การบำเพ็ญบารมี ๑๐ ทัศ ต้องทำอย่างไร

Numsai · 23 ธันวาคม 2009

Komodo said: ↑

กราบนสัมการหลวงพ่อด้วยครับ

กรรมใดที่ลูกเคยล่วงเกินท่านและบริวารของท่านตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ลูกกราบขอขมาและขออโหสิกรรม ณ โอกาสนี้
และขอความเมตตาจากหลวงพ่อโปรดอดโทษให้แก่ลูก
ตราบเท้าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ

กรรมใดที่หลวงพ่อและบริวารของท่านตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ที่เคยล่วงเกินลูกมา ลูกขอให้อโหสิกรรมและให้อภัยทาน
เพื่อน้อมถวายพระทุกองค์บนพระนิพพานด้วยเทอญ

ลูกขอโมทนาบุญในทุกๆบุญที่หลวงพ่อได้บำเพ็ญมา
และขอให้ลูกได้มีดวงตาเห็นธรรมเหมือนหลวงพ่อด้วยครับ

หากได้เกิดมาเจอบริวารของหลวงพ่อในชาติใด
ขอให้เป็นเนื้อนาบุญและกัลยาณมิตรทางธรรม
เพื่อช่วยเกื้อกูลและสืบสานพระศาสนาด้วยครับ

โมทนา
Click to expand...

สาธุ..สาธุ..สาธุค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับน้องคมน์ด้วยค่ะ

P' Numsai

พระวัดหัวเขา · 30 ธันวาคม 2009

Komodo said: ↑

กราบนสัมการหลวงพ่อด้วยครับ

กรรมใดที่ลูกเคยล่วงเกินท่านและบริวารของท่านตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ลูกกราบขอขมาและขออโหสิกรรม ณ โอกาสนี้
และขอความเมตตาจากหลวงพ่อโปรดอดโทษให้แก่ลูก
ตราบเท้าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ

กรรมใดที่หลวงพ่อและบริวารของท่านตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ที่เคยล่วงเกินลูกมา ลูกขอให้อโหสิกรรมและให้อภัยทาน
เพื่อน้อมถวายพระทุกองค์บนพระนิพพานด้วยเทอญ

ลูกขอโมทนาบุญในทุกๆบุญที่หลวงพ่อได้บำเพ็ญมา
และขอให้ลูกได้มีดวงตาเห็นธรรมเหมือนหลวงพ่อด้วยครับ

หากได้เกิดมาเจอบริวารของหลวงพ่อในชาติใด
ขอให้เป็นเนื้อนาบุญและกัลยาณมิตรทางธรรม
เพื่อช่วยเกื้อกูลและสืบสานพระศาสนาด้วยครับ

โมทนา
Click to expand...

<> ขอให้เจริญ..เจริญในธรรมปฎิบัติ..
<><> สาธุ สาธุ ...
<><><> พระวัดหัวเขา..นาโพธิ์...

สตธศร · 31 ธันวาคม 2009

พระพุทธเจ้ามีคุณอันประเสริฐ

TUK2800 · 7 มกราคม 2010

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ

การฟังธรรมเป็นการชำระล้างจิตใจ ที่เศร้าหมองให้หมดไปเพื่อสำเร็จสู่มรรคผลพระนิพพาน><O></O>
การสวดมนต์นับเป็นการดีพร้อมซึ่งประกอบไปด้วยองค์ทั้ง 3 นั่น คือ
• กายมีอาการสงบเรียบร้อยและสำรวม
• ใจ มีความเคารพนบนอบต่อคุณพระรัตนตรัย
• วาจา เป็นการกล่าวถ้อยคำสรรเสริญถึงพระคุณอันประเสริฐ ในพระคุณทั้ง 3 พร้อมเป็นการขอขมา
ในการผิดพลาดหากมีและกล่าวสักการะเทิดทูนสิ่งสูงยิ่งซึ่งเราเรียกได้ว่าเป็นการสร้างกุศล ซึ่งเป็นมงคลอันสูงสุดที่เดียว<O></O>

พระวัดหัวเขา · 20 มิถุนายน 2022

พระวัดหัวเขา said: ↑

..อุเบกขาบารมี สัมปันโน อิติปิโสภควา....

๘.พระนารทะ -อุเบกขาบารมี

ในครั้งนั้นพระพุทธเจ้าของเราเกิดอยู่ในชั้นพรหม ยังบำเพ็ญตนเป็นโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นท้าวมหาพรหมองค์หนึ่งนามว่า.. "นารทะ"....

พระนารทพรหม ผู้บำเพ็ญอุเบกขาเพื่อสร้างบารมี ในหลักของการเจริญอุเบกขานั้นจะต้องทำอารมณ์ที่เฉยๆแต่ในความเฉยนั้นจะมีอารมณ์ที่มีเมตตาและกรุณาอยู่ด้วยในความเฉยๆนั้น...<O</O
<O</O

เราจะเห็นได้ว่าตัวอุเบกขาจะเป็นความวางเฉยคือ สงสาร ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แต่ก็ไม่สามารถช่วยได้เช่น เห็นคนตกน้ำ เราต้องการช่วย แต่เราไหว้น้ำไม่เป็น จึงไม่สามารถช่วยได้ในตอนนั้นเราสงสารอยากช่วยแต่ไม่สามารถทำได้ก็ต้องดูอยู่ด้วยการพิจารณาในเรื่องของกรรม..ดังนี้..

ในอดีต ยามราตรีคืนเดือนเพ็ญ ณ. เมืองมิถิลา แคว้นวิเทหะ บนท้องฟ้ามองเห็นดวงจันทร์ โคจรอยู่บนท้องฟ้าเต็มดวงดูสวยงามในวันเพ็ญเดือน ๑๒ เหล่าชาวเมืองต่างสนุกกับการเล่นชมดูมหรสพ เนื่องในวันนักขัตฤกษ์....ของคืนเดือนเพ็ญ.......

กษัตริย์แห่งเมืองมิถิลาชื่อ พระเจ้าองคติราชนั้น ได้ทรงประทับณ.ท่ามกลางอำมาตย์ข้าราชบริพาร ภายใต้แสงจันทร์ใกล้กับสระโบกขรณีในท่ามกลางบรรยากาศอันงดงามนี้ ก็เกิดการสนทนาเพื่อหาสาระที่แท้จริงของชีวิต และก็หาขอสรุปในวิธีปฏิบัติในการดำรงชีวิตให้ถูกต้องเกิดประโยชน์ต่อตนเองและประโยชน์ของผู้อี่น.....
ดังนั้น การสนทนาก็เริ่มขึ้น โดยมีท่านอลาตอำมาตย์กราบทูลเป็นคนแรกว่า...
<O</O
หลังจากพระราชาได้กล่าวในเหตุแห่งปัญหาที่จะปรึกษาหารือในความดีงามในการดำรงอยู่ให้เป็นไป เพื่อประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน....
</O
ในตอนนั้นเองก็มีอลาตอำมาตย์ได้กล่าวว่า....

"ในยามนี้ในบ้านในเมืองอื่นเขาต่างสนุกและมัวเมาอยู่ในค่ำคืนนี้ ข้าพระองค์ควรยกทัพไปตีเอาเป็นเมืองเสีย มิบังควร พระเจ้าข้า"

อำมาตย์สุนามทูลคัดค้านแล้วกล่าวต่อไปว่า"บัดนี้บ้านเมืองสงบ ฉะนั้นในราตรีเช่นนี้เราควรจัดให้มีการเลี้ยงฉลอง มีการฟ้อนรำดีดสีตีเป่าให้สนุก สุขสำราญพระเจ้าข้า"...

ในช่วงนั้นเอกยังไม่ทันที่ พระเจ้าอังคติราชจะตรัสว่าประการใดท่านวิชัยอำมาตย์ก็กราบทูลก่อนว่า...
<O</O
"ในราตรีที่แสนงามนี้..เราควรเข้าปรึกษาหาท่านสมณพราหมณ์ ท่านผู้ทรงศีลเข้าถามหาคำตอบในสิ่งที่ควรทำอันจะเป็นไปเพื่อประโยชน์ที่แท้จริง"..<O</O
<O</O

พระราชาทรงเห็นชอบตามคำของวิชัยอำมาตย์ที่เสนอมา จึงได้ลงความเห็นตรงกันแล้วอลาตอำมาตย์จึงกราบทูลให้ไปพบ"คุณาชีวก"ซึ่งขณะนั้นทรงบำเพ็ญตนอยู่ที่ป่ามิคทายวัน.....

ณ.ป่ามิคทายวันในคืนนั้นหลังจากทำการสนทนาได้เป็นที่เห็นสมควรแก่ฐานะแล้ว...พระเจ้าอังคติราชก็ตรัสถามคำถามไปว่า.....

<O"คนเราทำกรรมอย่างไร จึงไปสวรรค์และทำกรรมอย่างไร จึงตกนรกพระราชาควรปฏิบัติธรรมข้อใดอะไรบ้าง และควรปฏิบัติชอบต่อพ่อแม่ ครูอาจารย์บุตรภรรยา ผู้มีอายุ สมณชีพราหมณ์ ต่อถึงพลเมือง หรือไม่ อย่างไร และสิ่งที่ดี ชั่วถูก ผิดมีอยู่จริงหรือไม่ อย่างไรและถ้ามีหลักการปฏิบัตินั้นคืออะไร"....

หลังจากพระราชาได้ถามคำถามไปแล้ว ท่านคุณาชีวกก็เริ่มขยับตัวเล็กน้อยแสดงอาการครุ่นคิด....แต่คิดๆอย่างไรก็ไม่รู้คำตอบในหลัก

ธรรมที่พระราชาถามมา...จึงแสดงทิฐิ(ความเห็น)ของตนที่ตนคิดว่าต้องถูกและต้องเป็นอย่างนี้ แน่นอน.....(คนเรามักเอาความคิดของเป็นใหญ่ คิดว่าความคิดความเห็นของตนถูกเสมอ )...

ดังนั้นเมื่อเชื่อมั่นแล้วก็ตอบไปว่า "พระองค์จะสนพระทัยเรื่องเหล่านี้ไปทำไม ไม่มี ประโยชน์อันใดเลยพระเจ้าข้าโปรดฟังข้าพเจ้าเถิด ในโลกนี้ บุญไม่มี บาปไม่มี ปรโลกไม่มี ไม่มีบิดา มารดาปู่ย่าตายาย สัตว์ทั้งหลายเกิดมาเสมอกัน หมด จะได้ดีได้ชั่วก็ได้เอง ทานไม่มี ผลแห่งทานก็ไม่มี ร่างกายที่ประกอบกันขึ้นมานี้ เมื่อตายไป แล้วก็สูญสลายแยกออกจากกันไปสุขทุกข์ก็สิ้นไป ใครจะฆ่า จะทำร้าย ทำอันตราย ก็ไม่เป็นบาป เพราะบาปไม่มีสัตว์ทุกจำพวก เมื่อเกิดมาครบ ๘๔กัปป์ก็จะบริสุทธิ์พ้นทุกข์ ไปเอง ถ้ายังไม่ครบถึงจะทำบุญทำกุศลเท่าไร ก็ไม่อาจบริสุทธิ์ไปได้ แต่ถ้าถึงกำหนด ๘๔กัปป์แม้จะทำบาปมากมาย ก็จะบริสุทธิ์ไปเอง"

แต่ในขณะช่วงนั้นเอง..อลาตอำมาตย์ผู้ระลึกชาติได้เพียงหนึ่งชาติก็กราบทูลว่า

"เรื่องนี้จริงแท้เพราะเมื่อชาติก่อนข้าพระองค์เกิดเป็นคนฆ่าวัวทำบาปทำกรรมไว้มาก แต่ตอนกลับมาเกิดในตระกูลขุนนางมีทรัพย์มากนั้นย่อมแสดงว่าบาปบุญคุณโทษไม่มีอยู่จริง"..

เมื่ออลาตอำมาตย์กล่าวจบ ก็มีชายผู้เข็ญใจผู้หนึ่งร้องไห้พลางกล่าวไปว่า..
"ข้าพเจ้าเคยเป็นเศรษฐี ทำความดีให้ทานรักษาศีลเป็นประจำในชาติที่แล้ว แต่เมื่อตายจากชาตินี้แล้วกลับต้องมาเกิดเป็นยาจกเข้ญใจ นี้แสดงว่าบาปบุญคุณโทษไม่มีอยู่จริง"

เมื่อชายเข็ญใจกล่าวได้เท่านั้นก็ร้องไห้เดินจากไป ...
ความจริงเหล่าอลาตอำมาตย์และชายเข็ญใจนั้นเพียงระลึกชาติได้เพียงชาติเดียวก็เกิดความคิดเห็นผิดไปเพราะกรรมที่ได้ทำมานั้นยังคงไม่ให้ผล ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีของชายเข็ญใจหรือกรรมชั่วของอลาตอำมาตย์.....

เมื่อพระราชาได้ยินทั้งอำมาตย์และชายเข็ญใจกล่าวแบบนั้น ก็ยิ่งทำให้เชื่อคำพูดของคุณาชีวกอย่างสนิทใจการปฏิบัติตนของพระราชาก็สอดคล้องกับความเชื่อดังกล่าวทรงใช้ชีวิตให้เพลิดเพลินไปกับกามารมณ์ แสวงหาความสุขจากกามอย่างเต็มที่ทรงละทิ้งราชกิจและการปกครองละทิ้งการทำทานโดยเอาเงินทองที่เคยใช้ในการบริจาคนั้นไปปรนเปรอเหล่านางสนมกำนัลและใช้เป็นค่าสุราอาหารจนหมด....

ในครั้งนั้นพระธิดาซึ่งเป็นธิดาองค์เดียวของพระอังคติราชนั้น..ทรงเป็นห่วงพระบิดามากที่พระบิดาไปหลงเชื่อคำของคุณาชีวก และทรงปฏิบัติตนไปในทางเสียหาย

พระธิดาก็พยายามชี้แจงให้พระบิดาเข้าใจว่าพระบิดาไปเชื่อคนผิด แล้วมาปฏิบัติตนแบบนี้ก็ยิ่งจะจนลงสู่ความผิดแม้ตัวคุณาชีวกเองสอนว่าบาปไม่มี บุญไม่มี แต่ตนเองกลับไปบำเพ็ญพรตอยู่..แม้คำพูดของสองคนนั้นก็เช่นกัน เราไม่อาจเชื่อถือได้....ในสิ่งที่ได้ฟัง....จากนั้นพระธิดาก็พยายามชี้แจงกับพระบิดาอยู่เสมอว่า...
<O</O
"คนเราหากคบคนเช่นไรก็จะเป็นเช่นนั้น คบคนพาล พาลไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล หากครูอาจารย์มีความเห็น ก็ทำให้ศิษย์เห็นผิดตามไปด้วยเมื่อเห็นผิดตามครูก็จะพาไปให้เกิดในนรกด้วย"....<O</O
<O</O

แม้พระธิดาจะพยายามแค่ไหนทรงยกเหตุยกผลเท่าใด พระบิดาก็ไม่เปลี่ยนพระทัยในที่สุดพระธิดา ก็ทรงยกมือประนมขึ้นเหนือพระเศียรไหว้เหล่าเทวาอารักษ์ทั่วทุกทิศขอให้ช่วยให้พระบิดามีความเห็นถูกต้อง รู้บุญ รู้บาปมีความเห็นตามธรรมนองคลองธรรมด้วยเถิด.....

ในครั้งนั้นพระพุทธเจ้าของเราทรงเป็นโพธสัตว์เสวยพระชาติ เป็นท้าวมหาพรหมองค์หนึ่งชื่อ "นารทะ"เมื่อทรงทราบเรื่องแล้ว ก็แปลงเพศเป็นฤาษีเหาะลงมาพร้อมกับทองคำด้วยหนึ่งหาบยืนอยู่บนอากาศตรงหน้าพระพักตร์ของพระราชาและพระราชธิดา....พระราชาเมื่อเห็นอานุภาพของพระฤาษีแปลงแล้ว จึงตรัสถามว่า...

ในการที่พระราชาทรงเห็นฤาษีแปลงที่เหาะมายีนอยู่ตรงหน้าแล้วเกิดความสงสัยในอานุภาพแห่งพระฤาษีแปลง จึงได้ตรัสถามว่า....

"ทำไม่ท่านจึงเหาะเหินเดินอากาศได้"

พระฤาษีแปลงก็กราบทูลว่า

"เพราะเราบำเพ็ญคุณธรรม ๔ ประการคือ รักษาสัจจะ ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตไม่ประพฤติผิดในกามและมีการเสียสละ พร้อมทั้งประพฤติชอบทางกาย วาจา ใจ"...

ฝ่ายพระราชาก็ตรัสถามต่อไปว่า"บุญ บาป โลกหน้าบิดามารดามีจริงหรือไม่"....

พระนารทพรหมซึ่งอยู่ในเพศฤาษีตอบว่า "มีจริง" โดยทรงยกตนเป็นตัวอย่างของผลแห่งกรรมดีแล้วก็อธิบาเหตุและผลว่า " ชีวิตของมนุษย์เรา ย่อมมีที่มาที่ไปตามกฎแห่งกรรมเมื่อทำดีก็ได้รับผลดี เมื่อทำชั่วก็ย่อมได้รับผลขั่วแม้มนุษย์จะมีร่างกายที่ประกอบไปด้วยธาตุมี ดิน น้ำ ไฟ ลมก็ตามแต่มนุษย์นั้นยังมีธาตุรู้ที่เรียกว่า"วิญญาณธาตุ"ที่คอยรับรู้กรรมดีกรรมชั่วที่ส่งผลเป็นสุข เป็นทุกข์ตามอำนาจแห่งกรรม....

ถ้าประพฤติตนทำแต่สิ่งดีงาม มีความเห็นได้ในประโยชน์ของส่วนรวมให้สิ่งดีมีการเสียสละตัว สิ่งของไม่ยึดติดในสิ่งของเงินทองอยู่ในศีลและให้ทานเป็นนิตย์ในส่วนนี้จัดเป็นกรรมดี เพราะมีความเห็นเป็นไปเพื่อประโยชน์ตนเองและผู้อื่นและเห็นประโยชน์ทั้งปัจจุบันและประโยชน์ในอนาคต.....<O</O
<O</O

ส่วนกรรมชั่วนั้นก็จะตรงข้ามไปจากกรรมดี คือ นอกจากจะเบียดเบียนตนเองและสรรพสัตว์แล้วยังสร้างความเห็นแก่ตัวมีความเห็นแต่ประโยชน์แห่งตนพอกพูนสะสมกิเลสตัณหา และยังก็โทษให้ผู้อื่นเดือดร้อนนี้และกรรมชั่ว...<O</O
<O</O

ส่วนบิดามารดานั้นเป็นผู้มีความเอื้ออาทรต่อบุตรของตนเฝ้าเลี้ยงดูทะนุถนอมบุตรของตน จึงชื่อได้ว่าเป็นบุพการีอย่างแท้จริง...

ดังนั้นคำว่าบิดามารดามีนั้น หมายความว่า“พระคุณของท่านมีจริง” บิดามารดาโดยเบื้องต้น ท่านเป็นผู้ให้กำเนิดชีวิตเราเป๊นผู้ให้ร่างกายแก่เรา โดยเมื่อเรามีร่างกายมีชีวิตก็ย่อมใช้ร่างกายและชีวิตนี้ดำรงอยู่ เพื่อแสวงหาคุณความดีอันเป็นคุณค่าแห่งชีวิต..<O</O
<O</O

ส่วนคุณงามความดีนั้น ย่อมมีอยู่จริง เช่น บิดามารดาย่อมมีเมตตากรุณาและความรักเสียสละ ตลอดถึงความบริสุทธิ์ใจเป็นต้น และจะเห็นได้ว่าความดีความชั่วย่อมมีอยู่ทั้งสองทาง เพราะคนเรามักมีกิเลสตัณหาอยู่ จึงเป็นเหตุทำกรรมดีบ้างกรรมชั่วบ้างเช่น...<O</O
<O</O

คนระดับต่ำก็จะเกลือกกลั้วอยู่ด้วยกิเลสตัณหาส่วนคนระดับสูงก็จะมีศีลมีธรรมมีเมตตาและยังสามารถประพฤติตนให้เข้าถึงคุณธรรมชั้นสูงได้สามารถตัดกิเลสตัณหาได้...

เรื่องของทานก็เช่นกันคนเราอยู่ในสังคมมีความเป็นอยู่มีหมู่มีคณะ พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันไม่มีผู้ใดจะอยู่คนเดียวได้ ดังนั้นการแจกจ่ายให้ทานเพื่ออนุเคราะห์ จึงต้องมี....ส่วนการตระหนี่หวงแหนมีแต่จะทำให้จิตใจคับแคบเป็นไปเพื่อพอกพูนกิเลสตัณหา เห็นแก่ตัวเป็นไปเพื่อเกิดในนรก”....

ส่วนพระราชาเริ่มมีความเห็นตรงตามคำกล่าวของพระฤาษีแปลงแต่ก็ยังไม่เชื่ออย่างเต็มใจ เมื่อเห็นพระฤาษีแปลงนั้นหาบทองอยู่ก็คิดและตีสำนวนตรัสถามขอยืมทองโดยสัญญาว่า จะใช้คืนให้ในชาติหน้า ถ้าชาติหน้ามีจริงอย่างท่านฤาษีว่า...<O</O
<O</O

ฝ่ายฤาษีก็ปฏิเสธไปว่า..

"พระราชาทุศีลชาติหน้าคงไม่มีโอกาสหาทองมาคืนเราแน่..เพราะจะต้องตกนรกอยู่นานไม่สามารถคืนเราได้ จึงให้ไม่ได้ แต่หากพระราชาอยู่ในศีล อยู่ในธรรมประพฤติดีปฏิบัติดี ย่อมให้ยืมได้ จะเอาทองเท่าไรก็ได้"...

เมื่อกล่าวจบก็หายตัวไป....

พระราชาเมื่อติดตามคำบอกกล่าวแล้วก็เชื่อและเริ่มเห็นตามในความเป็นจริงต่อมาก็กลับตัวกลับใจหันมาสนใจบริหาร จัดการในงานบ้านงานเมืองส่วนพระราชธิดาทรงพอใจสบายใจที่พระราชบิดาเริ่มสนใจบ้านสนใจเมือง...ต่อมาชาวเมืองก็อยู่สุขสบายยินดีสรรเสริญองค์พระราชาในความดีงาม....

จบเรื่องอุเบกขาบารมีเท่านี้...

ขอเจริญในทาน ศีล ภาวนา ..... สาธุ... สาธุ...
Click to expand...

สาธุๆๆ

พระวัดหัวเขา · 20 มิถุนายน 2022

Komodo said: ↑

กราบนสัมการหลวงพ่อด้วยครับ

กรรมใดที่ลูกเคยล่วงเกินท่านและบริวารของท่านตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ลูกกราบขอขมาและขออโหสิกรรม ณ โอกาสนี้
และขอความเมตตาจากหลวงพ่อโปรดอดโทษให้แก่ลูก
ตราบเท้าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ

กรรมใดที่หลวงพ่อและบริวารของท่านตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ที่เคยล่วงเกินลูกมา ลูกขอให้อโหสิกรรมและให้อภัยทาน
เพื่อน้อมถวายพระทุกองค์บนพระนิพพานด้วยเทอญ

ลูกขอโมทนาบุญในทุกๆบุญที่หลวงพ่อได้บำเพ็ญมา
และขอให้ลูกได้มีดวงตาเห็นธรรมเหมือนหลวงพ่อด้วยครับ

หากได้เกิดมาเจอบริวารของหลวงพ่อในชาติใด
ขอให้เป็นเนื้อนาบุญและกัลยาณมิตรทางธรรม
เพื่อช่วยเกื้อกูลและสืบสานพระศาสนาด้วยครับ

โมทนา
Click to expand...

สาธุๆๆ

พระวัดหัวเขา · 20 มิถุนายน 2022

ขออนุโมทนา

พระวัดหัวเขา · 20 มิถุนายน 2022

สาธุๆๆ

พระวัดหัวเขา · 20 มิถุนายน 2022

อนุโมทนาสาธุ

พระวัดหัวเขา · 26 มิถุนายน 2022

อนุโมทนาสาธุ

พระวัดหัวเขา · 5 กรกฎาคม 2022

ขอเจริญในธรรม

พระวัดหัวเขา · 12 กรกฎาคม 2022

พระวัดหัวเขา said: ↑

การบำเพ็ญบารมีแห่งพระโพธิสัตว์
ในการบำเพ็ญนั้นเราจะเห็นได้ในพุทธประวัติแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ได้ทรงบำเพ็ญมาใน "ทศบารมี ๑๐" หรือทศชาติของพระพุทธเจ้า....แต่ก่อนจะเล่าถึงการบำเพ็ญบารมีแต่ละชาติของให้อ่านมาทำความรู้กับ"พระโพธิสัตว์" ก่อน.......
“พระโพธิสัตว์”เป็นคำเรียกสำหรับผู้ที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า และต้องเคยได้รับการพยากรณ์ว่าจะได้เป็นพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ มี ๓ จำพวก คือ ..

๑. อุคฆคิตัญญูโพธิสัตว์ ได้แก่ พระโพธิสัตว์ประเภทมีปัญญามากกว่าศรัทธา ใช้เวลาในการบำเพ็ญบารมีน้อยกว่าพระโพธิสัตว์ประเภทอื่น ระยะเวลาการสร้างบารมีทั้งหมด ๒๐อสงไขยกับเศษแสนมหากัป (คือปรารถนาอยู่ในใจเป็นเวลา ๗ อสงไขย เปล่งวาจาต่อพระพักตร์พระพุทธเจ้า ๙ อสงไขย และได้เป็นพระนิยตะโพธิสัตว์ ได้รับพุทธพยากรณ์ครั้งแรกและบำเพ็ญอีก ๔อสงไขยกับเศษแสนมหากัป จนสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า )

๒.วิปจิตัญญูโพธิสัตว์ ได้แก่พระโพธิสัตว์ประเภทมีศรัทธามากกว่าปัญญาใช้เวลาในการบำเพ็ญบารมีนานกว่าอุคฆติตัญญูโพธิสัตว์แต่น้อยกว่าเนยยโพธิสัตว์ ระยะเวลาการสร้างบารมีทั้งหมด ๔๐ อสงไขยกับเศษแสนมหากัป (คือปรารถนาอยู่ในใจเป็นเวลา ๑๔ อสงไขย เปล่งวาจาต่อพระพักตร์พระพุทธเจ้า ๑๘ อสงไขย และได้เป็นพระนิยตะโพธิสัตว์ ได้รับพุทธพยากรณ์ครั้งแรกและบำเพ็ญอีก ๘ อสงไขยกับเศษแสนมหากัป จึงสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า )

๓.เนยยโพธิสัตว์ ได้แก่ พระโพธิสัตว์ประเภทมีความเพียรมากกว่าปัญญาใช้เวลาในการบำเพ็ญบารมีนานกว่าพระโพธิสัตว์สองจำพวกข้างต้น ระยะเวลาการสร้างบารมีทั้งหมด ๘๐ อสงไขยกับเศษแสนมหากัป (คือ ตั้งความปรารถนาอยู่ในใจ เป็นเวลา ๒๘อสงไขยเปล่งวาจาต่อพระพักตร์พระพุทธเจ้าเป็นเวลา ๓๖อสงไขย และได้เป็นพระนิยตะโพธิสัตว์ ได้รับพุทธพยากรณ์ครั้งแรกและบำเพ็ญอีก ๑๖ อสงไขยกับเศษแสนมหากัป จนสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า )
สำหรับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระสมณโคดม ทรงเป็นประเภทอุคฆคิตัญญู และทรงบำเพ็ญบารมีมาทั้งสิ้น ๒๐ อสงไขยกับเศษแสนมหากัป และทรงบำเพ็ญใน ๑๐ ชาติสุดท้าย ดังนี้.......
๑.พระเตมีต์ทรงบำเพ็ญเนกขัมมบารมี
๒.พระมหาชนก ทรงบำเพ็ญวิริยบารมี
๓. พระสุวรรณสาม ทรงบำเพ็ญเมตตาบารมี
๔. พระเนมิราชทรงบำเพ็ญอธิษฐานบารมี
๕. พระมโหสถ ทรงบำเพ็ญปัญญาบารมี
๖.พระภูริทัต ทรงบำเพ็ญศีลบารมี
๗.พระจันทกุมาร ทรงบำเพ็ญขันติบารมี
๘.พระนารทะ ทรงบำเพ็ญอุเบกขาบารมี
๙. พระวิธูรบัณฑิตทรงบำเพ็ญสัจจบารมี
๑๐. พระเวสสันดร ทรงบำเพ็ญทานบารมี
พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ ทรงบำเพ็ญบารมีทั้ง ๑๐ให้เต็มและควบทั้ง ๓ชั้น ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว วันนี้เราจะเล่าเรื่องการบำเพ็ญในแต่ละชาติของพระพุทธเจ้ า ขณะยังคงเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ ในการบำเพ็ญแต่ละชาติ ล้วนน่าศึกษาเอาเป็นแบบอย่างในการบำเพ็ญบารมี ให้เกิดมีขึ้นแก่ตัวเรา...

๑. พระเตมีต์ - เนกขัมมบารมี
ในตอนนี้จะกล่าวเรื่องการบำเพ็ญ ในการเกิดเป็นพระเตมีย์ชึ่งทรงบำเพ็ญบารมีในการออกบวช ที่เรียกว่า "การบำเพ็ญเนกขัมมบารมี" เรื่องมีอยู่ว่า ....
ครั้งนั้นพระพุทธเจ้าของเรา เกิดเป็นพระโอรสแห่งพระเจ้ากาสีและพระนางจันทาเทวี ในกรุงพาราณสี นามว่า “พระเตมีย์”อยู่มาวันหนึ่งพระราชบิดาอุ้มออกว่าราชการโดยให้พระเตมีย์นั้นนั่งอยู่บนตัก <O</O
พระเตมีได้เห็นคน ๔คนอยู่ต่อหน้าถูกพระราชบิดา ให้นำคนทั้ง ๔ คนนั้นไปประหารในตอนนั้นพระเตมีย์พระชนม์อายุได้เพียง ๑เดือน ขณะที่มองดูอยู่นั้นพระเตมีย์ก็ทรงระลึกชาติได้ว่า..เมื่ออดีตตนนั้นเคยเป็นกษัตริย์ และได้ตัดสินประหารชีวิตคนมานับเป็นจำนวนมาก เป็นเวลาที่ครองราชย์อยู่ ๒๐ปี เมื่อสวรรคตไดรับทุกข์ในนรกถึง ๘๐,๐๐๐ ปี ในตอนนั้น พระเตมีย์กลัวว่าถ้าเราเป็นกษัตริย์ต้องตกนรกอีกแน่นอนในช่วงนั้นเองมีเทพธิดาองค์หนึ่ง ซึ่งเคยเป็นมารดาในอดีตชาติ บอกให้แกล้งเป็นคนใบ้หูหนวกและเดินไม่ได้(ง่อย)
พระเตมีย์ ก็ทรงทำตาม เมื่อเป็นเช่นนั้น พระราชบิดาและพระมารดาทรงกลุ้มใจมากทรงพยายามทุกวิธีทางที่จะให้พระเตมีย์ส่งเสียงพูด และเดินก็ไม่เป็นผลจนพระเตมีย์พระชนม์อายุ ๑๖ปีเอาสตรีมายั่วยวนก็ไม่ได้ผล.. เหล่าโหรหลวงกล่าวว่าพระเตมีย์เป็นเสนียดจัญไร ให้เอาไปฝังทั้งเป็น.... แต่ก่อนจะนำไปฝัง พระนางจันทาเทวีด้วยความสงสาร ทรงขอร้องพระบิดาให้พระเตมีย์ขึ้นครองราชย์เป็นเวลา ๗ วัน เพื่อความสุขของพระโอรสหลังจากพระเตมีย์ขึ้นครองราชย์ได้ ๗ วัน ตามคำขอของพระมารดา ในการนั้นพระราชบิดาก็สั่งให้ในพระเตมีย์ไปฝังให้ตายทั้งเป็น ตอนนั้นพระเตมีย์ก็ถูกนำขึ้นราชรถพาไปยังป่าช้า ที่ยังมีศพฝังอยู่ (ป่าช้าผีดิบ) แต่ไปยังไม่ถึงเทวดาได้ดลใจให้สารถีเกิดความเข้าใจผิด เห็นบริเวณป่าใหญ่นั้นว่า เป็นป่าช้าจึงลงจากราชรถเพื่อขุดหลุดฝังพระเตมีย์พระเตมีย์เมื่อเห็นเช่นนั้นก็ลุกเดินออกไปจากราชรถและบอกกับนายสารถีว่า “เราจะขอถือบวชไปตลอดชีวิต ให้เจ้าไปบอกพระบิดามารดาด้วย”ขณะนั้นพระอินทร์ทรงให้วิษณุกรรมเทพบุตรนำบริขารมาให้ ..
จากนั้นพระเตมีย์ได้บวชเป็นฤาษีทรงบำเพ็ญพรหมวิหารธรรมบรรลุฌานสมาบัติในวันนั้นเองพระบิดามารดาทราบก็ดีใจเมื่อสารถีกลับมาเล่าเรื่องให้ฟัง พระบิดามารดาจึงจัดขบวนเชิญชวนชาวเมืองไปเยี่ยมฤาษีเตมีย์ พระบิดามารดาเมื่อพบได้ฟังธรรมก็เลื่อมใสขอบวชเป็นฤาษีด้วย
ในตอนนี้เรามาทำความเข้าใจในเรื่องการบำเพ็ญบารมีของพระเตมีย์ในชาตินี้ว่าท่านทรงบำเพ็ญในขันติ(อดทน) ก็มี สัจจะ(จริงใจ)ก็มี เป็นต้น
ฉะนั้น เราจะเห็นได้ว่าการบำเพ็ญแต่ละชาตินั้น เพื่อให้บารมีเต็มนั้นในชาติหนึ่งๆจะต้องบำเพ็ญบารมีทั้ง ๑๐ให้เป็นไปอย่างสามัคคีกัน คือในชาติหนึ่งๆต้องบำเพ็ญบารมีในทุกบารมีจึงจะสำเร็จประโยชน์ได้..ดังได้กล่าวมาแล้วในตอนต้น

วันนี้เท่านี้ก่อน. คราวหน้าจะนำเล่าเรื่องการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าในชาติที่เหลือต่อไป...
ขอความเจริญในธรรมจงเกิดมีแก่ทุกท่าน.....
..พระวัดหัวเขา..
Click to expand...

สาธุๆๆ

พระวัดหัวเขา · 27 กรกฎาคม 2022

พระวัดหัวเขา · 16 สิงหาคม 2022

พระวัดหัวเขา · 4 ตุลาคม 2022

เชิญร่วมบุญกฐินกัน

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

การบำเพ็ญบารมี ๑๐ ทัศ ต้องทำอย่างไร

Numsai เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

สตธศร Namo Amithapho

TUK2800 เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

received_5506952052668839.jpeg

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

พระวัดหัวเขา เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

การบำเพ็ญบารมี ๑๐ ทัศ ต้องทำอย่างไร

ไฟล์ที่แนบมา:

received_5506952052668839.jpeg

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา