ถามผู้มีญาณ สั้นๆค่ะ เรื่องวาสนาการบวช

ถ้ามีเจตนาตั้งใจไปบวชชี ปลงผมที่วัดหนองป่าพง สักระยะสั้น ๆ ไม่ยาวมาก ตั้งใจขั้นต่ำ 3 วัน จิตอกุศลมืดบอด แบบนี้ จะมีวาสนาบวชได้ไหมคะ ที่ตามๆ กันมา เขาจะอนุญาตให้บวชหรือเปล่าคะ เขาจะขัดขวางไหม T^T แต่คำตอบในใจมีแล้ว คือ ยังไงก็จะไปบวช ถ้าทางวัดอนุญาตนะคะ คุยกับผู้ปกครองแล้ว ว่าจะไปบวช พ่อแม่อนุญาตแล้วค่ะ ช่วงนี้รอผลสอบราชการ ประมาณสิ้นเดือน เลยว่าจะบวชค่ะ เหลือสอบอีกทีวันที่ 5 นี้ก็เสร็จแล้วค่ะ --------------------- เคยมีปู่ฤาษี ที่ท่านมีฤทธิ์รักษาอาการป่วย คุณไสยต่างๆ ให้ชาวบ้านแบบฟรี ๆ นุ่งห่มหนังเสือ ชอบธุดงค์ในป่า ท่านบอกว่า "เขาไม่อยากให้ลำบาก เลยไม่ให้บวช" แต่ก็ไม่รู้ว่า "เขา" ที่ท่านหมายถึงคือใครนะคะ ถามเพื่อนที่มีแม่เป็นร่างทรง เขาก็บอกว่า "บวชชี มันลำบาก เลยไม่มีใครให้ไปบวช" T^T กับพระที่วัด ที่เคยไปบวชพราหมณ์ 20 วัน แต่ดูเหมือนจะเป็นสังกะรีน้อยมากกว่า ท่านเรียกอย่างนั้นอ่ะค่ะ ท่านก็บอกว่า "วาสนาเรามีแค่นี้ บวชยาวๆ ไม่ได้หรอก บวชได้แต่ระยะสั้นๆ" แล้วท่านก็บอกว่า "วาสนาน่ะมี แต่มีน้อย" แล้วทำยังไง ให้มีเยอะ ๆ อ่ะคะ

 

อ้าว ก็คุณเล่นไปทำกรรมหนักแบบนั้นมา เรื่องนี้ผมไม่พูดดีกว่าเดี๋ยวจะหาว่าเอาเรื่องส่วนตัวมาพูด คุณก็รู้ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ ลองอธิษฐานว่าอยากขอบวชนานๆ ขอให้ทำสำเร็จ

 

บวชใจครับ บวชกายไม่ได้ ให้บวชใจครับ

 

- - ไม่ต้องมีญานผมก็รู้ 55+

สิ่งไหนที่ดี เเล้วทำให้ใจคุณสงบ ก็ทำไปเถอะ..

คนเราเนี่ยมีกรรมมาตั้งเเต่เกิด เเม้เวลานี้ กรรมมันขาดไม่ได้คือ อวิชชา

อวิชชาตัวนี้มันก็ทำไรไม่ได้ถ้าไม่มีจิต เเต่จิตนั่นมันก็จะกรรมเเละมีวิบาก กันทุกคนนั่นเเละ

ถ้าคุณคิดจะออกจาก วิบาก+กรรม มันก็ต้องมีกรรมเดิม ที่ส่งผลให้คุณรู้สึกไม่ดีว่า ให้คุณนั่นคิดว่าวาสนาน้อย เเล้วก็เกิด ความทุกข์เวทนา สัญญา(จำในเรื่องไม่ดี) สังขาร(คิดจะมีใครตาม) วิญญาร ภพ ชาต ชรา มรณะ ย่อมเกิด เมื่ออาศัย อวิชชา

คุณอยากบวชก็เป็นจิตที่กุศลเเล้ว เพื่อที่จะเรียน วิชชา เเต่กรรมนั่น จากหนัก ไปหาเบา จากเบา ไม่เกิดได้ ถ้าคุณขอขมา เเล้ว อุทิศส่วนบุญให้นายเวณบ่อยๆนะ

 

ผู้ที่รู้ธรรมนั่นหายากนะ เวลานี้ เเล้ว คนอื่นๆที่เค้าไม่รู้ธรรมเลยละ เค้าไม่ถึงกับด้อยเลยหรอ- -
ทำสังโยชน์10 3ข้อเเรก ก็ไม่มีใครต้องไปทรมานในนรกกันเเละ นี้ถือว่ามีวาสนาพอตัวอยู่

ผมเชื่อว่าคุณ นับถือศาสนาพุทมาก่อน เเต่ที่ทำให้คุณ ลังเล เเบบนี้ต้องเป็นกรรมเก่าเเน่นอน *-* มีคนทักเเบบนั่น เพราะกรรมเก่า กรรมนี้มันก็ขึ้นอยู่กับสภาพเเวดล้อมด้วยนะครับ..

 

คุณMOMOgo ผมว่าคุณจะบวชชีหรือไม่มัมไม่ใช่สารสำคัญ สิ่งที่สำคัญคือคุณจะอธิฐานจิตจะรักษา ศีล ไม่ให้ด่างพร้อย จะปฏิบัติ สมาธิทุกๆลมหายใจ เข้าออก และจะใช้ปัญญาพิจารณาธรรม ตลอดไป ผมว่าคุณจะได้ประโยชน์อย่างจริงจังมากกว่ารูปลักษณ์ในการบวชชีครับ ผมหวังว่าสิ่งที่ผมบอกคุณได้นำไปพิจารณาและจะเกิดประโยชน์ครับผมขอให้คุณโชคดีครับ

 

ที่ได้อ่านหนังสือบ้าง พระเทศบ้าง
จิตวิญญานเราเนี่ยเป็นสิ่งที่เก็บข้อมูลอย่างดีเลย นิสัย สัญดาน ไปเกิดที่ไหน ลุกใคร รวยหรือจน นั่นมันถูกกำหนดมาจาก กรรมไว้เเล้ว
พระเทศว่า ดูเหมือนเราจะคุมชตาชีวิตเองได้ จริงๆไม่ใช่นะ พระยังไม่รู้เลยมาบวชได้ไง เพราะถ้ายังอาศัย อวิชชา จิตเนี่ยมันก็จะไปตามที่กรรม บันทึกไว้ทำให้เรา โดยมีผู้กำกับการเเสดงสั่งเล่นละครชีวิตคือ ผู้เขียนบัญชีบุญ บาป จะเจอเรื่อง ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ก็มาจากกรรม ถ้าอยากจะอยู่ข้างนอก เหนือ กรรม ก็ต้องอยู่กับ วิชชา จะกลายเป็นผู้ดูละคร เเทน.. เเล้วจะสงบสุข ที่จริงไม่มีมากนะ ....

 

บวชกาย..แต่ไม่บวชใจ...ทำไปก็...นะคะ

 

ตั้งจิตอธิษฐานครับ
เรื่องการทำความดี ในพุทธศาสนานี่ เป็นเรื่องที่การอธิษฐาน ให้ผลเร็วมาก
ถ้าท่านอธิษฐานด้วยใจบริสุทธิ์จริงๆ สิ่งไม่น่าเชื่อหลายอย่างจะเป็นจริงได้
(ต่างจากการอธิษฐานเรื่องทางโลก จะไม่ค่อยเห็นผลทันตา)

 

คุณมองดูที่ความพร้อมครับ อย่าได้นึกคิดเลยครับ ไม่ได้เกิดประโยชน์อันใดครับ

มุ่งมั่นปฎิบัติ ไม่ว่าจะบวชอยู่ หรือ ไม่ได้บวช อย่าได้สนใจในสิ่งที่อู่เหนือธรรมชาติมากนัก

เพราะกาลเวลาแปรเปลี่ยนไปได้เสมอครับ อนาคตไม่แน่นอน หากคุณต้องการบวชแค่ 3 วัน

ก็บวชไปเถอะครับ แล้วก็แผ่เมตตา แผ่บุญกุศล แม้แต่สึกออกมาจากการเป็นแม่ชีแล้ว

คุณก็ยังสามารถปฎิบัติได้อยู่ดีครับ อย่ามัวแต่วิตกกังวลเลยครับ

สาธุครับ

 

ขอบคุณค่ะ อธิษฐานได้เลยเหรอคะ หรือต้องทำอะไรก่อนไหมอ่ะคะ

 

ขอบคุณค่ะ แต่ลองทำเองที่บ้านแล้วมันไม่ได้อ่ะค่ะ พยายามแล้ว เดี๋ยวก็เป็นอีกอ่ะค่ะ:'(

 

กรรมใหม่นี่แหละค่ะ หุหุ ไม่ใช่กรรมเก่าอะไรหรอกค่ะ แก้ยากด้วย ขี้โมโห แก้ไงก็ไม่หาย ใครมากระทบไร ก็แช่งไว้ก่อน อาฆาต แล้วมันเป็นตามนั้น บางทีคิดขึ้นมาเฉยๆก็เป็น ไม่ได้อาฆาต เลยไม่รู้จะทำยังไงค่ะ

 

ไม่รู้สิคะ อยู่วัดเป็นภาคบังคับค่ะ
บรรยากาศ บุคคลรอบข้าง ชุดที่ใส่ ยูนิฟอร์มบังคับ ไม่กล้าผิดศีลหรอกค่ะ
คิดก็เลิกไว้ แต่ทำไมอยู่บ้าน โอย ไปไกล ลงนรกไปเลย

เคยได้ยินเสียงคนบอกว่า "จะตกอเวจีมหานรกขุมพิเศษ"
เลยไม่ค่อยอยากจะทำดีเท่าไรค่ะ คิดว่า ทุกอย่างกำหนดมาหมดแล้ว เพราะตอนนั้นยังไม่ได้ทำอะไรไม่ดี แต่ได้ยินเสียงมาก่อนค่ะ

 

เรื่องของเรื่อง ก็คือ คุณได้เอาจิตไปติดกับคำพูดเหล่านั้น แล้วไม่ได้ปล่อยวางลง จิตจึงเกิด วิตกจริต ในเรื่องนี้ ทำให้เกิดความเศร้าหมอง และสงสัย ในเรื่องการบวช หรือไม่ได้บวชน่ะค่ะ
คำตอบในเรื่องนี้ นะคะ ดิชั้นแนะนำให้คุณลองทำใจสบายๆ ปล่อยวางคำพูดเหล่านั้นที่ทำให้คุณเศร้าหมองลงก่อน ...จากนั้นให้พิจรณาบทความนี้นะคะ...
วาสนาน้อย หรือ วาสนามาก นั้นไม่ได้เป็นอุปสรรคเลย เพราะการปฏิบัตินั้นไม่ได้ ขึ้นอยู่กับว่า บวชหรือไม่บวช ขณะที่อยู่บ้านคุณก็สามารถหาเวลามานั่งปฏิบัติได้ ไม่ได้ขี้นอยู่กับกาลเวลาเลย ตามสะดวก การทำสมาธิเป็นบุญอันสูงสุดเมื่อบวชแล้วไม่ได้ปฏิบัติแต่ขึ้้นชื่อว่าบวช ก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อันใดแก่ตัวคุณ ( กรณีของคุณค่ะ ) คุณปล่อยให้คำพูดเหล่านั้นเป็นมีดแทงคุณตลอดเวลา เลยมองข้าม ความจริงข้อนี้ไปน่ะค่ะ
พระธรรมนั้น พระพุทธเจ้าของเรานั้นทรงสอนให้น้อมเข้ามาใส่ตัวนะคะพระองค์ไม่ได้ทรงบอกว่า บวชแล้วเท่านั้นถึงจะเห็นธรรม ..ใครทำคนนั้นได้ ไม่จำกัดกาล ทีนี้คุณลองหาเวลาว่าง สัก 30 นาทีต่อวัน มานั่งสมาธิ ทำไปทุกวัน ลองดูนะคะเพราะถ้าคุณยังทำไม่ได้ นั่นก็แสดงว่าคุณนั่นแหล่ะ ทำตัวคุณเองให้เป็นผู้มีวาสนาน้อย.. ไม่ใช่เพราะวาสนาของคุณเอง ปล่อยวางคำพูดที่ทำให้คุณเศร้าหมองลงก่อนนะคะ.เพราะว่ามันปิดตาของคุณอยู่..เราสร้างบุญได้ทุกวันค่ะ ..

 

ขอบคุณค่ะ ศรัทธามันตกลงด้วยอ่ะค่ะ ท้อกับคำพูดของคนอื่น ตอนที่พลาดทำบาปครั้งแรกแบบไม่ตั้งใจ "เป็นคนดีที่เสียแล้ว" กับได้ยินเสียงว่า "จะตกอเวจีมหานรกขุมพิเศษ" พอมาทำบาปจริงๆ เลยไม่อยากทำอะไร ประชดชีวิตไปเลย มันบอดสนิทเลยค่ะ

ก็จะลองนั่งสมาธิทุกวันอีกครั้งนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

 

ความสะดุ้งกลัวต่อบาปเป็นสิ่งดีค่ะ ....แต่อย่าได้นำมาเป็นเครื่องเศร้าหมอง ..ให้นำมาเป็นอารมณ์.. นั่งมองความเกิดดับของอารมณ์นั้น..เมื่อถึงเวลาวางก็วางมันลง อย่าได้เป็นทุกข์ ทุกสิ่งย่อมเป็นไปเช่นนั้นเอง ..ขออนุโมทนาบุญในความตั้งใจที่จะละบาปของคุณนะคะ ... อีกอย่างนะคะ อย่าได้มองหาผู้วิเศษ ผู้มีญาณ หรือปาฏิหาร อีกเลยค่ะ เพราะทั้งหมดที่คุณหามันไม่ได้ทำให้คุณพ้นเครื่องเศร้าหมองหรือพ้นกรรมได้ .. ลองมานั่งมอง ธรรมภายใน ดีกว่าค่ะ จะปฏิบัติแบบใหน ก็ได้ ..ส่วนดิฉัน น้อม พุทธ-โธ ตามหลวงปู่ชาค่ะ ...
ยิ่งแสวงหาแต่ภายนอก คุณจะยิ่งเป็นทุกข์นะคะ ผู้มีญาณ ท่านก็มองหาจากภายในกันทั้งนั้นแหล่ะค่ะ ... และท่านทั้งหลายก็ไม่ปล่าวประกาศอย่างที่คุณเข้าใจหรอกนะคะ..

 

ระวังนะ บางที ที่วัด นี่นะ สิ่งกระทบ แรงกว่าที่บ้านอีก

ต้องไปเจอ อยู่กับคนอื่น

เห็นมาหลายคนละ วาดภาพ สวย ไปอยู่วัด

กลับกลายเป็น เจอ สิ่ง กระทบ แรงๆ มาหลายคนละคับ


.

 

แต่ก่อนก็พอมีนะคะ หิริโอตัปปะ แต่ตอนนี้มิมีเหลือหรอค่ะ อยากทำก็ทำ ออกแนวแก่วัด เริ่มด้านชาแล้ว ไม่รู้สึกผิด ไม่สำนึก ไม่อะไรสักอย่างเลยค่ะ ถ้าอยู่ใกล้ผู้ทรงศีล เห็นท่านปฏิบัติเป็นตัวอย่าง น่าจะฮึดเหมือนทุกครั้งที่ไปอ่ะค่ะ

ไม่รู้จะรักษาหายไหม T^T

 

ก็คงจริงอ่ะค่ะ ร้อยพ่อพันแม่มาอยู่ร่วมกัน มันก็ต้องมีบ้าง แต่ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ จนนึกถึงกระทู้นี้ขึ้นมา เคยอ่านนานมาแล้วค่ะ ตอนนั้นก็อายแบบนี้แหละค่ะ

ถ้ารู้ตัวว่าชั่ว ให้รีบมาหาพระ

<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1"> <ins style="display:inline-table;border:none;height:280px;margin:0;padding:0;position:relative;visibility:visible;width:336px"><ins id="aswift_0_anchor" style="display:block;border:none;height:280px;margin:0;padding:0;position:relative;visibility:visible;width:336px"></ins></ins>
พระอาจารย์ กล่าวว่า "พวกเราส่วนหนึ่งเวลากำลังใจตก จะไม่ค่อยกล้ามาหาพระ ไปรอว่ากำลังใจดีเมื่อไรแล้วค่อยมา ขอบอกว่าถ้าทำอย่างนั้นคิดผิดมาก

ส่วนใหญ่เพราะพวกเรา กลัวว่าพระรู้เรื่องไม่ดีของตัวเองแล้วจะว่าเอา อาตมาพูดไม่ผิดหรอก..เพราะรู้จริงๆ แต่พระไม่ได้มีหน้าที่มาพูดว่าเราทำอะไรไม่ดี พระท่านมีหน้าที่ดูว่าจะช่วยอย่างไรให้เราดี เพราะฉะนั้น..ความลับก็ยังเป็นความลับอยู่เหมือนเดิม ไม่ต้องกังวลไป

พระไม่มีหน้าที่ซ้ำเติมใคร ในสายตาของผู้ปฏิบัติธรรมจริงๆ ไม่มีคนดี ไม่มีคนเลว มีแต่คนที่กำลังเป็นไปตามวาระของกรรม คนที่ทำกรรมดีก็ติดอยู่ในกระแสขาวที่ดึงขึ้นไป คนที่ทำความชั่วก็หลงอยู่ในกระแสดำ ที่ไหลลงต่ำไปเรื่อยๆ พระท่านมีหน้าที่แค่ดูว่าจะเสริมเขาให้ดีอย่างไร ? จะช่วยเขาให้ดีอย่างไร ? ไม่ได้มีหน้าที่ไปดูแล้วก็ไปตำหนิด่าว่าใคร

ยกเว้นว่าการด่านั้นทำให้เขาสำนึกแล้วกลับมาดี ท่านจึงทำ ดังนั้น..ไม่ต้องเกรงใจจ้ะ ไม่ใช่รอว่าดีแล้วค่อยมาหาพระ ถ้าดีแล้วจะมาทำไมวะ..?! ถ้ารู้ตัวว่าชั่วให้รีบมาหาพระ เผื่อจะช่วยได้บ้าง ถ้ารอให้ตะเกียกตะกายเองมักจะช้า เสียเวลามากโดยใช่เหตุ ถ้าตายตอนนั้นก็ขาดทุนยับเยิน"

"อาตมาเป็นคนหน้าด้านมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทำผิดเรารู้ว่าผิด พอเข้าไปหาหลวงพ่อ ท่านไม่เคยตำหนิสักครั้งเดียวเลย แต่ถ้าทำผิดแล้วอวดดี โดนท่านด่าจมทะเลทุกครั้งเลย

เพราะฉะนั้น..ถ้าทำผิดแล้วรู้ผิด พอเข้าไปหา ท่านก็จะบอกวีธีแก้ไขให้ แต่ถ้าทำผิดแล้วไม่รู้ผิด ไม่รับผิดแล้วไปหา จะโดนด่าจมดินทุกครั้งเลย จึงทำให้เข้าใจเลยว่า เรื่องของพระจริงๆ นั้น ท่านไม่ได้มีหน้าที่ดูว่าใครถูกใครผิด เพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น กฎแห่งกรรมเขาจัดการเองอยู่แล้ว

ท่านมีแต่หน้าที่หนุนเสริมเขาให้ดี ป้องกันไม่ให้เขาชั่ว จะว่าไปแล้วหน้าที่ของพระดูง่าย แต่ขอโทษเถอะ ยากยิ่งกว่าเข็นเรือเกลืออีก..!"



สนทนากับพระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๕๔


ที่มา : http://www.watthakhanun.com/webboard...?t=2833&page=6