เสียงแคนจากแมนชั่น

เอาเพลงนี้มาฝากด้วยความคิดถึงครับ

เสียงแคนจากแมนชั่น
คำร้อง/ทำนอง : วีระ สุดสังข์
ขับร้อง : ไหมไทย ใจตะวัน

ได้ยินเสียงแคนดังลอยแล่นมาจากแมนชั่น ไผน้อพักอยู่หม่องนั่นคนไกลบ้านคือเฮาบ่น้อ ทำนองลายล่องลายเศร้าฟังแล้วเหงาคึดฮอดแม่พ่อ สะกิดใจให้คึดพ้อหลายสิ่งที่รออยู่ในความจำ

นับแต่ความจนพาดิ้นรนเป็นคนไกลถิ่น ความทุกข์บีบให้ต้องดิ้นยากงานบ่เซาแต่เช้าฮอดค่ำ มาไกลหลายปีติดต่ออยู่ กทม. บ่ได้ฟังลำ คืนนี้เหมือนแคนไถ่ถามว่าลืมทางเมือบ้านแล้วไป่

แม่นผู้ใด๋เป็นคนเป่าแคนกะส่าง แต่คนหลอยฟังมันช่างมีแฮงใจหลาย คนอยู่แมนชั่นยังเป่าแคนหวานซ้ำบ่ย่านอาย ยืนยันว่าเจ้าของเป็นไผออนซอนน้ำใจเจ้าของเสียงแคน

* ลายสุดสะแนนเสียงแคนแล่นจากแมนชั่น หล่อเลี้ยงคนเหงาไกลบ้านสู้เพื่อฝันบนทางยากแสน ให้แน่นเหนียวคือปั้นข้าวคนบ้านเฮาฮักกันมั่นแก่น เป่าอีกแนเด้อหมอแคนช่วยเป็นตัวแทนกล่อมใจไกลบ้าน
ซ้ำ (*)

 

เพิ่งฟังครั้งแรก ไม่เคยฟังต้นฉบับเสียง
ลีลาคุณเบิ้มเหมาะกับเพลงแนวนี้จริงๆยืนยันอีกครั้งครับ

 

ต้นฉบับไม่ต้องตามไปฟังหรอกครับท่านอ๋อง ไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่ 555
ขอบคุณที่ช่วยย้ำเตือนแนวเพลงที่เหมาะกับตัวเองครับ

 

เข้ามาขำ ๆ น้องเวจจี้ แหมๆ ช่างตอบนะ...พี่ใจว่าน่าจะเพราะมากกว่าต้นฉบับไหมนะ...เพราะร้องได้เพราะกินใจซะเหลือเกิน..

 

ม่วนหลายจ้าเสียงแคนจากแมนชั่น
ฟังแล่วกะทำให้คึดฮอดผุลางคนจ้า อิอิ

 

ขอบคุณนะครับพี่ใจ
รอจังหวะร้องเพลงคู่กันอยู่นะครับ

 

ผู้ลางคนเองบ้อ นึกว่าคิดถึงทุกๆ คน 555

 

แม่นจ้าคิดฮอดแค่ผุลางคน
บ่ได้คิดฮอดทุกคนเด้อจ้า อิอิ