พญานาคในแม่น้ำเจ้าพระยา

<TABLE style="BORDER-RIGHT: #000000 1px solid; BORDER-TOP: #000000 1px solid; MARGIN-TOP: 30px; MARGIN-BOTTOM: 30px; BORDER-LEFT: #000000 1px solid; BORDER-BOTTOM: #000000 1px solid; BACKGROUND-COLOR: #000000" cellSpacing=2 cellPadding=0><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>
เมื่อหลายวันก่อน
ผมกับสมาชิกชมรมคนตาทิพย์ได้พากันไปที่วัด ใหม่ภาวนา
เพราะสมาชิกคนหนึ่งของเรา เป้นลูกศิษย์ของหลวงพี่องค์หนึ่ง
หลวงพี่องคืที่ว่า ปกติจะอยู่ที่ วัดที่สีคิ้ว
แต่ฃ่วงดังกล่าว ท่านมาทำธุระที่ กทม เขาจึงชวนพวกเราไป
วัดใหม่ภวนา เป็นวัดอยู่ริมแม่น้ำ อยู่เยื้องๆๆกับวัดเจ้าอาม ตลิ่งชัน ธนบุรี

ตอนที่เราไปเป็นเวลา ประมาณ 5 โมงเย้น
พอไปถึงวัด หลวงพี่องค์ที่ว่ายังไม่กลับจากข้างนอก
เราจึงมีเวลาที่จะเดินเล่น ที่ลานวัด ที่เป็นแนวกว้างขนานไปกับแม่น้ำ
ลานกว้างและทอดยาวขนานไปกับแม่น้ำ เกือบ 100 เมตร

เราจึงเดินเล่นคอยหลวงพี่
มองลงไปในแม่น้ำ ทิวทัศน์สวยงาม
เห้นเรือ สารพัดชนิด แล่นไปมา มากมาย
เพราะได้เวลาเลิกงาน
ผู้คนใช้เรือ เหมือน รถเมล์ในน้ำ
เป็นภาพชีวิตของมนุษย์อีกรูปแบบหนึ่ง

 

ขณะที่มองลงไปในแม่น้ำ
พวกเราคนหนึ่งสังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติ
จึงชี้ให้ช่วยกันดู

สิ่งนั้นกำลังลอยตัวเหมือนว่ายน้ำ
อยู่กลางแม่น้ำ ห่างออกไปประมาณ40-50 เมตรจากฝั่ง
แวบแรกที่เห็น เหมือน งูยาว ลำตังขนาดกว้าง อย่างน้อย 2 คืบ
ตัวยาวประมาร 5-7 เมตร
กำลังว่ายน้ำ ทำท่าจะหาปลาหาเหยื่อกิน

ขนาดเขาใหญ่ จนคิดว่า สามารถกินคนได้อย่างสะบาย
ใจพวกเราก็ระทึก เพราะกลัวว่า ใครจะโชคร้ายเป้นเหยื่อเขา
เขาว่ายน้ำไปมา ประมาณ 10 นาที
ไม่รู้ว่า สิ่งนั้นเริ่งแสดงตัวและว่ายน้ำตั้งแต่เมื่อใด
ว่ายก่อนพวกเราจะมานานไหม

 

ในที่สุดสิ่งที่เหมือนงุนั้นก็เลื้อยว่ายตรงมาที่ริมฝั่งแม่น้ำ
ตรงมาที่ลานวัดที่อยู่ด้านไกลออกไป
เขาว่ายเห่างเราไปในระยะห่างไม่เกิน 15 เมตร

เห้นชัดว่า ลำตัวมีสีเขียว
พอเขาผงกหัวขึ้นจึงเห้นชัดว่า มีหงอน
มี หนึ่งหัว และมีปากแดง และมีเครา
ทันทีที่เห็นจิตก็บอกว่า นี่คือพญานาค
เชาว่ายน้ำไปอย่างเห้นชัดๆๆ
แต่ไม่มีร่องรอย การแหวกคลื่นแต่อย่างใด

เห็นเขาว่ายเข้ามาชิดตลิ่งที่อยู่ไกลออกไป
เห้นเขาแวบ ขึ้นมาบนฝั่งแล้วก็หายไป
สายตาไม่หลอกพวกเราสามคน
เห้นชัดๆๆจะจะ ว่า เขาขึ้นมาบนฝั่ง
บนตลิ่งในเขตวัด

ด้วยความแปลกใจ
พวกเราจึงตัดสินใจเดินไป ณ จุดที่ เห็นพญานาคขึ้นมา
พอเข้าไปใกล้ ก็พบ ต้นโพธิใหญ่ขนาด โอบ อญุ้ตรงนั้น
ในใจก้คิดแล้ว พญานาค คงมาอยู่ที่ต้นโพธินี่เอง
ใบไม้ดกหนา คงต้องมาหา กันหน่อย
ตัวใหญ่ขนาดนั้น คงซ่อนตัวไม่มิดหรอก
อาจเป็นไปได้ว่า ลำตัวเขียว กลืนไปกับใบไม้
อาจจะมองไม่เห้น

 

จะไปตามหาอีกรึเปล่าครับ

 

ต้องเป็นตัวผู้แน่เลย เพราะเป็นพระยา

 

ลองไปถามศิษย์ธรรมกายที่ได้วิชาดูครับว่าใช่หรือเปล่า

 

โอ้ แล้วไงต่อละครับ แหมกำลังอ่านเพลิน เอาต่อครับลุง

 

ขออนุโมทนาค่ะ

 

น่าไปดูมากๆเลย

 

คุณ3ตา เกิดลังเลขึ้นมาเลยไม่เขียนต่อ เพราะอะไรนะ ^ ^

 

[b-wai]

 

ตามอ่านอยู่นะคะ...อยากเห็นมั้งจังคะ..เขียนต่อด้วยนะคะ..

 

ดีละ...คราวนี้ไม่ต้องไปดูที่แม่น้ำโขงก็ได้ เจ้าพระยาเราก็มี คุณมีบุญมากนะที่ได้เห็น(อยากเห็นมั้งงะ...)

 

อืมม นั่นสิทำไมอยู่ๆหยุดเขียนอ่ะคะ แล้วตกลงเห็นตัวจะๆไหมคะ

 

คนที่โปสขึ้นจอยาวๆๆ จะรู้ดี
ว่า เวลาพิมพ์ยาวๆ ขึ้นจอไว้
พอกด เพื่อ ดูรูปแบบ และจะกดส่งข้อความ
จะมีข้อความที่น่าเกลียดที่สุด

" Now the server is too busy,please try again later "
ขึ้นมา แล้ว ข้อความทั้งหมด จะ ถูกลบทิ้งไป
ความเหนื่อย ความตั้งใจที่จะพิมพ์หายไปแยะ
ต้องมาพิมพ์ใหม่ ครับ
บางตอน ต้องทำใหม่ ถึง 3 ครั้ง
เลยต้องใช้วิธีใหม่ คือ พิมพืสั้นๆๆ แล้ว รีบขึ้นจอ
ถ้าหายไป ก็ยังพอทน เพราะ ไม่ต้องพิมพ์ใหม่ที่ยาวเกินไป
เมื่อเช้าเกิดซ้ำซาก ผมเบื่อก็เลยหยุดไปเลย หนังขาดชั่วคราว
ผมไม่เคยร่าง พิมพ์สดๆๆ เท่าที่นึกได้
เพิ่งรู้ว่า มีคนมาคอยตามอ่าน
ก็ค่อยมีกำลังใจหน่อย
อย่าโทษผม .....นา

 

ต้นโพธินั้นมีขนาดใหญ่พอสมควร
กิ่งก้านแผ่ออกกว้างตามมาตรฐานที่ควรจะเป้น
พวกเราจึงค่อยๆๆ ย่องเข้าทางด้านหลังต้นโพธิ
ย่องไป ก็ตัวเกรงไป คอยมองบน มองล่าง

เพราะจำได้ว่า ตอน เรื่อง ท่องป่า ของ แนชชั่นแนลกราฟฟิก
ในป่า อเมซอน งูตัวใหญ่จะห้อยตัวอยู่บนคบคาไม้
ตามทางเดินของสัตว์ป่า
มีเหยื่อตัวใด ผ่านมาตรงใต้กิ่งใหญ่นั้น
งูใหญ่ก็จะทิ้งตัวลงมาบนตัวเหยื่อ
พอเหยื่อตกใจ ตะลึง กว่าจะรู้ตัว ก็ถูกงุรัดไปแล้ว

เราก็เช่นกัน
ค่อยๆๆย่องไปมองไป
ก็ไม่เห้น
เดินย่องจนวนมาด้านหน้า ของต้นโพธิ ที่หันสู่แม่น้ำ
เราเห็น ศาลไม้ขนาดย่อมๆๆ
ที่ดูกลางเก่ากลางใหม่ สร้างไม่เกิน 3 ปี ตั้งอยู่
ในใจก้คิด

ตามปกติศาลเขามักจะตั้งอยู่ริมขอบรั้ว หรือริมเขตต์
ไม่ค่อยเห็นอยู่ใต้ต้นโพธิ กลางพื้นที่
ด้วยความสงสัย ก็ย่องเข้าไปใกล้ แล้วโผล่หน้า เข้าไปมอง

สาวที่ไปด้วย ไวกว่าเพื่อน
โผล่หน้าออกไปดูก่อน
เสียงร้องดัง"..ว๊าย !!!.." เราก็ชะงัก
โผล่หน้าเข้าไปดูให้เต็มตา

โอ้ โฮ กลางศาลไม้ใหญ่ยกสูงที่ว่า
พญานาคตัวเขียวปี๋ ขดตัวอยู่บนแท่น
ขดเป็นวง ในลักษณะ ทวนเข็มนาฬิกา

ขดเป้นวง 3-4 ชั้น ชูหัวขึ้นสูง
ในลักษณะของ นาคปรก
ที่มหาบรรพบุรุษของเขาเคย ชูปรกแผ่เหนือ พระพุทธองค์
มาแล้วในกาลที่พระองค์ตรัสรู้ ณ ใต้ต้นโพธิใหญ่
เมื่อ กว่า 2500 ปีมาแล้ว

พวกเรา พอหายตกตะลึงและหายงงก็พากันั่งลง
ในท่า นอบน้อมคารวะอย่าง มีศรัทราต่อหน้าพญานาคนั้น
มองดูชัดๆ อีกครั้ง พบว่า เป็น รูปปั้นพญานาค
ที่ปั้นได้เหมือนและสวยมาก

การที่มีการสร้างและปั้นรูปพญานาคพร้อมศาล
และอยู่ริมน้ำนี้ต้องมีความหมาย
ไม่ใช่เป็นการสร้างกันเล่นๆๆ เพื่อ ความสวยงาม
ไม่ใช่การสร้างเพื่อ ประดับตกแต่งพื้นที่

อีกสักพัก หลวงพี่ที่เรามารอ ก็กลับมา
พวกเราจึงเล่าเรื่อง เห็นพญานาคว่ายในแม่น้ำ
แล้วว่ายขึ้นมาอยู่บนศาล
หลวงพี่ก็หัวเราะ
บอกว่า เป็นเรื่องธรรมดาของที่นี่
ทีแรก คนในวัดฝันว่า มีพญานาค ขอเข้ามาเฝ้าดูแลวัด
และขอให้ช่วยสร้างบ้านหรือศาลให้ด้วย เพื่อเป็นที่พัก
ก็มีการสร้างบ้านหรือศาลตามคำขอของพญานาค

และตั้งแต่นั้นมา พญานาคก็มาอยู่ที่วัด
เฝ้าวัด ตามหน้าที่ของนาค
เฝ้าทางขึ้นท่าน้ำของวัด
แทนที่จะเป็นหัวบันไดวัด เหมือนที่อื่น ที่เราเห็นกันจนชินตา

 

ช่วงเช้าพญานาคก็จะเฝ้าท่าน้ำวัด
พอบ่ายได้ที่ ก็จะลงอาบน้ำโดยว่ายในแม่น้ำ
แล้วก็ขึ้นมานอนพักบนศาล
ทำอย่างนี้ทุกวัน
คนแถวนี้ที่มีบุญ หรือ ตาทิพย์ เห็นกันจนชินตา
รู้กันในวงแคบ

ถ้าข่าวนี้ขยายกว้างออกไป
วัดคงจะวุ่นวาย น่าดูชม
โดยเฉพาะวันออกหวย
พวกขอเบอร์หวยคงจะแห่กันมาเต็ม
ชีวิตคนจนก็เป็นเช่นนี้แหละ

คนจนต้องหาเช้ากินค่ำ
มีเวลาเพียงคิดว่า พรุ่งนี้จะทำอะไรกิน
กลับมาจากงานก็เหนื่อย เพราะใช้แรงงาน
เหนื่อยก็นอน เร็ว จะได้มีแรงทำงานใหม่
ในวันรุ่งขึ้นเมื่อเปิดตา
จะเอาเวลาที่ไหน มาสวดมนต์ภาวนา
เพื่อให้ได้สมาธิ และจะให้ได้ปัญญา
ดังนั้นคนที่ร่ำรวย
ขอให้สงสารและเมตตาคนจน ด้วยเถิด
แล้วจะได้เป็นอริยะทรัพย์เพื่อ จะได้ใช้ในชาติหน้า ต่อไป

 

พิมพ์ลง notepad ไว้ก่อนก็ดีครับ จะได้ไม่เสียอารมณ์กับ server

 

ช่วงแรกที่เราเข้าไปในวัด
และก่อนที่จะเห็นพญานาคว่ายน้ำ
พวกเราขณะเดินเข้า
สัมผัสได้กับพลังแรงบางอย่าง
ที่เราเคยเจอมาก่อน
ในขณะที่ไป วัดราษฏร์ราชบูรณะ อยุทธยา ตอนกรุแตก
และสมบัติโบราณ มงกุฏทองคำถัก ไปอยู่ในพิพิธภัณฑ์ ในอเมริกา

เราใช้ตาที่สาม กันทั้งสามคน
พบว่า ยังมีหีบสมบัติทองคำ ฝังอยู่อีก 13 หีบ
มีทั้ง หีบเล็ก หีบใหญ่
มองดูภายใน ส่วนใหญ่เป้น พวก เครื่องใช้ทองคำ หีบทอง
เข็มขัดทอง กระปุกทอง
เราได้เขียนเป็นลายแทงไว้
ที่หีบสมบัติโบราณเหล่านั้น ยังรอด มือ พวกโจรอยู่ได้
เพราะทั้งหมดถูกฝังไว้ ณ ตำแหน่งที่
คนจะไม่คิดว่า น่าจะอยู่ตรงนั้น
และพวกเราก็ไม่คิดที่จะขุดเอง
เพราะ มันไม่ใช่ของเรา

 

ที่วัดใหม่ภวนาก็เช่นกัน
พวกเราสามคนที่มีตาทิพย์ก็ตรวจพบว่า
มีหีบสมบัติฝังอยู่ สองหีบ
ฝังอยู่ในที่ๆๆและตำแหน่งที่ขุดขึ้นมาได้อย่างสบาย

เราจึงบอกแก่ท่านเจ้าอาวาส ถึงเรื่องหีบสองใบ
ท่านหัวเราะ และชมว่า พวกเราเก่งจริงๆๆ
ถูกแล้ว มีหีบสมบัติสองใบ
ท้านเองเป็นคนฝังมันไว้ตั้งแต่ชาติก่อน
และได้สัญญาทางจิตวิญญาณไว้ว่า
จะกลังมาขุด เพื่อ การสร้างวัด บูรณะวัด ต่อไป
และท่านก็รู้แล้ว
แต่ยังไม่ขุด
เพราะยังไม่ถึงเวลา
ถ้าขุดขึ้นมาตอนนี้
ปัญหาจะแยะ ต้องรออีก สองปี จึงจะขุดขึ้นมา
ก็กลายเป็นเรื่องหน้าแตก
เอามะพร้าวห้าวมาขายสวนเสียแล้ว
อภิโธ่..อภิถัง..