ท่านเคยหนักใจเรื่องการให้เงินขอทานไหมครับ ?

อืม... ก็ดีเหมือนกันครับ ให้เขาไปเถอะ ดีแล้ว เขาจะได้ไม่ต้องไปทำงานให้มันเหนื่อย นั่งประนมมือสบายๆ ก็ได้เงินมาใช้และ ไม่ต้องใช้แรงอะไรเลย อาศัยแค่ความเมตตาสงสารของคนอื่นก็พอ ตกเย็นก็เอาเงินไปใช้ ส่วนเราไม่ต้องรับรู้อะไร ให้ๆไปอ่ะดีแล้วเนาะครับเนาะ เห็นขอทานไม่ต้องคิด ให้ไปเลย หลอกลวงมั๊ยไม่ต้องใส่ใจ อาห์... สงสารเหลือเกิน แค่เศษเงินไม่ต้องคิดมาก หยอดลงไป เขาจะเอาเงินไปทำอะไร "ช่างเขา" จะเอาเงินไปซื้อยามาเสพมั๊ย "ช่างเขา" เราไม่ตายหรอกก หยอดติ๊ง..ง..ง อ่าห์.....รับรู้ได้ถึงพลังบุญ โอ้ว...ฟินน์~~~

 

ให้เขาด้วยความเมตตาอย่าไปคิดอะไรมาก ถ้าจิตเราคิดดีตอนให้ เขาจะเอาไปทำอะไรนั้น เราไม่เกี่ยวคะ บุญบาปอยู่ที่ใจคะ

 

คือถ้าเป็นขอทานที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จริงๆ ไม่ได้แกล้งพิการมาหลอกเอาเงิน จากความเมตตาสงสารของเรา อันนั้นผมให้ครับ แต่ก็เลือกที่จะไม่ให้เฉพาะ คนที่มีอาการครบ 32 แต่ไม่รู้จักทำมาหากินสุจริต กลับมาหลอกลวงคนโดยอาศัยความเมตตาสงสารของคน ผมตัดปัญหาคือ ไม่ให้ ดีกว่าครับ มีท่านนึงในกระทู้นี้ แสดงความคิดเห็นมาว่า ได้เงินเป็นหมื่นๆ จากการขอทานครับ และถึงเราจะพาไปเลี้ยงอาหาร เขาก็อยากได้เงินอยู่ดีครับ แล้วเคยดูรายการเรื่องจริงผ่านจอ (ของวันที่เท่าไหร่จำไม่ได้นะครับ) เขามีการแฉพฤติกรรมของแก๊งขอทานเหล่านี้ ว่ามีเครือข่ายเป็นขบวนการเลยครับ เลยรู้สึกว่าเราจะสนับสนุนโจรโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า แต่ก็ขอบคุณ พระแม่มีนา ที่แนะนำด้วยความเมตตามา ณ ที่นี้ครับ

 

ก็เพราะอย่างนี้แหละครับ ผมเลยเลือกที่จะให้ หรือไม่ให้เป็นกรณีไป

 

วนิพกทุกวันนี้ตลาดแถวบ้านผมที่ ต่างจังหวัด ยังมีอยู่ครับ ปูเสื่อ นั่งเป่าขลุ่ย มีแก้วพลาสติกใบนึงวางอยู่ตรงหน้า บางคนทันสมัยหน่อย นั่งรถเข็น มีคีย์บอร์ดขนาดเล็ก ต่อกับลำโพงเล็กๆ พร้อมไมค์ ร้องได้ตั้งแต่เพลงสุรพล ยันบอดี้สแลม (แต่น้าแกตาข้างขวาบอดแล้วก็ขาขาดทั้ง 2 ข้างครับ เจอแกบ่อยมากที่ตลาดนัด กลับต่างจังหวัดแล้วเที่ยวตลาดนัดทีไร เจอแกทุกที) แบบนั้นถ้าผมมีเหรียญผมก็ให้ครับ บางทีให้เป็นแบงค์ก็มี แต่รายที่อาการครบ 32 แต่มานั่งเฉยๆอาศัยหากินกับความเมตตาของคน แบบนี้ผมเดินผ่านครับ ไม่คิดอะไรด้วย และไม่ได้ให้ขอทานลักษณะนี้มาหลายปีแล้วครับ ส่วนที่ผมกลัวว่าจะเอาเงินไปทำเรื่องไม่ดีหรือไม่ ก็ได้รับการชี้แนะจาก พระแม่มีนาในคอมเมนท์บนไปแล้ว จึงเคลียร์ครับ แต่ก็ยังคาในส่วนนี้อยู่ คือคนที่อาการครบ 32 แต่มานั่งประนมมืออาศัยความเมตตาของผู้คนอยู่ครับ

 

ขอทานในประเทศไทย ประเภทที่มีครบ 32 ประการเนี้ย บางพวกก็มีที่เป็นขบวนการหลอกลวงจริง แต่ก็มีไม่น้อยนะคะที่เป็นเด็ก และผู้หญิง กับคนชราที่โดนลักพาตัวมาจากประเทศเพื่อนบ้าน ทั้งในประเทศไทยเอง, ที่อยู่ตามชนบท ซึ่งโดนมอมด้วยยาเสพติด พวกนี้ยิ่งน่าสงสารมากคะ

ปัญหาก็คือเวลาเจอเวลาเราเจอ ควรจะแจ้งตำรวจหรือมูลนิธิฯ แต่ก็อีกประเทศไทย แม้แต่ข้าราชการก็ยังโกงกิน รับใต้โต๊ะ... เป็นกรรมของประชาชนจริงๆก็คงไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องขอทาน และปัญหาอื่นๆได้คะ เพราะประเทศไทยยังต้องรออีกนานกว่าจะแก้ปัญาเรื่องขอทาน การศึกษา และโสเภณีได้คะ

ตราบใดที่รัฐยังไม่ทำหน้าที่ตัวเอง ก็คงแก้ปัญหาเหล่านี้ไม่ได้ เพราะต่อให้เราไปแจ้ง ตำรวจ หรือ มูลนิธิไม่สนใจที่จะจัดการ หรือทำเฉยๆ หรือทแต่ไม่ติดตามผล ก็แก้อะไรไม่ได้อู่ดีคะ คงต้องปล่อยวางอย่างเดียว

 

ใช่ครับ คงได้แต่ปล่อยวาง... เพราะปัญหานี้เกิดมานานมากแล้วครับ เทศกิจก็จับจนขี้เกียจจับกันแล้ว แจ้งไปก็ไม่มีความหมายอะไร เพราะทุกวันนี้ก็ยังเห็นกันมากมาย ไม่จบไม่สิ้นซักที

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พระแม่มีนา อ่านข้อความ
ให้เขาด้วยความเมตตาอย่าไปคิดอะไรมาก ถ้าจิตเราคิดดีตอนให้ เขาจะเอาไปทำอะไรนั้น เราไม่เกี่ยวคะ บุญบาปอยู่ที่ใจคะ

 

สาธุ ค่ะ...........................

 

ลองปรับมาให้ผู้สูงอายุก่อนได้ครับ ขอทานจะให้ก็พิจารณาดูเอง อยากให้ก็ให้นะครับ

 

แล้วแต่อารมณ์ครับ อยากให้ก็ให้ ไม่อยากให้ก็ไม่ให้

ขอทานบางคนกวนตรีนมาก พี่แกเล่นยื่นเท้ามาขวางทางเดินตรงทางขึ้นสะพานลอยเลย ทางก็แคบ คนขึ้นลงก็เยอะ ทำให้เดินลำบากมากครับ ผมว่าไม่เหยียบให้ก็บุญละ

ยิ่งตอนนี้มีตู้ทำบุญวิหาร+สังฆทานทานตั้งอยู่ในหน้าห้างที่ผมไปบ่อยๆด้วย พวกขอทานเลยไม่ได้แดกเงินผมง่ายๆเหมือนเมื่อก่อน เพราะผมเอาไปหยอดตู้ทำบุญวิหารทาน+สังฆทาน ได้บุญกว่าเยอะ

 

ไม่หนักใจค่ะเพราะเลือกให้ ^_^

 

ครูผมก็ทำแบบคุณหม่ำเลยครับซื้อข้าวกล่องให้ขอทานครับ

 

ไม่หนักใจครับ เพราะอยากให้ก็ให้ ไม่อยากให้ก็ไม่ให้ บางทีเขานั่งเฉยๆถ้าอยากให้ก็ให้ เพราะให้ครั้งละไม่มาก ตามอัตภาพและตามสมควร แต่ถ้าเจอประเภทยื่นกระป๋องดักหน้าดักหลังละก็ อด แถมมองหน้ามันด้วย แบบหาเรื่องขอทานง่ะ

 

เมื่อเราสร้างกรรมใดไว้ กรรมนั้นก็ย่อมเป็นของตน อยู่เช่นนั้น
ไม่ว่าจะเป็นการที่เขาเหล่านั้นออกมานั่งขอทาน ขอปัจจัยใดๆก็ตาม
อันด้วยสภาพร่างกายที่ไม่สมประกอบ ไม่ครบสมบูรณ์ ฯลฯ
ถ้าหากเรามองในเรื่องของกรรม สิ่งที่เขาได้ประสบพบอยู่นี้
ล้วนแล้วแต่เป็น วิบาก ที่เขาได้รับมาจากกรรมเก่า ทั้งนั้น

หรือ... ถ้าเขาเหล่านั้น เจตนาตั้งใจที่จะเป็นผู้ประกอบมิจฉาอาชีพ
ร่วมด้วยช่วยกันก่อตั้งเป็นเครือค่ายธุรกิจ ไม่สุจริต ลอกลวงผู้อื่น
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นอกุศลกรรมทั้งสิ้น และเขาย่อมที่จะได้รับวิบากผลในกาลหน้าเป็นแน่

เขาเป็นผู้ขอ เราเป็นผู้ให้ ส่วนจะเลือกให้หรือไม่ให้ อยู่ที่เรา ไม่มีผู้ใดบังคับ...

 

เอิ่ม... ด้วยความเคารพนะครับ มีจริงๆหรอครับลักษณะนี้ เพราะเคยมี User ท่านหนึ่งคอมเมนท์ไว้เหมือนกัน ว่ายื่นเท้ามาดักเลย ผมคิดว่านั่งขอเฉยๆทั้งหมดซะอีก -*-

 

เคยให้มาแล้วหลายครั้งเหมือนกัน,ไม่เคยคิดว่าจะหนักใจอะไรเลยนะ^^ เพราะคิดว่าเราให้แล้วเรามีความสุขเขาจะเป็นอะไรก้อช่างเขาเพราะเราคงมีโอกาสได้สงเคราะห์เขาในครั้งนั้นเท่านั้น...อานิสงส์อาดได้น้อยแต่เราได้ทานบารมีมาก้อถือว่าดีมากๆแล้ว

 

ไม่เคยหนักใจเลยค่ะ
เคยให้แล้วเดินกลับมาอีกทีเงินเค้าเต็มถุงเลยเค้าหันมามองเราเราก็ยิ้มให้เฉยๆ
ก็ถือว่าเค้าลงทุนมานั่งแบบนี้เพื่อได้เงินเนอะซึ่งเราก็ทำได้แต่เราไม่ทำเพราะมีจิตใต้สำนึกนะบางทีเบื้องหลังอาจเอาเงินเราไปส่งลูกๆเรียนปริญญาอีก 5คนก็ได้ ดีกว่าไปค้ายาบ้าเป็นไหนๆ

อีกอารมณ์นึงมีน้องดึงเสื้อขอเงิน ตื้อแล้วตื้ออีก ก็สังกตแล้วว่ายังไงๆแน่ๆ
จนทนไม่ไหวตื้อเกินหันไปบอกว่า "ทำแบบนี้พี่ไม่ให้หรอก" เค้าก็สบถมาคำนึงแล้วก็เดินหนีไป เราก็ไม่สนใจ สักพักก็เดินกลับมาใหม่
เลยบอกว่า "ไปที่อื่นจะเอาตังค์ซื้อข้าวกิน" หลังจากนั้นก็มีพวกเด็กๆรุ่นน้องคนนี้มาช่วยกันขอ(คนอื่น)

ไม่ต้องหนักใจเลย ให้ไม่ให้ก็แล้วแต่เรา ถ้าให้แล้สวไม่ต้องสนใจผลหรอกค่ะ อิ่มกับการให้ก็พอเนอะ

นี่คือกรณีที่ไม่ให้ค่ะ

 

พึงระลึกไว้สักนิด การให้เงินขอทาน ด้วยความบริสุทธิ์ใจ บางครั้ง ตัวคุณเองอาจจะเป็นผู้ร่วมส่งเสริมให้เกิดกรรมใหม่เช่นนี้ขึ้นมาได้

จับ2สาวกัมพูชาค้ามนุษย์ พาเด็กเดินขายดอกไม้-ลูกอมนทท.

 

ทำบุญแบบไม่มีข้อแม้ ได้บุญมากกว่าและสบายใจกว่าทำบุญแบบมีข้อแม้