วันนี้ไปทำบุญมา ถวายอาหารแต่พระไม่ฉันเลย

วันนี้วันพระเลยถือโอกาสไปทำบุญ ถวายอาหารใส่ปิ่นโต แต่พระไม่ฉันอาหารในปิ่นโต เพราะเหตุใดคะ ?
หนูรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ

 

อนุโมทนาครับ

ขอให้หนูยินดีในบุญที่หนูปรารภทำไว้แล้วเพราะเจตนาบุญสำเร็จไปแล้ว ความใจเสียในภายหลังเป็นการบั่นทอนผลของบุญให้ลดน้อยไปโดยใช่เหตุครับ


ที่พระไม่ฉันเพราะไม่ได้นำไปประเคนท่านหรือเปล่าครับ?..หรือเราถ่ายอาหารใส่ภาชนะอื่นแล้วนำไปถวายพระหรือเปล่าครับ หากได้ถวายแล้วท่านรับแล้ว แม้ท่านไมฉันอาจเพราะมีอาหารอื่นๆมากมาย เราก็ได้บุญเต็มที่นั่นแหละ ดังนั้น ยุติเรื่องกังวลลังเลสงสัยนี้เสียเพื่อรักษาเจตนาในการให้ทานทั้งก่อนทำ ขณะทำและหลังทำแล้วให้มั่นคงด้วยดีครับ..

 

อาหารที่ใส่ปิ่นโต ท่านอาจเก็บไว้ฉันเพลก็ได้ค่ะ เวลาไปทำบุญบางครั้งจะจัดไป 2 ชุด 1 ชุดใส่จานถวายพระช่วงเช้า อีกชุดใส่ปิ่นโตถวายพระสำหรับฉันเพลค่ะ

ทุกสิ่งที่ถวายพระแล้ว มีคุณค่า เกิดบุญแล้วทั้งนั้นจ้า

 

บอกตรงๆนะ ผมคิดว่า คงไม่ถูกกับพระที่จะฉันนะครับ

บอกตรงๆนะ ลองสำรวจสังเกตดูนะครับ ว่าพระที่วัด ฉันอะไรกันเป็นส่วนใหญ่

เราก็ทำอาหารที่พระฉันใส่ปิ่นโตไปถวายท่าน นะครับ


แล้วอีกอย่างนะ ควรสังเกตด้วย ว่าพระท่านเค้าถือธุดงข้อวัดไหม

เช่น จะฉันอาหารที่ บินฑบาตเองหรือไม่ คุณทำอาหารไปถวาย ก็คือไปถวายหลังจากที่พระท่านเดินบินฑบาตเสร็จแล้วหรือไม่

แล้วตอนถวาย ได้ประเคนให้ถูกต้องหรือไม่ บลาๆๆ ต่างๆนาๆ เยอะแยะแนะนำ

ดังนั้น ควรสำรวจให้เรียบร้อยก่อน ว่าวัดที่ไปถวายนั้น ปฏิบัติอย่างไรนะคับ


ที่ผมบอกนี่ไม่ใช่ว่า พระเรื่องมากนะครับ

แต่ยกตัวอย่างวัดป่า นะคับ

1.พระบางรูป ฉันอาหารที่บินฑบาตเอง
2.อาหารไปถวายทีหลังพระที่เดินบินฑบาตแล้วหรือไม่
3.ประเคนถวายถูกต้องหรือไม่
4.อาหารถูกต้องไม่ผิดศีล ข้อห้ามหรือไม่ เช่นไข่ต้มไม่สุกเป็นยาง ก็ฉันไม่ได้ ยกตัวอย่างเป็นต้น
5.อาหารถูกปากพระหรือไม่ อย่าลืมนะคับว่า พระเลือกสั่งอาหารไม่ได้ ทำได้แต่ฉันอาหารที่โยมใส่บาตมา มีอะไรก็ต้องฉันอย่างนั้น
6.สังเกตดูว่าพระเป็นคนภาคไหน อย่างพระภาคใต้ แต่มาอาศัยอยู่ภาคกลาง เกิดวันนั้น มีโยมถวาย แกงไตปลา หรือ อาหารภาคใต้ขึ้นมา พระท่านก็อาจเลือกฉันอาหารนั้นๆ เพราะพระฉันได้ไม่เยอะ คงตักกินกับข้าวทุกอย่างที่โยมถวายไม่หมดหรอกนะคับ
7.บลาๆๆ เยอะแยะไปหมดนะ

อันนี้เล่าแค่เรื่องอาหารเฉยๆ นะคับ


ส่วนเรื่องบุญ ที่ได้ทำทานนั้น จขกท ได้เต็มๆ อยู่แล้วครับ ถวายไปแล้วก็ไม่ควรเก็บไปคิดหรอกครับ จขกท.

จะเสียก็ตรงที่ว่าคิด อกุศลทำให้จิตตก นี่ละ
.

 

เรื่องแค่นี้เอามาเป็นกังวล วันข้างหน้ายังอีกยาวไกล ยังต้องเจอเรื่องทุกข์ใจอีกมากนัก

 

1.คงอิ่มมั้งครับ
2.เราไปเจาะจงถวายแด่รูปใดรูปหนึ่ง เช่น เจ้าอาวาส ที่นี้ท่านก็ไม่กล้าฉัน เพราะพระรูปอื่นนึกเคืองๆในใจ

เปลี่ยนวิธีถวาย จัดเป็นชิ้นเป็นคำ ถวายใส่บาตร ให้ครบทุกรูปไปเลย
อย่างน้อยสักรูปก็ต้องฉันล่ะเอา
แนะนำ รูปที่นั่งท้ายๆ พรรษาอ่อนๆ หรือพวกบวชใหม่ พวกนี้ไม่ค่อยได้กินอิ่มไม่ค่อยได้กินดี พวกข้างหน้าสวาปามของดีๆหมด

แต่เครียดนักก็เลิกถวายพระวัดนี้ครับ ไปวัดอื่นที่เขายินดีรับ ไม่ก็ให้หมาวัดนั้นกินไป ได้บุญเท่ากัน เผลอๆได้มากกว่า เลี้ยงโต๊ะจีนหมาไปเลย
เพราะเราสงสารหมา อยากอนุเคราะห์หมา ให้มันหายอดอยาก ทำแล้วจิตใจดีมีสุข ได้บุญมาก มากเท่าที่รู้สึกดีนั่นแหละ
ทำกับพระ พระไม่ฉันพาใจขุ่น ไม่ได้บุญ จิตเป็นทุกข์ เป็นบาปเสียอีก

พิจารณาครับ น่าจะได้คำตอบในใจแล้ว
อาเมน.... เอ้ย ต้องสาธุสินะ สาธุ สาธุ อามิตตาพุธ...

 

บุญมันเริ่มได้ตั้งแต่คิดจะถวายแล้ว พระจะฉันหรือไม่ฉันไม่ใช่ของแปลก คือการให้ทานถวายทานบารมีเป็นตัวตัดความโลภ และตัวให้นี่กันความจนในชาติหน้า อันดับลองลงมา ทานเป็นบันไดให้เกิดในสวรรค์ ทีนี้พอเราเริ่มให้ปั๊บมันได้ตั้งแต่เราตั้งใจ การตั้งใจทำแล้วยังไม่ทันได้ทำหากเราตายก่อนหน้านั้นก็ยังได้บุญ เพราะเราตั้งใจในส่วนที่เป็นความดี **เจ้าของก็ทู้ไม่ควรทำจิตเศร้าหมอง

 

คิดมาก ให้ไปแล้วก็ให้ใจสบาย จะฉันฑ์ไม่ฉันฑ์เรื่องของท่าน แต่บุญนั้นเกิดตั้งแต่ ตั้งใจจะถวายแล้ว และก็เกิดตอนถวาย และก็เกิดหลังถวายเป็นความปิติ แต่นี่หลังถวายกลับใจเศร้าหมอง บุญได้ไม่เต็มที่ จะฉันฑ์ไม่ฉันฑ์เรื่องของท่าน เพราะเหตุและปัจจัยบางอย่างท่านจึงไม่ฉันหรือเปล่า

 

อาว ... ถวายพระ กับ ให้หมาวัด ได้บุญเท่ากัน

ตัวใครตัวมันแหละ rabbit_run_away ... :boo::boo::boo:

 

เปลี่ยนวัดวัดใหม่พระไม่ได้ฉัน เปลี่ยนวัด วัดใหม่พระไม่ได้ฉัน เปลี่ยน....

เหอๆ

ผมว่าถ้าจะแก้ แก้ที่ตัวเองดีกว่านะคับ

 

การที่เราให้ทานแด่ผู้มีศีลสูุงกว่า และได้บุญมากกว่า นั่นเพราะความศรัทธาที่ปลูกฝัง
คนโดยทั่วไป ไม่ยินดีในการให้ทานกับสัตว์เท่ากับคน
มีความแบ่งแยก แบ่งเขาแบ่งเรา ยังคงทำร้ายและเบียดเบียนดิรัจฉานกันอยู่เนือวๆ
ดังนั้นแล้ว จึงไม่สามารถให้ทานกับดิรัจฉานด้วยความเมตตาอย่างแท้จริงได้
บุญนั้นคือความสุข บาปนั้นคือความทุกข์
เมื่อให้ทานกับคนทั่วไป เรามักมีความสุขธรรมดา
แต่เมื่อให้ทานกับสมณะที่ตนศรัทธากลับมีความสุขมาก
และเมื่อให้กับดิรัจฉานกลับมีความสุขน้อยหรือไม่มีความสุขเลย
ดังนั้นบุญที่ได้จึงแตกต่าง

หากแต่การให้กับสมณะที่เราศรัทธาในทางเป็นเนื้อนาบุญ
แต่เพียงพระไม่ฉัน เรากลับมาทุกข์ แทนที่จะเป็นบุญ จะกลับเป็นบาปเพราะความทุกข์ใจ

สำหรับผู้ฝึกจิตให้มีเมตตา เข้าใจโลกเข้าใจธรรม ไม่แบ่งเขาแบ่งเรา ให้โดยไม่หวังผล ให้โดยไม่อยากได้อานิสงส์
บุคคลเหล่านี้ย่อมให้ทานด้วยความเมตตาสม่ำเสมอ
ไม่ว่าจะให้กับบุคคลใด เหรอจะเป็นสัตว์ชนิดไหนๆ
ย่อมมีจิตยินดีมีสุขสม่ำเสมอกัน
ดังนั้นแล้ว บุญที่ได้สำหรับบุคคลผู้ฝึกจิตดีแล้วจึงเทียบเท่ากันหมด

นี่แลคือเหตุผลทั้งปวงที่ได้กล่าวว่า ทำบุญกับพระ ไม่ได้บุญมากเสมอไป ต้องพิจารณาที่จิตใจของผู้ให้ทาน

 

หลายคนคงเข้าใจจุดประสงค์ของท่านนี้คลาดเคลื่อนไป จริงๆแล้วผมว่าเค้าต้องการจะสื่อถึงเรื่องใจมากกว่า ให้แล้วใจสบายนั่นแหละคือบุญ ใช่หรือไม่???? แต่คนส่วนใหญ่กลับไปคิดไปถือกับคำกล่าวที่ว่า "ให้ทานกับพระ หรือให้กับสุนัข ได้บุญเท่ากัน" จริงๆถ้าเปรียบที่ใจแล้ว ให้บุญกับพระสงฆ์ถึงแม้เป็นพระอนาคามี แต่จิตตนกลับไม่มีความยินดี หรือยากให้ กลับให้ทานสัตว์เดรัจฉาน แต่ใจมีความต้องการให้ ผลของใจมันต่างกันตรงที่ให้สัตว์เดรัจฉาน มากกว่าให้พระอนาคามีแต่จิตใจตนไม่ผ่องใส ใช่หรือไม่..... ???? อันนี้ผมลองขยายความให้....

 

ถูกครับ
ทำบุญกับพระแท้ลงนรกได้ ทำบุญกับพระปลอมขึ้นสวรรค์ได้
เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับพระราชาและองลักษณ์
ที่พระราชาให้ทานด้วยความศรัทธามาก แก่ขอทานที่ปลอมเป็นพระ ตายไปขึ้นสวรรค์
แต่องลักษณ์ซึ่งได้มีโอกาสให้ทานกับพระปัจเจก แต่ดันคิดว่าเป็นขอทาน ให้ทานแล้วลงอบายเลย ดันคิดอกุศลตอนกำลังให้

ใครเข้าใจผิด หรือจะตีความผิด นั้นเป็นได้ ไม่เป็นไร เราก็มาโพสอธิบายต่อให้เข้าใจ
ที่นี้ ใครยังไม่เข้าใจ ก็แล้วแต่บุคคล แต่ถือซะว่าเรานั้นได้แจกธรรมทานตามจุดประสงค์ที่ตีั้งใจครบถ้วนแล้ว

 

ทำบุญแล้วจิตตก เรียกว่าเสียของฟรี
ไปคราวหน้าเปลี่ยนวัดใหม่..จบ

 

คิดมากและคิดไกลไปค่ะ เมื่อก่อนเราก้อคิดนะ ว่าถ้าทำบุญให้พระแล้ว พระไม่ใช้ เราจะรู้สึกแย่ แต่เดี๋ยวนี้มีความรู้เพิ่มขึ้นเยอะ ว่าขอแค่ทำโดยเจตนาบริสุทธิ์ และต้องการทำนุบำรุงศาสนาจริงๆ สิ่งที่เราทำก้อจัดเป็นบุญแก่เราแล้ว

ความจริงถ้าพระไม่ฉันก้อน่าจะให้คนยากไร้นะ ในเคสนี้น่าคิดจริงๆ อย่างพวกเก็บของเก่าขาย คนอาศัยวัดอยู่ ก้อน่าจะมีนะ

 

ยังไง จขกท. ก็ได้บุญเต็มๆเรื่องการถวายทานอยู่แล้วครับผม เลิกเก็บไม่คิดดีกว่า พระท่านอาจจะมีคนมาถวายก่อนหน้านี้เลยเก็บไว้ให้เกณหรือองค์อื่น แต่ตัว จขกท.ได้บุญจากการถวายพระแล้ว จบแล้ว และได้บุญน้อยบุญมากก็ขึ้นอยู่กับเจตนาในการทำ ก่อน ขณะ หลัง ให้น่ะครับ และเนื้อนาบุญสำคัญมากแค่ไหน มีศีลมากแค่ไหน

โอกาสหน้าเอาใหม่นะครับ สู้ๆๆ // อนุโมทนา สาธุนะครับผม

 

อนุโมทนา กับการทำดีนะครับ... อาหารอาจจะมีเยอะอยู่แล้วท่านเลยไม่ได้เปิดออก... เมื่อท่านรับไปแล้ว ก็ได้บุญเต็มไปแล้วเช่นกันครับ