แก่นแท้แห่งพลัง

แก่นแท้แห่งพลัง
เรื่อง - ดาวสันติภาพ
ภาพ - เตรียม ชาชุมพร
***********************


<TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=180>

​

</TD><TD width=10>

​

</TD><TD width=496>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑. ไกลออกไป​

 

แก่นแท้แห่งพลัง
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]หน้า ๒[/FONT]

<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=258 height=362>

​

</TD><TD width=150 height=362>

​

</TD><TD width=479 height=362>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๙. และแล้ว…ข้าพเจ้าก็เริ่มหันมาศึกษาทางด้านจิต
โดยเฉพาะศึกษา พลังจิต
มโนมยิทธิ
ตลอดจนเรื่องราวเกี่ยวกับอิทธิปาฏิหารย์ต่าง ๆ
เพียงเพื่อหวังให้จิตวิญญาณที่อ่อนแอ
ได้กลับมีพลังที่กลับพัดโหมกระหน่ำอย่างไม่หยุดยั้ง
ดุจกระแสน้ำไหล….
ดุจลูกคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่ง…
อย่างไม่มีที่สิ้นสุด !
ข้าพเจ้าจะต้องมีพลังอันแข็งแกร่ง และนิรันดร์…[/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=459 height=333>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๐. "พลังชีวิต" (หรือพลังศักดิ์สิทธิ์ หรือพลังภายใน)…
ข้าพเจ้าต้องการมัน
แผนการสร้างชีวิต เริ่มเกิดขึ้นทีละน้อย ๆ
ตำรา มโนมยิทธิ ถูกเปิดอย่างพิจารณา
หลัก ฤาษีโยคี ถูกศึกษาอย่างช้า ๆ
พุทธศาสนาแนวของการหลับตาวิปัสสนา การเพ่งกสิณ ฯลฯ
ข้าพเจ้าค่อย ๆฝึกปรือ ไม่ว่าวิธีการใดที่ศึกษามา
ข้าพเจ้าก็เริ่มทำตามขั้นตอนทีละขั้น …[/FONT] ​

</TD><TD width=16 height=333> </TD><TD width=211 height=333>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=353>

​

</TD><TD width=40 height=353> </TD><TD width=468 height=353>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๑. ข้าพเจ้าใช้เวลาศึกษาอยู่นานหลายปี
แต่ ! ท่านเชื่อไหมว่า…
สิ่งที่เป็นความใฝ่ฝันของข้าพเจ้ากลับไม่มีวี่แววแม้แต่น้อย

นับตั้งแต่การกล่าวคำปลุกปลอบตัวเอง
ด้วยเสียงอันดังทุก ๆวัน
เหยียดแขนถือแก้วน้ำไปข้างหน้า บังคับไม่ให้มันไหวกระเพื่อม
สั่งตัวเองให้เป็นดุจ…พญาราชสีห์ผู้ยิ่งใหญ่
เพ่งเปลวไฟ เพ่งกำหนดลมหายใจ
นั่งสมาธิหลับตาเจริญกสิณ[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=396>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๒. สร้างตัวเองให้เป็นดินที่หนักแน่น !
เป็นน้ำที่โหมซัดซ่า…
เป็นลมที่กล้าแข็ง…
และเป็นไฟที่จะข่มทุกสิ่งทุกอย่าง…
ไปจนกระทั่งการนึกแผ่พลังจากตัวเองออกไปสู่จักรวาล
และไม่ว่าจะเดินไปที่ใด
ก็ราวกับพลังจากทุกทิศทุกทาง
จะหลั่งไหลเข้าหาตัวข้าพเจ้า

แต่ ! ก็ไม่สำเร็จ…
ในส่วนลึกของหัวใจข้าพเจ้า
รู้สึกว่ามันมิใช่ทางตรงเลย
ข้าพเจ้ายังคงทุกข์ยังคงโศกอยู่ !![/FONT]​

</TD><TD width=25 height=396> </TD><TD width=187 height=396>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=278>

​

</TD><TD width=40 height=278> </TD><TD width=468 height=278>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๓. จนกระทั่งครั้งสุดท้าย…
ที่ข้าพเจ้าได้รับรู้ถึงวิธีการจาก สมณะผู้ทรงศีล รูปหนึ่ง
คำตอบของท่านรูปนั้นก็คือ
"ตัดกิเลสเข้า..
แล้วคุณจะได้สิ่งที่ต้องการ"
แม้จะเป็นเหมือนกำปั้นทุบดิน
แต่ข้าพเจ้าก็เริ่มเห็นทิศทาง[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=466>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๔. จุดที่สร้างความฉงนให้แก่ข้าพเจ้า
ซึ่งต่างไปจากอาจารย์ท่านอื่นที่สอนข้าพเจ้าก็คือ…
แทนที่จะสอนให้ข้าพเจ้าเร่งลงมือ
สร้างพลังชีวิตทันทีเลยนั้น!
ท่านกลับสอนว่า
"เพราะมนุษย์จ่ายพลังไปในทางที่ผิดต่างหาก
ถ้ารู้จักวิธีถอนพลังที่ไม่ควรสูญเสียไปให้กลับมา

เมื่อนั้นแหละ!
เราจะรู้สึกถึงความมีพลัง มีอำนาจอย่างแท้จริง
และเป็นขั้นที่ ๑ ของการสร้างพลังจิต พลังชีวิต"[/FONT]​

</TD><TD width=25 height=466> </TD><TD width=187 height=466>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=328>

​

</TD><TD width=40 height=328> </TD><TD width=468 height=328>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๕. ข้าพเจ้าเริ่มกระชากความสูญเสียที่ไร้แก่นสารกลับคืนมา

เลิกอบายมุข
อันคือตัวทำลายพลังแห่งความเข้มแข็งของชีวิต
บันไดขั้นที่ ๑
สติปัญญาก็เริ่มชัดกล้าขึ้น
แท้จริงพลังชีวิตซ่อนอยู่ภายใน
แต่ด้วยอำนาจแห่งความไม่รู้(อวิชชา)
จึงทำให้มนุษย์เราใช่จ่ายพลังชีวิตฟุ่มเฟือยจนไร้ประสิทธิภาพ[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=199 height=269>

​

</TD><TD width=41 height=269> </TD><TD width=446 height=269>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๖. บทเรียนบทต่อ ๆไปเริ่มทยอยตามมา…
ข้าพเจ้าเริ่มตั้งมาตรการให้แก่ตัวเอง อันเรียกว่า "ศีล"
ใช่แล้ว ! กล้ามเนื้อที่แข็งแรงจะต้องหมั่นใช้
จิตที่แข็งแกร่งจะต้องมีการต่อสู้ !
ข้าพเจ้าเริ่มละ ลด
ฝึกทำตามมาตรการต่างๆ ที่ตั้งให้กับตัวเอง
อดทน ข่มฝืน สู้กับมันวันแล้ววันเล่า…
จิตใจก็เริ่มแข็งแกร่ง เริ่มสั่งมันได้ บังคับมันได้[/FONT]
</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700>

 

แก่นแท้แห่งพลัง
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]หน้า ๓[/FONT]

<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=180 height=243>

​

</TD><TD width=10 height=243>

​

</TD><TD width=496 height=243>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๗. การหลับตา หรือผกผันขบคิด
ในแง่เชิงภาษา เชิงตรรกะ
มันก็ยังมิใช่ตัวแท้ของการสร้างพลังแห่งชีวิต
ด้วยพลังชีวิตที่จะได้นั้น
ย่อมหมายถึงการต่อสู้ในจิตอย่างสมบุกสมบันมากทีเดียว[/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=459 height=180>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]
๑๘. มาตรการหรือกฏเกณฑ์ที่ข้าพเจ้าตั้งให้แก่ตัวเอง
นับตั้งแต่หยาบ ๆขั้น ศีล ๕ อันคือ
การไม่พยายามเบียดเบียนผู้อื่น
ด้วยสัญชาตญาณของคนเรามักจะช่วงชิงหรือทำลายผู้อื่นอยู่เสมอ
ศีล ๕ จึงเท่ากับเป็นเครื่องดัดสันดานได้อย่างดี
จิตที่หยาบกระด้างเริ่มอ่อนตัวลง เริ่มที่จะบังคับมันได้
[/FONT]​

</TD><TD width=16 height=180> </TD><TD width=211 height=180>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=212>

​

</TD><TD width=40 height=212> </TD><TD width=468 height=212>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๑๙. และจากนั้น ศีล ๘ ก็เริ่มทยอยตามมา…
ละเอียดลออขึ้นกว่าเดิม
และคราวนี้นับเป็นมาตรการที่แสบเผ็ดเหลือเกิน!
ด้วยขั้นนี้เป็นขั้นที่เริ่ม
ทำลายความสุขซึ่งเราไปหลงติดยึดมาทางทวารทั้ง ๕[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=305>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๐. ข้าพเจ้าเริ่มเข้าใจชัดถึงสาเหตุ
ที่ พลังชีวิต ของเรา ทำไม? ถึงช่างอ่อนระโหยเสียเหลือเกิน…
ด้วยเรานำพลังส่วนใหญ่ของเรา
ไปใช้ในการบำบัดบำเรอความต้องการ
มาเสพสมสุขสมของตัวเองเกือบทั้งหมด[/FONT] ​

</TD><TD width=25 height=305> </TD><TD width=187 height=305>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=218>

​

</TD><TD width=40 height=218> </TD><TD width=468 height=218>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๑. สติปัญญา ทุนรอน และเวลา
หรือแม้การสร้างสรรค์อะไรก็ล้วนถูกทุ่มเท
แล้วก็ถ่ายเท เขยิบขยับ ยักย้ายมาให้กับการแสวงหาความสุข
ทาง ตา - หู - จมูก - ลิ้น - กาย
โดยผ่านทางรูป - รส - กลิ่น- เสียง และสัมผัส
เป็นที่สุดเกือบทั้งสิ้น !!![/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=288>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๒. ความเป็นทาสของอายตนะต่างๆ
จึงทำให้ พลังชีวิต ของคนเรารั่วไหลออกจนเกือบหมดตัว[/FONT]​

</TD><TD width=25 height=288> </TD><TD width=187 height=288>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=316>

​

</TD><TD width=40 height=316> </TD><TD width=468 height=316>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๓. เมื่อเข้าใจดังนี้
แบบฝึกหัดต่าง ๆจึงได้ถูกข้าพเจ้านำมาใช้ขณะดำรงชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกิน เรื่องอยู่
หรือแม้แต่การหลับนอนก็ตาม
ความเป็นภาระก่อให้เกิดการแบกหาม
ก่อให้เกิดความกระวนกระวาย
ก่อให้เกิดความฟุ้งซ่าน
รวมถึงความอ่อนแอของหัวใจที่ยังต้องพึงพาวัตถุต่างๆ
มาบำบัดบำเรอความต้องการอันก่อให้เกิดความขลาดกลัวในชีวิต[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=360 height=251>

​

</TD><TD width=12 height=251> </TD><TD width=314 height=251>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๔. เมื่อภาระส่วนตัว
การง้องอนต่อวัตถุบำเรอต่าง ๆ
ถูกกำหนด "ลดน้อยลง"
[/FONT]
</TD></TR><TR><TD colSpan=3 height=244>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]ความกลัวตาย ความขี้ขลาด ความอ่อนแอในจิตก็เริ่มหายไป
จิตจะเริ่มคลายจากความยึดมั่นถือมั่น
คลายจากความรักตัวเอง
เพราะเมื่อตัวเองไม่ต้องพึ่งพาวัตถุมากนัก
จิตมันก็จะอาจหาญ และเชื่อมั่นต่อชีวิตของตน
ดุจชายหนุ่มที่ผละจากอกพ่อแม่ พร้อมที่จะเผชิญกับโลกกว้าง…[/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700>

 

แก่นแท้แห่งพลัง
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]หน้า ๔[/FONT]

<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=180 height=307>

​

</TD><TD width=10 height=307>

​

</TD><TD width=496 height=307>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๕. วิธีการของ สมณะผู้ทรงศีล ท่านนั้น…
เริ่มสร้างศรัทธาให้แก่ข้าพเจ้าอย่างมากมาย
ความฉงนสงสัยได้เริ่มหายไป…
พร้อมกับที่ความสว่างไสวในดวงปัญญาเริ่มไหลเข้าแทน
ถ้าจะเรียกวิธีการนี้ว่า…
การสร้าง พลังชีวิต ก็ได้
โดยนัยเดียวกัน
ข้าพเจ้ารักที่จะเรียกตามท่านว่า
"วิธีดึงความสูญเสียกลับคืนมา" นั่นเอง ![/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=459 height=210>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]
๒๖. เมื่อลดเครื่องอุปโภค ทั้งเครื่องบริโภคให้น้อยลง
ความอาจหาญก็เริ่มปรากฏ
เพราะความเป็นทาส ความหลงใหลในความสุขต่างหาก !
ที่ผูกจิตใจของเราให้ขลาดกลัวและอ่อนแอ…[/FONT] ​

</TD><TD width=16 height=210> </TD><TD width=211 height=210>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=231>

​

</TD><TD width=40 height=231> </TD><TD width=468 height=231>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๗. เมื่อสูงขึ้น ละเอียดขึ้น
ข้าพเจ้ากลับพบ พลัง ที่ถูกทำลาย
อย่างซ่อนเร้น อย่างน่าใจหาย !
ความอยาก…หรือแม้แต่ความไม่อยาก
กลับเป็นสิ่งที่ทำลาย
พลังชีวิตอย่างรุนแรง !![/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=416>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๘. ในขั้นต้น…
ที่ข้าพเจ้าไม่ยอมให้พลังชีวิต
สูญเสียไปกับความหวั่นไหวในอารมณ์ที่พลุกพล่าน
ไม่ว่าจะเป็นไปในเชิงโทสะหรือโลภะก็ตาม

ข้าพเจ้าเริ่มมีความเชื่อมั่นในตนเอง และหนักแน่นขึ้น
ตัดสินและกระทำทุกอย่างด้วยเหตุผล
นั่นแหละ !
ความสูญเสียอันซ่อนเร้นก็ยังแอบอยู่ตามซอกมุมต่าง ๆ
ความชอบ - ไม่ชอบ ตัวเล็ก ๆที่ไม่จัดจ้านจนออกมาให้เห็น
ก็ยังคงเป็นตัวการสลายพลังชีวิตของข้าพเจ้าอยู่ดี
[/FONT]​

</TD><TD width=25 height=416> </TD><TD width=187 height=416>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=221>

​

</TD><TD width=40 height=221> </TD><TD width=468 height=221>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒๙. และบทเรียนที่สูงขึ้นไปก็คือ
การจัดการกับตัวโลกธรรม
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตัวสรรเสริญ - นินทา
ซึ่งเป็นไอ้โม่งคอยแอบแทะ พลัง ของเราไปอย่างไม่รู้ตัว[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=361>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๐. ความหลงค่าของตัวเอง(อัตตา)
ความอวดดี ถือดี
ความชอบที่จะให้ผู้อื่นให้ความสำคัญแก่ตัวเอง
แม้แต่ความยึดมั่นในความคิดของตนเอง จนไม่รับฟังใคร ฯลฯ
ต่างก็ล้วนเป็นบทบาทของ สรรเสริญ - นินทา
ที่ทำลาย พลัง ของเราอย่างลึกละเอียดเข้าไปอีก
จนยากที่จะเห็นความสูญเสียได้ง่าย ๆ !
บทเรียนของข้าพเจ้ายังไม่จบสิ้น
ยังมีอีกหลายต่อหลายบทที่รออยู่ !
แต่ข้าพเจ้าก็เริ่มเข้าใจ และพบทางที่สร้างสรรค์ พลังชีวิต
ให้สมบูรณ์อย่างบริบูรณ์ ![/FONT]​

</TD><TD width=25 height=361> </TD><TD width=187 height=361>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=292>

​

</TD><TD width=40 height=292> </TD><TD width=468 height=292>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๑. ข้าพเจ้าเลิกแหงนมองท้องฟ้าในยามค่ำคืน
เลิกมอง เลิกคิดถึงสายลม ฟองคลื่น นกร้อง เม็ดทรายอีกต่อไป
เลิกหลงคิดว่าจะต้องมีอะไร ที่ลึกลับและพิสดารมหัศจรรย์ !
ในเอกภพ ในจักรวาล หรือแม้แต่ในโลกของเรา
ที่ข้าพเจ้าเคยฝันเสมอมาว่า…
สักวันคงจะทำลายปราการที่ขวางกั้นระหว่างเอกภพกับข้าพเจ้าลงได้[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=191 height=251>

​

</TD><TD width=32 height=251> </TD><TD width=463 height=251>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๒. หวนระลึกถึงพุทธพจน์ที่ว่า
"โลกเรานี้คือ กายยาววา หนาคืบ กว้างศอก พร้อมกับจิตใจ"
ข้าพเจ้าเลื่อมใสศรัทธาเป็นยิ่งนัก
ก็ในเมื่อเราอยากจะรู้โลก
อยากจะศึกษา พลังเร้นลับ ของโลก
ก็ตัวเรานี่แหละ!
คือสมุดเล่มใหญ่ที่จะต้องทดลองศึกษาค้นคว้า[/FONT]
</TD></TR><TR><TD colSpan=3 height=160>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]เพราะความไม่เข้าใจถึง พลังอำนาจแห่งความเล็ก
ขณะที่ฝ่ายหนึ่งเร่งสร้าง เร่งก่อให้ใหญ่โต
แต่โลกอีกฝ่ายกลับทำตัวให้เล็กลง ๆ
จนที่สุดแห่งที่สุด รู้โครงสร้างของสิ่งที่เล็กที่สุดให้ได้
แล้วเราก็จะไม่สงสัยในสิ่งที่ใหญ่โตเลยแม้แต่น้อย[/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700>

 

แก่นแท้แห่งพลัง
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]หน้า ๕[/FONT]

<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=180 height=246>

​

</TD><TD width=10 height=246>

​

</TD><TD width=496 height=246>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๓. พลังอันมหาศาล ในจักรวาล ในดวงดาว
ล้วนก่อเกิดจากปฏิกิริยาของอะตอม ของนิวเคลียสที่เล็กแสนเล็ก
ทำไมหนอ? ข้าพเจ้าจึงไม่เฉลียวใจสักนิดเลยว่า…
แทนที่จะวิ่งไปหาพลังอันเร้นลับนอกตัวไกลออกไป
ทำไมข้าพเจ้าไม่สลายตัวเองให้เล็กลง ๆ…![/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=459 height=179>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]
๓๔. พลัง อันยิ่งใหญ่ที่ข้าพเจ้าใฝ่หา…
ซึ่งเคยคิดว่าอยู่โลกอื่น หรือออกไปเอาจากที่อื่น
กลับซ่อนอยู่ในหัวใจของข้าพเจ้าเอง…
มันแอบอยู่ในบ้านของข้าพเจ้าตั้งแต่เกิด
แต่…ข้าพเจ้าก็หารู้ไม่[/FONT] ​

</TD><TD width=16 height=179> </TD><TD width=211 height=179>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=401>

​

</TD><TD width=40 height=401> </TD><TD width=468 height=401>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๕. เลิกสร้างแสวงหาจากที่อื่น
เลิกดูดซับ พลัง จากรอบข้าง
เพราะข้าพเจ้ารู้สึกตัวเอง
ราวกับว่า… มี พลัง ที่สงบนิ่งอยู่ภายในอย่างเปี่ยมล้น
พร้อมเสมอที่จะทะลักไหลไปสู่ทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่ว่าเวลาใด…ไม่ว่าเมื่อใด…
พลังชีวิต ของข้าพเจ้ายังคงเต็มเปี่ยมอยู่เสมอ
แม้แต่ความกลัวพลังชั่วร้าย
ที่จะมาแอบสิงสู่ในสมัยเด็ก ๆก็ได้หายไป….
ความมั่นใจของข้าพเจ้าในขณะนี้… ก็คือ
ไม่มีพลังใดที่จะผสมหรือสอดแทรกเข้ามาในวิญญาณของข้าพเจ้า
มีแต่พลังชีวิตของข้าพเจ้าต่างหาก !
ที่พร้อมจะแผ่กระจายออกไปทุกขณะ…[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=498 height=264>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๖. พลังอำนาจในขณะนี้ของข้าพเจ้า ไม่พร่องและไม่ล้น
มันสงบนิ่งอยู่อย่างปกติ
ข้าพเจ้าไม่อยากได้พลังลึกลับจากที่อื่น อีกเลยจริง ๆ!

ชีวิตของข้าพเจ้า ไม่มีมากไปกว่า…
การฝึกพากเพียรอุดรูที่พลังรั่วออกไปโดยไม่จำเป็น
หรือสำรวจสิ่งที่เป็นตัวการสลายพลังอำนาจในตัวข้าพเจ้านั่นเอง ![/FONT] ​

</TD><TD width=10 height=264> </TD><TD width=192 height=264>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=159>

​

</TD><TD width=40 height=159> </TD><TD width=468 height=159>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๗. ความมีอำนาจ
ความมีพลังที่แท้จริง
มิใช่ ! การมีอิทธิฤทธิ์เหนือมนุษย์
เช่น เหาะเหินเดินอากาศ
หูทิพย์ ตาทิพย์
ทายใจ ดักใจคนอื่น ๆได้
รู้อนาคต รู้อดีต อย่างเก่งกล้า[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=134>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๘. หรือแม้แต่การมี พลังอำนาจ
ที่สามารถจะสะกดหรือบังคับคน
บังคับสิ่งของให้เป็นไปตามที่เราต้องการ
เพ่งบังคับมันให้สยบอยู่ใต้ฝ่าเท้าเรา[/FONT]​

</TD><TD width=25 height=134> </TD><TD width=187 height=134>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=310 height=279>

​

</TD><TD width=42 height=279> </TD><TD width=467 height=279>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๓๙. พลังอำนาจ ต่าง ๆเหล่านี้
ข้าพเจ้าเคยคิดว่า
มันจะต้องเป็นสิ่งที่ลบล้างปมด้อย
ของหัวใจที่อ่อนแอของข้าพเจ้าได้[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=276 height=100>

​

</TD><TD width=414 height=100>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๐. แต่หารู้ไม่ว่า…
สิ่งเหล่านี้กลับเป็นตัว สลายพลังอำนาจ
ในชีวิตข้าพเจ้าอย่างลึกซึ้งและซ่อนเร้น !![/FONT]
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700>

 

แก่นแท้แห่งพลัง
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]หน้า ๖[/FONT]

<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=180 height=140>

​

</TD><TD width=10 height=140>

​

</TD><TD width=496 height=140>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๑. โดยแท้จริงนั้นมันก็คือ….
อำนาจของความหลงตัว หลงตน อยากใหญ่ อยากโต
ที่เป็นพลังอำนาจแบบโลก ๆ
เป็นความเก่งกล้าแบบโลกียชนที่ยึดถือกัน
เราจะได้อะไร?
นอกจากการยกย่องนับถือ ว่าเก่ง ว่ายอด !
ก็แค่นั้นเอง… สำหรับบทบาทของ สรรเสริญ -นินทา[/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=459 height=294>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๒. บนเส้นทางของการแสวงหา
"แก่นแท้ของพลัง" ที่ยิ่งใหญ่นั้น
สิ่งเหล่านี้แม้จะเป็นของวิเศษ
เป็นของที่มนุษย์ธรรมดาได้กันยาก
ล้วนเป็นกับดักเคลือบน้ำหวาน
ที่วางหลอกล่อเรียงรายระเกะระกะตามข้างทาง
ซากศพของนักแสวงหา
นอนตายด้วยพิษร้ายแสนหวานนี้ สุดลูกหูลูกตา…[/FONT] ​

</TD><TD width=16 height=294> </TD><TD width=211 height=294>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=166>

​

</TD><TD width=40 height=166> </TD><TD width=468 height=166>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๓. ยังดีที่ข้าพเจ้ายังมี สมณะผู้ทรงศีล รูปนั้น
เป็นผู้แนะนำและตักเตือนว่ากล่าว
ให้ข้าพเจ้าเดินเลี่ยง ๆออกมา
และทำให้ข้าพเจ้าเริ่มเข้าใจถึงสภาพสุดยอดของทุกสิ่ง
ว่ามันคือ…. ความธรรมดา นี่แหละ ![/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=474 height=276>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๔. ข้าพเจ้าพบเคล็ดแห่งการสรรค์สร้าง นั่นก็คือ…
ความมีจิตหมดปรารถนาใด ๆมาให้แก่ตนอีก
และหมดแปลกมหัศจรรย์ !
หมดรักหมดชัง จนจิตเป็นความธรรมดาได้จริง ๆ !
นั่นต่างหากคือสภาพสุดยอด !![/FONT] ​

</TD><TD width=25 height=276> </TD><TD width=187 height=276>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=43 height=567>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC][/FONT]​

</TD><TD width=547 height=567>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๕. เรื่องเคยมีมาแล้วในสมัยพระพุทธเจ้า
โรหิตัสสะเที่ยวแสวงหาด้วยฤทธิ์วิเศษสุดวิเศษจนตลอดชีวิต
ก็ยังไม่พบที่สุดแห่งโลก !![/FONT][FONT=Angsana New, AngsanaUPC]แต่ถ้าโรหิตัสสะพอใจที่จะให้ตัวเองไม่ดีดดิ้น
โรหิตัสสะก็คงจะได้พบถึงที่สุดแห่งโลกอย่างแน่นอน !
ยิ่งแสวงหาไกลออกไปจากพลัง ยิ่งทำให้ภาชนะพร่อง
หยุดการแสวงหาออกนอกตัวนอกตน
ภาชนะแห่งหัวใจก็จะเต็มปรี่โดยทันที ![/FONT]​

</TD><TD width=96 height=567>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC][/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=380 height=287>

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๖. ข้าพเจ้าเริ่มหยุดการแสวงหา ความลึกลับ
ทำตัวเองให้สว่างขึ้น
และเริ่มไม่สงสัยเลยว่า ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ดำมืด
หากหัวใจเราสว่างโพลง อยู่ตลอดเวลา[/FONT]​

</TD><TD width=10 height=287> </TD><TD width=309 height=287>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=178 height=241>

​

</TD><TD width=40 height=241> </TD><TD width=468 height=241>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๗. ความหลงอัตตา
หลงความเก่ง ความใหญ่ของตัวเอง
ได้ทำให้มนุษย์เรามีชีวิตที่เต็มไปด้วยปมด้อย
พวกเขาเรียนรู้กันแต่จะหาวิธีกลบเกลื่อนมันเอาไว้
แทนที่จะขุดรากเหง้าทิ้งไป
จะมีประโยชน์อะไร
ถ้าแม้จะให้คนทั้งโลกมาสยบต่อตัวเรา[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700><TABLE width=700 border=0><TBODY><TR><TD width=408 height=254>

​

</TD><TD width=315 height=254>[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]๔๘. จะมีประโยชน์อะไร !!!!?
ถ้าหากมีฤทธิ์ มีอำนาจมหัศจรรย์ต่าง ๆนานา ที่คนไม่มีกัน
แต่ตัวเองก็ยังไม่พ้นทุกข์
ยังพร่อง…
ยังไม่เต็ม…
ยังโหยหาต้องการ…
ยังมีความเศร้าโศกอยู่ในหัวใจ…[/FONT]
</TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR width=700>

 

ในที่สุดบทสรุปหน้า 7 แผ่นสุดท้ายลิงค์เสียครับ มาเขียนเรื่องต่อกันเองนะครับ

1 [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]2[/FONT] [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]3[/FONT] [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]4[/FONT] [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]5[/FONT] [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]6[/FONT] [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]7[/FONT] [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]Next[/FONT]
HOME

 

แก่นแท้แห่งพลัง


หน้า ๗ (หน้าสุดท้ายของ หนุมาน ผู้นำสาร )

สุดท้าย...
"หลักสัจจะธรรม" ....สิ่งที่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งใจค้นหามาตั้งแต่ต้น
ข้าพระพุทธเจ้า...ก็ได้มาพบในที่สุด
พบด้วยความบังเอิญ...
พบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ของจักรวาล
ครั้งแรก...ไม่เข้าใจเลยเกี่ยวกับคำว่า
โลกุตตระ... โลกุตตระธรรม...สัจจะธรรม ...หลักสัจจะธรรม...ตัวกระทำ
และ ที่แปลกที่สุด ... ที่ข้าพระพุทธเจ้าสนใจและค้นหามานาน
นั่นคือ...สิ่งที่ นอสจราดามุส ...ได้พยากรณ์ ทำนายไว้ถึง...ศรัทธาใหม่ ในอนาคตโลกใหม่
คือ สิ่งที่ข้าพระพุทธเจ้าได้พบ ได้เห็น
คำพยากรณ์ จำนวนมาก...เป็นจริง เป็นสิ่งที่เป็นจริงทั้งหมด
สิ่งนี้เกิดในประเทศไทยแผ่นดินที่นับถือพุทธศาสนา นั่นเอง

สุดท้าย...ข้าพระพุทธเจ้า ก็ได้ศึกษาความจริงในโลก ในจักรวาล
กับผู้ที่รอบรู้ทั้งจักรวาล...
ทั้งหมด...จึงต้องจบลงได้ด้วย "สัจจะ"
เพียงตัวเดียว !!!!!!!

- จบ -

 

คุณหนุมานฯ ได้ให้อนุโมทนา 777 ครั้งพอดี มาต่อหน้า 7 ได้สมบูรณ์มากครับ สาธุ

 

มีกัลยาณธรรมท่านนึงชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษ
มองเห็นในธรรม ที่ดูเหมือนความสามัญธรรมดาแต่วิเศษที่สุด

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ kratium
สาธุ อนุโมทนาด้วยอย่างยิ่ง
ที่คุณได้ถึงซึ่ง ดวงตาเห็นธรรม
ดิฉัน เฝ้าอธิษฐาน ให้ถึงซึ่ง การหลุดพ้นจากกิเลส แต่การปฏิบัติ นั้น ลุ่มๆ ดอนๆ
ส่วน เรื่องสัจจะ พร่องยิ่งกว่าพร่อง จิตตก ชีวิตสูญเสียพลังไปมากมาย ชีวิตตั้งต้นใหม่ จนอายที่จะบอกใครๆ และตัวเอง ว่าจะเพียรให้มากขึ้น

ข้อความของคุณ เหมือนเป็นเครื่องเตือนย้ำ วิถีแห่งความธรรมดาที่แท้จริง ว่าไม่ยากเกินความเพียร


ขอบคุณอย่างสูง กับความเป็นกัลยาณธรรมของคุณค่ะ
สาธุ ค่ะ

ยินดีมากครับ เราเป็นกัลยาณธรรมกันครับ
ใช่แล้วครับคุณกระเทียม (ถ้าเรียกผิดขอโทษนะครับ) ในความธรรมดานี่ล่ะ ที่เป็นภาระกิจสำคัญที่สุดที่เราต้องเข้าให้ถึงครับ ยกระดับจิตสำนึก เข้าสู่สภาวะของจิตวิณญาณ (จิตเดิมแท้)ให้ได้ จิตที่ว่างไปจากอวิชา คงไว้แต่ปัญญากับความรักสูงสุด (ความเป็นหนึ่งเดียวกัน) ดีใจด้วยครับที่อ่านแล้วแล้วได้ประโยชน์

 

*** แสงสัจจะธรรม ****

วันอาทิตย์ที่ ๒๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๐
เวลา ๑๑ นาฬิกา ๗ นาที

 

*** แสงโลกุตตระะธรรม ****

ดินฟ้าอากาศ...จัดสรร
ในวันฟ้าใส...น้ำก่อตัว...เหนือหัวข้าพระพุทธเจ้า


ไอน้ำ...ก่อตัว เป็นวงรอบรัศมีดวงอาทิตย์


น้ำ...รวมตัว จากจุดหนึ่งที่ขอบฟ้า


น้ำ...รวมตัว แสดงตนเหมือน เปลวเพลิงจากดวงอาทิตย์


ลม...พัดน้ำ ค่อยเคลื่อนเป็นทางหนา...เปล่งรัศมีความอบอุ่น


น้ำ ลม...ช่วยโหมทวีคูณ


แจ้งให้ประจักษ์... โลกุตตระสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เหนือโลก....เป็น ผู้จัดสรร


ข้าพระพุทธเจ้า...เพียงปฏิบัติสิ่งเดียว....คือ "สัจจะ"


*** ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ****
- ข้าพระพุทธเจ้า " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

รูปนี้อัศจรรย์มาก ไอน้ำก่อตัวรอบวงรัศมีด้วย สวยจริงๆ
ดวงอาทิตย์ดวงใหญ่ พลังงานความรักอันมหาศาล
สัจจะธรรมจึงปร<WBR>ากฏ

 

"ยุทธภัณฑ์" ของนักรบแห่งแสงสว่าง

*จงเป็นหนึ่งเดียวกับศูนย์กลางพลังงานสูงสุด
ธรรมะสูงสุดในการเป็นมนุษย์ผู้ประเสริฐคือ "ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะ"

*จงสวมชุดแห่งความรักความเมตตา
คุณธรรมแห่งความรักความเมตตา เป็น "ลมหายใจแห่งชีวิต"

*มั่นคงเอาความจริงเป็นเข็มขัดคาดเอว
หมั่นตรวจสอบ "สภาวะธรรม" ของตนเอง ให้เสมอต้นเสมอปลาย
* นำความชอบธรรมเป็นทับทรวงเครื่องป้องกันอก
คือรู้หน้าที่ กำหนดชีวิตตัวเองให้สมดุล มีความยุติธรรมและมีคุณธรรม

*นำข่าวอันประเสริฐแห่งสันติสุข มาสวมเป็นรองเท้า
ข่าวอันประเสริฐ คือ"การรับวีถีธรรมและเรื่องราวแห่งธรรมะ" อันเป็นรากฐานและเหตุที่สำคัญต่อการทำให้เกิดสันติสุข

*นำศรัทธามาเป็นเกราะ
ความเชื่อความศรัทธาเป็นโล่กันภัย ดับลูกศรเพลิงของวิญญาณอวมงคล ด้วยการมีขันติที่เปี่ยมด้วยกระแสเมตตาและการให้อภัย กระทำคุณต่อไปอย่าเป็นธรรมชาติ

*นำพุทธะภาวะเป็นหมวกป้องกันศรีษะ
ดำรงความเป็นหนึ่งเดียวกับจิตเดิมแท้ของตนเสมอ ยึดปณิธานกำหนดเป็นสัมมาวิถี

*ถือพระแสงของวิญญาณบริสุทธิ์
หมายถึงการใช้"พระธรรมเป็นหลักสำคัญ"ในการตัดสินใจปฎิบัติการใดๆ หรือการใช้ปัญญาแยกแยะข้อมูลข่าวสารให้กระจ่างชัด จากจิตพุทธะในจิตวิญญาณของตนเองนั้น

ทั้งนี้ จงระมัดระวังตัวในความเพียรทั้งหลาย หมั่นกราบพระขอขมาสำนึกบาป เปลี่ยนแปลงตนเองให้ก้าวหน้าไปในทางดี และรู้จักขอบคุณหรืออฐิษฐาน ให้เบื้องบนประทาน "ปัญญา"บอกหนทางแก้ไข ด้วยความคิดวูปแรกที่เกิดขึ้นให้น้อมนำไปปฎิบัติแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเองในที่สุด....

จงรับเอาอาวุธยุทธ์ภัณฑ์นักรบทั้งหมดไว้ เป็นยุทธภัณฑ์ฝ่ายจิตวิญญาณเพื่อจะได้ต่อต้านวิญญาณอกุศลชั่วร้าย และเราจะได้อยู่อย่างมั่นคงปลอดภัย พร้อมทั้งทำหน้าที่ได้อย่างลุล่วง...

 

หลักสิกขาบท 7 ประการ ที่นักรบแห่งแสงสว่างพึงใช้
เป็นหลักปฎิบัติง่ายๆ แบบที่ฆราวาส สามารถนำไปใช้ได้กับชิวิตประจำวัน

สิขาบทที่ 1 "ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะ"
* ปรับความคิด คำพูด และการกระทำให้สอดคล้องกับธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะ ที่เป็นตัวตนแก่นแท้ของเรา (ความมีสัจจะแห่งจิตวิญญาณ)

สิขาบทที่ 2 "ก้าวสู่สนามรบ"
*ปรับพลังงานในตัวเราและกายเนื้อ ให้สัมพันธ์สอดคล้องเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมธาตุแห่งพุทธะทำได้โดย "การเพ่งเบาๆบริเวณที่ตาที่สาม" เป็นประจำเพื่อปรับกระแสพลังงานใหม่

สิขาบทที่ 3 "สมาธิ"
*การดำรงรักษาความเป็นหนึ่ง และตรวจสอบตนเองเสมอว่า..
เราต้องยึดถือ "จิตสำนึกทางธรรม" ไม่ใช่ "จิตสำนึกทางร่างกาย"
เพื่อไม่ให้เกิดความยึดมั่นถือมั่น หรือเกิดอัตตาตัวตนขึ้นมา

สิขาบทที่ 4 "ลั่นกลองรบ"
* การทำลายล้างกิเลส และยกระดับจิตวิญญาณของตนเอง สู่สุญญตาภาวะ
ทำได้โดยการใช้ "หลักวิปัสนาญาณ" ให้เกิดปัญญาญาณอย่างแท้จริง
และหว่านเมล็ดแห่งกุศลพันธุ์ ลงในนาบุญ

สิขาบทที่ 5 "จิตดุจแสงอาทิตย์"
*การปรัปทิศทาง และกระแสแห่งพลังงานความรักความเมตตา
ทำโดยการตั้งความมุ่งมั่นใน"ปณิธานเดิมแท้ของเรา"
และการแผ่เมตตาจากจิตสำนึกแท้จริงของเรา เหมือนดั่งดวงอาทิตย์ที่แผ่พลังงานออกไปอย่างทั่วถึง

สิขาบทที่ 6 "ชีวิต"
*การ "เจริญสติ" ด้วยการใช้ลมหายใจ หมุนธรรมจักร ปรับลมปราณเป็นเครื่องช่วยกำหนดการปฎิบัติ ทั้งขณะที่นิ่งสงบ และยามเคลื่อนไหว เพื่อปรับร่างกายและจิตใจให้สมดุล ฟื้นฟูสุขภาพ และเกิดความพร้อมที่สุด

สิขาบทที่ 7 "มงคลวาจา"
*การใช้พลังแห่งวาจา..สร้างความถี่แห่งพลังอำนาจ
ในการประทานพร ให้อภัย เกื้อหนุน..สิ่งที่เป็นมงคล
โดยถูกจังหวะเวลา และเหตุปัจจัย ย่อมเอื้อความเป็นมงคลสูงสุด
สิ่งเกื้อหนุน คือ "บทเจริญพระพุทธมนต์"

"พลังแห่งการสวดมนต์"
ตั้งใจสวดมนต์เพื่อความเป็นมงคล..เช่นว่า
"ขอให้เราได้อุทิศ และพัฒนาจิตใจ ขยายสู่โพธิจิตที่ยิ่งใหญ่"
"ขอให้ความงามแห่งความรักความเมตตา
และปัญญาของชีวิตเราจงงอกงามในทุกทุกมิติเสมอ

หมายเหตุ*
- นักรบแห่งแสงสว่าง คือมนุษย์ทุกคน ที่ปรารถนาจะบำเพ็ญธรรมเพื่อให้เกิดแสงสว่างในชีวิต
สามารถดูแลครอบครัว พ่อแม่พี่น้องได้ เหมือนเดิมทุกประการ โดยไม่ต้องออกบวช เพราะยุคนี้เบื้องบนให้โอกาสปุถุชนทั่วไปในการบรรลุธรรม
- นักสู้เพื่อการรู้แจ้ง คือผู้อาสามาทำหน้าที่ค้ำจุนระบบโลก เช่นนักบวชหรือพระสงฆ์ที่ปฎิบัติเพื่อให้รู้จริง รู้แจ้ง

 

"ยุทธภัณฑ์" ของนักรบแห่งแสงสว่าง ...ที่กล่าวมา

ทั้งหมดย่อไว้...เหลือเป็น "สัจจะ"
ที่ต้องปฏิบัติให้เป็นประจำ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "<O

 

*** แสงสัจจะธรรม ****

*** แสงสัจจะธรรม ****

วันจันทร์ที่ ๑๘ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๐
แรม ๔ ค่ำ เดือน ๘
เวลา ๑๑ นาฬิกา ๓๐ นาที
...เหนือหัวข้าพระพุทธเจ้า....

องค์โลกุตตระ...สิ่งศักดิ์สิทธิ์เหนือโลก....ผู้จัดสรร






๒ *** ขอพระองค์ทรงพระเจริญ พระชนมายุ ๑๒๐ ปี ****
ข้าพระพุทธเจ้า " หนุมาน ผู้นำสาร "
... ๑๘ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๐ ....

 

*** พยายาม ****

*** [FONT=DSU_MonTaNa]พยายาม[/FONT]****<O</O
<O</O
[FONT=DSU_MonTaNa]หนุมานก่อกำเนิด [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]เกิดจากลมลูกพระพาย[/FONT]<O</O
[FONT=DSU_MonTaNa]ปฏิญาณว่าจงรัก [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]จะพิทักษ์กษัตรา[/FONT]
[FONT=DSU_MonTaNa]พระพายเคยสอนข้า [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]เจ้าจงรักชายนามใน[/FONT]
[FONT=DSU_MonTaNa]หลวงมีพระคุณยิ่ง [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]มอบทุกสิ่งจริงเป็นตน[/FONT]​

<O</O

[FONT=DSU_MonTaNa]หนึ่งสลึงมีคุณค่า [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]ที่บนลานใบหน้าคน[/FONT]<O</O​

[FONT=DSU_MonTaNa]เจ้าจงเดินตามตน [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]คอยขจัดหนามแผ่นดิน[/FONT]
[FONT=DSU_MonTaNa]รู้เห็นความย่อยยับ [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]จักคืบคลานสู่มหินทรา[/FONT]<O</O
[FONT=DSU_MonTaNa]เห็นกาลไม่คอยท่า [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]คิดแก้กรรมในบัดดล[/FONT]
[FONT=DSU_MonTaNa]อนาคตเหนือความเชื่อ [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]ดุลดั่งเกลือลิ้มรสหวาน[/FONT]<O</O
[FONT=DSU_MonTaNa]บอกคนเมื่อวันวาน [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]กลับหัวเราะเยาะความจริง[/FONT]
[FONT=DSU_MonTaNa]ร่างเล็กแสนลำบาก ยากฝ่าถึงพระยายาม[/FONT]<O</O
[FONT=DSU_MonTaNa]สักวันคงได้ตาม [/FONT][FONT=DSU_MonTaNa]ถามหาถึงหนุมาน[/FONT]<O</O
<O</O​

[FONT=DSU_MonTaNa]หนุมาน ผู้นำสาร[/FONT]<O</O​

 

นางแก้วมาเกิดรึเปล่าน้อ