นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ผีอะไรอ่าา ผีแอ๊บ หรือป่าวน้อ ^^

ถ้าเป็นพวกเด็กๆนะ หมายถึง ผู้มีทิศทางแนวโน้ม เชื่อว่าตายแล้วสูญ เชื่อว่าโลกนี้ไม่มี โลกหน้าไม่มี

จะเกทับหลอน ไปอีกว่า นั่นแหละ "ผีของจริง" เพราะจะได้มีศรัทธา เข้ามาในทางเดิน

พอเมื่อมีศรัทธาเข้ามาแล้ว ก็ค่อยๆแย่ก้น ให้เหมือนแมงกวาง ให้เดินต่อไป

ไม่หยุดนิ่งอยู่กับความเชื่อ มีปัญญาบารมี พิจารณาแยกแยะ ไม่หลอนหร๊อก เบริ์ดๆไปเลย

แต่เชื่อว่า ผู้เข้ามาในนี้ เชื่ออยู่แล้วว่า ภพภูมิมี โลกนี้มี โลกหน้ามี

จะหยุดอยู่เหมือนแมงกวาง ย่อมไม่ใช่

 

หวัดดีค่ะ คุณแหมบ วันนี้มีนิทานมาเล่ามั้ยเอ่ย...รออ่านหนอ

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ แหมบศรี
สวัสดีคะ ท่านประธาน พี่นุ๊ก พี่มิก และชาวเมืองปยานาคทุกคน
แวะมาอ่านนิทานคะ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ nouk
หวัดดีค่ะ คุณแหมบ วันนี้มีนิทานมาเล่ามั้ยเอ่ย...รออ่านหนอ<!-- google_ad_section_end -->

</TD></TR></TBODY></TABLE>
รออ่านหนอ...

 

หายไปไหนมาค่อนวันจ๊ะ...ธิดาน้อย

 

โอ๊ยยยย...ได้ยินคำว่า "ธิดาน้อย" ทีไร ข้าพเจ้าต้องดั๊มพ์อายุ (สมอง)
ไปอยู่ที่ 12 ขวบทุกทีสิน่า อ่าอ่า

วันนี้รู้สึกแปลกๆ นิดหน่อยตั้งกะเช้าอ่ะ...มันวูบๆ หลายที พอช่วงบ่าย
กำลังเอนหลังพักผ่อน (ปิดตาเฉยๆ แต่ไม่ได้หลับนะ) ก็รู้สึก แกว่งๆ...
เหมือนกำลังจะตกจากที่สูง แต่ไม่ได้กลัวอะไรนะ ^^

 

ถ้าอย่างนั้นไม่เรียกกะด้าย...เรียกธิดาใหญ่แล้วกันเนอะ โอเช...มิกกี้นี่แหละเหมาะแล้ว

เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ...ความดันสูงหรือต่ำ นอนน้อยหรือเปล่า?

 

เราเคยตรวจสุขภาพนะ ทุกอย่างโอเคหมด (เหลือแต่ความดันทุรังสูง)
เรื่องนอนน้อย...ไม่หรอก เพราะเราเข้านอนตามปกติ เหมือนทุกวัน
ส่วนเรื่องทำงานหนักนั้น ตัดออกไปได้เลยจร้า เพราะวันๆ เราอยู่แต่ใน
ห้องกะหน้าร้าน ไม่ค่อยได้ตากแดดสักเท่าไหร่

 

ความรู้สึกเหมือนตกจากที่สูงนั้น เราเคยเป็นมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว
(แต่มักเกิดขึ้นตอนนอนหลับนะ) แต่มันก็หายไปพักหญ่ายยยย
เลยแหละ ก็คงตั้งแต่เริ่มเรียนเรียนมหาลัย และทำงานมั้ง
ตอนนี้มันเพิ่งกลับมาเป็นอีกครั้งอ่ะ (แต่มันต่างกันตรงที่เรายัง
ไม่ได้หลับ)

 

เครียดสะสมหรือเปล่า
จิตมันวูบเหรอ
เอ๊ะ...อะไร...ยังไง
สภาวะนี้เค้าเรียกว่าอะไรอ่ะ...เราไม่เคย
ถามใครดีล่ะ...คุณหมอทางจิตวิญญาณ เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย

 

โอ๊ยยยย ตกใจหมดเลย นึกว่าจะแนะนำเราไปหาจิตแพทย์ซะอีก
(อกอีแป้นแล่นลึกเข้าตึกแขกเลยนะเนี่ย อิอิ)

บางที อาจเพราะความเครียกก็ได้ เครียดเพราะว่างจัดไง อิอิ

 

สมุนาเปลี่ยนรูปเพราะอะไรหนอ...

นราวดี โรควูบเพราะ อยากฟังนิทานหรือเปล่าเอ่ยครับ

คุณพลอยนางฟ้า อย่าคิดมากครับ

นิทานก่อนนอน เรื่อง...มนต์เสน่หา ของสาวสวย สัมภเวสี

 

ไม่ใช่เครียดเรื่องเมืองกาญจน์เหรอ...เอาน่าวางลงซะก็จบ
ปล่อยๆ มันไป...นานแระ มันไม่ใช่เรา และเราไม่ใช่มัน
พูดถึงจิตแพทย์เนี่ย เราเคยไปหานะ
เมื่อก่อนตอนที่เรียนอยู่ชั้นมัธยม คิดว่าตัวเองเป็นโรคจิต
เพราะชอบคุยกับตัวเอง คิดเอง ได้คำตอบเองจากทุกเรื่อง
แล้วก็ปวดหัวเป็นประจำ เรียกว่าทุกวันเลยก็ได้
เวลามันปวดเหมือนถูกบีบขมับ ก็เลยไปหาหมอเองเลย (ไม่ได้บอกใครทางบ้าน)
หมอก็จับตรวจทั้งหมด ตั้งแต่คอ หู จมูก ปาก ตา ทุกอย่างปกติ
สุดท้ายพบจิตแพทย์ เข้าไปให้หมอสัมภาษณ์และทำบททดสอบต่างๆ ทุกวัน
ผลสรุปว่าปกติ จนทุกวันนี้ยังไม่เชื่อเลยว่าปกติจริงหรือเปล่า...อิอิ
ก็แพทย์วินิจฉัยออกมาแล้วว่า ปกติ มันก็ต้องปกติดิ จริงมั้ย
แต่อาการปวดหัวรุนแรงนั้นก็หายไปเอง เมื่อนั่งสมาธิทุกวัน

 

รูป Avarta หรือคะ ลองดูเฉยๆ
วะวะว้าววว...นิทานเรื่องนี้ ถูกใจวัยรู่น (ตอนปลาย) มากมายเลยค่ะ
ขอแบบยาวๆ ไม่ต้องเซ็นเซอร์นะคะ

 

ท่านคุรุวาโร ยังอยู่อีกนานไหมครับ พอดีมีเรื่องอยากให้ช่วยนิดนึงว่าจะ PM ไป

 

สงสัยโรคนี้ต้องแก้ด้วยนิทานค่ะ (เยอะๆ น๊ะ ^^)

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ momoru
ท่านคุรุวาโร ยังอยู่อีกนานไหมครับ พอดีมีเรื่องอยากให้ช่วยนิดนึงว่าจะ PM ไป<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>
เล่นเอาตกใจซะแทบแย่แน่ะ อิอิ

 

โอ๋ ... ขวัญเอ๋ย ขวัญมา ... มาให้จับกินซะดี ๆ (eek)

 

สงสัยผีสาวมาลากท่านคุรุวาโรไปซะละ หายเลย

 

ตอนเช้าวันวานไปไหว้พระ ทำบุญที่วัด แล้วอธิษฐานจิตให้เทพธิดามีแต่ความสุข

ตอนเย็นไฟฟ้าดับเลยไปเมืองยักษ์ กลับมาตอนตีสองครึ่งครับ รู้สึกว่ามีเสียงดังบนหลังคา

และสัมผัสได้ว่า จะมีใครมาหา คิดว่า นรินทร์ทิพย์ จะมาฝากบอกอะไร หรือถ้าโชคดี เทพธิดาจะมาเยี่ยมเยือนครับ

ภาวนาไปเรื่อยๆกึ่งหลับกึ่งตกภวังค์ เห็นผู้หญิงผมยาว หน้าตาสวย มานอนข้างๆ แล้วเขาก็กอดผมไว้

เขาบอกว่าไปส่งเขาหน่อยครับ รู้สึกว่า เขาคือพระสนม เลยตามใจครับ(ถูกมนต์เสน่หา ทำให้รู้สึกเช่นนั้นครับ)

เลยลงจากอาคารที่พัก แล้วตัดสินใจเอารถมอเตอร์ไซค์ไป มีเขานั่งซ้อนท้ายครับ

เขากอดรัดอยู่ข้างหลัง ขับขี่ไปได้สักพัก เป็นที่เปลี่ยว เขาบอกให้จอดรถ

ผมเลยจอดรถไว้ข้างทาง แล้วเขาก็มาจูบปาก รู้สึกว่าดีครับ แต่พอเขาเอนตัวออก รู้สึกว่า มีเส้นผมติดปากของผมและเห็นเส้นผมในปากของเขา

ตอนนั้น เริ่ม เอะใจ สาวสวยนั้นก็โน้มตัวมาจูบอีกครั้งหนึ่งรู้สึกว่า ลืมไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนตกภวังค์

แต่พอเขาถอนตัวออก ก็รู้สึกว่า มีเส้นผมติดอยู่ในปากของเขา และเริ่มรู้สึกว่า

เขาไม่ใช่พระสนมครับ เลยว่าพระคาถา เขาก็หายไป

สัปดาห์ที่ผ่านมา ก็ฝันเห็นสาวสวยสองคนมาหา เขาจะมาปลุกปล้ำครับ

ในฝันนั้น เลยหนี พยายามพลิกตัวหนี เขาคนหนึ่งจับผมไว้ แล้วอีกคนหนึ่งก็มานอนทับ

แล้วพยายามลูบไล้ตามส่วนต่างๆของร่างกาย รู้สึกว่า ไม่ไหวแล้วเลยว่าพระคาถาธารณปริตร เขาก็จากไปครับ

 

อยากรู้สาเหตุว่า ทำไมผีต้องมาทำแบบนี้ หลงรัก ? หรือทำเพื่ออะไรหนอ

 

จบแล้วเหรอคะ แหม...คุณคุุรุวาโร นี่คงเสน่ห์เกินห้ามใจจริงๆ
ผีพวกนี้นี่ช่างกระไร ไม่รู้จักเลือกเลยเนอะ
เอ๊ะ...หรือว่าเป็นจิตใต้สำนึกของตัวเองหรือเปล่า แล้วโยนความผิดไปให้ผี (ล้อเล่นนะ)
ออกแนวเดียวกันกับคุณยักษ์เลยนะเี่นี่ย