อวิชชาทำให้หายไปได้ แต่นรกสวรรค์ยังคงอยู่

ด้วยศีล สมาธิปัญญา ศรัทธา ความเพียร
(ความไม่ประมาท)
สามารถละจิตอวิชชาและเข้าถึงความรู้
แจ้งในอริยสัจจ์ เป็นเครื่องพาพ้น
วัฎฎสงสารได้
ในขณะเดียวกันภูมินรก ภูมิสวรรค์
ไม่มีใครสามารถทำให้หายไปไหนได้
รู้แค่นี้แหล่ะ ผิดหรือเปล่าคับ

 

คนเราตรึกถึงอะไรแสดงว่ายังอาลัยในสิ่งนั้น55
เสียดายสวรรค์หรา

 

ถ้าละอวิชชาไม่ได้มีโอกาสโคจร
วนไปแบบที่เคยวนเวียนมาแล้ว
ทั่ว 3 โลกนั่นแหล่ะ
พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนให้สัตว์โลก
บำเพ็ญเพียรทางจิต
เพื่อหนีให้พ้นนรก สวรรค์
ยังจะห่วงสวรรค์
ทำไมฮับ

 

กะเครอยู่และครับตั้งเป้าไว้สูงถึงไปไม่ถึงความเพียรกะตอบแทนเรา
ความรู้ลดความเสี่ยง

 

เป็นทางเดินที่พระพุทธองค์เคยศึกษา
เล่าเรียนวิชาเหล่านี้
กับพระอาจารย์ดาบส 2ท่านมาแล้ว
แต่สุดท้ายตอนเรียนจบ
ท่านดาบสตอบไม่ได้ว่า ทำอย่างไร
จึงจะหายตัวไปจากอรูปพรหม
แต่พระพุทธองค์มาบำเพ็ญเพียรต่อยอด
ค้นพบทางสุดท้ายด้วยพระองค์
เองคือ การหายไปของกายละเอียด
กลับคืนไปสู่ความไม่มี
(นิพพาน)

 

อย่าหลงไปอรูปละกันเด้อลุงเสียเวลาป่าว55

 

กะอาจารย์สอนพระพุทธเจ้าติดอรูปอยู่
ท่านยังอุทานเลยเอามาจากไหนสมาธิเริ่มจากพุทธ
ดาบสสองรูปชื่ออะหยังบ่รู้
ศาสนาพุทธเน้นปัญญาเพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของจิต
พื้นฐานของปัญญากะมาจากสมาธิ
นั่งยิ้มๆละไปนิพพานละเมอแว้ว
ทุกขณะอริสัจจริง
หนังยิ้มๆละหนีทุกข์หลุดไปอรูปมากะเยอะแล้วพระดังๆ

 

อรูปจิตครั้งสุดท้ายจะไม่ดับ
ถ้าพระที่เข้านิพพานจิตครั้งสุดท้ายจะดับ แตกต่างกันชัดเจน

ความฟุ้งซ่าน กับทำจิตไม่ให้เข้าไปในความคิด ก็แตกต่างกันเห็นๆ อย่าไปคิดว่าทำจิตเฉยๆ คือเข้าไปในความฟุ้ง ถ้าเข้าไปผสมความฟุ้งนั่นคือหาจิตไม่เจอ

 

แล้วผมเพ่งอะไรเหรองง
มะโนเองอีกแล้วกะเคยบอกอยู่อย่าไปเฉยโมหะรับประทานไม่รู้ตัว
เห็นได้ยากแก้ได้ยากโมหะ
ทุกที่เฉยแล้วไม่เห็นการดับนั้นละโมหะเกาะกินที่นิดละ
ซักพักกะว่างดีนะ55

 

กะพูดถูกนิ
ว่างแบบไม่เห็นการดับคือโมหะ
งงอ่ะไรเหรอ
สนใจโยกซักเพลงมะ55

 

ลุงเมา ดับครั้งสุดคือวางจิตอวิชชา ที่ดับคือจิตอวิชชา ลุงก็มโนเข้าออกแบบชาน 1234 อยู่นั่นแหล่ะ หลังจากนั้นจะมีการปรากฎของจิตแท้ ..ก็จิตสลัดอัตตาออกจากตัวจิตได้ทั้งหมดแล้วคืนธรรมกลับสู่ธรรมชาติ .... ครั้งสุดท้ายจิตอวิชชาจะไม่ดับได้ไงหล่ะ

 

พวกคนดีย์สอนมา10ปีดูผลงานที่สอนมาแต่ละคนบรึ้ยช่างกล้าจะสอนอีก

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้

ไหนๆ ก็ ไหนๆ

พึงทราบ พวกที่ชอบพูดว่า ระวังไปติดอรูป

แล้วก็ไป สาระวนเรื่อง รูป เรื่อง เนื้อ

ฮา

การทำลายกิเลส อาสวะ ไปโน้นเลย bigbang หลุมดำ
ทะลุหลุมดำ ขมิบกลับมา สมุทเฉท

ขมิบกลับมา สมุทเฉท

ขมิบกลับมา สมุทเฉท

 

เฉยโมหะกิน กับเฉยวิปัสสนาคนละอย่างเลย เคยเขียนบอกไปแล้วหนิ แต่ถึงจะโดนโมหะกินไปแล้ว รู้ซื่อๆ ที่มันต่อ ก็ผ่านได้

เฉยโมหะกินคือรู้แบบแช่ แบบจมที่การรู้นั้น เพราะจิตที่ติดสภาวะนี่นั่น คือรู้ปัจจุบันแบบไม่ผ่านทั้งนั้น รู้สักแต่รู้หรือรู้เฉยคือรู้ปัจจุบันแล้วผ่าน รู้ปัจจุบันแล้วผ่าน แบบนั้นตะหาก

 

ถูกแว้วลุงแมว แต่กว่าจะปายถึงได้ก็เท่วเล่งเเถวนั้นไปก่อนนน

 

555 คับคับธรรมแท้ไม่ใช่ความว่าง
แต่ที่จริงคือ ความไม่มีในความ
ว่าง

 

ธรรมแท้คือเครืองมือออกจากสังสารวัฏ
ใช้เครืองมือถูกปัญหาคือช่างผู้ชำนาญ

 

ก่อนจะเป็นช่างผู้ชำนาญ
ใช้เครื่องมือที่ถูก ก็ฝึกหัดกันก่อนทั้งนั้น

 

ผมมองว่าประโยคนี้ ขัดกับชื่อสมาชิกของลุงอย่างรุนแรง

 

ฉันทะ ราคะ ตัณหา นันทิ
มันมีเครืองมือที่มีประสิทธิภาพของมัน
ผมเริ่มสักแต่ว่ารู้กะเจ้ละลำไย55