เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตามรอย "พระมหาชนก"

ในห้อง 'ภัยพิบัติและการเตรียมการ' ตั้งกระทู้โดย Falkman, 15 กรกฎาคม 2010.

แท็ก: เพิ่มแท็ก

หน้า 12 ของ 99

Falkman พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

วันที่สมัครสมาชิก:

3 กรกฎาคม 2006

โพสต์:

19,726

ค่าพลัง:

+77,791
พระราช ดำรัส
พระราชทานแก่คณะบุคคลต่างๆ ที่เข้าเฝ้าฯ ถวายชัยมงคล ในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา
ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา พระราชวังดุสิตฯ
วันจันทร์ที่ ๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๙
[FONT=AngsanaUPC, Thonburi][FONT=AngsanaUPC, Thonburi][SIZE=+2] (ฉบับไม่เป็นทางการ)

An unofficial translation by the Nation.

[/FONT][/SIZE][/FONT]

ขอขอบใจที่ท่านทั้งหลายมาให้พร ในวันนี้ และที่นายกฯ ได้กล่าวคำให้พร ซึ่งนับว่าเป็นคำให้พร ที่ให้กำลังใจ ต้องมีกำลังใจ อย่างเมื่อสักครู่นี้ ไม่ได้ลุกขึ้น เพราะว่ากำลังใจอาจจะมี แต่กำลังกายมันไม่มี ฉะนั้นจึงไม่ ไม่ลุกขึ้น ถ้าลุกขึ้น ก็เสียกำลังกายเปล่าๆ แต่ท่านก็เข้าใจ ที่ว่าอย่างนี้ เพราะว่าจะต้องรักษากำลังกายไว้ให้ดี ซึ่งกำลังกายไม่ค่อยดีด้วยเหตุว่า การออกกำลังนี้ เกินส่วนที่จะมีทางที่จะมีกำลัง ก็เลยต้องประหยัดกำลัง

แต่ในเวลาเดียวกัน ถ้ามีกำลังกายไว้ ก็คงเข้าใจว่าจะมีประโยชน์ เพราะว่าชาติบ้านเมือง ต้องใช้กำลังกาย กำลังจิตใจด้วย อย่างที่ท่านนายกฯ ต้องออกกำลังกาย และกำลังจิตใจ คนก็ได้เห็นทั้งนั้น ว่าได้ประโยชน์ ก็เลยจึงต้องอธิบายนิดหน่อย แต่การที่มีกำลังใจ กำลังกายนี้ จะต้องให้ทุกคนได้ร่วมกัน ช่วยกัน ร่วมกันออกกำลังกาย กำลังใจ เพื่อให้ชาติบ้านเมืองรอดพ้นอันตรายได้

คนเขาเอะอะเดี๋ยวนี้ก็โยนให้ รัฐบาลต้องทำ ซึ่งรัฐบาลก็ไม่ค่อยมีกำลัง เพราะว่ารัฐบาลนี้แก่มาก ก็ความจริง ความแก่นี่เป็นกำลัง ข้าพเจ้าน่ะยังไม่ถึง 78 จะ 79 ยัง ยัง 78 พรุ่งนี้ถึงจะเป็น 79 แล้วก็ยังไม่ถึง 80 เอะอะอะไรก็บอกว่า 80 80 ซึ่งก็คนที่อายุ 80 ท่านมีกำลังมาก ฉะนั้นก็ นายกฯ ก็ยังไม่ 80 นายกมีกำลังมาก แต่ข้าพเจ้าอีกไม่กี่ ไม่กี่วันก็จะเข้าปี ปี 80 ที่ปี 80 นี้นับว่ามาก แล้วก็ความจริงอายุคนที่อายุ 80 ก็เชื่อว่ามีกำลังที่จะปฏิบัติงานได้อีกเยอะ ไม่ใช่ ไม่ใช่น้อย

ฉะนั้นที่พูดเริ่ม เริ่มต้นนี้ดูท่าทางเหมือนว่าน้อยใจว่าอายุมาก แต่ว่าถ้าอายุมากขึ้น มันก็เป็น เป็นประโยชน์ ได้เปรียบ คนไหนที่อายุน้อยๆ เสียเปรียบ เพราะไม่มีความรู้ เรียกว่าคนที่อายุน้อยๆ เป็นคนที่เซ่อ เป็นคนที่ไม่ ไม่มีความสามารถ ฉะนั้นคนที่อายุมากๆ เป็นคนที่ได้เปรียบ เพราะว่าถ้าใช้คุณสมบัติของคนที่มีอายุ เรียกว่ามีประสบการณ์ ก็ต้องถือว่า เป็นคนที่ได้เปรียบ แล้วก็คนที่อายุน้อย อาจจะดูถูกคนที่อายุมาก เพราะมีปมด้อยนั่นเอง

คนที่อายุน้อยๆ นึกว่าไม่มีความสามารถ เลยต้อง ต้องดูถูกคนที่อายุมาก แต่ก็ขอบอกว่าคนที่อายุมาก ถ้ารักษาความดี รักษาคุณสมบัติ คุณธรรม ก็ได้เปรียบคนที่อายุน้อย และในประเทศชาติ ถ้ามีคนที่มีอายุมาก และได้เปรียบ ชาติบ้านเมืองจะก้าวหน้าได้ ถ้ามีแต่คนเด็กๆ ที่ไม่ ไม่ถือว่ามีความสามารถแล้ว ชาติบ้านเมืองไม่ก้าวหน้า จะต้อง พูดอย่างนี้ท่านผู้ใหญ่ก็อาจจะบอกว่า นี่แหละ คนที่อายุมากนี่ มีประโยชน์

แต่คนที่อายุมาก แต่ว่าไม่ใช้ ความ ความได้เปรียบของความที่อายุมากน่ะ ก็เป็นเด็ก เป็นคนที่เยาว์ใน เป็นคนที่เยาว์ในความคิด และอันตรายมาก เพราะมีคนที่เขาบอกว่าเขาแก่แล้ว แล้วน้อยใจว่าแก่ เมื่อน้อยใจว่าแก่ คนอย่างนี้เป็นคนที่ไม่ ไม่เป็นผู้ใหญ่ แล้วคนที่ไม่เป็นผู้ใหญ่นี่ ทำให้บ้านเมืองล่มจมได้ มัวแต่ไปน้อยใจว่าอายุมาก แก่ แล้วก็ไม่ใช้ความอายุมาก เป็นประโยชน์นี่ น่าอนาถ

ถ้ามัวแต่บอกว่าเรา เราแก่ แล้วก็น้อยใจว่าแก่ ไม่มีดีแน่ เพราะว่า แสดงให้เห็นว่าแก่จริงๆ หงำเหงอะ เรียกว่าหงำเหงอะ ที่บอกว่าตัวแก่ แล้วไม่ใช่ ก็ไม่ ไม่ใช้ความแก่ ความชรา ความก้าวหน้าของจิตใจที่อายุมาก ที่มีประสบการณ์ มาใช้เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง และต่อส่วนรวม ถ้าคนที่อายุมาก แล้วก็ใช้ความอายุมาก เป็นประสบการณ์

คนมีประสบการณ์นั้น ช่วยคนอื่นได้มาก แล้วก็คนที่ อย่าเอาไม่มีประสบการณ์ ทำให้บ้านเมืองล่มจมได้ เพราะว่าคนที่เชื่อว่า คนที่อายุ มากนั้นน่ะ เป็นคนหงำเหงอะ เป็นคนไม่ ไม่มีประสบการณ์ ก็ว่าคนที่อายุมาก มีประสบการณ์ จะมีประสบการณ์มากน้อยแค่ไหน แต่ก็มีประสบการณ์ ได้ ได้เล่าเรียนมามากหรือน้อย แต่ก็มีประสบการณ์ ประสบการณ์นี้ ช่วยให้ส่วนรวมก้าวหน้าได้ ในระยะหลังนี้ดูว่า คนที่ไม่มีประสบการณ์ แต่ก็แก่ ได้ทำให้บ้านเมืองล่มจมไปเยอะเหมือนกัน

ฉะนั้น ก็ขอให้คนที่ คนที่เขา เขาว่าว่าแก่แต่ว่ามีประสบการณ์ แล้วมีประสบการณ์ที่ดี ทำให้บ้านเมืองดำเนินงานไปได้ ขอให้พวกที่แก่นี่ ได้มีความสำเร็จ ได้มีความสำเร็จในงานการ ก็เชื่อว่าเป็นสิ่งที่สำคัญ เมื่อพูดถึงแก่ หรือถึง อายุมากอายุน้อยนี่ พูด คน มีคนที่รู้สึกว่ากระทบกระเทือน อยู่บ้าง เพราะว่าเขาบอกว่าแก่ ตอนที่รัฐบาล ได้มีการตั้งรัฐบาล ก็ตั้งมาด้วยดี โดยที่คนตั้งใจที่จะทำงาน ที่จะพยายาม ก็ไม่ทราบว่าได้ตั้งใจจริงๆ หรือไม่

แต่ว่าคนแก่นี่ ขึ้นมาเป็น เป็น ขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ หรือเป็นตำแหน่งใหญ่ เขาไม่มีต้องการอะไร ของตัว ไม่ได้มีความโลภว่าจะ จะต้องการตำแหน่ง แต่ว่าเห็นว่าต้องมีคนที่อยู่ในตำแหน่งสูง ผู้ที่อายุมากก็ยอมรับ เขาจะว่าว่าแก่นำ ก็ไม่มีใครว่า ผู้ที่ได้มารับตำแหน่งรัฐบาล หรือตำแหน่งที่สำคัญๆ เพราะว่าได้ทำมามากแล้ว ที่เขาว่า ว่าแก่ ตรงข้ามก็คงต้องถือว่า เป็นคำชมเชยว่า อุตส่าห์ แก่แล้ว ควรจะพักผ่อนได้ ไม่เอา เขาขอให้เป็นก็เป็น นี่เป็นสิ่งที่น่าชมเชย

แต่คนที่ ที่ว่าอาจจะเป็น มาจากความอิจฉาก็ได้ อิจฉาก็ช่างเขา เพราะว่า หมายความว่าทำไม่ได้ คนที่ว่า ยังไงก็คนที่ คนที่รับเป็น เข้าใจ เดาใจว่า ถ้าสมมุติว่าทำขึ้นมา แล้วก็ทำไม่ได้ก็บอกว่าทำไม่ได้ เพราะว่าไม่ได้เคยเป็น ไม่เคยทำ หน้าที่อย่างนี้ ก็ทำเท่าที่ทำได้ แต่เชื่อว่าทำได้ เพราะว่าเป็นคนที่มีประสบการณ์

Click to expand...

ในวันที่มารับตำแหน่ง มีข้อสังเกตอย่างหนึ่งว่า มารับตำแหน่งในเวลาที่ ที่เป็นระยะที่เดือดร้อน ไม่ใช่เรื่องการเมือง ไม่อยากพูดการเมือง การเมืองน่ะเบื่อแล้ว ไม่อยากพูด แต่ว่าน้ำมันท่วม แล้วก็ที่บอกว่า ที่น้ำท่วม บอกว่า เขาว่า เพราะว่า น้ำมันลงมามาก แล้ววันนั้นก็บอกว่า ความจริงไม่มากเท่าที่เคย รู้สึกท่านรัฐมนตรีต่างๆ ก็ทำหน้าเหรอว่าจริง น้ำนั้นน้อย น้ำไม่น้อย น้ำลงมา ฝนลงมา ไม่น้อย แต่ไม่มากเท่าที่เคย มาสองสามวันนี้เท่านั้นเอง มีคนที่เขารู้เรื่องน้ำ เขามาบอกเออจริง ปีนี้ที่ลงมา น้ำ น้ำที่หล่นมาจากฟ้า น้อยกว่าปี 38 น้อยกว่าจริงๆ

เราก็พูดเพราะว่ามีประสบการณ์ ว่า จำได้ว่า น้ำเมื่อปี 38 มีมากจริงๆ แต่น้ำลงมาไม่ ไม่มากเท่า ปีนี้ไม่มากเท่าปี 38 พึ่งมาบอกว่าจริง ผู้เชี่ยวชาญ ผู้ที่มาดู เกี่ยวข้องกับน้ำลงมา น้ำลงมาน้อยกว่าปี 38 เราก็ดีใจที่พูดไม่ผิด แต่ว่าปีนี้ร้ายแรงกว่า เพราะว่าบริหารน้ำไม่ดีคำว่าบริหารน้ำนี่หมายความว่า ถึงเวลาจะปล่อยน้ำลงไป ถึงเวลาที่จะต้องกักน้ำไว้ ไม่ทำ ปีนี้ถ้ากักเอาไว้ หรือปล่อย ในเวลาที่ถูกหลัก ถูกจังหวะ ก็เชื่อว่าไม่ท่วมเท่าที่เป็นอยู่เดี๋ยวนี้

แต่ยังไม่ช้าเกินไป อีกสองสามวันข้างหน้านี้ จะเป็นเวลาที่จะต้องบริหารน้ำให้ดีขึ้น วันนี้ ที่เอารถนี่มา ไม่ใช่ เข็นรถว่าสนุกๆ ในนี้มี มีข้อมูลเกี่ยวข้องกับสองสามวันข้างหน้านี่ น้ำจะมากแค่ไหน น้ำจะขึ้นลง มากกว่าปี 38 แต่ว่าที่ดูในปีนี้ แก้ไขได้ คือบริหารน้ำให้ไม่ท่วมได้ เพราะว่าเรามีอุปกรณ์ที่สมัยใหม่ ที่จะทำให้น้ำลดลงไป หายไป ได้ดีกว่าปี 38 ปีนี้หลายแห่งที่จะทำได้ โดยเฉพาะที่แม่น้ำเจ้าพระยานี่เอง ตรงปลายแม่น้ำเจ้าพระยา น้ำ ถึงเวลาน้ำขึ้น ก็กั้นเอาไว้ ไม่ให้น้ำมันขึ้นมาท่วม

จุดนี้พูดถึง โดยเฉพาะกรุงเทพฯ ถึงเวลาปล่อย ก็ปล่อยได้ อันนี้ และโดยเฉพาะแห่งเดียวที่ เป็นอุปกรณ์ที่มีอยู่แล้ว คือที่ พระประแดง ที่มีอุปกรณ์ที่เวลาน้ำขึ้น กักเอาไว้ แล้วก็เวลาน้ำลง ปล่อยให้ลง คือที่คลอง นี่ นี่แก่จำไม่ได้แล้ว คือ ชื่อ คือที่ ที่ตรง มีได้ทำโครงการ ได้ทำโครงการที่จะปล่อยน้ำออกไปได้ เวลาน้ำลง แล้วก็เวลาน้ำขึ้นก็ปิดเอาไว้ ตรงนั้นคลอง 600 เมตรเท่านั้นเอง ถ้าเปิด มันก็ทะลักเข้ามาในแม่น้ำเจ้าพระยา ถ้าปิด น้ำจะอ้อมไป ถึงคลองเตย อ้อมไป อันนี้ วิธีที่จะบริหารน้ำให้ดี ก็วิธีที่ทำให้ทราบว่า เวลาไหนน้ำกำลังขึ้น ปล่อยให้ออกไป อ้อมไปที่ทางคลองเตย กว่าจะถึงตรงปลาย น้ำก็ลง พอน้ำขึ้นเป็นเวลา แล้วน้ำลงเป็นเวลา

แต่ว่าเวลาน้ำขึ้น มันมีเวลาของเขา กรณีนี้มีอยู่ ที่เขียนเอาไว้ ว่าขึ้นเวลานั้นๆ สูงขึ้นมา 2 เมตร 2 เมตรกว่า เวลาน้ำลง น้ำเขาก็ลง ลงไป ทำให้เป็นจังหวะ ถ้าไม่ได้จังหวะ เปิดประตูน้ำเวลาน้ำขึ้น มันก็ทะลักเข้ามา ก็เข้ามา อาจจะท่วมได้ น้ำอาจจะขึ้นไปสูงกว่า 2 เมตร น้ำมันขึ้น ขึ้น 2 เมตร 2 เมตร 20 2 เมตร 30 แต่ว่าถ้าเราปิดในเวลานั้น น้ำก็ไม่ ไม่ทะลักมาใน ในถนน ใน ในกรุงเทพฯ เวลาน้ำลง เราก็ปล่อยออกมา ก็หมายความว่า ต้องให้ถูกต้อง และมันเป็น มันเป็นเวลา ถ้าทำเป็นเวลาแล้วน้ำไม่ท่วมกรุงเทพฯ เดี๋ยวนี้กรุงเทพฯ ก็ต้องท่วม แต่ว่าถ้า ถ้าไม่ทำให้ถูกต้อง ถูกเวลา ถ้าฝนตกมาด้วย ซึ่งเดี๋ยวนี้ไม่น่าจะฝนตก แต่ว่ามีฝนตก น้ำท่วม แต่ถ้าน้ำท่วมรถแล่นไปก็จมน้ำ

ฉะนั้นผู้ที่มีหน้าที่ไม่ได้ทำ หน้าที่ แต่ตอนนี้เขาคงทำ เพราะว่าบอกเขา บอกเขาทำให้ ปล่อยน้ำเวลา เวลาน้ำมันลง น้ำขึ้นก็กักเอาไว้ มีทุกอย่างเดี๋ยวนี้ นี่แห่งเดียวที่ ที่มีอุปกรณ์อยู่แล้ว ที่อื่นก็ควรจะทำ บอกมาหลายปีแล้ว ทำ แถวสมุทรสาคร ควรจะ ควรจะทำได้ แต่ก็ต้องลงทุน ลงทุนไม่ใช่น้อย ข้อสำคัญต้องลงแรง ตามคลองชายทะเลก็เคยมี เมื่อ 9 ปี เมื่อปี 38 นั่นแหละ ส่งองครักษ์ไป ไปดู ไปดู โดยมากก็ต้องเป็นตอนกลางคืน ก็ไปไป เห็นคนเขานอนหลับสบายที่ชายทะเล แล้วก็ พวกที่ไปนี่ ก็ไปทักทาย บอกว่า เปิด ควรจะเปิด จะเปิดไหม เขาบอกว่า ถ้าเขาไม่ได้บอกให้เปิด ก็ไม่เปิด ปิดหรือเปล่า ปิด เขาไม่ได้บอกให้ปิด ก็ไม่ปิด น้ำก็ทะลักเข้ามาก็ท่วม ท่วมในคลอง คลองก็มาท่วมใน ในกรุง จากชายทะเล

แต่ถ้าทำถูกจังหวะน้ำไม่ท่วม ตอนที่ทำ ทาง ทางฝ่ายกทม. นั้นก็ต้องดู แต่ไม่รู้เรื่อง ว่าควรจะเป็นอย่างไร คนที่ชายทะเล ที่ดูแล ที่นอนสบาย เขาบอกว่า คุณมาจากไหน รู้ได้อย่างไร รู้เรื่องได้อย่างไร น้ำมันขึ้นจริงๆ นะ เขาก็นึกว่า มาทำไมมาบอก รู้ว่าขึ้นทำไมไม่ปิด ทำไมรู้ว่าลงไม่เปิด เขาก็ถาม คุณมีตำแหน่งอะไร เขาบอกเป็นนายพล เป็นนายพลมาจากไหน มาจากในวัง ก็เลยชักจะรู้ เข้าใจว่ารู้เรื่อง ทำไมรู้เรื่องอย่างนี้ เขาก็เชื่อ แต่ว่านายไม่เชื่อ นายผู้ใหญ่ต่างๆ น่ะ เขาไม่ได้ ไม่ได้สั่งว่าเวลานั้น เวลานั้น ต้องเปิดต้องปิด ที่ต้องเปิดต้องปิดเวลานี้ วิกาล ก็เพราะว่าน้ำมันไม่ค่อยไหล

น้ำขึ้นน้ำลง ท่านเป็นทหารเรือ ผู้ที่เป็นทหารเรือ ก็รู้เรื่องว่าน้ำขึ้นลงเวลาไหน ก็ต้อง ต้องรู้ น้ำขึ้น น้ำลง แล้วก็ช่วยป้องกันไม่ให้น้ำท่วม แต่นี่ ไม่ ไม่ทุกข์ ตัวเขานอนสบาย ไม่ ไม่ทุกข์ แต่ว่าคนที่อยู่ข้างในนั้นทุกข์ ฉะนั้นเดี๋ยวนี้ยังมีเวลาที่จะแก้ไข ไม่อย่างนั้นถึงปีใหม่ก็น้ำก็ท่วมอีก ก็เลยบอกว่าถ้าท่านที่มีหน้าที่ไป ไปดู ไปดูว่าจะต้อง ไม่ใช่ ไม่ใช่คนที่ใน ในพระนคร แต่ว่า เห็นประโยชน์ของการสกัดน้ำไม่ให้ขึ้น ไม่ให้ น้ำไม่ให้กักอยู่ในข้างใน ก็ไปดู

ที่ไป เมื่ออาทิตย์สองอาทิตย์นี่ สมเด็จพระเทพฯ ไป ไปดู แต่มืดนะ มืดแต่ว่าเราต้องไป ตอนที่มืด เพราะมัน เขาไม่เห็น แต่ก็อย่างไรแล้วน่าจะไป ทีนี้งานข้าพเจ้าหมดแล้ว 2 วัน 3 วันนี้ น่าจะหมด ก็จะ จะไปดู กระเพลก แล้วก็ไป แล้วกระเผลก ก็ไป ก็ไปดู ไปดูชายทะเล ว่าเป็นอย่างไร เพราะว่ายังจำเป็นที่จะดู แต่ว่าจนถึงเดี๋ยวนี้ ข้าพเจ้าไปไม่ได้ ไม่ไหว ปวดหลัง ก็เลยถึง ไม่ ไม่ได้ไป แต่ที่ ที่ไปดูก็มี สมเด็จพระบรมฯ สมเด็จพระเทพฯ ก็ไป แต่ว่าบอกว่ายังไม่รู้เรื่องว่า ควรจะเปิดปิดยังไง เพราะว่ามันต้องมี มีตาม ตามเวลาให้เหมาะสม ให้ถูกต้อง แต่ตอนนี้ก็คงจะค่อยยังชั่ว

ทางชลประทานเขาบอก ปลายปีก็หมดแล้ว ปลายปียังมีอีกเดือน ที่จะขลักขลักในน้ำ แล้ว แล้วฝนก็ยังลง ฉะนั้นก็ ให้ทำให้ถูกต้อง ก็เชื่อว่า จะดี จะไม่ ไม่ช้าเกินไป นี่คงนึกทำไม จวนจะหมดฤดูกาลแล้ว ถึงมาพูด แต่ว่ามาพูดเพราะว่า ที่ผ่านมาพูดไม่มีใครได้ยิน เพราะเสียงมันแหบ วันนี้ได้ ได้ใช้ยาผีบอก อันยาผีบอกนี่ พลตรีเป็นคนปรุงให้ ก็ จิบไป จะจิบต่อไป อ้าวเขาเอาไปแล้ว ไม่รู้ จะต้องจิบทีละนิด วันนี้เสียงนับว่าดี ได้ ได้แจ้งให้ทราบว่า จะต้องทำอะไรสำหรับไม่ให้น้ำท่วม แต่ว่าการที่พูดแล้วก็ไม่ได้พูดมาก เพราะว่า เพราะว่า คนพูดมากเกินไปน้ำท่วมทุ่ง ก็กลัว กลัวว่าเดี๋ยวน้ำท่วมทุ่ง ตลอดเลย อ่างทองลงมาถึง ถึงนนทบุรี ถึงในกรุง น้ำไม่ท่วมทุ่ง คนพูดมากเกินไป คนพูดมากจนกระทั่งน้ำท่วมทุ่ง ทุ่งนา ท่วมหมด เลย ไม่ค่อยอยากพูดมากเกินไป พูดมากแล้ว เรื่องอื่นๆ ก็ไม่สำคัญ

Click to expand...

เรื่องอื่นๆ ที่จะพูด เราเอาไว้ปีหน้า ปีหน้าน้ำไม่ต้องท่วมทุ่ง เพราะว่านายกฯ ไม่อยู่แล้ว ไม่รู้ว่าปีหน้าจะไม่อยู่ อาจจะอยู่ก็ได้ พูดอย่างนี้เดี๋ยวฝรั่งเขาหาว่า The King สั่ง สั่งนายกฯ ขึ้นมา ไม่ ไม่สั่ง สั่งไม่ได้ พล.อ.สุรยุทธ์ ใครจะมาสั่งให้ทำอะไร สั่งไม่ได้ เพราะว่าท่านแข็ง ท่านแข็ง แล้วก็ท่านก็ไม่ ไม่ได้ทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า เป็น เป็นคนที่มีหลัก มีเกณฑ์ ดังนั้นก็ ปีหน้านี่ สั่งอะไรไม่ได้แล้ว ปีหน้าท่าน ท่านก็สบาย ไม่ต้อง ก็แสดงให้เห็นว่าทำอะไรที่ดี เรียบร้อย ก็เชื่อว่าจะทำสำเร็จ เรียบร้อย ฉะนั้น คงมีบางอย่างที่ทำแล้ว รู้สึกไม่แน่ใจว่าทำถูก หรือไม่ถูก แต่อย่างไรก็เชื่อว่า ทำด้วยความตั้งใจดี ทำด้วยความตั้งใจแน่วแน่ ก็คงต้องผ่านอีกปี ที่ ที่ว่า ข้ามปี

ฉะนั้นก็ไม่ต้องพูดมาก เพราะว่า ถ้าพูดมากก็ เปล่าประโยชน์ อย่างนี้ต่อไป เชื่อว่าการปกครอง ก็จะได้ทำประโยชน์ ได้ทำระดับตัวอย่างแล้ว แต่ถ้าคนไม่เอา ไม่ ไม่ดูตามตัวอย่าง บอกว่าที่ทำนี่โคมลอย ก็ช่างหัวเขา เขา คนที่ตำหนิติเตียน ไม่เชื่อว่าทำด้วยความ คนที่ทำด้วยความตั้งใจดี ไม่มีผลประโยชน์ของตัว เป็นของที่สำคัญ แต่อย่างไรก็ตาม เชื่อว่าถ้าทุกคนที่มีตำแหน่งที่สำคัญ ต้องทำด้วยความตั้งใจดี ทำด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ก็เชื่อว่าบ้านเมืองจะผ่านพ้นอันตรายได้ ต้องเข้าใจด้วยว่าทำไม ทำไมต้องพูดอย่างนี้ ที่พูด เพราะว่าคนที่ทำมีความตั้งใจดีดี

แต่มีคนที่ไม่ดี ไม่มีความตั้งใจดีก็มี หรือถ้ามีแต่ตั้งใจดี แต่ไม่ ตั้งใจดี ไม่รู้เรื่อง ก็อาจจะเสียหายได้ ดังนั้นก็หวังว่า ทุกคนที่มีหน้าที่ จะได้ทำตามหน้าที่ จะได้ อายุ 80 ทีนี้สบายใจ คืออายุ 80 นี่ พี่สาวนี่เคยบอกว่า ถึงเวลาอายุ 80 ไม่ไหว ท่านอายุ 84 ก็เหนื่อย ท่านไม่ค่อยสบายเดี๋ยวนี้ ก็เลยต้องพูดถึงท่าน ขอให้ท่านสบาย และมีความ มีความสำเร็จในการรักษาตัว ถ้าเดี๋ยวนี้เขา คนที่มี เป็นผู้ใหญ่ เหลือ ข้าพจ้าเหลือคนเดียว คือพี่สาว คนอื่นก็ไม่ ไม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว

Click to expand...

แล้วก็ที่ท่านมาให้กำลังใจ อย่างนี้ ก็เชื่อ จะทำให้ข้าพเจ้าทำงาน ทำการต่อไปได้ เดี๋ยวนี้มีความรู้สึกว่า คนที่มานั่งที่นี่เด็กๆ ทั้งนั้น ก็ถือว่าเด็กๆ ทั้งนั้น นอกจากแถวนี้ แก่ๆ ทั้งนั้น แถวนี้แก่ๆ ทั้งนั้น แต่ส่วนมากก็ ก็เด็กกว่าเรา ประหลาดที่สุดไม่เคยนึก มีคนเดียวที่แก่ คนเดียวที่แก่กว่า แต่ว่าท่าน ท่านก็ไม่ยอมแก่ ไม่ยอมใช่ไหม ไม่ยอมแก่ ก็เลยนึกว่าคนที่ คนที่แก่ แต่ไม่ยอมแก่ ทำงานเข้มแข็งก็ดี ทางนี้ก็มี ที่ ที่แก่แต่ไม่ยอมแก่ ฉะนั้นก็ หวังว่าทุกคนที่ทำงานด้วยความตั้งใจ ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ด้วยความรู้ตัวว่าทำงาน ด้วยความแก่ที่ดีให้สำเร็จ มีความสำเร็จ

[FONT=AngsanaUPC, Thonburi][FONT=AngsanaUPC, Thonburi][SIZE=+2]ก็ขอให้ท่านประสบความสำเร็จ ในงานของคนแก่ แต่ว่างานที่ถูกต้อง คนที่ทำไม่ถูกต้องไม่ได้ไม่ให้พร ขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จ ในงานการของคนแก่ เพื่อให้ส่วนรวมได้สามารถ ที่จะปฏิบัติเป็นผลดี อย่างนี่ นี่ คนแก่ เขาก็ถือว่าเขาก็แก่ แต่ก็ทำงานด้วยความตั้งใจ ก็ขอให้ประสบความสำเร็จเรียบร้อยทุกประการ [/FONT][/SIZE][/FONT]
Click to expand...
A1-WarRoom Falkman FB
มีเหตุก็เกิด---หมดเหตุก็ดับ---บังคับไม่ได้

Falkman, 17 สิงหาคม 2010

#221
- ถูกใจ x 4
- ดูรายการ
Falkman พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

วันที่สมัครสมาชิก:

3 กรกฎาคม 2006

โพสต์:

19,726

ค่าพลัง:

+77,791
พรุ่งนี้วัน

วันพฤหัสที่ 19 ขึ้น 9 ค่ำ เดือน 9

A1-WarRoom Falkman FB
มีเหตุก็เกิด---หมดเหตุก็ดับ---บังคับไม่ได้

Falkman, 18 สิงหาคม 2010

#222
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
ภาพนี้นำมาจาก ภาพวาดบนเพดานเจดีย์พระธาตุ
ก่อนหลวงพ่อทูล เจ้าอาวาสวัดป่าบ้านค้อ (ศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต) จะมรณภาพ

ก่อนได้นมัสการหลวงพ่อทูล ได้มีโอกาศ พิจารณาภาพวาดนี้ โดยพระอาจารย์ "ฐิตวํโส ภิกขุ" ท่านได้ชี้ให้พิจารณาภาพต่างๆ

ใจหลงติดอยู่ที่ต้นมะม่วง

ในช่วงที่ข้าพเจ้าใช้ปัญญาพิจารณาในวัตถุสมบัติอยู่นั้น ก็สังเกตใจตัวเองอยู่เสมอว่า ใจเรามีความยินดีกับวัตถุสมบัติอะไรบ้าง ดูผิวเผินปรากฏว่า ใจไม่มีความยินดียึดติดอยู่กับวัตถุสมบัติอะไรเลย แต่ในส่วนลึกของใจนั้นยังมีอะไรสักอย่างหนึ่งที่ฝังอยู่ แต่ก็นึกหาในสิ่งนั้นไม่ได้ว่าหลงติดอยู่ในของสิ่งใด

ในวันต่อมา ได้เดินไปดูสิ่งที่ปลูกเอาไว้ บังเอิญไปพบต้นมะม่วงที่ปลูกเอาไว้ พอสายตามองเห็นเท่านั้น ก็เกิดความรู้สึกขึ้นในใจว่า ความดึงดูดกันในระหว่างใจกับต้นมะม่วงนั้นผิดปกติมาก จึงเกิดความยินดีความยึดมั่นในต้นมะม่วงนั้นอย่างเห็นได้ชัด จึงได้อุทานขึ้นในใจว่า วัตถุสมบัติของโลกได้มารวมตัวกันอยู่ที่ต้นมะม่วงนี้แล้ว ความเหนียวแน่นในความยึดติดอยู่กับมะม่วงนั้นรู้เห็นได้ชัดทีเดียว จึงได้ทำความเข้าใจกับตัวเองว่า

ถ้าใจได้ตัดขาดจากต้นมะม่วงเมื่อไร กระแสของโลกก็จะขาดจากใจไปได้ จากนั้น ก็ใช้ปัญญาพิจารณาต้นมะม่วงนั้นลงสู่การเกิดดับและไตรลักษณ์อย่างจริงจัง แล้วจึง โอปนยิโก น้อมต้นมะม่วงนั้นเข้ามาหาตัวเอง และพิจารณาตัวเอง คือ ธาตุ ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ ว่ามีการเกิดดับเหมือนต้นมะม่วงนี้ และใช้ปัญญาพิจารณาความไม่เที่ยงของร่างกายให้เป็นไปตามสามัญลักษณะธาตุ คือ มีความเสมอภาคกันในอนัตตา เมื่อถึงกาลเวลาแล้วก็ต้องดับไป ทุกอย่างก็ต้องผุพังเน่าเปื่อยทับถมในแผ่นดินนี้ทั้งหมด ไม่มีอะไรจะมาเป็นตนและไม่มีอะไรจะมาเป็นต้นมะม่วงนี้อีกเลย เมื่อใช้ปัญญาพิจารณาอย่างนี้ซ้ำๆ ซากๆ อยู่ ใจก็เกิดความรู้เห็นเป็นไปตามหลักความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งย่อมเกิดขึ้นเป็นธรรมดาและก็ดับไปเป็นธรรมดา เมื่อมารู้เห็นความจริงอย่างนี้ด้วยปัญญาที่เห็นชอบแล้ว กระแสใจที่เคยยึดมั่นในต้นมะม่วงนั้นก็ขาดกระเด็นออกจากใจไปทันที ไม่มีอะไรให้ต่อเชื่อมกันได้เลย

จากนั้น นึกขึ้นได้อีกว่า ยังมีมะม่วงอีกต้นหนึ่งเป็นพันธุ์ดีที่สุด จึงเดินไปดู พอสายตากระทบต้นมะม่วงเท่านั้น ก็เกิดความยึดติดกับต้นมะม่วงต้นนั้นอีก และยึดติดอย่างรุนแรงกว่ามะม่วงต้นที่ผ่านมา เหมือนกับความเหนียวแน่นของใจที่มีในต้นมะม่วงนั้นมันมีความผิดปกติอยู่มากๆ ทีเดียว จากนั้น ก็เริ่มใช้ปัญญาพิจารณาดังที่ได้เคยพิจารณามาแล้ว อุบายปัญญาที่เคยพิจารณาอย่างได้ผลมาแล้ว แต่บัดนี้ ไม่ได้ผลเสียเลย ใช้ปัญญาพิจารณาอยู่อย่างนั้นทั้งวัน ก็ไม่ทำให้กระแสใจขาดจากความยึดติดกับต้นมะม่วงนี้ได้ ตกเย็นกลับบ้าน ได้นั่งทำสมาธิ ออกจากสมาธิก็มาใช้ปัญญาพิจารณาต้นมะม่วงนี้อีก

แต่ในคืนนั้น ไม่สามารถทำให้ใจเกิดความละถอนปล่อยวางในต้นมะม่วงนั้นเลย ต่อมาในวันที่สอง ก็ใช้ปัญญาพิจารณาอีก ใจยังมีความยึดติดอย่างเหนียวแน่นตามเดิม ในคืนที่สองนี้ก็ใช้ปัญญาพิจารณาต่อไป เมื่อใช้ปัญญานานๆ เข้า เหนื่อยจึงหยุดพักในสมาธิไปด้วย เมื่อออกจากสมาธิก็เริ่มใช้ปัญญาพิจารณาต่อไป หลักการที่ใช้ปัญญาพิจารณาก็เป็นอุบายเดียวกัน และได้สังเกตดูใจตัวเองไปพร้อมๆ กันว่ามีความละเอียดมาก จึงได้รู้เห็นการเกิดดับของต้นมะม่วงและธาตุ ๔ ของตัวเองได้อย่างชัดเจน เมื่อเวลาประมาณเที่ยงคืน ก็ได้รู้เห็นเป็นไปตามหลักความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งย่อมเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยและสิ่งนั้นก็ย่อมดับไปด้วยเหตุปัจจัยในตัวมันเอง ในขณะนั้น กระแสแห่งความยึดถือของใจ ก็ได้พังทลายสูญหายออกไปจากใจในชั่วพริบตา จึงได้รู้ตัวเองว่าอยู่ในฐานะอย่างไร

ฉะนั้น การปฏิบัติในอุบายการใช้ปัญญาพิจารณาในการเกิดดับ ในสรรพวัตถุธาตุทั้งหลาย ทั้งภายนอก ภายใน ใกล้ไกล หยาบ ละเอียด ทั้งสิ่งที่มีวิญญาณครอง และสิ่งที่ไม่มีวิญญาณครอง ต้องเป็นไปตามเหตุปัจจัยในตัวมันเอง ไม่มีใครบังคับให้อยู่ในอำนาจของตัวเองได้ไม่ว่าสิ่งนั้นจะชอบใจหรือไม่ชอบใจ ในคืนนั้น มีแต่ความอิ่มเอิบอยู่กับผลของการปฏิบัติธรรมตลอดคืน และรู้ชัดภายในใจว่านับจากวินาทีนี้ไป ใจเราจะไม่มีภาระในการยึดติดอยู่กับวัตถุสมบัติทั้งหลายตลอดไป เพราะใจได้ละวางในวัตถุสมบัติของโลกนี้ได้อย่างสิ้นเชิง ถึงจะแสวงหาวัตถุสมบัติมาได้ รวมทั้งสิ่งที่มีอยู่ ก็รู้สึกว่าเป็นเพียงวัตถุธาตุเท่านั้น ทุกอย่างเป็นเพียงปัจจัยสำหรับการดำรงชีวิตให้อยู่ได้ในวันหนึ่งๆ เท่านั้น แม้ธาตุขันธ์ที่เคยยึดถือว่าเป็นตัวตน เป็นเรา และเป็นของเรา ก็เป็นเพียงสมมติโลกที่พูดกันเท่านั้น ส่วนความจริงก็ยังเรียกกันตามโลกนิยม คำว่า สักกายทิฏฐิ คือ ความเห็นในรูปกายหรือรูปธาตุอื่นๆ ย่อมมีการเกิดดับตามเหตุปัจจัยในตัวมันเอง นี้คือรู้จริงเห็นจริงตามหลักความเป็นจริงในสัจธรรมอย่างแจ่มแจ้งชัดเจน

ความสงสัยในพระพุทธเจ้า ความสงสัยในพระธรรม ความสงสัยในพระอริยสงฆ์ ความสงสัยในผลของกรรมดีกรรมชั่ว ความสงสัยในบุญและบาป ความสงสัยในมรรคผลนิพพานก็หมดไป เพราะมารู้จริงเห็นจริงในสัจธรรมอย่างสนิทใจ เป็นความรู้เห็นที่ไม่เสื่อมคลายต่อไป ความเข้าใจผิด ความหลงผิด ก็ได้กลายเป็นอดีตไป มีแต่ความรู้เห็นที่เป็นจริงที่มั่นคงสมบูรณ์ภายในใจ เป็น นิตยทิฏฐิ คือ ความรู้เห็นที่แน่นอน ไม่มีความลังเลสงสัยอีกตลอดไป มีแต่ความอิ่มเอิบในธรรมตลอดทั้งวันทั้งคืน จะยืน เดิน นั่ง นอน อยู่ที่ไหน ใจย่อมมีความเบิกบานอยู่ตลอดเวลา

ที่มา :ประวัติหลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ
Click to expand...

สังเกตุว่าต้นฉบับจะไม่มีเลข7

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#223
- ถูกใจ x 6
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
ในคืนหนึ่ง เกิดนิมิตขึ้นอย่างชัดเจนมาก ในขณะที่ภาวนาทำสมาธิ จิตเข้าที่ได้แล้ว ปรากฏเห็นภาพนิมิตเป็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่มองสุดสายตา บนฝั่งที่ข้าพเจ้าอยู่นั้น เป็นคันคูขนาดใหญ่ยาวมากมองจนสุดสายตา บนคันคูดังกล่าวนั้น มีฝูงชนเป็นจำนวนมากหลายล้านคน ยืนแออัดกันอยู่ริมฝั่งมหาสมุทรนั้นอย่างหนาแน่น พร้อมกับมีคลื่นมหาสมุทรขนาดใหญ่ซัดเข้าหาฝั่ง เสียงดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ตลอดเวลา ในขณะนั้น ก็มีเสียงประกาศชักชวนให้คนทั้งหลายที่ยืนรออยู่นั้นให้ทราบว่า พวกท่านทั้งหลาย ใครมีความประสงค์จะข้ามน้ำมหาสมุทรไปฝั่งโน้นบ้าง เมื่อข้ามไปได้แล้วจะไม่ต้องกลับมาเกิดในโลกนี้อีก

เมื่อทุกคนได้ฟังอย่างนั้น ดูมีความขะมักเขม้นกระโดดเต้นไปมา เตรียมตัวที่จะกระโดดลอยข้ามมหาสมุทรนั้นไป จากนั้น ก็พากันกระโดดลงไปด้วยความตั้งใจเป็นอย่างมากทีเดียว เมื่อพากันกระโดดลงไปครั้งใด ก็ถูกคลื่นน้ำมหาสมุทรขนาดใหญ่ซัดเข้ามาหาฝั่งตามเดิม ดูมีความพยายามไม่ลดละ ต่างคนต่างพากันกระโดดหวังจะข้ามน้ำมหาสมุทรไปให้ได้ เสียงที่ประกาศเชิญชวนฝูงชนทั้งหลายให้ข้ามน้ำมหาสมุทรนี้ไป ก็ประกาศกันเป็นระยะๆ ต่อเนื่องกันอยู่ตลอด ฝูงชนทั้งหลายก็พากันกระโดดลงเพื่อลอยไปฝั่งโน้นอย่างไม่ลดละ บางคนดูมีลักษณะเหน็ดเหนื่อยมาก เพราะถูกคลื่นมหาสมุทรตีเข้าฝั่งอย่างแรง บางคนก็นอนแผ่หราด้วยความอ่อนเพลีย บางคนก็นั่งกอดเข่าดูน้ำมหาสมุทรแบบหมดอาลัย หลายๆ คนที่ถูกคลื่นน้ำมหาสมุทรตีซัดขึ้นมาสู่ฝั่งเดิม ดูแล้วเหมือนหมดกำลังใจที่จะลอยข้ามกระแสผ่านคลื่นมหาสมุทรนี้ไป มีแต่นั่งๆ นอนๆ เดินไปมา เหมือนกับนึกคิดในใจว่า

ชาตินี้เราคงข้ามน้ำมหาสมุทรนี้ไปไม่ได้แล้ว ถึงจะมีความอยากข้ามกระแสมหาสมุทรไปฝั่งโน้นก็ตาม เมื่อกำลังเรายังไม่พร้อมก็ยากที่จะข้ามกระแสไปได้ มีคนจำนวนไม่น้อยที่มีความตั้งใจพยายามจะข้ามมหาสมุทรนี้ไป แต่ก็มีคนอีกจำนวนมากที่มายืนดูคลื่นน้ำมหาสมุทรอยู่เฉยๆ ไม่มีกำลังใจพอที่จะข้ามกระแสไปเหมือนคนอื่นเขา บางคนบางกลุ่มก็แต่งตัวหรูหราเพียงมาดูหมู่คนข้ามกระแสเท่านั้น คนทั้งหมดนี้มีทุกเพศทุกวัย มีทั้งห่มเหลือง ห่มขาว และห่มผ้าธรรมดา พากันมาแออัดตั้งใจจะข้ามน้ำมหาสมุทรนี้ไปให้ได้ ข้าพเจ้าพิจารณาดูแล้ว ก็ดำริในใจว่า เมื่อเขาเหล่านี้ยังมีความตั้งใจพยายามอยู่ อีกไม่นานนักก็จะพากันข้ามน้ำมหาสมุทรนี้ไปได้อย่างแน่นอน

เมื่อข้าพเจ้าได้นั่งมองดูฝูงชนเหล่านั้นอยู่ ก็เกิดกำลังใจขึ้นมาว่า คลื่นมหาสมุทรเท่านี้ เรามีกำลังว่ายตัดข้ามไปได้แน่นอน ทั้งได้ยินเสียงประกาศว่า ถ้าข้ามน้ำมหาสมุทรไปถึงฝั่งโน้นแล้วจะไม่ต้องกลับมาเกิดในโลกนี้อีก เมื่อได้ยินคำประกาศดังนี้อยู่ ก็ยิ่งมีกำลังใจอยากจะข้ามไปให้ถึงฝั่งโน้นโดยเร็ว จากนั้น ก็ได้ลุกออกไป ทั้งมีความมั่นใจในตัวเองอย่างเต็มที่ จึงเดินผ่านฝูงชนไปยืนอยู่ริมฝั่ง แล้วยกมือขึ้นอธิษฐานว่า บัดนี้ ข้าพเจ้าจะว่ายน้ำข้ามมหาสมุทรเพื่อไปให้ถึงฝั่งโน้น บารมีที่ข้าพเจ้าได้สร้างมาแล้วในอดีต และบารมีที่ได้สร้างอยู่ในชาติปัจจุบัน ขอจงเป็นพละกำลังให้ข้าพเจ้าได้ว่ายน้ำข้ามมหาสมุทรนี้ไปให้ถึงฝั่งโน้นด้วยเถิด

เมื่ออธิษฐานเสร็จแล้วก็กระโดดออกไปเต็มแรง เหมือนตัวข้าพเจ้าได้เหาะลอยไปไกลประมาณ ๔๐ เมตร เมื่อหน้าอกจะแตะกับพื้นน้ำเท่านั้น ก็ปรากฏว่ามีสัตว์ชนิดหนึ่งไม่ทราบว่าเป็นปลาหรือเป็นควายกันแน่ ได้เอาหลังเข้ามาหนุนหน้าอกของข้าพเจ้าเอาไว้ เมื่อหน้าอกลงติดกันกับหลังสัตว์เท่านั้น สัตว์ตัวนั้นก็พาข้าพเจ้าแหวกน้ำไปอย่างรวดเร็ว ตัวข้าพเจ้าก็ใช้มือว่ายน้ำไปด้วย และใช้ขาใช้เท้าถีบยันน้ำไปอย่างแรง ขณะนั้นมีคลื่นมหาสมุทรขนาดใหญ่ตีมาอย่างแรง ข้าพเจ้าก็ใช้กำลังที่มีอยู่ทั้งหมด พร้อมทั้งสัตว์ที่หนุนหน้าอกอยู่ ใช้กำลังแหวกฝ่าคลื่นมหาสมุทรนั้นไป คลื่นน้ำก็แตกกระจายออกไปคนละด้าน เหมือนกับเรือขนาดใหญ่ได้ลอยตัดกระแสคลื่นมหาสมุทรนั้นไป เมื่อผ่านคลื่นมหาสมุทรลูกที่หนึ่งไปแล้ว ก็มีคลื่นมหาสมุทรลูกที่สอง สาม สี่ ห้า และหก สาดซัดเข้ามาหาอย่างแรง แต่ข้าพเจ้าก็ได้ใช้กำลังทั้งหมดว่ายน้ำฝ่าคลื่นมหาสมุทรนั้นไปได้ทั้งหมด เมื่อผ่านกระแสคลื่นมหาสมุทรขนาดใหญ่นี้ไปได้แล้ว ก็มีคลื่นมหาสมุทรลูกเล็กๆ ผ่านมาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่สามารถทำให้ข้าพเจ้าเกิดความเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด

เมื่อว่ายน้ำมาถึงกลางมหาสมุทรอันกว้างใหญ่นั้นแล้ว จะมองไปทางไหนก็ไม่เห็นฝั่งของมหาสมุทรนั้นเลย แต่ก็มุมานะว่ายน้ำไปเรื่อยๆ จากนั้น ก็มองเห็นเกาะขนาดใหญ่อยู่ท่ามกลางมหาสมุทรนั้น ห่างจากตัวข้าพเจ้าไปไกลประมาณ ๘ กิโลเมตร แล้วมีเสียงประกาศออกมาว่า อย่าเข้าไปใกล้เกาะนั้นนะ ถ้าเข้าไปใกล้จะถูกกระแสน้ำรอบเกาะดูดเข้าไป เมื่อเข้าไปในเกาะนั้นแล้วจะว่ายน้ำต่อไปอีกไม่ได้ มีแต่จะกลับคืนไปทางเดิมเท่านั้น เมื่อได้ยินเสียงประกาศนั้นแล้ว ก็มีความระวังตัวมากขึ้น เพื่อไม่ให้หลุดเข้าไปในกระแสน้ำของเกาะนั้น จากนั้น ก็ได้ว่ายน้ำหลบไปทางด้านซ้ายมือ แต่ก็ยังถูกกระแสน้ำดูดขาเข้าอย่างแรง ข้าพเจ้าได้ใช้กำลังดีดขาออกอย่างแรงจึงสามารถหลุดออกมาได้ กระแสน้ำดังกล่าวนี้จะไหลเวียนซ้ายวนไปรอบเกาะมีบริเวณกว้างมาก ในกระแสน้ำวนนี้ ดูเหมือนจะมีพลังดึงดูดเป็นเกลียว ถ้าใครหลงเข้าไปในกระแสน้ำนั้นแล้ว ก็จะถูกดึงดูดบิดหมุนเข้าไปสู่เกาะนั้นอย่างรวดเร็วและติดอยู่บนเกาะนั้นชั่วกาลนาน

เมื่อข้าพเจ้าว่ายน้ำหลบจากเกาะนั้นได้แล้ว มองหาฝั่งก็ยังไม่พบอีก ข้าพเจ้าก็ไม่ลดละความพยายาม ยังว่ายน้ำตัดกระแสน้ำมหาสมุทรนั้นต่อไป ตั้งใจไว้ว่า เมื่อเราว่ายน้ำไปอย่างนี้ไม่หยุด ก็จะถึงฝั่งทางด้านโน้นได้แน่นอน ในชั่วขณะนั้นเอง ข้าพเจ้ามองไปข้างหน้าก็สามารถมองเห็นฝั่งโน้นดูริบหรี่ไกลมาก จึงรีบว่ายน้ำเข้าไปหาฝั่งอย่างรวดเร็ว เมื่อเข้าถึงฝั่งได้แล้ว สัตว์ที่พาข้าพเจ้าว่ายข้ามมหาสมุทรก็หายไป ข้าพเจ้าจึงเดินขึ้นฝั่งตามลำพัง ข้าพเจ้าเดินไปมองหาช่องทางที่จะขึ้นไปบนตลิ่งนั้น ก็พอดีพบกับช่องทางเล็กๆ เป็นร่องลึกขอบสูงประมาณเพียงศีรษะคน พอที่จะดินผ่านไปได้หลวมตัวพอดีๆ ในเส้นทางสายนั้น ปรากฏเห็นรอยเท้าคนทั้งรอยเก่าและใหม่เดินเข้าไปก่อนแล้ว ก็คิดขึ้นในใจว่า ใครกันหนอที่เดินไปก่อนเรา แต่ถึงอย่างไรก็ตามเถอะ คงต้องได้พบกันแน่นอน

ข้าพเจ้าจึงเดินขึ้นฝั่งซึ่งเป็นที่ลาดชันสูงขึ้นไป แล้วก็เดินไปตามช่องทางเล็กๆ รอยเท้าคนที่เดินไปก่อนแล้วปรากฏเห็นชัดเจนมาก เมื่อเดินไปไม่นานนักก็เป็นที่เวิ้งว้างมองสุดสายตา แล้วมองเห็นปราสาทขนาดใหญ่ชั้นเดียวตั้งอยู่ข้างหน้า ก็คิดว่าผู้ที่เดินไปก่อนเราแล้วนั้น ก็คงจะพบกันในปราสาทหลังนี้ จึงเดินตรงเข้าไปหาปราสาทหลังนั้น เมื่อมองไปอีกทีก็เหลือบเห็นผ้าเหลืองหลายผืนตากเอาไว้ ก็เข้าใจว่ารอยเท้าที่เดินมาก่อนหน้านี้นั้น ต้องเป็นรอยเท้าครูอาจารย์คณะนี้แน่นอน จึงเดินเข้าไปในระยะห่างประมาณ ๔๐ เมตร ก็เห็นพระแก่ๆ องค์หนึ่ง ยืนมองข้าพเจ้าอยู่ แล้วท่านก็เดินออกมา และข้าพเจ้าก็เดินตรงไปหาท่าน

เมื่อเข้าไปใกล้ตัวก็เห็นเป็นหลวงปู่ขาว ท่านรีบตรงเข้ามาจับแขนข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็จับแขนท่านตอบเช่นกัน ท่านพูดทักทายว่า เป็นอย่างไรว่ายน้ำข้ามกระแสมหาสมุทรยากลำบากไหม ข้าพเจ้าก็ตอบหลวงปู่ไปว่า ขอโอกาส ลอยข้ามมาไม่ยากครับ ท่านถามว่า มากันกี่องค์ ตอบท่านไปอีกว่า กระผมมาองค์เดียวครับผม หลวงปู่ถามต่อไปว่า เขาเหล่านั้นไม่อยากมาหรือ ตอบว่า ขอโอกาส เขาอยากมากทีเดียวแหละหลวงปู่ แต่กำลังของเขายังไม่พร้อม กระโดดลงมาทีไร ก็ถูกคลื่นมหาสมุทรพัดซัดทอดเข้าหาฝั่งอย่างหัวปักหัวปำทุกคน แต่พวกเขาก็พยายามอย่างเต็มที่ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะข้ามมาถึงฝั่งนี้ได้เมื่อไร หลวงปู่ก็บอกว่า เอาผ้าที่เปียกไปตากให้มันแห้งเสีย แล้วเข้าไปพักในปราสาทด้วยกัน เมื่อข้าพเจ้าตากผ้าแล้ว หลวงปู่ก็พาเข้าไปในปราสาท ซึ่งก็ได้พบกับหลวงปู่บัว วัดหนองแซง กำลังนั่งคอยถามข่าวคราวอยู่ในปราสาทหลังนั้น

ท่านได้ถามว่า เป็นอย่างไร คลื่นมหาสมุทรลูกใหญ่ไหม ว่ายน้ำมาอย่างไรจึงตัดคลื่นมหาสมุทรผ่านมากได้ ก็เล่าถวายให้หลวงปู่ฟังว่า ขอโอกาส กระผมมีความมั่นใจในตัวเองมาก ขณะที่กระผมกระโดดลงมา เมื่อหน้าอกจะถึงน้ำ ก็มีสัตว์ประเภทหนึ่งมารองรับแล้วพากระผมว่ายน้ำตัดคลื่นมหาสมุทรมาได้ ท่านถามว่าเห็นเกาะอยู่ในกลางมหาสมุทรไหม ก็ตอบท่านว่า เห็นครับผม ท่านพูดว่า ผู้จะข้ามมหาสมุทรมาได้นี้ ถือว่ามีความพร้อมทุกอย่าง ท่านถามว่ามีผู้ว่ายน้ำตามหลังมาบ้างไหม ตอบว่า ขอโอกาส กระผมไม่ได้มองคืนหลังเลย จึงไม่รู้ว่ามีใครตามหลังมาหรือไม่ ในต้นทางนั้น มีคนเป็นจำนวนมากกำลังเตรียมตัวมา แต่ไม่ทราบว่าจะมาได้หรือไม่ เพราะคลื่นกระแสมหาสมุทรมีความรุนแรงมาก ในขณะที่พูดคุยกันกับหลวงปู่ขาว หลวงปู่บัวอยู่นั้น ก็มีอาจารย์องค์อื่นๆ คอยฟังอยู่ด้วย จากนั้น จิตก็ถอนออกจากสมาธิ

เมื่อจิตถอนออกจากสมาธิแล้ว ก็ใช้ปัญญาพิจารณาในนิมิตนั้นว่ามีความหมายเป็นอย่างไร คำว่า ฝูงชนเป็นจำนวนมากที่นับถือพระพุทธศาสนา มีการสร้างบารมีมาด้วยกันทั้งนั้น เจตนาของทุกคนก็เพื่อจะทำให้อาสวกิเลสหมดไปจากใจด้วยกัน แต่ใครจะทำให้อาสวกิเลสหมดไปจากใจช้าเร็วอย่างไร ก็ขึ้นอยู่กับผู้สร้างบารมีเอง ผู้ที่กระโดดลงไปแล้วถูกคลื่นมหาสมุทรซัดกลับขึ้นมาฝั่งนั้น หมายถึง ผู้ที่มีเจตนาความตั้งใจดี คืออยากพ้นไปให้สิ้นทุกข์จริงๆ แต่ก็มีกำลังในภาคปฏิบัติน้อยไป มีความอยากพ้นไปเพียงอย่างเดียวไม่สำเร็จได้เลย คลื่นมหาสมุทรขนาดใหญ่ที่ซัดทอดอยู่นั้น คืออารมณ์ที่สัมผัสในอายตนะ ทำให้เกิดความรัก ความใคร่ ความยินดี ความยินร้าย ในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์นั่นเอง สัตว์ที่มาหนุนหน้าอกแล้วพาว่ายน้ำตัดคลื่นมหาสมุทรไปได้นั้น คือ สัจจะของผู้มีความตั้งใจจริงในการปฏิบัติของตัวเอง ความเวิ้งว้างในกลางมหาสมุทรนั่นคือ จิตอยู่ในความเป็นกลาง เกาะที่อยู่ท่ามกลางมหาสมุทรนั่นคือ พรหมโลกที่นักภาวนาหลงในการทำสมาธิ หลงในรูปฌาน หลงในอรูปฌาน กระแสน้ำที่ไหลเวียนอยู่รอบเกาะนั้น คือ ความสุข ความสบาย ไม่อยากออกจากความสงบในสมาธิ

คำว่าทะเลมหาสมุทรนั้น คือมหาสมุทรที่สัตว์โลกทั้งหลายข้ามพ้นไปได้ยาก หรืออีกความหมายหนึ่ง คือ ตัณหา ๓ อันได้แก่ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา รวมแล้วเรียกว่า สมุทัย ตัณหา ๓ อย่างนี้ อยู่ในวัฏจักรของภพทั้ง ๓ คือ กามภพ รูปภพ อรูปภพ รวมเรียกว่า วัฏสงสาร ที่สัตว์โลกทั้งหลายได้เวียนว่ายตายเกิดไม่มีที่จบสิ้น ฉะนั้น ภพทั้ง ๓ จึงอยู่ท่ามกลางกิเลสตัณหาทั้งหมด จึงยากที่จะผ่านพ้นไปได้เพราะเหตุปัจจัยยังไม่สมดุลกัน เหมือนผู้มีกำลังกายแข็งแรงแต่ขาดกำลังใจ หรือมีกำลังใจแต่ขาดกำลังกาย งานที่จะพึงทำนั้นจึงสำเร็จได้ยาก หรือขาดทั้งกำลังกายและกำลังใจ งานนั้นยิ่งสำเร็จไม่ได้เลย เมื่อใดมีความพร้อมทั้งกำลังกายและกำลังใจ งานนั้นจะสำเร็จลุล่วงได้เป็นอย่างดี
Click to expand...

ที่มา :ประวัติหลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#224
- ถูกใจ x 17
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
เมืองไทยกับเสาอโศก

สภาวะธรรมเมืองไทย เป็นเช่นเสาอโศกที่ไม่สมบูรณ์ คือมีแต่สิงห์อยู่บนหัวเสา
ขาดธรรมจักรบนหัวสิงห์ เมื่อสิงห์ไม่รู้จะปกป้องอะไร ไม่มีธรรมมาคุมอำนาจ จึงกัดกันเอง
แถมสิงห์ยังเหยียบธรรมจักรอันเล็กและสัว์ต่างๆ ไว้ใต้อุ้งเท้าอีกตะหาก

วิธีแก้ก็คือ ต้องสร้าง ธัมมะจักร ขึ้นมาใหม่ให้กลับมาอยู่บนหัวสิงห์เช่นเดิม

แก้ไขครั้งล่าสุด: 18 สิงหาคม 2010

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#225
- ถูกใจ x 10
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
เมืองไทยกับเจดีย์

สภาวะธรรมของเมืองไทย เป็นเช่นเจดีย์ที่พังทลาย
คือเหลือขั้น อภิศิล อภิสมาธิ อภิปัญญา น้อยมาก
ส่วนศีล สมาธิ ปัญญา ซึ่งเป็นขั้นพื้นฐาน ก็ไม่สมบูรณ์
ภิกษุทุศีล มิจฉาสมาธิแพร่กระจายหนัก ลัทธิแปลกปลอมสัทธรรมปฎิรูปเจริญรุ่งเรือง

ภิกษุอลัชชี นำธรรมมะของพระพุทธองค์ มาขายกิน ครบทั้ง3รัตนะ
คือทั้ง พุทธพาณิชย์ ธรรมมะพาณิชย์ และสังฆะพาณิชย์

พุทธพาณิชย์ = ขาย พระเครื่อง เครื่องรางของขลัง
ธรรมมะพาณิชย์ = ขาย หนังสือธรรมมะ (ครูบาร์อาจารย์ในอดีตท่านพิมพ์แจกเท่านั้น)
สังฆะพานิชย์ = พระดารา ธรรมมะการแสดง พระตลก ค่าตัวแพงๆ
องกรค์สงฆ์ที่มีค่าตอบแทนในการแผยแผ่ธรรม

สภาวะธรรมของเจดีย์วัดจานบิน

เป็นเจดีย์ที่ไม่มียอด องค์เจดีย์อ้วนพี ฐานกว้าง

ไม่มียอด = ไปไม่ถึงนิพพาน
องค์เจดีย์อ้วนพี = การบำรุงตัวตน จากมิจฉาสมาธิที่เริ่มต้นจากการกำหนดนิมิตรว่า"มี"
พอถูกมิจฉาสมาธิครอบ หลงในนิมิตร ก็พานเถียงไปว่า นิพพานเป็นอัตตา พร้อมกระทำทุกทางให้ตอบสนองบำรุงตัวตน
แก้ไข สร้างตำรา บิดเบือนทำลายพระธรรมวินัย ขายนรกขายสวรรค์ บำรุงตัวตนด้วยการสร้างวัตถุสิ่งปลูกสร้าง พิธีกรรม
ใหญ่โต
ฐานกว้าง = การแผยแพร่มิจฉาทิฐิ แบบวงกว้างด้วยอำนาจทุนบุญนิยม จับคนที่มีความรู้ทางโลก ระดับหัวสมอง ดร. และนักการเมือง
ทั้งหลาย ใช้อำนาจทุน และการตลาดเข้าเผยแพร่ความหลงผิดให้กระจากว้าง แซกซึมทุก หน่วยงาน องค์กร
ใช้วิธีแบบพวกมากลากไป จนสามารถแผ่อิทธิพลครอบงำการศึกษาและการเมืองได้ในที่สุด

ตามกฏแห่งกรรม และประวัติศาสตร์ นาลันทาก็เคยรุ่งเรืองเช่นนี้มาก่อน สุดท้ายผลกรรมจากการบิดเบือนพระ ทำลายพระธรรมวินัย ก็ให้ผลเป้นการดึงคู่เวร ภัยธรรมชาติ ภัยสงครามเข้ามาล้างผลาญ!!

ประเทศไทยก็เช่นกัน การล้างผลาญของภัยธรรมชาติและภัยสงครามจะกระจายอณาบริเวรกว้าง เท่าที่ความหลงผิดขยายไป

วิธีแก้คือ จำเป็นต้องบูรณะปฎิสังขรขนานใหญ่
จะให้ทนกราบใหว้ เป็นวัตถุโบราณก็มิควร

ต้องทุบองค์เจดีย์ที่หักพัง รื้อถอน
คัดอิฐก้อนที่ดี สมบูรณ์เก็บไว้
ปรับฐานเจดีย์ให้เรียบเสมอกัน วางรากฐานให้มั่นคง เพื่อสร้างใหม่

มนุษย์ที่สมบูรณ์ (ระดับฐานเจดีย์)

กินอยู่ดูฟังเป็น / เก่ง ดี มีสุข / พึ่งตนเองได้
ภาวนา-ภาวิต ๔ / อารยวัฑฒิ ๕ / อริยทรัพย์ ๗ / นาถกรณธรรม ๑๐

ส่วนความหลงผิดของลัทธิสัทธรรมปฎิรูป หากหยุดยั้งไม่ได้ ก็ต้องใช้วิธีจำกัดการขยายวงของความหลงผิด

แก้ไขครั้งล่าสุด: 18 สิงหาคม 2010

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#226
- ถูกใจ x 9
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
เมืองไทยกับต้นมะม่วง

อคติ 4 ที่ถูกยันตกลใช้ล้มต้นมะม่วง

ลำเอียงเพราะรัก
ลำเอียงเพราะโกรธ(ชัง)
ลำเอียงเพราะหลง(เขลา)
ลำเอียงเพราะกลัว

ยันตกล

การศึกษา สร้างสัตว์ เศรษฐกิจ
สื่อ - สังคมพิษ ทำร้าย ลูกหลาน
บอดบ้าใบ้ ลามก อนาจาร
คงมินาน ชาติย่อยยับ แลอับจน

เสือตัวแรก กัดแหลก ศ.การศึกษา
ศ.เศรษกิจ นำหน้า ดูฟูเฟื่อง
อีกส.สื่อ มีฤทธิ จะครองเมือง
โกงกิน การเมือง ส.สังคม เน่าพอกัน

เมืองอวิชา นี้หนา ถ้าจะแก้
ไม่ยอมแพ้ รอสิ้นชาติ ศาสนา
เห็นโลงศพ จึงยอม หลั่งน้ำตา
ไทยเลิกบ้า ตาหายบอด รอดเสียกรุง

ปูทะเลย์ มหาวิชชาลัย หนา คือทางออก
ท่านทรงบอก ปริศนา ในลิขิต
ศ.การศึกษา ตัวแรก หยุดยั้งคิด
มวลกัลยาณมิตร คิดเชิดชู กู้ชาติกัน
Click to expand...

6สอ =
ศ การศึกษา
ศ เศรษฐกิจทุนนิยม
ศ ลัทธิศาสนา
ส สื่อ
ส สังคม
ศ ยศศักดิ์การเมือง

ุ
6 สอ

เป็นเชือก6ขด ที่พันกันยุ่งเหยิงจนหาต้นเชือกไม่ถูก
เมื่อหาต้นไม่ได้ ก็จะไปแก้ที่ปลายกัน
ยิ่งแก้จึงยิ่งพันกันอีรุงตุงนัง

ปัญหาเก่าก็แก้ไม่ได้ แถมยังสร้างปัญหาใหม่อีก

ถ้ามีพวกที่อดทนแก้น้อยกว่าพวกที่อยากจะตัด
เขาก็จะเลือกตัด

จะตัดขดไหนก่อน? ก็สำคัญ
ถ้าเขาเข้าใจผิด คิดว่าขดสถาบันคือปัญหา เขาก็จะตัดขดนี้
ซึ่งจะทำให้ขาด
คือประเทศขาด จนต้องแบ่งเป็นเหนือใต้
ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#227
- ถูกใจ x 12
- ดูรายการ
ยอด เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

1 กันยายน 2006

โพสต์:

53

ค่าพลัง:

+367
หนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก

ผมได้รับemail กระทู้ พระมหาชนก ต้องขอขอบคุณ Disaster Reporter เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาดูในวันนี้ อารมณ์ความรู้สึก เช่นเดียวกับเมื่อ 3 ปีก่อน

ประกอบผมได้เขียนหนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก
ตั้งแต่ที่ผมรู้ก่อนเรื่องนี้ เกิดปิติน้ำตาไหล และอยากให้คนไทยทุกคนเกิดปิติเช้นเดียวกับผลจนเป็นที่มาของหนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก
ซึ่งในหนังสือ พระมหาชนก ผมว่ามีหลายเรื่องราว หลายมิติองค์ความรู้
ซ้อนไว้อยู่อีกมาก และบางเรื่องราวอาจจะต้องผ่านกาลเวลาเป็นเครื่องพิสูตร
เช่นเดียวกับคำสอนขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้า

หนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก เกิดด้วยแรงจิตอธิฐานด้วยความศรัทธาใน องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่าด้วยเรื่องราว

• ตามรอยพระองค์ท่านในเรื่องความเพียร ในบาทความสำเร็จ จากอิทธิบาท ๔ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมมาพุทธเจ้า ที่ยิ่งใหญ่กว่า The Secret กฎแห่งการดึงดูด
• ตามร่องรอยเมืองโบราณ ในพระมหาชนกกับเมืองในปัจจุบัน และการเรียนรู้ทางภูมิศาสตร์
• เป็นเรื่องราวความมหัศจรรย์พระราชนิพนธ์พระมหาชนก ว่าด้วยความมหัศจรรย์ แห่งมณี เมขลา ในการใช้ปัญญาประยุกต์เข้ากับฝนหลวง ใช้เป็นแนวกั้นพายุนาร์กีส อีกทั้งข่าวเรื่องการทำฝนเทียม เป็นแนวป้องกันการเกิดพายุเข้าสู่ประเทศ เลยทำให้ผมเกิดความปิติเป็นล้นพ้น ที่ได้เกิดมาบนพื้นแผ่นดินไทยที่มีพระองค์ท่านเป็นยิ่งกว่าคำว่าพระมหากษัตริย์ ทุกครั้งที่เล่าเรื่องราวนี้จะเกิดความปิติทุกครั้งไป จนทำให้ผมอยากจะถ่ายทอดความรู้สึกจากใจของผมให้เพื่อนๆคนไทย ๖๐ ล้านคนได้มีโอกาสรับรู้ความมหัศจรรย์แห่งพระมหาชนก แล้วจะรู้ว่าคำว่า “เรารักพระเจ้าอยู่หัว”ไม่มีนิยามไหนจะมาอธิบายได้มากกว่าคำๆนี้สำหรับคนที่เกิดบนพื้นแผ่นดินไทย

ผมอยากจะกล่าวว่าชีวิตนี้ช่างโชคดีนักที่ได้เกิดเป็นพสกนิกรในยุคสมัยของพระองค์ท่าน

“เรารักพระเจ้าอยู่หัว”
ไฟล์ที่แนบมา:
- ตามรอยมหาชนก.pdf
  
  ขนาดไฟล์:
  
  1.5 MB
  
  เปิดดู:
  
  1,922
ยอด, 18 สิงหาคม 2010

#228
- ถูกใจ x 14
- ดูรายการ
ยอด เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

1 กันยายน 2006

โพสต์:

53

ค่าพลัง:

+367
หนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก

ผมได้รับemail กระทู้ พระมหาชนก ต้องขอขอบคุณ Disaster Reporter เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาดูในวันนี้ อารมณ์ความรู้สึก เช่นเดียวกับเมื่อ 3 ปีก่อน

ประกอบผมได้เขียนหนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก
ตั้งแต่ที่ผมรู้เรื่องนี้ เกิดปิติน้ำตาไหล และอยากให้คนไทยทุกคนเกิดปิติเช้นเดียวกับผลจนเป็นที่มาของหนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก

หนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก เกิดด้วยแรงจิตอธิฐานด้วยความศรัทธาใน องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่าด้วยเรื่องราว

• ตามรอยพระองค์ท่านในเรื่องความเพียร ในบาทความสำเร็จ จากอิทธิบาท ๔ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมมาพุทธเจ้า ที่ยิ่งใหญ่กว่า The Secret กฎแห่งการดึงดูด
• ตามร่องรอยเมืองโบราณ ในพระมหาชนกกับเมืองในปัจจุบัน และการเรียนรู้ทางภูมิศาสตร์
• เป็นเรื่องราวความมหัศจรรย์พระราชนิพนธ์พระมหาชนก ว่าด้วยความมหัศจรรย์ แห่งมณี เมขลา ในการใช้ปัญญาประยุกต์เข้ากับฝนหลวง ใช้เป็นแนวกั้นพายุนาร์กีส อีกทั้งข่าวเรื่องการทำฝนเทียม เป็นแนวป้องกันการเกิดพายุเข้าสู่ประเทศ เลยทำให้ผมเกิดความปิติเป็นล้นพ้น ที่ได้เกิดมาบนพื้นแผ่นดินไทยที่มีพระองค์ท่านเป็นยิ่งกว่าคำว่าพระมหากษัตริย์ ทุกครั้งที่เล่าเรื่องราวนี้จะเกิดความปิติทุกครั้งไป จนทำให้ผมอยากจะถ่ายทอดความรู้สึกจากใจของผมให้เพื่อนๆคนไทย ๖๐ ล้านคนได้มีโอกาสรับรู้ความมหัศจรรย์แห่งพระมหาชนก แล้วจะรู้ว่าคำว่า “เรารักพระเจ้าอยู่หัว”ไม่มีนิยามไหนจะมาอธิบายได้มากกว่าคำๆนี้สำหรับคนที่เกิดบนพื้นแผ่นดินไทย

ผมอยากจะกล่าวว่าชีวิตนี้ช่างโชคดีนักที่ได้เกิดเป็นพสกนิกรในยุคสมัยของพระองค์ท่าน

“เรารักพระเจ้าอยู่หัว”

ฝนหลวง ต้านพายุ จริงหรือ

การที่มีกระแส ข่าวออกมามากมาย ทั้งคำถาม ที่เกิดขึ้น ว่า ฝนเทียม หรือ ฝนหลวง ของไทย สามารถ เป็นแนวกั้นพายุได้จริงหรือไม่ ถ้าได้ แล้วทำไม ประเทศอื่นไม่ทำ หรือ ไม่น่าจะทำได้ เพราะ แค่ฝนเล็ก ๆ จะกั้นพายุลูกใหญ่ ๆ ได้อย่างไร เหล่า นี้ล้วนแต่ เป็น เรื่อง เชิง วิชาการทั้งสิ้น ...ก่อนอื่น เรามาทำความรู้จักกับ ฝนหลวง กันเสียก่อน

พระปรีชาสามารถ ฝนหลวงป้องกันพายุนาร์กีส ให้แก่พสกสิกร

อ่านแล้วน้ำตาไหล...
ฝนเทียมในหลวงป้องกันภัยพายุไซโคลนนาร์กีสให้แก่ไทย
ขออนุญาตนำกระแสพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯมาเล่าสู่กันฟัง
เมื่อวันศุกร์ผมได้มีโอกาสได้เข้าค่ายที่ศูนย์ฝึกทหารของค่ายนเรศวรวันแรกที่เข้าไปกะบรรยากาศครึ้ม ๆ ผมก็ว่า เอ... แปลกๆนะทำไมอากาศอบอ้าวเหมือนจะมีฝนแต่ก็คิดว่าคงเป็นไปตามสภาพอากาศพอไปถึงก็ทำกิจกรรมจนได้เข้าหอประชุมตอนดึกใกล้เวลานอนมากแล้วอาจารย์เอกราชท่านได้มาพูดถึงเรื่องของฝนที่ตกนี้ว่า
“ก่อนหน้านี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯท่านทรงให้คณะทำงานเกี่ยวกับฝนเทียม
รีบทำฝนเทียมเพื่อเป็นแนวกันลมพายุดีเปรสชั่นซึ่งตอนนั้นยังไม่เกิดขึ้น
แต่พระองค์ทรงเหมือนกับเทวดาองค์หนึ่งที่ทราบเรื่องนี้ก่อนถามว่าตอนนั้นกรมอุตุรู้เรื่องนี้ไม”
ไม่มีใครทราบว่าจะเกิดพายุที่ประเทศพม่าด้วยซ้ำพอคณะทำงานด้านฝนเทียมทำงานเสร็จด้วยความสำเร็จ... ผลงานที่พระองค์ได้ทำก็ก่อให้เกิดผล
การสร้างฝนเพื่อดักพายุ มีมานานแล้วการกำจัดความชื้นก่อนที่พายุจะเข้าจะทำให้พายุหันทิศทางซึ่งเป็นพระปรีชาสามารถของพ่อหลวงโดยแท้การที่พ่อหลวงจะรับรู้ได้ว่ามีพายุนั้นไม่แปลกเลยที่สำคัญพระองค์ทรงมีหน่วยงานพยากรณ์อากาศที่มีประสิทธิภาพสูงมากเป็นหน่วยงานที่ทำฝนเทียมให้ประชาชนชาวไทยอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยทั่วประเทศโดยไม่ต้องโฆษณาเหมือนทรราชประชานิยม
หน่วยงานที่ว่านี้มีเครื่องมือตรวจวัดสภาพอากาศที่ทันสมัยของภูมิภาคนี้รู้ความชื้นสัมผัส ความเร็วลม ฯลฯ ทำงานมาหลายสิบปีย่อมรู้แน่ว่าจะมีพายุรุนแรงระดับไหน ท่านจึงได้ป้องกันประเทศเราจากพายุไว้ก่อนได้อย่างมิต้องสงสัยเลยเมื่อเกิดพายุอย่างที่พระองค์ตรัสไว้ที่พม่าและพายุนี้ก็ได้สร้างความเสียหายและสร้างความเดือดร้อนให้กับประเทศพม่าจนทำให้เกิดความสูญเสียอันมหาศาลกับประเทศ ... แต่สำหรับประเทศไทย แนวกำแพงฝนเทียมที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯได้ทรงสร้างไว้ก็ทำให้เกิดฝนตกเพียงเล็กน้อยถ้าเทียบกับพายุที่จริงๆแล้วสามารถสร้างความเดือดร้อนกับประเทศได้มาก
พระองค์ที่ต้องมาทรงงานอย่างหนักเพราะพระองค์ก็ทรงรักและเป็นห่วงลูกหลานของพระองค์ลูก ๆ หลาน ๆ ที่อยู่ในประเทศนี้ ท่านทรงงานทุกอย่างเพื่อให้คนในประเทศได้สบายเพื่อคนในประเทศได้อยู่ดีกินดีเหมือนเทวดาที่ไม่ว่าจะเสด็จพระราชดำเนินไปที่ไหนที่นั่นจะชุ่มฉ่ำที่ ๆพระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปจะพบแต่ความสงบสุข มีแต่เรื่องดี ๆเกิดขึ้นไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไร
พอผมได้ทราบผมถึงกับอึ้งขนลูกซู่ กับ สิ่งที่พระองค์ได้ทำไว้ให้กับประเทศของเราถึงแม้นจะเป็นเรื่องที่ดีที่ทราบเรื่องนี้ แต่ก็มีเรื่องที่ทำให้ผมสะเทือนใจกับสิ่งที่บ้านเมืองเป็นแบบนี้
วันที่ 2 ที่เข้าค่าย ครูฝึกได้เปิดวีซีดีเกี่ยวกับพระองค์ให้ดูผมก็ดูไปเรื่อยๆจนถึงตอนหนึ่งที่เค้าตัดเอาตอนที่พระองค์ทรงเสด็จพระราชดำเนินเพื่อไปส่งเหล่ากษัตริย์จากต่างประเทศ คณะทูตที่มาเข้าเฝ้าในงานฉลองศิริราชสมบัติครบ๖๐พรรษา
ภาพที่ทำให้ผมปวดจี๊ดขึ้นมาในหัวใจก็คือตอนที่พระองค์ทรงเสด็จพระราชดำเนินลงบันได(ขอโทษครับพอดีไม่ทราบว่าเขียนยังไง พระองค์เกือบหกล้ม ดีที่ทหารรักษาพระองค์ที่เดินนำหน้าคอยประคองพระองค์ไว้ พอพระองค์ทรงยืนได้ก็ปัดมืออกผมไม่ทราบว่าพระองค์ตรัสตรงนั้นทันทีไมหรือตรัสกับคนสนิทในภายหลังว่า
“ไม่ต้องมาพยุงเรา เราจะเดินให้คนทั่วโลกได้เห็นว่า
เราเดินได้ให้คนทั่วโลกได้เห็นว่าเราสามารถปกครองคน64 ล้านคนด้วยตัวของเราเองได้”

ถึงตอนนี้แล้ว ...น้ำตาผมคลอเบ้า คนที่ดูกันก็สะอื้นกันไปหลายคนทุกๆคนในที่นั้นเงียบหมดกับคำพูดที่พระองค์ได้ตรัสไว้ ผมได้ยินเสียงกระซิบจากเพื่อนข้างๆว่าสงสารพระองค์ที่ต้องมาทรงงานอย่างหนัก ถึงแม้นจะอายุเยอะแล้วแต่พระองค์ก็ยังทรงรักและเป็นห่วงลูกๆหลานของพระองค์ ลูกๆหลานๆที่อยู่ในประเทศนี้ท่านทรงงานทุกอย่างเพื่อให้คนในประเทศได้สบาย เพื่อคนในประเทศได้อยู่ดีกินดี
อาจารย์ได้บอกกับพวกเราเมื่อวีซีดจบว่า พระองค์เหมือนฝนที่ทำให้ประเทศร่มเย็นเหมือนเทวดาที่ไม่ว่าจะเสด็จพระราชดำเนินไปที่ไหนที่นั่นจะชุ่มฉ่ำที่ๆพระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปจะพบแต่ความสงบสุข มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไร
ท้ายสุดนี้ผมอยากจะบอกพระองค์หากแม้นมีใครผ่านมาอ่าน ถึงจะเป็นคำพูดที่อาจจะได้ยินมาบ่อยๆแต่ผมก็ไม่สามารถจะคัดกรองคำพูดใดๆมาพูดได้อีกนอกจาก
“ขอพระองค์ทรงเป็นมิ่งขวัญของปวงประชาเป็นร่มโพธิ์ทองของเหล่าปวงชนชาวไทย
ขอพระองค์ทรงพระเจริญตราบนานเท่านาน”

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ยอด, 18 สิงหาคม 2010

#229
- ถูกใจ x 21
- ดูรายการ
ยอด เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

1 กันยายน 2006

โพสต์:

53

ค่าพลัง:

+367
เป็นภาพ PowerPoint ผมทำไว้ตอนเปิดตัวหนังสือ

ภาพ PowerPoint งานเปิดตัวหนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก
ไฟล์ที่แนบมา:
- 1.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  102.6 KB
  
  เปิดดู:
  
  178
- 2.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  103.8 KB
  
  เปิดดู:
  
  146
- 3.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  174.2 KB
  
  เปิดดู:
  
  126
- 4.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  79.9 KB
  
  เปิดดู:
  
  134
- 5.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  106 KB
  
  เปิดดู:
  
  148
- 6.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  105.8 KB
  
  เปิดดู:
  
  131
- 7.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  107.5 KB
  
  เปิดดู:
  
  123
- 8.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  111.3 KB
  
  เปิดดู:
  
  135
- 9.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  155.9 KB
  
  เปิดดู:
  
  136
- 10.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  143.1 KB
  
  เปิดดู:
  
  152
- 11.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  132 KB
  
  เปิดดู:
  
  164
- 12.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  146.1 KB
  
  เปิดดู:
  
  154
- 13.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  144.9 KB
  
  เปิดดู:
  
  150
- 14.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  127.7 KB
  
  เปิดดู:
  
  129
- 15.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  92.8 KB
  
  เปิดดู:
  
  130
ยอด, 18 สิงหาคม 2010

#230
- ถูกใจ x 21
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
เมื่อยันตกล เชือกขดสอ. สื่อ ใช้ อคติ4 ล้มต้นมะม่วง

ลำเอียงเพราะรัก
ลำเอียงเพราะชัง
ลำเอียงเพราะหลง
ลำเอียงเพราะกลัว

ยึดมั่นถือมั่นในฝักฝ่าย เลือกข้าง ถือหาง

อคติฝ่ายรัก ก็จะหวงต้นมะม่วงไม่ยอมให้ล้ม
อคติฝ่ายชัง ก็ออกแรงผลักมากขึ้น

ยื้อกันไป ยื้อกันมา รากของต้นมะม่วงก็ขาด ไม่ล้มก็จะยืนตายทั้งต้น

คำถามก็คือ
เมื่อ แดงบอกว่าเหลืองไม่ดี สถาบันไม่ดี รัฐบาลใหม่ไม่ดี
เมื่อ เหลืองบอกว่าแดงไม่ดี นปช.ไม่ดี ทักษิณไม่ดี รัฐบาลเก่าไม่ดี

แล้วใครดี?
เมื่อไม่เหลือใครดี โกงกินกันทุกรัฐบาล ทุกสมัย

ทำไม? ไม่ลุกขึ้นมาแก้ปัญหาด้วยการทำความดีตามเรี่ยวแรงกำลังของตน
ทำไม? ไม่มีสื่อและกระบวนการ ให้คนรู้จักรวมกลุ่มกันทำความดี แก้ปัญหาของตน ด้วยหนึ่งสมองสองมือ ไม่แบมือขอ เรียกร้อง อย่างเดียว

สื่อเชิงเดี่ยวที่นำคลื่นสาธารณะมาใช้เพื่อจุดประสงค์ทางการเมือง กอบโกยทางธุรกิจ หาสาวกทางลัทธิศาสนา ต้องเป็นขดแรกๆ ที่ถูกแก้หรือตัด รองมาจากขดสอ. การศึกษา และ ขดสอ.ลัทธิศาสนา

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#231
- ถูกใจ x 11
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
หนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก
ผมได้รับemail กระทู้ พระมหาชนก ต้องขอขอบคุณ Disaster Reporter เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาดูในวันนี้ อารมณ์ความรู้สึก เช่นเดียวกับเมื่อ 3 ปีก่อน

ประกอบผมได้เขียนหนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก
ตั้งแต่ที่ผมรู้เรื่องนี้ เกิดปิติน้ำตาไหล และอยากให้คนไทยทุกคนเกิดปิติเช้นเดียวกับผลจนเป็นที่มาของหนังสือ ตามรอยพระราชนิพนธ์พระมหาชนก
Click to expand...

สาธุ

หวังว่าคุณ khunyod จะมาช่วยกัน เขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นอีกครั้ง สำหรับยุคการฟื้นฟูต้นมะม่วง นะครับ เวลาเหลือน้อยแล้ว..

หนังสือสำหรับยุคการฟื้นฟูต้นมะม่วงนี้ จะเป็นเหตุปัจจัยสำคัญหนึ่งที่ทำให้ประเทศไทยสามารถเตรียมเสบียงบุญ และปฎิรูปประเทศ ให้มีกำลังพอสำหรับการฝ่าวิกฤติ ให้รอดพ้นจากฝูงปลา ฝูงเต่า หลังเรือแตกแน่นอน

อนุโมทนาครับ

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#232
- ถูกใจ x 10
- ดูรายการ
ยอด เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

1 กันยายน 2006

โพสต์:

53

ค่าพลัง:

+367
เป็นบทกล่าววันเปิดตัวหนังสือ

เป็นความรู้สึกอยากสื่อออกมาในช่วงนั้นครับ
ไฟล์ที่แนบมา:
- aa.jpg
  
  ขนาดไฟล์:
  
  292.2 KB
  
  เปิดดู:
  
  251
ยอด, 18 สิงหาคม 2010

#233
- ถูกใจ x 11
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
พระท่านบอกไว้กับ "จารุเตโชพราหมณ์" ผู้ชำนาญการปลูกไว้ เมื่อ 10 ปีก่อนว่า
ต่อไปจะมีคนเขียนหนังสือขึ้นมาเพื่อเตือนเกี่ยวกับภัยพิบัติและพระมหาชนก

เหตุการณ์นี้ ก็เป็นเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นจริงตามลำดับ จากหลายๆเหตุการณ์ที่ทยอยเป็นจริงตามมา(โชคดีที่ผมไม่ประมาทและบันทึกเสียงเก็บไว้)

หากมีโอกาศ ถ้าคุณ khunyod สนใจ ผมยินดีนำเทปบันทึกเสียงเหตุการณ์บางส่วน ที่พระท่านเล่าไว้ว่าจะเกิดในอนาคตให้คุณ khunyod ฟังเพื่อมีข้อมูลที่ชัดขึ้น สำหรับการเขียนหนังสือ เพื่อเตรียมเสบียงสำหรับยุคฟื้นฟูต่อไปครับ

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#234
- ถูกใจ x 14
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
ผมแน่ใจแล้วว่า พระรูปนี้ท่านเป็น "จารุเตโชพราหมณ์" ผู้ชำนาญการปลูกแน่นอน
หลังจากท่านทราบ และแน่ใจแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตบ้าง เมื่อ10กว่าปีก่อน

ท่านก็เริ่มเตรียมเสบียงบุญให้กับคนไทย และอุทิศตนให้กับการศึกษา โดยท่านเป็นพระรูปหนึ่งที่ผลักดันให้เกิดโรงเรียนวิถีพุทธขึ้นในปี ปี 2546

และเจาะเข้าไปในระบบการศึกษาไทย ด้วยการสร้างกระบวนการให้เด็กๆได้เรียนรู้คุณธรรมแบบนอกและในระบบประสานกัน

ซึ่งไม่ง่ายมีแรงเสียดทานจากปัญหาของระบบการศึกษาในยุคเสื่อมสูง
อีกประการคือทำได้ตามเรี่ยวแรงกำลังเท่าที่มี เพราะท่านเป็นผู้นำตัวจริงที่มิได้อยู่ในสถานะของผู้นำในตำแหน่ง และผู้นำในตำแหน่งมิใช่ผู้นำตัวจริง

ถ้าให้ประเมินในขณะนี้ เสบียงบุญที่ท่านเตรียมไว้ในหลายปีที่ผ่านมา จะทำให้มีผู้ที่รอดจากภัยพิบัติไม่ถึง 10%

ช่วงนี้จึงเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ ที่จะก้าวต่อไปสำหรับการเตรียมเสบียงบุญและปฎิรูปฟื้นฟูประเทศไปพร้อมๆกัน ในช่วงสุดท้ายปี 43 44 45 นี้

หากร่วมไม้ร่วมมือกันอย่างจริงจังในทุกภาคส่วนของสังคม
ประเทศเราอาจจะมี% รอดเพิ่มขึ้นถึง30%

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#235
- ถูกใจ x 12
- ดูรายการ
เสขะ บุคคล เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

วันที่สมัครสมาชิก:

8 กรกฎาคม 2008

โพสต์:

1,240

กระทู้เรื่องเด่น:

54

ค่าพลัง:

+4,023
คลิ๊กอ่าน >> พระเจ้าอยู่หัวกับรหัส พัฒนาใหม่ โดย ศ.นพ.ประเวศ วะสี

เชิญเพื่อนๆรับ "ธรรมโอสถ" ผ่าน Facebook , เชิญฟังธรรมโอสถ บน Youtube

เสขะ บุคคล, 18 สิงหาคม 2010

#236
- ถูกใจ x 8
- ดูรายการ
ธัมมะอาสา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

31 มีนาคม 2010

โพสต์:

417

ค่าพลัง:

+2,648
เชือกขด สอ. ยศศักดิ์การเมือง

"ประชาธิปไตย"เป็นวาทะกรรมลวงโลกของคนกลุ่มหนึ่งที่มีอำนาจใช้ควบคุม ด้วยการตอบสนองประชานิยม

ประชาชนรากหญ้าก็จะงอมืองอเท้า ละทิ้งหน้าที่ สำนึกพลเมืองที่จะลุกขึ้นมาแก้ปัญหาด้วยเรี่ยวแรงกำลังหนึ่งสมองและความสมัครสมานสามัคคีของหมู่คณะ

จึงทำได้แค่ เรียกร้อง เพราะเคยชินกับทางออกแบบเด็กงอแงอยากจะได้ขนมหรือของเล่น

ถ้าไม่ได้ตามใจก็จะประท้วง เหมือนเด็กที่ไม่ได้ตามใจในสิ่งที่ต้องการก็ ตีอกชกดิน ลงไปนอนเกลือกนอนกลิ้ง ทำลายข้าวของ

เมื่อไหร่เด็กอมมือพวกนี้ จะโตเป็นผู้ใหญ่กันเสียที?

หัดรวมกลุ่มกันอย่างสร้างสรรค์ ระดมสรรพกำลังที่จะยืนและแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ไม่งอมืองอเท้า รอ แบมือขอ เรียกร้อง หรือประท้วงภาครัฐอย่างเดียว

รัฐไม่ยอมทำ ฉันก็จะทำเอง

รัฐแก้ไม่ได้ ฉันก็จะแก้เอง

แก้ระดับมหาภาคไม่ได้ ก็แก้แบบฉบับเล็กๆตามกำลังเรี่ยวแรง

มหาภาคก็เกิดจากจุลภาค หลายๆภาคมารวมกันนี่ละ

ถึงเวลานั้นภาครัฐก็ต้องปรับตัว เพราะไม่ปรับก็จะอยู่ไม่ได้ ไม่มีใครเลือก

แต่ก็ไม่ง่าย..

ถ้า

เด็ก = ประชาชนรากหญ้า

ผู้ใหญ่ = รัฐบาลหรือผู้มีอำนาจ

เพราะเด็กยังเขลาอยู่

ส่วนผู้ใหญ่ ที่คอยลงโทษและให้รางวัล ก็เอาแต่ตีไร้เหตุผล เวลาจะให้ขนมเด็กก็มีผลประโยชน์แอบแฝง

ต้องอดทนรอเป็นสิบปี สอนเด็กที่เขลาให้หายเขลา หัดแก้ปัญหาตั้งแต่เด็กๆด้วยตนเอง จนวันหนึ่งเด็กเหล่านี้

เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่เข้มแข็ง จึงจะเห็นผล

ทีนี้

หากอดทนรอเป็นสิบปีไม่ได้ หรือไม่มีใครทำหน้าที่เกาะติดกับการแก้ปัญหาแบบที่ต้องใช้ระยะเวลาเป็นสิบปี

ก็จะมีผู้ใหญ่บางคน คิดล้มกระดาน

ซึ่งก็ล้มมาหลายครั้งแล้ว (เฉลี่ย4ปีหน เท่าอายุของเกมบนกระดานพอดี)

ก็ยังวนอยู่ที่เดิม กลับมาเจอปัญหาเดิมอีก

กลายเป็นว่า ล้มแล้วก็แก้ไม่ได้ ทำได้แค่มีความรู้สึก ได้เริ่มเกมส์ใหม่ มีความหวังว่ากระดานใหม่มันน่าจะดี

ซึ่งก็เท่ากับหลอกตัวเอง

มาถึงปัจจุบัน ที่กำลังจะมีคนล้มกระดาน เพื่อหวังกวาดเบี้ยทั้งหมด

เขาอาจจะไม่รู้ว่า มีผู้เล่นหลายคนที่จ้องจะเข้ามาแทนที่ เป็นผู้เดินหมากในกระดานนี้เสียเอง

เอาเป็นว่า จะล้มไม่ล้ม ผู้ใหญ่จะแก้ได้หรือไม่ จะมีอุบัติเหตุจากภัยธรรมชาติ ภัยสงครามหรือเปล่า?

แต่ถ้ามีคนกลุ่มหนึ่งที่เกาะติด อดทนสอนเด็กที่เขลาให้หายเขลา เตรียมทุนเตรียมเสบียงสำหรับการฟื้นฟูและทำอย่างต่อเนื่องสักสิบปี ก็ย่อมจะเห็นผลของมันเอง

ดั่งการฟื้นฟูต้นมะม่วง ปลูกมะม่วงขึ้นมาใหม่ ย่อมต้องใช้เวลาห้า-หกปี จึงจะเริ่มได้ทานผลอันโอชะ และจะต้องใช้เวลาเป็นสิบปี จึงจะเก็บเกี่ยวผลได้อย่างทั่วถึง ออกดอกออกผลได้เต็มต้น

แก้ไขครั้งล่าสุด: 24 สิงหาคม 2010

ข้อมูลของพระดี คนดีในสังคม เพื่อสร้าง"ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย"

ธัมมะอาสา, 18 สิงหาคม 2010

#237
- ถูกใจ x 8
- ดูรายการ
tum399 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

25 ธันวาคม 2006

โพสต์:

732

ค่าพลัง:

+2,908
อ้างอิง: การที่มีกระแส ข่าวออกมามากมาย ทั้งคำถาม ที่เกิดขึ้น ว่า ฝนเทียม หรือ ฝนหลวง ของไทย สามารถ เป็นแนวกั้นพายุได้จริงหรือไม่ ถ้าได้ แล้วทำไม ประเทศอื่นไม่ทำ หรือ ไม่น่าจะทำได้ เพราะ แค่ฝนเล็ก ๆ จะกั้นพายุลูกใหญ่ ๆ ได้อย่างไร เหล่า นี้ล้วนแต่ เป็น เรื่อง เชิง วิชาการทั้งสิ้น ...ก่อนอื่น เรามาทำความรู้จักกับ ฝนหลวง กันเสียก่อน

ได้ยินเสียงจากทีวีนักข่าวพูดว่า ประเทศออสเตรเลียได้มาขอพระราชทานฝนหลวงจากพระองค์ท่านไปใช้ที่บ้านเขาแล้ว ต้องขอโทษด้วยที่จำวันที่ไม่ได้แต่อยู่ในช่วงประมาณต้นเดือน สค.53 นี้แหละ

tum399, 18 สิงหาคม 2010

#238
- ถูกใจ x 9
- ดูรายการ
Heureuse เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

12 กันยายน 2008

โพสต์:

857

ค่าพลัง:

+3,446
ฝนหลวงช่วยได้จริง เป็นวิธีทางวิทยาศาสตร์ค่ะ อธิบายไว้ส่วนบนของหน้า ตั้งเเต่ช่วยกันทำกระทู้นี้มา รู้สึกว่าโหเห็นว่าพ่อหลวงต้องเหนื่อยขนาดไหน ท่านทำเพื่อพวกเรามากมายเลยจริงๆ

ขอบคุณทุกคนมากเลยนะคะ ที่นำข้อมูลใหม่ๆมาเเบ่งปัน เเละ khunyod ดีใจจังทีผู้เขียนหนังสือตามรอยพระมหาชนกมาปรากฎตัวที่กระทู้พวกเรา

แก้ไขครั้งล่าสุด: 19 สิงหาคม 2010

ขอเชิญร่วมบุญสร้างพระทองคำ วัดท่าขนุน

Heureuse, 18 สิงหาคม 2010

#239
- ถูกใจ x 12
- ดูรายการ
Falkman พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

วันที่สมัครสมาชิก:

3 กรกฎาคม 2006

โพสต์:

19,726

ค่าพลัง:

+77,791
Heureuse said: ↑

ฝนหลวงช่วยได้จริง เป็นวิธีทางวิทยาศาสตร์ค่ะ อธิบายไว้ส่วนบนของหน้า ตั้งเเต่ช่วยกันทำกระทู้นี้มา รู้สึกว่าโหเห็นว่าพ่อหลวงต้องเหนื่อยขนาดไหน ท่านทำเพื่อพวกเรามากมายเลยจริงๆ

ขอบคุณทุกคนมากเลยนะคะ ที่นำข้อมูลใหม่ๆมาเเบ่งปัน เเละ khunyod ดีใจจังทีผู้เขียนหนังสือตามรอยพระมหาชนกมาปรากฎตัวที่กระทู้พวกเรา
Click to expand...

กราบขอบคุณ คุณKhunyod ที่เข้ามาร่วมแบ่งปันความรู้กับพวกเรา

ข้าพเจ้า Disaster Reporter เรียนเชิญมาเอง อิอิ

A1-WarRoom Falkman FB
มีเหตุก็เกิด---หมดเหตุก็ดับ---บังคับไม่ได้

Falkman, 19 สิงหาคม 2010

#240
- ถูกใจ x 11
- ดูรายการ

(คุณต้องเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน เพื่อที่จะโพสต์)

หน้า 12 ของ 99

แชร์หน้านี้

Loading...