ซื้อประเวณีผิดศีลข้อ 3 ไหม ?

ผิดศีลครับ

หญิงที่ไม่ควรยิ่ง มี 20 ปรเภท เมื่อดูเพิ่มเติมแล้ว ผมขอยกข้อนั้นมาเลยคือ หญิงที่ได้มาโดยทรัพย์สิน ฉะนั้นผิดบาปแน่ๆ
ไม่ขาดทะลุเลย ก็หย่อนสุดๆจนแทบขาด

ทีนี้ผมอยากทราบว่าบาปมากไหม บาปเท่ากับมีชู้กับสามีภรรยาหรือคู่ครองไหม

มาวิเคราะห์ประเด็นต่อมากันครับ เพื่อเป็นความรู้และไว้เป็นธรรมทานเผื่อคนถามครับ

 

อันนี้ ในสมัยพระพุทธกาล มีพระโสดาบันเป็นโสเภณี (พระโสดาบัน ต่อให้ตายก็ไม่ผิดศีล) แต่ท่านเป็นพระโสเภณี แต่ก็ไม่ผิดศีล เพราะว่า http://palungjit.org/threads/โสเภณีก็เป็นพระโสดาบันได้.132225/

แต่แปป มันไม่เข้าเนื้อหากระทู้ ซื้อประเวณี ผมคิดว่า ผิดและไม่ผิด (อันนี้ ความคิดผมนะ ถ้าอยากรู้จริงๆ ต้องลองถามพระอริยสงฆ์ดู,ผู้รู้จริงๆหรือ พระครูวิลาศกาญจนธรรม หลวงพ่อเล็กวัดท่าขนุนก็ได้) ผิดอันนี้สมมุติ ผู้ชายที่ซื้อประเวณีแต่มีเมียแล้วไปซื้อประเวณี นอกใจกันใช่ไหม ก็ตกนรก แต่ผมสงสัยอย่าง สมมุติคนที่ขายประเวณี แต่ผัวท่านไม่อนุญาติแต่ก็ขายอยู่ดี ผมคิดว่าก็ผิดศีลเหมือนกัน เพราะว่ามีคู่ครองอยู่ในการปกครอง (ผิดศีล) แต่ไม่ผิดก็ อาจจะไม่ผิดกฎหมาย ไม่ผิดศีล เพราะผู้ขาย ทําเป็นอาชีพ


อ่านไปอ่านมา ก็งงเหมือนกัน เอาง่าย ไม่ต้องไปซื้อจบ ภาวนาแทนสุขกว่าเยอะ( อารมญาน เนี่ยสุขจริงๆ แล้วจะมองว่า การมีอะไรกันนั่นมันคือความทุกข์เลยก็ว่าได้) แต่ทุกอย่างในโลกนี้ทุกข์ทั่งหมดแหละ เพราะอนัตตา กายเราก็ทุกข์ลําบากเหมือนกันสุดท้ายก็ตาย อนัตตา

 

ผิดศีลมั้ย มันตอบลำบาก
เอางี้ เราไปซื้อของอะไรมาก็ได้ คุณว่าเราจะผิดศีลมั้ย
ของที่เราซื้อมา ถ้าพ่อค้าขโมยของสิ่งนั้นมาขายเรา เราจะผิดศีลมั้ย
เจตนาของเราไม่มีนะ
ก็ซื้อขายจ้างวานกันตามปกติ นี่พูดกันเฉพาะโสเภณีที่เต็มใจในการทำอาชีพนี้นะ
(ส่วนสำนวนว่า ไม่เต็มใจเพราะความจนมันบังคับนี่ไร้สาระ)

ตอบยากตอบลำบากจริงๆในเรื่องนี้
เพราะจะบอกว่าผิด มันก็ไม่ผิดไปทั้งหมด
จะว่าไม่ผิด มันก็ไม่ครอบคลุมอีก
เรื่องศีลเรื่องธรรมมันต้องตรงไปตรงมาลำบากแท้หนอ

 

...ท่านSir-ไผ่ แม้เพิ่งเปลี่ยนไปรับนับถือศาสนาเทวนิยม แต่ก็ยังใฝ่ใจในคำตอบที่มีแนวทางมาจากคำตรัสสอนของพระพุทธเจ้า น่ายินดีนัก .. สาระที่ลึกซึ้ง ละเอียด สุขุมคัมภีรภาพของคำตรัสสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น มีว่า...สิ่งทั้งปวงเกิดขึ้นได้ด้วยเหตุปัจจัยจำนวนมาก..ไม่มีอะไรเลยเกิดได้เพียงเพราะเหตุใดเหตุเดียว ....ดังนั้น..ประเด็นที่ท่านยกขึ้นเพื่อการวิเคราะห์ จึงได้คำอธิบายได้ว่า...

บาป เกิดขึ้นเพราะ"มีเจตนา เบียดเบียน" ทั้งตนแลคนอื่นอยู่...ในกรณีเสพหญิงด้วยกามสังวาส เป็นเรื่องเบียดเบียนตนอย่างไร ?.. ก็กามตัณหานั้นเป็นตัวลากจูงนำภพใหม่มาให้ เป็นตัวนำทุกข์มาให้ เป็นเหตุให้เกิดทุกข์...การสั่งสมอุปนิสัยสันดานเพื่อความมักมากในสังวาสกิจย่อมพาตนให้เดือดร้อนในที่สุด เมื่อสันดานนั้นมีกำลังมาก ..จนเมื่อถึงที่สุด จะล่วงศีลข้อ๓ตรงๆได้อย่างง่ายดาย อาจถึงกับฉุดคร่าข่มขืนเขาได้ในที่ทุกสถาน..เพราะไม่อาจต้านทานความกำหนัดของตนได้....ส่วนเบียดเบียนคนอื่นอย่างไร ก็พึงทราบว่า คนโดยปรกติ เมื่อไม่เดือดร้อนด้วยทรัพย์ ก็ย่อมไม่คิดจะไปขายบริการเอาอวัยวะตนเข้าแลก เพราะใครรู้ก็ย่อมรังเกียจ พ่อแม่พี่น้องที่ปรกติย่อมไม่นิยมยินดีเอออออะไรๆแน่ ยกเว้นประเภทบ้ากามจัดและเกิดมาไม่มีสติปัญญาคุ้มครองตนจึงเห็นเรื่องนี้เป็นของดีซึ่งมีไม่มากแลเอาเป็นประมาณไม่ได้...นี่ยังไม่ได้พูดถึงหญิงบริการที่นักเลงบังคับจับมาหรือพวกแก็งค์ human tradeส่งมา...

ฯลฯ..ฯลฯ...ฯลฯ

ที่นี้"ผลบาป"นั้น จะมากหรือน้อย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าไปเสพสังวาสใครเข้า แต่เพียงอย่างเดียว...แต่ขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่นๆประกอบด้วยกล่าวคือ ..

๑.ปัจจัยภายใน ได้แก่"เจตนา"ในใจตน ว่าแรงมากน้อยเพียงไร มุ่งมั่นอยากได้เหลือเกิน ไม่มียั้ง ไม่รู้สึกว่าเสียหายอะไร..เห็นว่าดีลูกเดียว แฮปปี้มากที่ได้สำเร็จสมประสงค์สมอยาก..หรือเจตนาไม่มั่นคง ลังเลเหมือนกัน หรือนึกเสียใจ เห็นว่าเป็นเรื่องไม่ควรฯลฯ เหล่านี้คือ "factor" กำหนดกำลังหรือความเเรงของผลที่ตามมา ส่วนหนึ่ง...

๒. ปัจจัยภายนอก...คือคนที่เราไปสังวาสด้วย ว่าเขามี"คุณ"เช่นศีล หรือกตัญญู หรือมีเมตตา กรุณา ฯ มีบริวารที่เกี่ยวข้องเป็นผู้มีคุณทำนองใดหรือไม่..เพราะการเกี่ยวข้องกับใครๆ มีผลกระทบถึงบริวารของเขาเช่นกัน...เหล่านี้คือ "factor"อีกอย่างหนึ่งที่กำหนดกำลังหรือความเเรงของผลที่ตามมา..

๓. ระยะเวลาความยาวนานในการดำเนินเจตนานั้นให้สำเร็จลง

๔. ความยากง่ายในการยังเจตนานั้นให้สำเร็จ..เช่นต้องใช้ความเพียรพยายามมาก เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอม ตนก็ต้องลงมือข่มขู่หรือประทุษร้ายเขา

๕. ความทุกข์เดือดร้อนที่เกิดแก่ผู้ที่เกี่ยวข้อง เช่น เขาเจ็บปวด ทรมานกายใจในขณะเสพสังวาสหรืออับอายฯลฯ..

เพราะบุญและบาปไม่ใช่รูปธรรมที่สามารถจะวัดตวงเอาด้วยอุปกรณ์ใด พระพุทธเจ้าจึงทรงตรัสสอนแนวทางเพื่อสงเคราะห์สัตว์ที่พอจะมีปัญญา ให้ประมาณกำลังของผลบาปและบุญมีได้ด้วยหลักการที่มีเหตุผลเช่นนี้...

ท่านSir-ไผ่ แม้ไม่ศรัทธาพระพุทธศาสนา ก็ไม่เป็นไร ..พระธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ดียิ่งแล้วย่อมเกื้อกูลชนทุกศาสนา เพื่อประโยชน์เพื่อความสุขตลอดกาล ..นะครับ..

ขอพระเจ้าอวยพรท่านSir-ไผ่ครับ..

 

ผมไม่ได้นับถือศาสนา ddman ผมนับถือศาสนาพุทธครับ พุทธ 100%

ผมแค่เคยนับถือศาสนาคริสต์ครับ ปัจจุบันนี้ผมนับถือศาสนาพุทธครับผม


มันข่าวเก่ามากแล้วนะครับที่ผมเคยนับถือศาสนาคริสต์ ><

 

ต้องกราบขออภัยที่เข้าใจท่านSir-ไผ่ผิดไป ...

โปรดอโหสิกรรมในความเข้าใจผิดนั้นด้วยนะครับ และขออนุโมทนาในความเป็นชาวพุทธของท่านครับ.._/\_

 

อ๋อ ไม่เป็นไรครับ เรื่องเล็กน้อยครับ อโหสิกรรมครับ

ผมตั้งกระทู้นี้เพราะว่าอยากรู้ว่าผิดศีลข้อ 3 นี่รวมถึงซื้อประเวณีไหม
แล้วก็บาปมากไหมถ้าซื้อกันไปน่ะครับ

 

อ่านจากที่หลวงพี่เล็กวัดท่าขนุนท่านว่าบาปนะครับผิดศีล, แต่ผมฟังจากหลวงพ่อฤษี ท่านบอกว่าหญิงค้าประเวณีนี้ไม่ผิด ไม่ได้ลักขโมยของใครมาค้า ไม่ได้ยื้อแย่งสามีของใครมาครอบครอง ท่านยังว่าในครั้งพุทธกาลก็มี นครโสเภณี แปลว่าหญิงงามเมือง ซึ่งเป็นน้องสาวของหมอชีวกฯ เมื่อตายลงพระพุทธเจ้าเสด็จไปเยี่ยมศพก็ยังช่วยให้พระสงฆ์ที่ติดใจหลงรักนั้นได้สำเร็จอรหัตผลไปด้วย...และโสเภณีนั้นก็ได้ช่วยบรรเทาความระห่ำของผู้ชาย ลดปัญหาการข่มขืนลงได้...ผมเองในฐานะลูกศิษย์ก็ไม่ได้ขัดข้องใจกับอาจารย์ก็เห็นว่าไม่ได้ผิดศีล แต่เพียงให้ศีลนั้นเศร้าหมอง ไม่เหมาะกับผู้ใคร่จะเจริญในธรรม เป็นศัตรูต่อการประพฤติพรหมจรรย์ เลี่ยงได้ก็เลี่ยง เลี่ยงไม่ได้ก็เพราะไม่ได้เลี่ยง...หากอะไรที่ทำไปแล้วรู้สึกว่าไม่ดี ไม่สบายใจ ก็อย่าไปทำมัน ก็เท่านั้นเอง...

 

คุณ raming2555 มีลิ้งของหลวงพี่ขนุน และหลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุงที่ไปอ่านมาไหมอ่ะครับ ผมอยากไปอ่านบ้างหาไม่เจอ

ขอบคุณมากครับ

 

กรรมคือการกระทำ ซึ่งผิดถูกนั้นอยู่ที่เจตนา แต่การกระทำนั้นส่งผลให้ใครเดือดร้อนหรือไม่ ต้องพิจารณากันไป ลองยกตัวอย่างว่า ถ้าเป็นพี่สาวหรือเป็นน้องสาวไปค้าประเวณี คุณจะไม่คิดอะไรบ้างหรือ ในอาชีพสุจริตพึงประกอบมีมากมายหรือเรียกว่า สัมมาอาชีวะ. การค้าประเวณีนั้นเป็นมิจฉาอาชีวะ ถ้าคุณไปส่งเสริมให้หญิงสาวทำอาชีพนี้ ลองพิจารณาดูน่ะครับว่าจะเป็นกรรมแบบไหน

 

ที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านเทศน์ผมเคยฟังอยู่ครับ เรื่องของนางสิริมา แต่ท่านกล่าวถึงสมัยโบราณของอินเดียครับ มันเป็นคนละยุคสมัยและคนละวัฒนธรรมกัน และท่านได้เล่าเรื่องของท่านในเทศนาเรื่องประวัติหลวงพ่อปานว่าสมัยท่านหนุ่มๆท่านกับน้ามีเรื่องเจ้าชู้มาก ท่านว่าสมัยนั้นยังไม่รู้ว่าผิดศีล เพราะสำคัญผิดคิดว่าหมายถึงการไปลักลอบทำชู้กับสามีภรรยาผู้อื่นอย่างเดียว ต่อมาท่านกับน้าได้ไปทำกรรมฐานกับหลวงพ่อปาน หลวงพ่อปานท่านคงจะรู้ท่านก็ยิ้มๆมาทางกลุ่มหลวงพ่อฤาษีลิงดำ(ขณะนั้นยังไม่บวชพระ) แล้วเล่าเรื่องนรกชั้นฉิมพลี ท่านว่า "มาถึงตอนนี้ใจชักจะเริิ่่่มโบ๋"

เรื่องของหญิงงามเมืองหรือโสเภณีในสมัยโบราณ(พุทธกาล)เป็นที่ยอมรับว่าเป็นอาชีพที่มีฐานะทางสังคมสูงและเป็นระบบระเบียบ พ่อแม่หรือญาติพี่น้องของหญิงงามเมืองนั้นจะมีการยอมรับกันโดยทั่ว แต่หากมีการจองตัวไว้แล้วไปแอบลักลอบลัดคิวกันก็ยังถือเป็นการผิดศีลทั้งคู่
นั่นคือในยุคนั้น แต่ในสมัยปัจจุบันมันไม่ใช่แล้วครับ มันกลายเป็นอาชีพที่ใครก็ไม่ค่อยจะยอมรับ พ่อแม่พี่น้องหรือสามีก็คงจะไม่อนุญาติโดยชอบที่จะให้ลูกสาวหรือภรรยาของตัวเองไปทำอาชีพนี้ (เอาเฉพาะบ้านเรานะครับ) มันถึงได้ผิดศีลเพราะสังคมไม่เห็นชอบ ยกเว้นเสียว่าพ่อแม่หรือสามีเขาจะอนุญาติให้ทำอาชีพนี้จริงๆ และถูกต้องตามกฏหมายบ้านเมืองด้วย สำหรับผู้ประกอบอาชีพต้องมีสองอย่างนี้ประกอบกันจึงจะสุจริต ในส่วนของคนไปใช้บริการคือเราเป็นชายโสดหรือภรรยาอนุญาติ หรือพ่อแม่เราเห็นว่าอายุมากพอจะปล่อยให้ดูแลตัวเองได้จึงไม่ถือสาอะไร ถึงจะไม่เป็นการละเมิดศีลด้วยกันทั้งสองฝ่าย ทั้งคนประกอบอาชีพและผู้ไปใช้บริการ

เหมือนอย่างวัฒนธรรมของอเมริกา หญิงชายที่อายุถึงกำหนดว่าผู้ปกครองจะปล่อยให้ดูแลตัวเอง หากยังไม่มีการหมั้นหมายหรือแต่งงานแล้ว เขาสามารถเลือกคู่นอนได้ตามใจชอบ ไม่เป็นการผิดศีลเพราะสังคมยอมรับกันแบบนั้นโดยทั่วกัน คนไทยที่โตในอเมริกาเขาเล่าว่าเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้ากันทุกสัปดาห์กันทั้งนั้น ถ้าไม่คบหากันอยู่ หมั้นหมายกันไว้หรือแต่งงานกันแล้วก็ทำได้ แต่ถ้าหากเรามาทำแบบนี้ในบ้านเราก็เสร็จเลย ได้ตั๋วฟรีไปสวนสนุกฉิมพลีแลนด์

 

เรื่องแบบนี้ควรจะถามใครดีครับ

 

ก็คิดอยู่เสมอว่า ได้เกิดเป็นคน โชคดีกว่าเกิดในภพอื่นๆ
แต่เกิดมาเพื่อชดใช้กรรม อีก 500 ชาติเนี้ย จะผิดศึลอีก 500x500 รึป่าวเนี้ยงานนี้ไม่ต้องนิพพาน ก่อนโลกจะแตก กันพอดี

พี่ raming2555 ให้ความเห็นว่า ทำให้ศีลเศร้าหมอง อันนี้ ผมว่าน่าจะใกล้เคียงที่สุดอะ ถ้ายึดติดในกาม ทำให้การศึกษา มรรคผล ทำได้ยากขึ้น

- โสเภณี มีตั้งแต่สมัยพุทธกาล
- ฝรั่งก่อนแต่งงาน เปลี่ยนคู่นอนกันมากมาย (คิดว่างั้น)
- ฝรั่งตายไปมีนรกมั้ย มีนรกแบบศาสนาคริสต์ เหรอ มีศีลข้อ 3 ป่าว
- รึคนทุกคนตายไป ก็ไปอยู่ในนรก ที่เดียวกัน
- ศาสนา ขึ้นอยู่กับ กลุ่มคนแต่ละกลุ่มคน , แต่ละศาสนา รึป่าว
- บางกลุ่มคนถือว่าไม่ผิด , บางกลุ่มคนถือว่าผิด
- ผู้หญิง 20 ประเภทที่ไม่ละเมิด ผมว่าตั้งขึ้นมา เพื่อให้เกิดความสงบสุข เหมือนกันกฏหมายที่ใช้ควบคุมคนหมู่มาก
- ถ้าได้รู้ว่า ความชั่วความทุกข์ทำแล้ว เกิดความเศร้าหมองในจิตใจก่อนตายจะเกิดนิมิต ว่าทำชั่วมา ก็ไปลงนรก
- คนชั่วทำความชั่ว ไม่รู้ว่าชั่ว ไม่สำนักต่อการทำความชั่ว ถึงจิตใจจะมีความสุขที่ได้ทำ แต่ บุคคลรึสัตว์ ที่ถูกกระทำนั้น จะเจ็บปวด สีหน้าที่แสดงออกอย่างไงก็ต้องติดตา เสียงร้องที่เปล่งออกมาอย่างไงต้องได้ยิน เข้าไปในจิตใต้สำนึกของคนที่ทำความชั่ว ให้เห็น ให้ได้ยิน สุดท้ายของชีวิตของคนทำความชั่ว มันจะแสดงออกมา ว่านั้นแหละสิ่งที่มันผิด คือความชั่ว ถึงตอนนั้นมันก็สายไปแล้วที่จะแก้ตัว ว่าไม่รู้
- ผมว่าการไปเที่ยว ญ โสเภณี ที่ยินยอมทั้งสองฝ่าย , ไม่ได้บังคับ รึไม่สมยอม พอใจกันทั้ง 2 ฝ่าย ไม่เดือดร้อนกับคนหมู่มาก การที่ ช ไปใช้บริการอาจจะทำให้ศีลเศร้าหมอง , ติดใจกามา , อาจจะบรรลุธรรมได้ยากขึ้นเท่านั้น
(อันนี้คือว่าคิดเห็นส่วนตัวครับ)

 

อันนี้ความเชื่อของศาสนานีแตกต่างกันนะครับ

พระพุทธเจ้า บอกเลยว่า ศรัทธานี่มี 2แบบ แบบแรกเลย เชื่อเลย (ไม่ได้พิจารณา ว่าจริงไม่จริง) อีกแบบ แบบนี่พระพุทธเจ้าสรรเสริญ คือ ใช้ปัญญาด้วยพิจารณาด้วย(เช่นพระพุทธเจ้า ท่านดี เพราะว่า คําสั่งสอนของท่าน ศีล สมาธิ ปัญญา นั้นไม่เบียดเบียนคนอื่น ช่วยเหลือคนให้พ้นความลําบากได้จริง แบบนี้เป็นต้น)

จะเป็นชนชาติไหน ถ้ายังเป็นสัตว์( สัตวที่ยังวนเวียนการเกิดแก่เจ็บตาย) จะทําดีทําชั่ว จะรู้หรือไม่รู้ ส่งผลแน่ แต่ถ้าจิต ก่อนตาย นึกความดี ก็ไปสวรรค์ ถ้านึกชั่ว ก็ลงนรก กับอีกอันหนึ่ง ทํากรรมนักมาก ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ทําร้ายพระพุทธเจ้า ฆ่าพระอรหันต์ แยกสงฆ์ให้แตกกัน อันนี้ลงนรก

ศีลข้อสาม นี่ละเอียดมาก ไม่ใช่ แค่นอกใจกัน ไปมีไรคนอื่น ( ไปหาอ่านเอาดู)

บางคนถือว่าผิด และบางคนที่ว่าไม่ผิด อันนี้ต้องเอา ธรรมเป็นศาลตัดสิน (เพราะคือความจริง) พระพุทธเจ้าบอกอะไร ก็เป็นอย่างงั้น แหละ พระพุทธเจ้า ตรัสแต่คําสัจ(ความจริงอย่างเดียว) อันนี้ไม่ได้ยกย่องพระพุทธเจ้าไรนะ

แต่ น่าเสียใจอย่าง สมมุติมีคน สอนผิด เช่นตายแล้วสูญ บาปกรรมไม่มีจริง ฆ่าสัตว์ไปสวรรค์ อันนี้ลงนรก อเวจีมหานรก ดีไม่ดี โลกันตนรก ( กว่าจะเกิดอีก คงอีกนาน)

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ความเสื่อมเกิดจากการยึดมั่นผิดทำนองคลองธรรม เชื่อในสิ่งผิดๆ หากประพฤติดีแล้วก็จะละจากกิเลสทั้งสิ้น คงมิเห็นเป็นอย่างอื่นได้ สาธุ...

 

ผมคิดว่าสัตว์ที่ยังเวียนวายตายเกิด ก่อนตาย ทำกุศโลบายนึกถึงแต่สิ่งดีๆ แล้วจะไปสวรรค์ ผมว่ามันไม่ถูกอะ เพราะถึงอย่างไร สิ่งที่กระทำชั่วย่อมส่งผลแน่นอน ถ้าผู้ถูกกระทำนั้น มีผลต่อความชั่วที่ผู้กระทำทำลงไป

ผู้ที่ได้รับการสั่งสอนว่า การขมขื่น ญ เป็นสิ่งที่ถูก ผู้นั้นก็คิดว่าการขมขื่น ญ นั้นเป็นสิ่งที่ถูก แต่เมื่อกระทำลงไป ญ คนนั้น ต้องต่อสู้ ต้องกรีดร้อง ความทรงจำนี้จะฝั่งลงไปในจิตใต้สำนึก ของคนทำความชั่ว ก่อนตาย สิ่งพวกนี้ ก็จะส่งผลให้เกิดนิมิตที่จะไปนรก ถึงแม้ว่า คนนั้น จะพยายามนึกถึงเสมอว่า สิ่งที่ทำลงไปเป็นสิ่งที่ถูก ตามหลักคำสอนที่ได้ร่ำเรียนมา

แต่การฆ่า หมู เป็ด ไก่ เพื่อมาจำหน่าย คนที่ฆ่า จะมีพิธี ระลึกนึกถึงคุณงามความดีของ สิ่งที่ตัวเองฆ่า ว่าฆ่าเพื่ออะไร ทำไมต้องฆ่า ฉะนั้นจิตใจของคนฆ่ายอมมีความระลึกอยู่เสมอว่า สัตว์พวกนี้มีบุญคุณต่อเขา (แต่ไม่รู้ว่าตกนรกรึป่าว) แต่ได้อ่านหลายๆเรื่องแล้ว เหมือนเป็นสิ่งที่ถูก ไม่มีเวรกรรมตามมา

(ไม่รู้เข้าใจถูกรึป่าว)

 

ก็คงเป็นจริงอย่างที่ท่านด้านบนๆพูดไว้สมัยนั้นกับสมัยนี้ไม่เหมือนกัน มีการค้าหญฺงงามเมืองอย่างถูกกฎหมาย และเป็นเมืองๆหนึ่งเลยก็ว่าได้ แต่สมัยนี้เป้นที่ลักลอบกัน และเป็นแหล่งอบายมากมายอีกด้วย

 

.ศีล คือ ความปกติ สงบ ไม่หวั่นไหว
.ถามว่าผิดศีลไหม
.ตรวจจิตดูว่า ผิดปกติมั๊ย คิดมากมั๊ย
หวั่นไหวมั๊ย
.เช่น ยืดอกบอกกับทุกคนในสังคมได้ว่า
ฉันเนี่ย(ไม่ใช่เรานะ 5) ซื้อประเวณีเป็นปกติ โดยไม่สะทกสะท้านหวั่นไหวใดๆ ทั้งคนพูด และคนฟัง
.ลองพิจารณาดูว่า ผิดปกติหรือไม่
.เรียกว่าศีล
.มันต้องตรวจเอง ไม่งั้นก็เถียงกันเปล่าๆ.......