ร่วมทำบุญบูชา ตะกรุดพ่อสมหวังบรรจุธาตุพระปัจเจก(ขอทรัพย์พระปัจเจก) พ่ออาจารย์พล

ผมมองว่าสังคมในปัจจุบันนี้เต็มไปกิเลส ซึ่งมีเหตุพื้นฐานมาจากเรื่อง รัก โลภ โกรธ หลง กันทั้งสิ้น ดังที่เราจะเห็นได้จากเหตุการณ์ทั่วไป มีข่าวเรื่องชู้สาว ลักขโมย คดโกง ทำร้ายร่างกาย ความเห็นผิด เกิดขึ้นมากมาย
สำหรับวิธีแก้ไข ผมเห็นว่าเราควรเริ่มจากสิ่งเล็กๆ เช่นครอบครัวก่อน เริ่มจากตัวเราเอง เมื่อครอบครัวแต่ละครอบครัวเข้มแข็งแล้ว สังคมที่เกิดจากครอบครัวเป็นองค์ประกอบก็จะแข็งแรงขึ้น
ตอนนี้ตัวผมก็ได้นำเอาหลักธรรมมาใช้ในชีวิตประจำวันและคนรอบข้าง ซึ่งหลักธรรมที่ใช้จะมีพรหมวิหาร 4, โลกธรรม 8, และศีล 5 เป็นต้น

อัครพงศ์

 

ปัญหาที่มีและเกิดขึ้นอยู่ทุกวันนี้ ถ้ามาวิเคราะห์เจาะลึกกันแล้ว เกิดจากคนเราปัจจุบันขาดศีลธรรมกันมากขึ้นทุกๆวัน ถ้าคนเรามีศีลธรรมหรือธรรมในกายและจิตใจ เหตุการ์ณต่างๆที่เราเห็นกันอยู่ทุกวัน น่าจะบรรเทาและเบาบางลง ไม่มากก็น้อยลงละครับผม ขอบคุณครับ(f)

 

ปัจจุบันความเจริญทางวัตถุมีมากขึ้น แต่ความเจริญทางจิตใจมิได้เจริญตามไปด้วย จึงทำให้คนในสังคมขาดสติคอยยับยั้งอารมณ์ ความคิด ซึ่งการศึกษาและศีลธรรมจะช่วยแก้ไขปัญหาต่างๆได้ สติ ความรู้สึกตัวตั้งมั่นในสิ่งที่ดี ทีถูกต้องทำให้สังคมสงบขึ้น อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

 

คนยังมึความอยาก และเห็นประโยชน์ส่วนตน ขาดความรับผิดชอบ
คงต้องปลูกฝังทัศนคติที่ดีตั้งแต่เด็กๆ อย่าเห็นแก่ได้ สุจริต พอเพียง

 

ปัญหาของไทยปัจจุบัน ปัญหาหนึ่ง ก็คือ การขาดวินัยและความรับผิดชอบต่อส่วนรวมของคนในชาติ เรื่องนี้แก้ไม่ยากนัก แต่ต้องทำอย่างจริงจังและใช้เวลา สิ่งสำคัญคือ ต้องตัดระบบอภิสิทธิชนออกไปให้ได้ ที่ผมทำได้ในปัจจุบันนี้ก็คือ กวดขันอบรมคนในครอบครัวให้ตระหนักและปฏิบัติสิ่งเหล่านี้ในวิถีชีวิตประจำวัน

 

ปัญหาของคนเรานั้นปัจจุบันทั้งหมดทั้งปวงเกิดขึ้นเพราะตัวเราเองทั้งสิ้น เกิดจากความไม่รู้จักพอ ละกิเลิศไม่ได้ ล่ะความอยากไม่ได้ ไม่ว่าจะมีหรือจะจน ถ้ารู้จักพอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ ในสิ่งที่ตนมี ชีวิตก็มีความสุขได้ง่ายๆ ปัญหาก็จะไม่ใช่เป็นปัญหาอีกต่อไป

 

เมืองไทยก็พูดแต่ปัญหาเศรษฐกิจ
โลกมีระบบเศรษฐกิจ ดังนี้
1. ระบบเศรษฐกิจ แบบคอมมิวนิสต์ ซึ่งก็ได้ล้มสลายไปแล้ว
2. ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม มือใครยาวสาวได้สาวเอา กำลังเดินทางไปสู่จุดล้มสลายเหมือนระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์ เพราะคนรวยจำนวนน้อยยิ่งรวยมากขึ้น คนจนยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้น
แนวทางแก้ไข
เศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง ต้องทำอย่างจริงจัง สังคมไทยจึงจะอยู่รอด ไม่ใช่ทำแค่ลมปากเหมือนทุกรัฐบาล เสร็จก็ทำแบบทุนนิยม คือ ปลูกพืชเชิงเดี่ยว ใช่ปุ๋ยเคมี หวังรวย สุดท้ายเจ๋งทุกงาน
ต้องปลูกพืชทุกอย่างที่เรากิน เหลือกินเอาไปขาย ใช้ปุ๋ยอินทรีย์แทนปุ๋ยเคมี ไม่ช้ยาฆ่าแมลง เลี้ยงสัตว์แบบออแกรนิค คือเลี้ยงแบบไม่ใช้หัวอาหาร เพราะหัวอาหารมีข้าวโพด ถั่วเหลืองที่เป็นพืช จีเอ็มโอ งานวิจัยชี้ชัดทำให้เกิดซีด และมะเร็ง สบู่ ยาสีฟัน ยาสระผม ทำเอง ปลูกสมุนไพร รักษาโรคเอง ทอผ้า ทอเสื่อเองครับ สังคมไทยรอดวิกฤติเศรษฐกิจแน่นอนครับ

 

สังคมในปัจจุบันทุกวันนี้เห็นคุณค่าทางวัตถุมากกว่าจิตใจ ทำให้เกิดกิเลสอยากมีอยากได้ ต้องไขว่คร้าหามาให้ได้คิดว่ามีแล้วจะทำให้ชีวิตมีความสุข ถึงแม้ว่าต้องไปกู้หนียืมสินซื้อมาก็ตาม กลับทำให้ทุกข์มากกว่าเดิม ดังนั้นถ้าคนเรารู้จักพอในสิ่งที่ตนมี ไม่ดิ้นรนไขว่คร้าอยากมีอยากได้ เห็นเขามีก็อยากจะมีบ้าง ชีวิตก็จะมีความสุขปัญหาต่างๆก็จะไม่ตามมาเหมือนทุกวันนี้

 

คนเราถ้าคิดดี พูดดี ทำดี จะทำอะไรก็จะออกมาดี แต่ถ้าคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี จะทำอะไรก็ออกมาไม่ดี เพราะฉะนั้นก่อนทำให้คิดให้ดีเสียก่อน แล้วค่อยลงมือทำ สังคมไทยส่วนใหญ่มักทำอะไรไม่ค่อยคิด บางครั้งเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบทำให้เกิดเรื่องร้าย ๆ หลาย ๆอย่างตามมา เราควรคิดให้ดีแล้วจึงทำ

 

ร่วมกันสร้างสรรสิ่งใหม่ให้ต่างๆ จากเส้นทางเดิมในแนวทางที่แต่ละคนถนัด...โดยมีจุดมุ่งหมายพัฒนาคุณธรรม จริยธรรม โดยเฉพาะกับเด็กๆ และเยาวชน .....

รัฐต้องมีส่วนร่วมในการส่งเสริมสถาบันครอบครัวมอบความรักให้แก่เด็กอย่างเพียงพอ เลิกมอมเมาเด็กและเยาวชนด้วยหนังที่มีเนื้อหารุนแรง เกมส์ต่างๆ ที่ออกแบบมาเพื่อเด็กก้าวร้าวรุนแรงแต่ไม่ได้ทำให้เกิดการพัฒนาทางด้านจิตใจที่ดี (ออกกฏหมายลงโทษอย่างหนัก)

ส่งเสริมให้เด็กรักในงานศิลปะต่าง ดนตรี กีฬา ให้เวลาเด็กได้เล่นอย่างเพียงพอ ไม่เอาเด็กมาจัดลำดับความเก่งทางด้านการเรียนเพราะจะทำให้เด็กที่เรียนไม่เก่งแต่เค้าจะมีความสามารถอื่นๆ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า (ปรับหลักสูตรการเรียนใหม่) เด็กทุกคนไม่ว่าจะเรียนเก่งหรือไม่ เค้ามีค่าเท่ากันในความเป็นมนุษย์........

 

ปัญหาสังคม
เกิดจากระบบการศึกษาล้มเหลวผลิตเด็กไม่มีคุณภาพ ไร้ระเบียบวินัย ติดเกมส์ หลงเน็ตหลงไลน์ หลงเทคโนโลยี หลงค่านิยมตะวันตก
วิธีแก้
1. หลักสูตรการศึกษา การเปลี่ยนหลักสูตรต้องมีงานวิจัยรองรับ ไม่ใช่นายทุนการศึกษาให้เปลี่ยนเพราะอยากขายหนังสือ (กรมวิชาการ)
2. แก้ปัญหาหนี้สินครู โดยหาเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำมาให้กู้ รวมหนี้สินไว้ที่เดียว ส่งผ่อน 99ปี มีประกันชีวิตค้ำประกันไว้ ปลัดกระทรวง เลขา สกสค.(อธิบดี)ก็ไม่แก้เพราะผลประโยชน์จากธนาคารออมสินบังตาอยู่ รมว.ก็มือใหม่หัดขับยากจะแก้ครับ
3. ติดตั้งวงจรปิดทุกห้องที่มีการเรียนการสอน เพื่อให้ผู้บริหารและศึกษานิเทศก์ดูว่าครูสอนหรือไม่ สอนตรงตามแผนการสอนที่ได้ขออนุมัติกับผู้บริหารหรือไม่ ศึกษานิเทศก์ดูว่าสอนถูกหลักการสอนมั้ย ประเมินผลการหลักการวัดผลหรือไม่
4. ครูวัดและประเมินผลตามสภาพจริง ไม่ลอยเกรดเหมือนปัจจุบัน ลอยเกรดไปแล้วสอบเข้ามหาวิทยาลัยไปได้ก็เรียนไม่ได้เสียเวลา เสียทรัพยากร
5. การวัดผล o-net ,n-t ให้ สทศ. จัดทำข้อสอบมาตรฐานทุกวิชา ทุกกลุ่มสาระ เวลาจะทดสอบในแต่ละปี ให้ตั้นคณะกรรมการสุ่มข้อสอบจัดทำเป็นชุดมาทดสอบเลย ไม่ใช่จ้าง ดร.ถูก ๆ มาออกข้อสอบ ๆ ไม่ได้มาตรฐานเพราะต้องการเปอร์เซนต์เยอะๆ ไม่ตรงหลักการวัดผลประเมินผล แล้วมาแปลผลว่าเด็กไทยเป็นอย่างโน้น เป็นอย่างนี้ มันแปลผลไม่ได้ครับเพราะข้อสอบไม่ได้มาตรฐาน
ุุ6. ต้องมีวิชา ระเบียบวินัย ,อาชีพในฝันของนักเรียน ,คุณธรรมและกฎหมายในชีวิตประจำวัน,ภูมิคุ้มกันต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคม รวมเรียกว่า วิชาชีวิต หรือวิชาคนครับ

 

ปัญหาในสังคมปัจจุบัน ที่มีความเจริญ ทางด้านวัตถุ มากกว่าจิตใจ ผู้คนต่างไขว่ขว้าหา สิ่งต่างๆมาอำนวยคสามสะดวกสบายให้แก่ตนเอง ทำหัยวัตถุสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ พัฒนาเจริญขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่จิตใจกลับตกต่ำลง เพราะไม่ได้รับการขัดเกลา มั่วแต่หลงไหลไปกับ ค่านิยมที่ผิด ขาดศีลธรรม สังเกตได้จากข่าว ตามสื่อต่างๆในแต่ล่ะวัน ทั้งวัตถุและจิตใจควรจะพัฒนาไปพร้อมๆกัน ถ้าจะแก้ปัญหาก็ต้องเริ่มจาก ตนเอง คือการรู้จักรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตน เคารพและปฏิบัติตามกฎหมาย และครอบครัวพ่อแม่ผู้ปกครอง ก็ควรปลูกฝัง อบรมสั่งสอน พฤติปฏิบัติตัว เป็นตัวอย่างที่ดีแก่บุตร เพราะถ้าแค่อบรมสั่งสอนแต่ตัวเอง ยังทำไม่ได้ บุตรก็คงจะไม่เชื่อฟังปฏิบัติตามเป็นแน่ ถ้าทุกๆครอบครัวทำได้แล้ว ชุมชนสังคม ก็จะดีขึ้นตามไปด้วย และที่สำคัญ ชนชั้นปกครอง รัฐบาล ก็ควรปกครองบริหารบ้านเมืองด้วยความ สุจริต ยุติธรรม เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม ประชาชน และประเทศชาติเป็นหลัก ไม่ใช่เข้ามาเพื่อแสวงหาประโยชน์หัยแต่ตัวเองและพวกพ้อง ถ้าเป็นเช่นนี้ได้ ประชาชน สังคมและประชาติบ้านเมืองคงมีแต่ความสงบสุขความเจริญ....... (เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ แฮ่ๆ ^^")

 

ปัญหาของสังคมไทยในอดีตถึงปัจจุบันคือความอิจฉาริษยาที่คนสังคมไทยเป็นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่ยอมรับก็ไม่รู้ สังคมปัจจุบันมีการเจริญก้าวหน้าแบบก้าวกระโดดเลยทำให้ทุกคนทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองประสบผลสำเร็จโดยไม่สนคุณธรรมศีลธรรมจริยธรรมทุกคนจะคิดถึงผลประโยชน์ส่วนตนมากกว่าส่วนร่วมเลยทำให้กลายเป็นสังคมที่เห็นแก่ตัวเห็นแก่พวกพ้องของตน ความเห็นแก่ตัวของตนเองเข้าสู่สายเลืยดเจ้าสู่สังคม สังคมตึงมีอต่การเห็นแก่ตัว ประเทศไทยจึงมีคนแบบนี้เยอะ เมื่อแต่ผู้นำประเทศ แม้แต่ครูผู้ที่ให้ความรู้ที่เป็นเช่นกัน การแก้ไขปัญหาคืออยรมคุณธรรมศีลธรรมตั้งแต่อนุบาลถึงมหาลัยและพ่อแม่ต้องเปลี่ยนพฤติกรรมการเป็นแบบอย่างที่ดีทั้งด้านความคิดและการเป็นแบบอย่างที่ดี

 

ปัญหาของสังคมโลก คือการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันโดยไม่คำนึงถึงความถูกผิดอ้างแต่ตัวเองถูกฝ่ายเดียว มีความโลภเป็นที่ตั้ง
แก้ปัญหาของสังคมแก้ยาก เพราะนิสัยต่างกัน เราแก้ได้เฉพาะตัวเราและครอบครัวที่จะไม่ทำให้เกิดปัญหากับสังคมส่วนใหญ่

 

ปัจจุบันปัญหาต่า่งๆมากมาย เกิตจาก ขาดระเบียบวินัย และคุณธรรมจริยธรรม
ซึงสิ่งต่างๆเหล่านี้เกิดจากสั่งสอนปลูกฝังกันตั้งแต่เล็กให้เป็นนิสัยและความเคยชิน ทั้งด้านการสั่งสอนและปฏิบัติให้ดูเป็นแบบอย่าง ถ้าทำผิดก็จะเกิดความละอายต่อตนเอง
ซึ่งปัจจุุบัน บางทียังแยกแยะไม่ออกเลยว่าสิ่งใดดีชั่วถูกผิด
สิ่งเหล่านี้น่าจะ นำศิล 5 มงคลชีวิต 38 ประการ และพรหมวิหาร 4 เป็นเครื่องมือในการตรวจวัดจำแนกว่าสิ่งใดหรือดีสิ่งใดชั่ว สิ่งใดถูกสิ่งใดผิดผิด

 

ปัจจุบัน ประเทศไทย กำลังประสบปัญหาภัยแล้ง อากาศร้อน อุณหภูมิสูงกว่าปีก่อนๆๆ เป็นอย่างมาก ฝนไม่ตกตามฤดูกาล เนื่องมาจากความโลภ ความเห็นแก่ตัว ของคน บางคน บางกลุ่ม ที่ตัดไม้ทำลายป่า ต้นไม้แต่ละต้นกว่าจะเติบโตมาได้ต้องอาศัยระยะเวลานานนับสิบปี แต่เพราะความโลภ ความเห็นแก่ตัว ได้ทำลายต้นไม้ลงในพริบตา สุดท้ายสิ่งที่ได้รับ คือปัญหาภัยแล้ง ฝนไม่ตก เกิดความขาดแคลน แนวทางแก้ไข ทุกคนต้องร่วมมือร่วมใจกันปลูกต้นไม้ ร่วมมือกันปกป้องดูแลป่า โดยเริ่มง่ายๆๆ จากที่บ้านเราเอง ปลูกต้นไม้ภายในบ้าน เพื่อเพิ่มความร่มรื่น ถ้าทุกบ้านช่วยกันปลูกบ้านละต้น สองต้น ป่าก็จะเพิ่มขึ้น ถึงแม้ว่าจะช่วยได้ไม่มากก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย

 

ปัญหาของคนเรามีทุกคน มันจะมาเมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ รู้แต่ว่าถ้ามันมาเมื่อไหร่ถ้าเราสามารถแก้มันได้ ปัญหาทั้งปวงก็จะกลายเป็นเพียงแค่บทเรียนหนึ่งของชีวิต แค่เพียงเรารู้จักปล่อยวางและมีสติพร้อมที่จะรับมือกับปัญหาที่จะเกิดขึ้นได้ทุกเรื่องนั่นแหละเราเป็นผู้ชนะแล้วเราก็จะพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง

 

สำหรับผมคิดว่าปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจ สังคม การศึกษา และการเมืองของไทยนั้น มันเกิดขึ้นมานานหลายสิบปีแล้ว และนับวันก็จะมีมากขึ้น ในอดีตทั้งผ่านมามีผู้มีความรู้มากมายที่มาร่วมกันแก้ปัญหา แต่ปัญหาไม่เคยหมดไป เป็นเพราะว่าแก้กันไม่ถูกทาง มันแก้ปมเก่า โดยผูกปมใหม่ขึ้นมาทั้งนั้น ที่เป็นเช่นนี้เพราะเค้ามองปัญหาและวิธีแก้ไข โดยเอาตนเอง ผลประโยชน์ของตัวเองและพวกพ้องเข้าไปผูกพันด้วย ทำให้ปัญหาถูกบิดเบือน วิธีแก้ไขก็ถูกบิดเบือนไปด้วย ก็เลยไม่เคยแก้ไขกันสำเร็จสักที แต่ถ้าเราดึงตัวเองออกจากปัญหา แล้วมองดูมันอย่างเป็นธรรม ดูให้ถึงเนื้อแท้ของมัน เราจะเห็นสาเหตุที่แท้จริงได้ แล้วเราจะมีโอกาศแก้ได้สำเร็จ
สำหรับผมแล้ว เหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกนี้มันมีเหตุผล และกฏเกณฑ์ของมันอยู่ คือถ้าสร้างเหตุ กอไก่ แล้ว ย่อมจะเกิดผลเป็น ขอไข่ เสมอ จะบิดเบือนจากผลอันนี้ได้ไม่มากนัก ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยที่เข้ามาแทรกเท่านั้นครับ
สรุปคือ ธรรมชาติของทุกสิ่งมีกฏเกณฑ์ของมัน และกฏเกณฑ์นี้แหละคือธรรม คือกฏแห่งกรรม คือกฏแห่งการกระทำครับ

 

แต่เดิมผมไม่ได้ศึกษาทางธรรมจึงมองทางโลกดังนี้ตอนยังเยาว์จะมองเห็นแต่ความสนุกทำอะไรก็ตามใจตนจะเอาอะไรก็ต้องเอาให้ได้พอโตขึ้นทำงานก็ยังไม่สนใจคิดว่าหาได้มาเท่าไรก็ใช้ให้หมดหมดหาใหม่ใช้ชีวิตตามใจแบบเอาให้คุ้มปล่อยตัวไปตามความอยากความต้องการปล่อยใจในความพอใจในโลภโกรธหลงจนเจอกับทุกข์ใหญ่คือเสียพ่อตอนนั้นทุกข์เสียใจมากเข้าหาธรรมแต่ยังโง่เพราะคิดว่าปฏิบัติแล้วจะคุยกับผีได้จะได้คุยกับพ่อสุดท้ายด้วยบุญเก่าพอมีทำให้เข้าใจหลายๆอย่างที่เกิ่นมานานก็เพื่อที่จะบอกว่าปัญหาทางโลกนั้นก็มาจากความไม่รู้ของแต่ละคนที่หลงเกิดหลงการดำรงชีวีตไม่เคยคิดว่าจะตายหลงคิดว่าตัวมีตัวมีตนเอาตัวตนเป็นใหญ่ไม่สนใจคนอื่นคิดแต่ทำเพื่อสนองความต้องการของตนจะรักใครก็เพราะเนื่องจากตัวพอใจจะชังใครก็เพราะตัวไม่ชอบแสวงหาแต่จะเอาก็เพราะเพื่อสนองตัวตนเท่านั้นสรุปแล้วปัญหาต่างๆในโลกก็เพราะความเกิดของคนโดยเฉพาะคนที่ไม่ได้ฝึกตนคนที่ไม่ได้ศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้าหากคนได้ศึกษาธรรมวินัยแท้อย่างจริงจังตามกำลังและภูมิปัญญาแล้วปัญหาที่เกิดในโลกก็จะบรรเทาลงและคงไม่มีปัญหาอย่างที่พบเหตุกันทุกวันนี้ครับ

 

ขอร่วมเล่นเกมส์ด้วยครับ

ในสังคมปัจจุบันของโลกเรานั้น คงปฏิเสธไม่ได้เลยที่ทุกคนย่อมมุงหวังความสะดวกสบาย เพื่อให้สามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุข ซึ่งสิ่งที่จะช่วยได้ในยุคนี้ก็คือเงิน เงินคือพระเจ้า บรรดาลสุข ใช้เงินซื้อได้ทุกๆอย่าง ในทางวัตถุ ในทางโลก ยิ่งมีสิ่งเร้ามากมายเกิดขึ้นในสังคมยุคปัจจุบันนี้ จึงยากนักที่คนรุ่นๆเรา และถัดจากเราจะหลุดพ้นจากวัตถุนิยมได้ แต่สิ่งเร้าต่างๆ เหล่านั้นก็เกิดมาจากความต้องการเงินนั่นเอง เลยทำให้คนเราแข่งขันกันหาเงิน โดยการสร้างสิ่งเร้าต่างๆให้เกิดขึ้นมากมายทั้งที่ถูก และผิดกฎหมาย ดังนั้นในมุมมองของผมแนวทางแก้ไขที่ทำได้ก็คือ การปรับตัวและอยู่บนโลกนี้อย่างมีความสุข ให้เข้ากับยุค เข้ากับสมัยให้ได้ โดยการนำพระพุทธศาสนามาพัฒนาจิตใจ เพราะเป็นสิ่งที่เงินไม่สามารถซื้อได้ และจะติดตามเราไปทุกภพทุกชาติ ประกอบกับการทำกิจทางโลกเพื่อหาเงินในทางที่ถูกต้อง เพื่อนำมาเลี้ยงตนเองและครอบครัว ให้มีความสุข เมื่อสุขกายก็สร้างความสุขใจมาคู่กัน แต่การแข่งขันก็สูงมากในปัจจุบัน การหาเงินก็ไม่ง่ายเหมือนสมัยก่อน ก็คงต้องอาศัยศรัทธาและยึดมั่นในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือควบคู่ไปด้วยครับ เพื่อให้ทางโลก และทางธรรมไปควบคู่กัน