วัดบรมธาตุแก่งสร้อย

เมื่อ ๒๔ ธ.ค. ๕๔ ไปกับเพื่อนๆเที่ยวทำบุญ ที่วัดบรมธาตุแก่งสร้อย

อยู่กลางอ่างเก็บน้ำเขื่อนภูมิพล ไม่มีถนนเข้าถึง

เส้นทางที่ใกล้ที่สุด ต้องนั่งเรือหางยาวจากแก่งก้อ(ห่างอำเภอลี้ ๔๓กิโลเมตร) ลำพูน

ระยะทาง ทางน้ำ ๓๐ กิโลเมตร ใช้เวลา ๒ ชั่วโมง ใช้เงิน ๓,๕๐๐ บาท ไป-กลับ








ระดับน้ำสูงมาก นี่ยังดีนะ น้ำลดลง เมตรนึงแล้ว

เดิมน้ำท่วมศาลาที่อยู่เตี้ยๆ ทุกศาลา

 

เรื่องเล่า--เคล้าตำนาน--อ่านเพลินๆ
มีภาพเขียนบรรยายตำนานพระธาตุแก่งสร้อย อยู่ในโบสถ์



คำบรรยายใต้ภาพ ผมพิมพ์ให้อ่านชัดขึ้นและปรับแต่งอักษรบ้าง(ของจริงต้องคลิกที่ภาพเล็กข้างล่าง)

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพร้อมด้วยพระอรหันต์สาวกพระองค์และพญาอโศกได้เสด็จติดตามมาเป็นอุบาสกเพื่ออุปัฏฐากติดตามพระพุทธองค์
พระพุทธองค์เสด็จออกโปรดสั่งสอนเหล่าเวไนยสัตว์ไปตามนิคมบ้านใหญ่เมืองน้อยต่างๆ จนถึงเมือง พยะมะนที(เมืองแก่งสร้อย) มาถึงดอยลูกหนึ่งชื่อว่า จิขุตุ
(พระอรหันต์สาวก) ๑ พระโสนะเถร ๒ พระอนตะเถร ๓ พระสัญตะถะเถร ๔ พระอนันทเถร

 

พระพุทธเจ้าเสด็จมาถึงดอย จิขุตุ ทรงนั่งพักอยู่ใต้ต้นขนุนใหญ่ ยังมีชาวลัวะผู้หนึ่งเข้าป่ากลับมาพบพระพุทธเจ้า ก็ดีใจ
เอากระบอกน้ำผึ้งถวายแล้วปีนขึ้นต้นขนุน
เอาขนุนสุกลูกใหญ่มาถวายพระพุทธองค์
เมื่อพระพุทธองค์ทรงฉันน้ำผึ้งและขนุนสุกแล้ว
ก็ทรงโยนกระบอกน้ำผึ้งและเปลือกขนุนทิ้งไปตามสันดอย
ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้า หน่อไม้ลวกก็หวานนับตั้งแต่นั้นมา

 

พระอรหันต์สาวกและชาวลัวะทั้งหลายและพญาทั้งสองก็ทูลขอพระเกศาธาตุของพระพุทธเจ้า
เพื่ิอเอาไว้เป็นที่กราบไหว้สักการะบูชา
พระพุทธองค์จึงยกพระหัตถ์ขึ้นลูบพระเศียร ได้พระเกศาธาตุ ๑ เส้น
มอบให้พระเจ้าอโศกราช-------พระเจ้าอโศกราชจึงนำไปบรรจุในผอบทองคำใหญ่ขนาด ๘ กำมือ
ท้าวสักกะเทวราชจึงเนรมิตให้เป็นหลุมลึกได้ ๕๒ ศอก กว้าง ๑๒ ศอก
พระพุทธองค์ได้ทรงทำนายไว้ว่า เมื่อพระพุทธองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้ว
พระอรหันต์สาวกจะได้นำเอาพระธาตุส่วนสมองและไหปลาร้าของพระพุทธองค์
มาบรรจุไว้รวมกับพระเกศาธาตุ ณ ที่นี้

 

พระพุทธองค์เสด็จไปทางดอยด้านตะวันตกไปทางลำห้วยบก ๕๐๐ วา
ขณะนั้นมีเสือโคร่งเฒ่าตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในถ้ำเดินออกมาปากถ้ำ
เมื่อเห็นพระพุทธองค์ เสือโคร่งตัวนั้นก็ได้ หมอบลงกับดิน
กระทำการสักการะพระองค์
พระพุทธองค์ทรงทำนายว่า ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย
เมื่อตถาคตปรินิพพานไปแล้ว
ศาสนาของพระตถาคต จะได้มาตั้งไว้ ณ ที่นี้
ถ้ำนี้จึงมีชื่อว่า ถ้ำเสือ - ถ้ำพยัคฆโคธา_ _ _

 

พระพุทธองค์เสด็จผ่านปากถ้ำ ไปถึงจ๋อมดอยลูกหนึ่ง
มีลัวะอีกพวกหนึ่งกลับมาจากหาของป่า เห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมา
จึงได้ไปตักน้ำมาถวายพร้อมดอกสร้อย
และได้นิมนต์ พระพุทธเจ้าว่า--ขอเจ้ากูจงดูดดื่มน้ำที่มีรสจืดรสจ๋าง
และได้นิมนต์พระพุทธเจ้าทรงสรงพระวรกายในแม่น้ำ
และได้ทูลขอพระพุทธองค์ได้ทรงประทับรอยพระพุทธบาท ไว้บนก้อนหิน

 

เมื่อพระองค์ทรงประทับรอยพระพุทธบาทแล้ว
พระพุทธองค์ทรงทำนายไว้ว่า คามนิคมแห่งนี้
๑ พระพุทธองค์ทรงมอบพระเกศาให้ไว้เพื่อเป็นที่กราบไหว้สักการะบูชา
๒ พระพุทธองค์ได้ทรงตั้งชื่อว่า ถ้ำเสือ
๓ พระองค์ได้ทรงสรงพระวรกายในแม่น้ำ
๔ พระองค์ได้ประทับรอยพระบาทไว้
และทรงได้รับฉันน้ำที่มีรสจืดรสจ๋าง
ภายหน้าคนทั้งหลายจักเรียกว่ารอยพระบาทแก่งจ๋าง
และชาวลัวะได้นำดอกสร้อยมาสักการะบูชารอยพระพุทธบาทและพระเกศาธาตุ
เมื่อพระองค์ปรินิพพานแล้ว สถานที่นี้จักมีชื่อว่า เมืองสร้อย
จะเป็นสถานที่รุ่งเรืองคนทั้งหลายในเมืองนี้จึงมีจิตศรัทธาในพระพุทธศาสนา
จะบริบูรณ์ไปด้วยโภคทรัพย์มากมาย
เมื่อศาสนาได้ ๗ ปี เมืองสร้อยนี้จะรุ่งเรือง

 

หลวงพี่นิกรท่านอยู่ที่วัดฯ หรือเปล่าครับ

เคยไปเมื่อ 6-7 ปีที่แล้วกับคณะญาติบุญสายหลวงตากอไผ่ , พระอาจารย์น้อย จ.นครสวรรค์

ดูภาพแล้วนึกถึงความหลัง ยังสวยและสงบเหมือนเดิม

 

................................................................................
ตอนที่ผมไปถึง มีพระสองรูป กำลังทำความสะอาดคราบน้ำท่วมครับ
ผมก็เลยไม่ได้รบกวนพูดคุย
เห็นรอยคราบน้ำสีน้ำตาลที่ผนัง มั้ยครับ
น้ำท่วมศาลาเตี้ยๆทุกหลัง สูงระดับลูกกรง

 

วัดพระธาตุแก่งสร้อยและเมืองสร้อยแห่งนี้---เมื่อปี พ.ศ. ๑๒๐๐ ทางเมืองหริภุญชัย ได้ทูลเชิญเจ้าแม่จามเทวีขึ้นมาครอง
เมืองหริภุญชัยได้เดินทางมาตามแม่น้ำปิงขึ้นเรื่อยจนมาถึงเมืองสร้อย
แล้วหยุดพัก บูรณะวัดพระธาตุแก่งสร้อยและวัดวาอารามในเมืองสร้อยให้เจริญรุ่งเรืองมาอีกครั้ง

 

จนถึงปี พ.ศ.๒๓๑๐ บ้านเมืองได้เกิดภัยสงคราม
กษัตริย์ทางอโยธยา ได้ต้อนเอาคนเมืองสร้อยไปช่วยทำสงคราม
เมืองสร้อยจึงร้างตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

 

---เมืองสร้อยได้ถูกทอดทิ้งไปนานจนกลายเป็นเมืองร้าง จนถึง พ.ศ.๒๔๖๗
ปีชวด วันพฤหัสบดี เดือน ๔ เหนือ ขึ้น ๖ ค่ำ จุลศักราช ๑๒๘๖
ตั๋วปี้ครูบาเจ้าชัยยะลังก๋าอรัญญาวาสีเถระและครูบาเจ้าศรีวิชัยเถร
สองอาจารย์เจ้าได้เป็นประธาน พร้อมด้วยศิษย์โยม
เริ่มก่อสร้างองค์พระธาตุเจ้าแก่งสร้อยขึ้นใหม่

 

---การก่อสร้างพระธาตุได้ดำเนินงานไปอย่างต่อเนื่องจนถึง พ.ศ.๒๔๖๘
การก่อสร้างได้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
ครูบาเจ้าชัยยะลังก๋าอรัญญาวาสีมหาเถระและครูบาเจ้าศรีวิชัยเถรได้ทำพิธียกยอดฉัตรองค์พระธาตุ
และบรรพชาอุปสมบทลูกศิษย์ของท่านอีก ๑๐ องค์
และฉลองสมโภชน์องค์พระธาตุเจดีย์เป็นเวลา ๗ วัน ๗ คืน

 

---ต่อมาเมื่อหมดบุญของท่านครูบาศรีวิชัยเถร องค์พระธาตุก็ขาดคนดูแลเพราะอยู่ในป่า
พระภิกษุสามเณรมาอยู่จำพรรษาก็ลำบาก เรื่องอาหารบริโภค
วัดพระธาตุจึงร้างไป พวกมารศาสนาหาของเก่าก็มาทำลายขุดองค์พระธาตุ
เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๐ หลวงพ่อสมชายท่านมาบูรณะต่อยอดที่หักไป
ต่อมาปี พ.ศ. ๒๕๓๗ คณะศิษย์ครูบาเจ้าชัยยะวงศา ได้นิมนต์ครูบาเจ้าชัยยะวงศามา
เป็นประธานในงานประเพณีสรงน้ำและเป็นประธานในการบูรณะก่อสร้างถาวรวัสดุ
ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๓๗ เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน
มีเฮลิคอปเตอร์บินด้วย--ทันสมัยมาก

 

ผมพักที่เชียงใหม่ใกล้ๆแยก ซุปเปอร์ไฮเวย์แยกไปแม่ริม
ต้องออกจากที่พัก ตี ๔ เดินทางไป อำเภอลี้ ๑๓๐ กิโลเมตร แล้วต่อไปถึงบ้านก้อ อีก ๔๓ กิโลเมตร ใช้เวลา(ทางรถ)เกือบ ๓ ชั่วโมง ลงเรือหางยาวตอน ๗ โมงเช้า(จากก้อไปอีก ๓๐ กิโล = ๒ชั่วโมงทางเรือ)
โทรนัดเรือไว้กับ แพลุงดอก พร้อมอาหารกล่องมื้อเช้า+มื้อเที่ยง
รูปข้างล่างนี้คือแพลุงดอก---ภัตตาคารลอยน้ำ
หมอกบางๆอากาศเย็นสะบาย

 

ราวๆมา ๒๐ องศาเซลเซียส เย็นดี แต่ตอนลงเรือแล่น มีลม คงหนาวกว่านี้

 

เรือหางยาวหน้าตาแบบนี้ ก็หน้าตาปกติเหมือนภาคกลาง
ผมนั่งหน้าสุด-----------ถึงก่อน

 

ออกเรือมาหน่อยนึง มองกลับไปที่แพ

 

เรือแล่นออกมาอีก ๒๐๐ เมตร หันไปมองดูบังกาโลว์ หลังคาสีเขียวที่อยู่สูงบนเนิน ท่ามกลางหมู่ต้นไม้

 

ผมมาถ่ายรูปที่นี่ตอนน้ำแล้ง เมื่อ ๑๕ มิถุนายน ปี ๕๔ นี้แหละ
ดูบังกาโลว์หลังนั้น อยู่สูงมาก
ถ้าคิดถึงตอนเดือนธันวา นี้ ผมคงยืนอยู่ใต้น้ำลึก ๑๐ กว่าเมตร