฒาจารย์)....ท่านจะเข้าใจ....กราบขอบพระคุณท่านด้วยนะครับ

ทุกอย่างอยู่ในหลุมหมดแล้ว...พรมวิหารสี่คงมีติดตัวมาหลายแสนปี...เกล้ากระผมไม่ได้คิดทำร้ายใคร...แต่ยอมทนเจ็บตัวนิดหน่อย...ทั้งที่มีวิชาติดตัว...ก็ยอมให้เขาเหยียบ...เพราะเขาเหล่านั้นคือพุทธบริษัทที่แสวงหาธรรมมะ...และพระพุทธองค์ท่านสอนว่า...แสดงให้เขารู้ว่าสิ่งไหนกิเลส...สิ่งไหน...ไม่กิเลสเท่านั้น...เขาต้องกลับไปคิดเองว่าไม่ฆ่า...เพราะเป็นเหตุแห่งบาป...เกล้ากระผมเช่นกัน...ในหลุมนี้...ขอเวลาอีกนิดเดียว...จะแยกหมู่เหล่า...จัดแถว...ให้เดินเป็นขบวนเพื่อไปหนทางเดียวกันเท่านั้น...คือเส้นทางแห่งธรรม...ที่ไปกันอย่างสงบเงียบๆและสนทนาธรรมกันอย่างกบอย่างเขียดในยามค่ำคืนที่ไพเราะเพราะพริ้ง...ฟังแล้วอยากฟังอีกและถูกต้องสมควรในทางปฏิบัติเท่านั้น....ขอให้ท่านอย่าได้กังวล...แม้กิ่งต้นไม้จะหักลงไปบ้าง...งอกกิ่งใหม่ได้...เจ็บช้ำบ้าง...แค่อารมณ์...ปัจจุบัน.............ต้องกราบขอขอบพระคุณท่านอีกครั้งที่เป็นห่วง....ทำให้ท่านกังวลแล้ว....แต่วางใจเถิด....เรารู้อยู่....กราบขอบพระคุณท่านในความเมตตากรุณาและให้กำลังใจที่เหมือนหยดน้ำของพระธรรมเช่นเดียวกัน....รออีกสักวันสองวันเพื่อความไม่ประมาทจะแสดงธรรมบท...อภิญา-ปราฏิหารย์

ฝากด้วยอีกเช่นกันนะครับ....ภาระที่ได้รับมอบหมายมายังไม่สิ้นสุด....สิ่งที่เรา...ทำเราคิด...เรารู้อยู่...(คำกล่าวของพระอานนท์)....และเมื่อถึงเวลา...(คำกล่าวของพระเดชพระคุณท่านสมเด็จพุฒาจารย์)....ท่านจะเข้าใจ....กราบขอบพระคุณท่านด้วยนะครับ

ทุกอย่างอยู่ในหลุมหมดแล้ว...พรมวิหารสี่คงมีติดตัวมาหลายแสนปี...เกล้ากระผมไม่ได้คิดทำร้ายใคร...แต่ยอมทนเจ็บตัวนิดหน่อย...ทั้งที่มีวิชาติดตัว...ก็ยอมให้เขาเหยียบ...เพราะเขาเหล่านั้นคือพุทธบริษัทที่แสวงหาธรรมมะ...และพระพุทธองค์ท่านสอนว่า...แสดงให้เขารู้ว่าสิ่งไหนกิเลส...สิ่งไหน...ไม่กิเลสเท่านั้น...เขาต้องกลับไปคิดเองว่าไม่ฆ่า...เพราะเป็นเหตุแห่งบาป...เกล้ากระผมเช่นกัน...ในหลุมนี้...ขอเวลาอีกนิดเดียว...จะแยกหมู่เหล่า...จัดแถว...ให้เดินเป็นขบวนเพื่อไปหนทางเดียวกันเท่านั้น...คือเส้นทางแห่งธรรม...ที่ไปกันอย่างสงบเงียบๆและสนทนาธรรมกันอย่างกบอย่างเขียดในยามค่ำคืนที่ไพเราะเพราะพริ้ง...ฟังแล้วอยากฟังอีกและถูกต้องสมควรในทางปฏิบัติเท่านั้น....ขอให้ท่านอย่าได้กังวล...แม้กิ่งต้นไม้จะหักลงไปบ้าง...งอกกิ่งใหม่ได้...เจ็บช้ำบ้าง...แค่อารมณ์...ปัจจุบัน.............ต้องกราบขอขอบพระคุณท่านอีกครั้งที่เป็นห่วง....ทำให้ท่านกังวลแล้ว....แต่วางใจเถิด....เรารู้อยู่....กราบขอบพระคุณท่านในความเมตตากรุณาและให้กำลังใจที่เหมือนหยดน้ำของพระธรรมเช่นเดียวกัน....รออีกสักวันสองวันเพื่อความไม่ประมาทจะแสดงธรรมบท...อภิญา-ปราฏิหารย์

ขอบคุณที่มาเป็นไปรษณีย์ให้พอร์ชนะคะ
น้อง pucca ก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ...
ขอให้มีความสุข สดใส แบบนี้ตลอดไปค่ะ

ขอบคุณครับสำหรับคำกลอน ได้ข้อคิดในเชิงบวกที่ดีมากครับ
ขอให้คุณพอร์ชแข็งแรงทั้งกายและใจนะครับ

[IMG]

ขอบคุณค่ะ
ฝากบอกคุณพอร์ช นะคะ ขอให้หายป่วยกายและหายป่วยใจ ไวไวนะคะ
เพื่อนๆคิดถุงน้า...

ฝากกลอนเปล่าซักนิส... ถึงคุณพอร์ชกะคุณปุ๊กกา

โลกภายนอกว่างเปล่าเสมอมา
มีแต่โลกภายในใจของเราที่ปรุงแต่งตลอดเวลา
หยุดเวลาหยุดโลกคงไม่ได้เพราะสิ่งนั้นไม่มีในตัวเรา
สิ่งที่มีในตัวเราคือจิตและใจเรานี้ วิ่งวุ่นดิ้นรนแสวงหา
ความสุขอยู่ตรงหน้าเราทุกวินาที
แต่เรามองไม่เห็น กลับหาแต่เรื่องเผาไหม้ ใจเราตลอดเวลา
เราดิ้นรนแสวงหาความสุข จากสิ่งที่ไม่มีจริงในตัวเรา
เราดิ้นรนแสวงหาความสุข จากสิ่งที่เป็นมายาหลอนตัวเรา
เราดิ้นรนแสวงหาความสุข ทั้งๆที่รู้แก่ใจว่าสิ่งนั้นให้สุขเราเพียงชั่วครั้งชั่วคราว
เมื่อเราหยุดดิ้นรน หยุดแสวงหา มองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
มีแต่ปัจจุบันเท่านั้น ที่อยู่กับเราตลอดเวลา
ขอให้รักตัวเองให้มากๆ นะคะ อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการคิดแง่ร้าย
เมื่อเรารักตัวเองได้แล้ว ความรักของเราจะมีพลังแห่งความสงบสันติ
พลังแห่งรักนั้น จะแผ่ไปถึงพ่อแม่ ครอบครัว และคนที่คุณรัก ที่สัมผัสได้ด้วยใจ

สวัสดียามเช้าจ๊ะน้อง pucca ขอบคุณสำหรับของขวัญถูกในพีม๊ากมาก ขอกอดหนูแทน Will ได้ป่าว เขาอยู่ไกลพี่กอดเขาไม่ได้ คนอะไรน่ารักซะไม่มี (Will นะบ่ใช่หนู) 5555555 รักน้องทำเพื่อน้อง คนอื่นผลพลอยได้จร้า

ขอบคุณ คุณpucca ครับ
และฝากขอบคุณ คุณพอร์ช ด้วยครับ สำหรับกลอนดีๆมีประโยชน์

ขอบใจจ้านู๋ puc สำหรับบทกลอน แม๋ มีทำแทนกันด้วย อิอิ
ฝากดูแลนู๋พอร์ชด้วยนะจ๊ะ ขอให้กลับมาแข็งแรงไวๆ