นิทาน เรื่อง "พญานาค"

พี่สาวคนสวย ต๋าาาาาาา

เล่นนิทานก่อนนอนให้ฟังด้วยสิคะ พูดแบบอ้อนๆ rabbit_sleepy

 

ช่วยอ้อน ๆๆๆๆๆ

 

สวัสดีคะพี่นิด ตั้งแต่รู้จักพี่แต แหมบก็ขี้สงสัย เหมือนกันเลยคะ

 

โรคเดียวกัน อิอิ..

 

jaahเข้าใจพูดนะนี้เอาไปเลยค่ะ

 

[Embarrass เขิลลลลลลลลลลลลลลเลย

 

ไม่ต้องเขิลลล เลยคะพี่สาว เรื่องจริงนี้คะ สงสัยจนโดนดุ อิอิ

 

ความสงสัยมันก็เป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์นะค่ะ;k02

 

ก๊อกๆๆๆ เปิดประตู...จ๊ะเอ๋ ปยานาคหายไปไหนหมด??
อกหักรักคุด หนีไปทำใจกันหมดแล้วเหรอคะ
มามะ...มาเล่านิทานกันดีกว่า

 

รอฟังนิทานอยู่นะจ๊ะ..นะจ๊ะ ^^

 

รออ่านนิทานเหมียนกัลลลล
วันนี้วันศุกร์สุดสัปดาห์ ค่อนข้างยุ่งนิสสส มีงานต้องจัดการเยอะ
ประสานงานและประสานงา 555 จะชะแว้บๆ มาเรื่อยๆ แล้วกันนะ

ใครมีอะไรดี ก็อย่ามัวแต่อุ๊บอิ๊บ เดี๋ยวกลิ่นมันจะโชยนะจ๊ะๆ

 

ว่าจะไม่แล้วนะ...สุดท้าย ก็ต้องเปิดฟลอร์คนแรกอีกแล้วเหรอเนี่ย...

*****

ฝันว่าได้ยินเสียงสวดมนต์ ซึ่งไม่รู้ว่าเสียงใคร (หรือจะเป็นเสียงเรา ??)
ขณะที่ได้ยินเสียงสวดมนต์นั้น จู่ๆ ก็ปรากฏตัวอักษร (บทสวดมนต์) นั้นๆ
วิ่งขึ้นมา

ฝันอีกฉาก...
<O
ฝันว่าเผชิญหน้าอยู่กับพระพิฆเนศองค์สีดำ บนก้อนหินใหญ่ผิวขรุขระ
ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขาสูง สัมผัสได้ถึงสายลมและความสูง
<O

จู่ๆ เราก็ไปปรากฏในสถานที่อีกแห่ง...คล้ายๆ บ้าน มีผู้หญิงคนหนึ่ง
เดินออกมา เธอพูดคุยและสัมผัสมือเรา จากนั้นเราก็ตัวชาและแข็งทื่อ
ไม่สามารถขยับหรือเคลื่อนไหวได้ แต่ยังรับรู้ทุกสิ่งอย่างผ่านทางตาและหู
<O

แล้วพระพิฆเนศอีกองค์ก็ปรากฏขึ้น ท่านนี้แต่งกายหลากสีสัน ผิวกายสีชมพู
ผู้หญิงคนนั้นหันไปกล่าวบางอย่างกับท่าน...จำได้แค่ว่า...มีบางอย่างที่
ไม่ดีอยู่กับเรา (ในความรู้สึก...ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะเป็นภรรยาของท่าน)<O

พระพิฆเนศโบกมือไปมาครู่หนึ่ง...จากนั้นเราก็เริ่มรู้สึกตัวและขยับเคลื่อน
ไหวได้<O

แล้วพระพิฆเนศอีกองค์ก็ปรากฏขึ้น...ได้เวลาเซิ้งเริงระบำ...กับท่าเต้น
ดุ๋มดึ๋ย...<O

 

อะ...เห็นแก่ความเงียบเชียบของสังคมปยานาค จะจัดให้ก่อน 1 เรื่องที่ค้างไว้แล้วกันนะ (ไม่ต้องเม้นท์กะได้)

เมื่อครั้งที่เราอกหักรักคุด (เคย) นานมาแล้ว จากนั้นก็เตลิดไปอยู่ตามบ้านเพื่อน เพราะไม่ต้องการรับรู้การง้องอน เรียกว่าตัดใจให้ขาด

แต่ก็ยังทำใจไม่ได้ ใจมันคอยเรียกร้องให้กลับไป ตั้งแต่นั้นก็เสเพลเพื่อให้ลืม หาเรื่องใหม่มากลบเรื่องเก่า จนเวลาล่วงเลยไปเป็นปี ชักไม่ได้การเสียแล้ว (บอกตัวเอง) นับวันยิ่งตกต่ำลง (หมายถึงสภาวะจิต) ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ เห็นทีอเวจีนรกรออยู่เบื้องหน้าแน่นอน

กะเลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า หลังจากระเหเร่ร่อนค่ำไหนนอนนั่น (ตามบ้านเพื่อน) เมื่อกลับมาอยู่บ้าน ก็ตั้งใจปฏิบัติธรรม วางเรื่องราวในอดีตไว้ข้างหลังให้หมด แต่ก็ยังคงทุกข์ใจไม่หาย ทำไงดีน้า พอดีที่บ้านมีหนังสือธรรมะอยู่หลายเล่ม เพื่อขจัดความฟุ้งซ่าน ก็เลยหยิบหนังสือทั้งหมดมาอ่าน โดยจุดเทียน เพ่งแสงเทียนจนได้สมาธิ แล้วก็อ่านหนังสือต่างๆ เหล่านั้น เพื่อให้ความรู้ต่างๆ ในหนังสือ ทุกตัวอักษร ซึมเข้าไปแทรกความคิดที่หมองหม่นต่างๆ เหล่านั้น (ขอทำใจแป๊บนะ เดี๋ยวเล่าต่อ)

 

หลังจากที่ได้อ่านเรื่องคนถึงธรรม ธรรมถึงคน และนิพพาน แล้ว เกิดปิติในสมาธิ ก็ได้ปวารณาตนต่อหน้าพระพุทธรูปที่บ้าน โดยบอกกับท่านว่าชาตินี้ลูกทุกข์เหลือเกิน ไม่อยากทุกข์อีกแล้ว ขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ดลจิตดลใจให้ไปในทางที่เจริญ อย่าได้ไปในทางที่เสื่อม ธรรมใดที่พระพุทธองค์ตรัสรู้โดยชอบแล้ว ขอให้ลูกได้เข้าถึงธรรมนั้น และจะไม่ขอมีคู่ต่อไป

จากนั้นก็อาราธณาศีล 10 พร้อมกรรมบถ 10 ปฏิบัติสมถสมาธิตามที่เคยได้บวชมา ปฏิบัติอยู่อย่างนี้ทุกวันจนเป็นปกติ หลับในสมาธิ ท่องเที่ยวไปในโลกทิพย์ ได้รู้ได้เห็นในสิ่งที่ไม่มีในโลก (หลงนิมิต ติดสมาธิมาก)

จนมาคืนหนึ่ง ฝันเห็นตัวเองมี 3 คน (3 ภาค) คนหนึ่งยืนดูอยู่นอกกรอบ อีก 2 คนอยู่ในกรอบ ยืนประจันหน้ากัน รูปร่างหน้าตาเหมือนเราทุกอย่าง คนหนึ่งงดงาม แววตานั้นมีเมตตาไม่มีประมาณ อีกคนหนึ่งสวยงามฉูดฉาดบาดตา แต่ไว้เล็บยาวสีแดง เล็บคมเหมือนใบมีด คนที่มีเมตตานั้น ดูอ่อนแอไม่อาจต้านทานคนที่ดูโหดร้ายกระหายเลือด เห็นแค่นั้น เราตกใจมาก พลันสายตาก็เห็นภิกษุหนุ่มรูปหนึ่ง มีสง่าราศีผิวเหลืองเรืองรอง แต่ท่านหันหลังให้ เดินผ่านหน้าไป จึงร้องเรียกให้ท่านช่วย แต่ท่านก็ไม่หยุดเดิน เราวิ่งตามพร้อมทั้งเรียกว่า หลวงพี่ๆ ช่วยด้วย

 

ผมฝันว่า ปลอมตัวเป็นคนพิการ(ออกแนวขอทาน)อยู่หน้าร้านขายของ เหมือนข้างนอกฝนตกเขาสงสารมั๊งเลยเรียกเข้าไป ในฝันผมก็แกล้งทำเป็นพิการที่ขา ไปทำเนียนอยู่พักหนึ่งก็ออกมาแล้ว แล้วก็กลับบ้าน เวลาเดินนี่เหมือนกระโดดไปแบบจิงโจ้เลย ...

 

นู๋เป็นอะไรไม่รู้ ทำไมถึงมี 2 ร่าง แต่ท่านก็ไม่หยุดยังคงเดินต่อไป จนเข้าไปในกุฏิไม้และปิดประตูลง เราร้องไห้และเคาะประูตูเรียกท่าน เพื่อใ้ห้ท่านช่วย ได้ยินแต่เสียงของภิกษุรูปนั้น บอกให้ไปชะโงกหน้าดูในอ่างน้ำมนต์ที่หน้ากุฏิ เราก็ทำตามแล้วถามว่า เราจะต้องทำยังไงต่อไป ท่านบอกเพียงว่า "อย่าขาดสติ" แล้วเราก็ตื่น

จากนั้น จึงนำนิมิตนี้มาพิจารณา ใช่แล้วที่แล้วมาเพราะเราขาดสติ ไม่ได้เจริญสมาธิจึงหลงเข้าไปในอบาย ทำให้ต้องทุกข์ทนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

และทำให้ได้เห็นว่าจริงๆ แล้ว ในจิตของทุกคนล้วนมี 2 ด้าน ด้านเทพและมาร เมื่อใดที่เทพอ่อนแอ มารก็จะปรากฏ แต่เมื่อใดที่เทพเข้มแข็ง มารก็ทำร้ายเราไม่ได้

เพราะฉะนั้น อย่าขาดสติ ไม่ว่าจะพบเจอเหตุการณ์อะไรก็แล้วแต่ ใ้ห้พิจารณาด้วยสติ อย่าใช้อารมณ์เข้าไปตัดสินเพราะนั่นคือ "ทุกข์"

 

ทักทายทุกท่านตอนเช้า...แวะมาอ่านนิทานครับ

 

หวัดดีค่ะคุณ wsu2518 สบายดีนะคะ
มีนิทานมาเล่าให้ฟังบ้างมั้ยเอ่ย...