เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

วันนี้แจกไป200องค์ หลังจากพี่นิ่มได้ผงจากวัดปากน้ำ ก็เอามาพระผงของขวัญ ตั้งใจจะออกในงานสร้างโรงครัวให้วัดฯหลวงปู่ห้วย แต่วันนี้วันดี ถือโอกาสรดน้ำท่าน พล.ต.ท.ดร.สุวิระ ทรงเมตตา ที่สละเวลามาเป็นประธานฝ่ายฆราวาส ในงานวัดป่าแดง

เป็นพิมพ์สุดท้ายที่พี่นิ่มทำก่อนวางมือ น่าเสียดาย ผมมีองค์เดียว ไม่งั้นจะแจก!

.............................

พระปิดตากตัญญู ขอช่วงเวลาที่ได้หยุดงาน จะทำการจัดส่งส่วนที่เหลือนะครับ ขออภัยที่ล่าช้า
............................

หนังสือฯ ทางอาร์ทฯ ล่าช้า เนื่องจากอยากให้งานออกมาดี เลยใส่อารมณ์ศิลป์เต็มที่ (คือไม่มีอารมณ์ก็ไม่ทำ) เลยจะเสร็จล่าช้าไปถึงสิ้นเดือน ต้องขออภัยเพื่อนสมาชิก

จะอัพเดทรายนามพระเกจิของวันนี้ และภาพถ่ายภายหลัง โปรดรอ

 

ฝากรูปไว้ก่อน ไว้ได้ฟิวล์แล้วจะเข้ามาเล่าบรรยากาศงานพิธีฯ

รอรูปมือปืนจากคุณวินัยอยู่ จะได้ลงทีเดียวเลย....

 

มีการทำลายบล๊อคให้เห็นกันทั่ว ๆ ต่อหน้าสักขีพยานสุดยอดจริง ๆ ครับ ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใครครับ นับถือพี่เค้าจริง ๆ ครับ

 

พี่ทิพย์ ผมส่งรูปลองลูกอมไปที่เมล์พี่แล้วนะครับ

 

เรื่องทำลายบล็อค เป็นเรื่องปรกติครับ ทางศูนย์พระเครื่องฯ ก็ทำแบบนี้
แต่ก่อนจะทำลาย เอาไปปั๊มมาเท่าไหร่แล้วไม่รู้.....

บล็อคที่เห็นนี้ ปั๊มพระฯไม่คุ้ม คนอื่นเค้าปั๊มกันเป็นหมื่นเหรียญ แต่ของพี่นิ่ม ปั๊มแค่ 2,500 เหรียญ ไม่คุ้มทุน แต่ไม่ได้คิดคืนทุนจึงไม่ใช่ปัญหา ปัจจัยของค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการทำเหรียญฯนี้ เป็นของเพื่อนสมาชิกในเวปฯทั้งสิ้น ขอโมทนาด้วยครับ

............................................

คืนวันก่อนงานพิธีฯ พี่นิ่มโทรฯถามผมที่กำลังเพลินๆกับการอ่านหนังสือในร้านซีเอ็ดบุ๊ค(โฆษณาหน่อย) อยู่ๆก็ถามว่า "มีใครบ้างที่เป็นคนสนิทของพระเจ้าตากฯ หนุ่มทิพย์เช็คให้หน่อย"

"มีตั้งสี่คน พี่จะเอาคนไหน"
"มีใครบ้าง"
"หลวงพิชัยอาสา, พระเชียงเงิน, หลวงพรหมเสนา, หลวงราชเสนา"
"พรุ่งนี้หนุ่มทิพย์ต้องเอาหลวงพ่อนอ วัดปางสักมาให้ได้ พี่จะให้เจอกับท่านสุวิระฯ ท่านฯไปหาที่วัดปางสักมาสองรอบแล้วไม่เจอ..."

เรื่องติดภพติดชาติ ผมไม่ค่อยเข้าใจ แต่เอาเถอะ จัดให้

พี่นิ่มให้ผมเป็นธุระเรื่องวาฎีกาและจัดหาพาหนะ
งานแรกก็หลวงพ่อผล วัดทุ่งนารี เดินทางด้วยเครื่องการบินไทย TG232
ปัจจัยในส่วนนี้ ก็มาจากเพื่อนสมาชิกทั้งสิ้น ก็ขอให้อานิสงค์ในความสะดวกสบายนี้บังเกิดกับเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

พ่อท่านผล มาถึง 10.00 ยังไม่ทั้นออกจาก Gate out ก็มีศิษย์การบินไทยเข้ามากราบเป็นแถว ทำเอาผมกับพี่ไพรัชงง...

พี่ไพรัชกับผมก้มกราบ แล้วถวายดอกไม้ ก็แนะนำตัว จะเป็นสารถีพาท่านพ่อฯไปป่าแดง

คุณเซฟาโร่ เป็นมือขับ ที่รับผมกับพี่ไพรัชจากบ้านเมื่อเวลา 07.30 น.
จึงเป็นมือขับถวายพ่อท่านฯด้วย เครื่องโตโยต้า วีโก้ 2,500 ซีซี

ระหว่างทาง ก็ติดตามหลวงพ่อนอ วัดปางสัก อยู่ทุกช่วงเวลา จึงทราบว่าท่านจะมาล่า เพราะเจอรถติดที่อยุธยา ผมจึงนำขบวนไม่ได้ แจ้งข้อขัดข้องกับพี่นิ่ม พี่นิ่มก็โยนลูกให้สารวัตวินัย จัดเจ้าหน้าที่นำขบวน

หลวงพ่อนอ ท่านฯมาถึง สภอ.บ้านบึง ก็ทราบว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจติดภารกิจรับเสด็จฯ ไม่เหลือเจ้าหน้าที่นำขบวนให้ จึงเป็นภาระให้มือขับประจำตัวคลำทางมาถึงวัดฯ แต่ทันเวลา เรื่องนี้ผมเคืองมาก ยังไม่เคลียร์กับพี่นิ่ม

ทั้งสองท่านฯมาถึงวัดป่าแดง ก่อนเวลา มีคนยิ้มหน้าบาน แต่ผมหอบซี่โครงบาน

หลวงพ่อนอ กับท่านสารวัตรวินัย

ภาพล่าง เป็นพ่อท่านผล วัดทุ่งนารี

 

โชคดีที่งานนี้ทางวัดป่าแดง ได้นิมนต์พระอาจารย์พิจารณ์มาด้วย เลยทำให้งานเรียบร้อยขึ้นเยอะ....

ก่อนหน้านี้หลายเดือน ผมถามเรื่องทางวัดป่าแดง พระอาจารย์พิจารณ์เล่าว่าทางนั้นเพิ่งจะเข้ามาเอามวลสารไปทำพระฯ ผมก็ถามต่อว่าแล้วได้วางฎีกาให้อาจารย์ฯด้วยหรือไม่ ก็ทราบว่าไม่

ผมคุยกับทางกรรมการวัดป่าแดง "ดีเนอะ... เวลาจะเอามวลสาร ก็รู้ว่าจะหาได้ที่ไหน..."
ถัดจากนั้นมา ก็มีฎีกาด่วนมาถึงวัดโพธิผักไห่ นิมนต์พระอาจารย์พิจารณ์ไปนั่งปรก

และไม่เป็นที่ผิดหวัง ผมไปถึงวัดฯก่อนเวลา 1 ชั่วโมง เดินขึ้นพระอุโบสถ ดูความพร้อมและจัดวางตะกรุดฯของเพื่อนสมาชิกในมลฑลพิธีฯ จึงได้เห็นพระอาจารย์พิจารณ์เหงื่อท่วมหลัง จัดระเบียบภายในงานพิธีฯให้เรียบร้อย .... ถ้าใครได้เห็นจะรู้ว่า มือหนึ่งของอยุธยา มีประโยชน์คุ้มค่ากับการนิมนต์จริงๆ

ในการจัดงานพิธีฯ ไม่ใช่ว่าแค่นิมนต์พระเถระได้มากๆก็เก่ง แต่การจัดงานพิธีฯถือเป็นอันดับหนึ่ง

ส่วนการนำวัตถุมงคลเข้ามาร่วมงาน ก็ต้องได้รับการอนุญาตจากเจ้าของพื้นที่ด้วย (อาศัยว่าเส้นดอก ถึงทำได้)



งานนี้พี่ไพรัชถึงกับออกปาก ผมเองก็ออกปาก ว่าถ้าขาดพระอาจารย์พิจารณ์ คะแนนงานพิธีฯคงจะน้อยกว่านี้



ได้ท่านพล.ต.ท.ดร.สุวิระ ทรงเมตตา ผู้บัญชาการศึกษา เป็นประธานฝ่ายฆราวาส แม้ท่านฯจะมีงานยุ่ง แต่ก็แจ่มใส ผิดกับอีกคนที่ทำหน้ายุ่งตลอด (ยิ้มอีกทีตอนงานเสร็จ)



พี่ไพรัชต้องประกบหลวงพ่อผล วัดทุ่งนารี เพราะท่านฯต้องเดินทางไกลที่สุด และสัมผัสกับเมตตาของท่านฯไปเต็มๆ.... ถ้าถามผม ผมว่าเก่งแนวเดียวกับหลวงปู่ฯเลย (แต่คนละสาย)



ขาดมือดับเทียนชัยไม่ได้ มาช้ายังดีกว่าไม่มา แต่มาทัน มาถึงไม่ว่าไร ขึ้นนั่งได้ เข้าสมาธิทันที ไว้มากๆ แล้วนิ่งเป็นหินไปร่วมชั่วโมง



ตบะของหลวงพ่อนอ สัมผัสได้ง่าย พอๆกับเมตตาจิต
ผมต้องกราบขออภัยกับท่านฯเมื่อคราท่านถึงวัดฯ โดยขาดการอำนวยความสะดวกในการเดินทาง ท่านฯไม่ฉันตลอดการเดินทางจนกระทั่งกลับวัดปางสัก ผมต้องให้พี่นิ่มโทรฯไปกราบขอขมาเป็นการด่วน
"รับปากแล้วว่าจะมา ก็ต้องมา..." ท่านฯเป่าหัวให้ตอนผมกราบขอขมาท่าน พอจะกลับก็ให้คนมาตาม ตามให้มาเอาของดี เป็นเมตตาอย่างที่สุด

 

ผมบันทึกภาพงานพิธีฯไม่หมด เพราะยุ่งกับเรื่องจิปาถะที่หาคนทำแทนไม่ได้
ไม่ติดพี่นิ่ม ก็คงจะนอนสบายที่บ้าน แต่เมื่อมาแล้ว ก็ต้องทำ

งานนี้ถูกวางตัวโดยพี่นิ่ม ว่าสำคัญต้องให้หลวงพ่อนอ วัดปางสัก เจิมเทียนชัย
หลวงพ่อฟู วัดบางสมัคร จุดเทียนชัย
หลวงพ่อสม วัดโพธิ์ทอง ดับเทียนชัย


ได้เพียงครึ่งชั่วโมง หลวงพ่อนอ ท่านฯก็ลืมตา ลุกจากอาสนะ เสกเต็มแล้วจะอยู่ทำไม กลับวัด.... ผมเพิ่งจะได้นั่งกะลังทำใจให้สงบก็ไม่ทัน รีบวิ่งตาม

ตามไปถวายปัจจัยค่ารถค่าเดินทาง ท่านฯก็เมตตาโทรฯตามพี่นิ่ม บอกจะกลับวัดฯแล้วนะ!

ถัดจากนั้นก็มีอีก 2-3 รูป ลุกขึ้นตามมา มีหลวงปู่ฯด้วย ... เต็มแล้วอ่ะ

หลวงพ่อผล วัดทุ่งนารี ท่านฯก็ยังนั่งนิ่งอยู่ คงจะเอาให้ล้นเลย แต่ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว ผมเองก็จำเวลาผิด ยังหลงคิดว่าเครื่องออกตอนสองทุ่ม แต่เอาเข้าจริงต้องเป็น 18.15 น.

ดูนาฬิกาตอนนี้ 16.00 น. ไม่ได้การ บอกพี่ไพรัชว่าต้องไปแล้ว พี่ไพรัชขอ 5 นาที
ผมส่ายหน้า ไม่ทันแน่ ขอไปวางตัวมือขับก่อน

การเดินทางวันนี้ ผมได้มือขับมาสองคน
คนหนึ่งเป็นแชมป์จาก บขส. สมัครเล่นที่พัทยาเซอร์กิต
อีกคนเป็นแช่มป์เมียดก

คำนวนแล้ว เอาแชมป์ บขส. ดีกว่า บอกพี่ไพรัชไม่ทันแล้ว ต้องนิมนต์ด่วน
หลวงพ่อผล ขอประพรหมน้ำพุทธมนต์ก่อน ให้จบงาน แล้วขึ้นเครื่อง 2500 ซีซี

คุณเซฟาโร่ ทำหน้าที่กัปตัน กราบหลวงพ่อฯที่ตัก ขออนุญาตขับเร็ว
ท่านฯก็เมตตาให้เร็วได้ แต่อย่าเกิน 180
ผมทิ้งพี่ไพรัชไว้ที่วัดป่าแดง ฝากคุณวินัยช่วยดูแล

ระยะทางจากจีพีเอส ระบุระยะทางจากวัดป่าแดงไปสนามบิน 99 กิโลเมตร และจะถึงภายใน 1ชั่วโมงครึ่ง หากรถไม่ติด

แต่ต้องเช็คอินก่อนขึ้นเครื่อง 1 ชั่วโมง ต้องไปให้ถึงสนามบินภายใน 60 นาที

..................

พี่ไพรัช ดูแลวัตถุมงคลของเพื่อนสมาชิก โดยเฉพาะหลอดน้ำมันฯเป็นอย่างดี แถมหลวงพ่อผล ท่านฯยังจารตะกรุดให้พี่ไพรัชเป็นกรณีพิเศษด้วย ...แหม....

ผมโทรฯมารายงานว่าส่งท่านฯขึ้นเครื่องเรียบร้อยแล้ว พี่ไพรัชยังตกใจ ว่าบินไปหรืออย่างไร ตอนส่งหลวงพ่อฯ ได้แกะมือท่านฯออกจากเบาะด้วยหรือเปล่า

มารู้ระหว่างการเดินทางว่า ท่านฯชอบนั่งรถเร็ว และนั่งที่ 140 เป็นปรกติ แต่งานนี้ได้มือดีจากพัทยาเซอร์กิต ที่ขับวีโก้ป้ายแดงช่วงรันอิน จะเทสต์รถพอดี เลยเฉียดๆ 160 .....

ก่อนเดินทาง ผมโทรฯบอกพี่นิ่ม เคลียร์เส้นทางให้ผมด้วย
แต่มาเห็นมือขับอย่างคุณเซฟาโร่แล้ว ก็ต้องยอมรับ ว่ามือขับที่ผ่านการฝึกฝน ขับดูไม่น่ากลัวเลย

ผมกราบขอขมาท่านฯ ที่สนามบิน ว่าดูแลได้ไม่ดี จะหาโอกาสไปกราบท่านฯอีกทีที่วัด
ท่านฯก็เมตตา "มีอะไร ก็โทรฯมานะ อย่าเงียบไป..."

...................................

งานนี้ ผมต้องกราบขอบพระคุณพระอาจารย์พิจารณ์แทนวัดป่าแดงไว้เลย....

..........................

มีคนบอกว่าถ่ายคลิปไว้ได้ แต่ผมยังหาไม่ได้ ได้แต่ภาพนิ่งของมือปืน
ถ้าบอกว่ามาจากศรีษะเกศ ไม่ค่อยน่าเชื่อ แต่ถ้าบอกมาจากโรฮิงญ่า จะน่าเชื่อกว่า

ภาพแรก นายชม ดวงจันทร์ กำลังเอาหนังสติกขู่ตัวประกัน
ภาพสุดท้าย ถ่ายไม่ชัด เป็นภาพลอยสับนก กับลูกอมยี่ห้อนิ่มป่าแดง .....

ปล.มีการทดลองซ้ำ ก่อนวันงานพิธีฯ หกนัดไม่ลั่น มีคนเอาหนุมานวัดป่าแดงรุ่นสองเนื้อทองคำมาขอแลกลูกอม 200 ลูก!
..... พี่นิ่มจะเอาไปทำไม รุ่นแรกทำเองยังไม่เหลือเก็บเลย....

 

เป็นบุญ ของผมโดยแท้

 

เรื่องเล่า : เรื่องเกี่ยวกับโหราศาสตร์

ตอน : บ้ายกเมฆ/หายนะศาสตร์ (ตอนที่ ๒)

ในตอนแรกผมลืมออกตัวไว้ คือตั้งใจจะบอกไว้ก่อนว่าคำว่า"หายนะศาสตร์"ผมไม่ได้คิดเองหรอก มีท่านผู้รู้(รู้จริง)ท่านเป็นคนตั้งผมชอบและคิดอย่าง

ท่านมานานมากแล้ว เมื่อเข้าทางจึงขอยืมเอามาใช้และจะยืมแบบไม่มีกำหนดส่งคืน ตอนที่แล้วคุยกับปู่ถึงเรื่องสาเหตุที่ว่ากันว่าทำให้คนเป็นบ้ายก

เมฆ ผมได้คุยกับปู่ต่อโดยถามว่า เคยได้ยินมาว่าคนที่เรียนคาถา"สาลิกาลิ้นทอง"ต้องไปนอนในโลงศพจริงไหม ? ปู่ตอบว่าจริงและเคยเห็น คือเมื่อ

ไปนอนในโลงศพในที่แจ้งและต้องรอจนกว่าจะมี"อีกา"มาเกาะที่ปากโลงแล้วร้องจึงจะถือว่าจบพิธีกรรม ผมถามต่อว่าโลงศพยังมีอะไรๆ ที่ทำได้อีก

บ้าง ปู่บอกว่า...มี...แต่ไม่เคยสนใจ...แล้วบอกผมว่า "ลองไปถามแม่...ดูซิ...ญาติข้างแม่เขาถนัดทางนี้" และปู่ก็เล่าให้ฟังว่า ตาเล็กของผมคือน้อง

ของตาเป็นหัวหน้าโจรอยู่ที่บางบาล,กรุงเก่า ปู่เคยไปอาศัยอยู่ช่วงหนึ่ง และตาก็พยายามจะสอนให้ปู่เรียนรู้เรื่องเลี้ยงผี,เลี้ยงกุมาร แต่ประกาศไปใน

หมู่ลูกน้องว่าห้ามพาปู่ออกปล้นเด็ดขาด แต่ปู่ก็ไม่ยอมเรียนเรื่องเลี้ยงผีคงเรียนแต่เรื่องเสกแป้งที่ใช้แต่งตัวให้พวกที่จะออกไปปล้น ปู่เล่าว่าตาเป็นคน

มาบอกปู่เองว่า "ผีที่ข้าเลี้ยงไว้มันมาบอกข้าว่าเอ็งเป็นคนเก่งคนดี"ข้าจึงอยากให้เอ็งเรียนเอาไว้" ปู่บอกว่าปู่ได้ตอบไปว่า...ที่ไม่เรียนเพราะไม่คิดจะ

เลี้ยง...และไม่อยากมีภาระฯ ส่วนเรื่องคาถาต่างๆ ปู่บอกว่าที่จดเอาไว้เพราะไม่อยากให้สูญหาย และแนะนำให้ผมเอาเฉพาะที่จะทำให้เอาตัวรอได้

โดยเฉพาะคาถาเกี่ยวกับผู้หญิงถ้าจะใช้ให้ใช้เฉพาะกับคนที่ดูถูกเราจนเจ็บช้ำน้ำใจหรือได้อายอย่างมาก ปู่สอนว่าถ้าเราใช้คาถาจนได้มา เราจะได้

แบบที่โบราณเขาว่า"ไอ้ที่ดีๆ ก็ไม่ได้ ไอ้ที่ได้ก็ไม่ค่อยดี" ปู่บอกว่าน่าจะเป็นกรรมที่ไม่ดี ปู่บอกว่าเคยเห็นมามากมายสำหรับคนใช้คาถาอาคมในด้าน

ผู้หญิง เหมือนกับจะไม่ได้เนื้อคู่แต่จะได้แบบ"เพื่อนศาลาอาศัย"คงต้องอธิบายสักนิดเผื่อเด็กๆ สมัยใหม่อาจจะไม่เข้าใจ เพราะเดี๋ยวนี้หรือนานมาแล้ว

ด้วยซ้ำไป ผมแทบจะไม่เคยได้ยินคำว่า"เพื่อนศาลาอาศัย"คือหมายถึงคู่ผัวตัวเมียที่อยู่ๆ กันไปวันๆ แบบไม่ผูกพันธ์กันตาม"ธรรมในการครองเรือน"

เธอหาได้เธอใช้ ฉันหาได้ฉันใช้ ถึงเวลาก็มานอนด้วยกันไปวันๆ หนึ่งเท่านั้น เหมือนคนผ่านทางเจอศาลาก็แวะพักอาศัย เราก็แวะอาศัย คนอื่นก็แวะ

อาศัย แล้วก็แยกกันไป แบบสมัยนี้น่าจะเรียกว่า"กิ๊ก"อะไรทำนองนั้น เหมือนคนไม่มีความรักให้กัน มันมีก็แต่ความใคร่หรืออย่างดีก็แค่คบแบบ

เพื่อน...!!!??? เคยถามแม่เกี่ยวกับเรื่องโลงผี...ตามที่ปู่บอกให้ถาม แม่บอกว่าเคยรู้แต่ว่า อาของแม่ เขาใช้ไม้โลงผีเสกแล้วเอามาเหน็บที่ฟันใน

ปาก เวลาไปกินเหล้ากับคนต่างถิ่นหรือคนที่เขาไม่ไว้ใจ จะกินเท่าไร ๆ ก็ไม่เมา....ก็ได้จากแม่มาแค่นั้น......

ไม่ได้ออกนอกเรื่องแต่ที่มามันเป็นอย่างนั้น อย่าคิดนะว่าผมไม่สนใจหรือไม่ชอบเรื่องโหราศาสตร์ ผมชอบและสนใจมาก เพียงแต่พื้นฐานหรือต้นทุน

ด้านนี้ผมมีน้อย ถ้าถามว่าผมเชื่อเรื่องทำนายทายทักไหม ? ผมตอบได้เลยว่าผมเชื่อว่ามี ๑๐๐ % ผมมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ เคยเกริ่นไปแล้วว่าผม

ชอบหนังสือ ศิลปวัฒนธรรม,ต่วยตูนพิเศษ และกำลังภายในทุกเรื่อง ผมอ่าน ๒ เล่มแรก ก็ได้ทั้งศาสตร์และศัพท์เกี่ยวกับโหราศาสตร์ ส่วนกำลังภาย

ในหรือภาพยนตร์จีนผมได้มากคือคำว่า"ลิขิตของฟ้า"บางอย่างมันไม่ใช่เรื่องที่หมอดูจะเอามาพูดได้ หมอเทวดาของจีนจึงไม่ทำนาย อย่างมากก็แค่

พูดว่า"เป็นลิขิตของฟ้า" ต่างกับหมอดูในสารขันธ์ ดาวหางมา,ดาวเคราะห์ที่เพิ่งพบผ่านมา โหราทำนายได้หมด เอาอะไรมาทำนาย สถิติ ? นั่งฌาน

มองเห็น ? แต่ที่ไม่บอกให้คนรู้ก่อนด้วยตัวเองคือ ดาวหางจะมาเมื่อไหร่ ? จะมีดาวเคราะห์ใหม่ๆ ? มาใกล้โลกเมื่อไหร่ ปรากฎตัวทางทิศไหน ? มุม

สูงเท่าไร ? แบริ่งอะไร ? นี่แหละเป็นสาเหตุให้ผมคิดถึงคำว่า"ยกเมฆ" เปิดพจนานุกรมดูจึงเข้าใจ ความหมายสำนวนไทย ยกเมฆ ก เดาเอา,นึก

คาดเอาเอง,กุเรื่องขึ้น...?

สมัยที่ผมยังเป็นเด็กนักเรียนทหาร ก็เริ่มเรียนดาราศาสตร์พื้นฐาน หาเวลาดวงอาทิตย์ขึ้น เวลาดวงอาทิตย์ตก เวลา on meridian ทั้งของดวง

อาทิตย์ และดวงจันทร์ เมื่อออกจากราชการไปทำงานรับจ้างเดินเรือ เป็น Junior officer มีหน้าที่ดังนี้ เวลา ๐๕๐๐ น.ต้องหาเวลา ที่จะทำการวัด

ดาว คือหาเวลา civil, nautical, sunrise และหาว่าในเช้าวันนั้นจะมีดาวอะไรขึ้นให้วัดได้บ้าง คือชื่ออะไร,ขึ้นทางทิศไหน(แบริ่งเท่าไร)และสูง

เท่าไร ในตอนเย็นก็เช่นเดียวกัน เวลาประมาณ ๑๗๐๐ น.จะต้องหาเวลา civil, nautical, sunset และหาว่าเย็นวันนั้นมีดาวอะไร,ขึ้นทิศไหน,สูง

เท่าไร แล้วเอาวางไว้บนโต๊ะในห้องแผนที่ เพื่อให้ senior officer หรือคนที่จะขึ้นมาวัดดาวเอาไปเป็นข้อมูล ดาวที่ใช้ในการเดินเรือจะเป็นดาว

ฤกษ์ ซึ่งอยู่ไกลจากโลกมากอัตราการผิดจึงมีน้อย ส่วนดาวเคราะห์จะไม่ค่อยใช้เพราะอยู่ใกล้โลกมากเกินไปอัตราผิดจะมีมาก จะใช้เมื่อไม่มีทางอื่น

จริงๆ หรือใช้วัดในตอนกลางวัน พวกผมมีวิธีที่จะดูให้เห็นได้ง่ายๆ เช่นว่าวันนี้เวลา ๑๐๐๐ น. ดาวพระศุกร์ หรือ venus ขึ้นทิศไหน แบริ่งเท่าไร สูง

เท่าไร ก็ตั้งเครื่องวัดแดดวัดดาว Sextant ออกไปวัดตามที่คำนวนไว้ก็จะมองเห็นอย่างชัดเจน และก็ต้องหาว่าเดือนนั้นๆ มีดาวเคราะห์อะไรขึ้นบ้าง

ตอนเช้าเป็นดาวอะไรบ้าง ตอนเย็นเป็นดาวอะไรบ้าง จะผ่านหัวเราเวลาอะไร? คือ on meridian เมื่อไร? งานที่เกี่ยวกับดาราศาสตร์ทั้งหมดมีให้ทำ

ทั้งวัน เขาเรียกงานนี้ว่า dayswork อาชีพอย่างพวกผมที่ทำกันต้องเรียนรู้กันให้กระจ่างแม้กระทั่ง ต้องรู้ว่าน้ำขึ้นน้ำลงเมื่อไหร่ กระแสน้ำใน

มหาสมุทรหมุนทางไหน ความเร็วเป็นอย่างไร อะไรเกิดเพราะอิทธิพลของดวงจันทร์ อะไรเกิดจากอิทธิพลของดวงอาทิตย์ คนที่ทุ่มเทแรงกายและ

แรงใจที่พร่ำสอนผมอยู่ ๒ ปี ท่านบอกว่าของไทยเรามี"นิทานท้ายเรือ"คือเรื่อง"ตาม่องล่าย" เป็นการผูกนิทานขึ้นมาแล้วก็กำหนดว่าใครตายที่ไหน ?

ของใครถูกขว้างไปที่ไหน ? แล้วก็กำหนดให้เป็นชื่อเกาะ,ชื่อภูเขา เพื่อให้คนเรือจำได้ว่า ตำบลที่เรามองเห็นเขาเรียกว่าอะไร ? เช่นมองเห็นภูเขา

เหมือนคนแก่ผู้ชายนอนตายก็คือ"เขาตาม่องล่าย"ถ้าเห็นเหมือนผู้หญิงแก่ก็คือ"แหลมแม่รำพึง ถ้าเห็นเหมือนนมผู้หญิงก็คือ"เกาะนมสาว"ถ้าเห็น

เหมือนหมวกก็คือ"เกาะหมวก" ถ้าเห็นเหมือนหลักปักผูกเรือก็คือ"เกาะหลัก"ซึ่งในนิทานก็จะเล่าไว้หมดว่าอะไรอยู่ที่ไหนจังหวัดอะไร ส่วนของฝรั่งก็

จะมีเทพนิยายกรีก ก็เพื่อให้คนจดจำดวงดาวได้ว่า ดาวที่มีชื่อเป็นเทพเจ้า อยู่ในกลุ่มดาวอะไร ? ชื่อเทพเจ้าอะไร ? อยู่ทางทิศไหน ก็ทำให้คนจดจำ

ได้เพราะเทพนิยายกำหนดไว้ ว่าใครควรจะขึ้นในตอนเช้า ใครขึ้นตอนเย็น กลุ่มดาวอะไร คนเรือก็ไปจดจำเอามาและทำการบันทึกเอาไว้จนรู้ค่าต่างๆ

ทั้งหมด แล้วมาแต่งตำราดาราศาสตร์(ก็นักวิทยาศาสตร์นั่นแหละเป็นคนทำ)เพื่อคำนวนหาตำแหน่งที่เรือ ซึ่งอัตราผิดมีน้อยมากหรือความจริงไม่มี มีที่

ผิดก็เพราะความชำนาญของคนวัด ถ้าเราอยู่ซีกโลกเหนือเราจะมองเห็นเทพเจ้า"โพลาริส"ตลอดทุกวันยกเว้นท้องฟ้าปิด เพราะท่านคือดาวเหนือ ถ้า

ใครรู้จักท่านก็จะไม่มีทางหลงทิศเป็นต้น ....นี่เป็นเพียงตัวอย่างอันน้อยนิด ถ้าใครชอบต่วยตูนพิเศษก็คงเคยอ่านพบ......

ตามที่กล่าวมาข้างต้นเพื่อจะบอกว่าผมเชื่อเรื่องโหราศาสตร์ แต่ผมจะเชื่อแบบมีเหตุมีผล มีหลักการ ไม่ใช่สมาคมดาราศาสตร์เขาบอกอะไรมา แจ้ง

อะไรมา ก็เอามาทำนายทายทักเสียหมด ที่เอาเรื่องต่างๆ มากล่าวอ้างเสียเยิ่นยาว ก็เพื่อจะบอกว่ากว่าฝรั่งจะผูกเรื่องราวเกี่ยวกับดวงดาวเขาใช้วิธิคิด

วิธีหาอย่างเป็นวิทยาศาสตร์นับพันปีและมีบันทึกแบบเป็นสถิติ ไม่มียกเมฆ เก่งขนาด"ขงเบ้ง"ยังไม่กล้ายกเมฆยังต้องพึ่งตำรา อย่างที่ผูกเนื้อร้องกัน

ไว้ว่า"ขงเบ้งรู้ข่าวว่าดาวตก สองกรค่อนอกเข้าร่ำไห้ ว่าตัวกูอยู่ดีดาวสีสุก พอตัวกูมีทุกข์ดาวรุบรู่ พลางเข้าห้องมองหาตำราดู ว่าตัวกูคราวนี้ซี้แล้ว

วา" ขงเบ้งผู้หยั่งรู้ดินฟ้าอากาศยังไม่ทิ้งตำรา ยังไปไม่ถึงที่ตั้งใจจะเขียน คงต้องค้างเอาไว้ แต่ยืนยันว่าผมเชื่อเรื่องหมอดูมากๆ ถ้าคุณๆ เป็นผม มี

หมอดูต่างชาติมาทำนายให้ โดยบอกได้ว่าแม่บ้านผมเกิดวันอะไร และแม่บ้านผมเป็นคนใฝ่สวดมนต์ ที่สำคัญเขาบอกผมว่า "ก่อนนอนภรรยาคุณ

กราบคุณทุกวัน"(รู้ได้ยังไงวะ...ผมคิดในใจ) อย่างนี้เชื่อได้หรือยังว่าทำไมผมถึงเชื่อเรื่องศาสตร์ของหมอดูหรือโหราศาสตร....ขอขอบคุณมากครับ...

สวัสดีครับ

 

กราบกราบกราบเกจิอาจารย์

 

อยากได้ลูกอมซะแร้ววววววววว อิอิอิอิ

 

กราบหลวงปู่สม วัดโพธิ์ทอง...

 

สวัสดีครับ พี่ทิพย์ และสมาชิกทุกท่าน อยากให้พี่ทิพย์แจ้งรายการวัตถุมงคลที่นำเข้าพิธีที่แฟนคลับสามารถได้ร่วมทำบุญกับเจ้าของกระทู้ และขอบคุณในความเมตตาที่เป็นธุระให้ ผมยังติดตาม..อยู่นะคับ

 

รายการวัตถุมงคลที่นำเข้าพิธีฯ ก็มีแค่เท่าที่เห็นในภาพก่อนหน้านี้ครับ

พิมพ์พระของขวัญเป็นพิมพ์สุดท้ายที่พี่นิ่มทำ น่าจะไล่ๆหลังกับลูกอมฯ

ลูกอมฯนี้ หลวงพ่อสงัด วัดสันติคีรีเขต ท่านเอ่ยชมมาแล้วว่าแน่จริง

เช้าก่อนงานพิธีฯ ครูบาคำเป็งได้รับนิมนต์พี่นิ่มไปเจริญพุทธมนต์ที่บ้าน
มีคนเอาพระฯหลายต่อหลายองค์ให้ท่านฯดู ท่านฯก็ไม่ว่ากระไร พอพี่นิ่มหยิบสมเด็จฯให้พิจารณา ท่านฯก็สะอึกอยู่2ที แล้วบอกว่านี่แหละของจริง

...................

ตอนแรกก็ว่าจะขอพระพิมพ์ของขวัญ มาแจกเพื่อนสมาชิกที่อยากได้แต่ไม่เคยได้ฟรี
ส่วนลูกอมฯ พอเห็นว่ายิงไม่ออก เจ้าของก็จะเก็บไว้ซ่อมหลังคาพระอุโบสถ เลยอดไถมาแจกกัน

ว่าหากว่าง จะเข้าไปขอพระพิมพ์ของขวัญมาแจกให้ได้ เพราะสวยดี แต่เสกน้อยกว่ารุ่นอื่นนะ

อ้อ เมื่อวานที่วัดป่าแดง คนเยอะมาก เช่าหาพระปิดตารุ่นแรกไปหลายพัน ส่วนพระปิดตาทรงเมตตาก็มีราคาที่เช่าหากันอยู่ที่ 1,500 บาท พี่นิ่มย้ำว่า รุ่นนี้เป็นรุ่นที่อยู่กับหลวงปู่บัว วัดเกาะตะเคียน นานที่สุด

........................

พระพิมพ์ของขวัญ คงจะออกในวาระที่จะจัดสร้างโรงครัว ถวายหลวงปู่ห้วย แต่คงอีกหลายเดือน ซึ่งควรจะเป็นเช่นนั้น ปล่อยให้คนสร้างตระเวนเสกเดี่ยวและหมู่ไปเรื่อยๆก่อน ถึงคราวพออกพอใจเจ้าของแล้ว ค่อยเอาออกมาให้เช่าหาทำบุญกัน แต่ระหว่างนี้ "เก็บตังค์"

........................

ตะกรุด4มหาอำนาจ ได้ครูบาอาจารย์หลายรูปอธิฐานจิตเพิ่มเติมตามความตั้งใจแล้ว ก็จะเริ่มจัดส่งให้นะครับ แต่ถ้ามีท่านใดพวงหนังสือด้วย ก็จะรอถึงปลายเดือนนี้ พร้อมหนังสือ คงไม่ว่ากัน แล้วถ้ามีท่านใดประสงค์จะได้หนังสือธรรมะเพิ่มเติม อ่านง่ายอ่านสนุก ก็ให้ขอมา จะเติมให้

ส่วนเพื่อนสมาชิกที่ผมยังติดค้างของฟรีอยู่ ก็รับประกันว่าได้แน่ แต่ขอเวลาจัดห้องพระฯสักวันสองวัน

 

คุณพ่อประดู่09 ครับ มีเรื่องเกี่ยวกับ การสักเสกเลขยันต์ ไหมครับ แหะๆ

 

สวัสดีปีใหม่
ขอบารมีหลวงปู่ หลวงพ่อ คุ้มครองทุกท่าน
ร่ำรวยตลอดปี โชคดีตลอดไปครับ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

เรื่องเล่า : เรื่องเกี่ยวกับโหราศาสตร์

ตอน : บ้ายกเมฆ/หายนะศาสตร์ (ตอน ๓ )

ผมมีข้อเสียอย่างมากตรงที่เขียนหนังสือมากๆ ไม่ได้ จะมีอาการปวดมือและเหมือนตะคริวกิน จึงทำให้เวลาจะเขียนอะไรก็เขียนร่างก่อนไม่ได้ ต้องใช้

วิธีเขียนไปนึกไป หรือไม่ก็โน๊ตย่อคำที่ตั้งใจเขียนไว้ ความจริงเรื่องนี้ก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะเขียนถึงโหราศาสตร์ตามศาสตร์ต่างๆ ทั้งหมด ตั้งใจจะ

เขียนเฉพาะที่เอาดวงดาวเข้ามาเกี่ยวข้องเท่านั้น ศัพย์ภาษาอังกฤษบางคำก็ไม่มีใน"dictionary"ธรรมดา ผมจะสรุปพอเข้าใจง่ายๆ เกี่ยวกับปฏิทิน

ดาราศาสตร์ คือหลังจากที่เขาทำการจดสถิติต่างๆ ทำการบันทึก ตรวจทานเสร็จแล้วก็มาทำเป็นปฏิทินเพื่อใช้ในการคำนวนฯ เราเรียกว่า nautical

almanac เพื่อให้เข้าใจง่าย สมมติว่าโลกนี้มีสภาพโปร่งใส มีเส้นรุ้งเส้นแวงเขียนติดไว้ที่ผิวเปลือกโลก และให้มันหยุดนิ่ง คุณๆ หรือผมเข้าไปอยู่ที่

จุดศูนย์กลางโลก แล้วมองออกไปนอกโลกยังดาวดวงใดดวงหนึ่ง แล้วลากเส้นจากดาวดวงนั้นมายังตัวคุณๆ หรือผม หรือจะเรียกว่าลากเส้นตรง

จากดวงดาวแล้วผ่านผิวโลกมายังจุดศูนย์กลางของโลก จุดตัดที่เส้นลากจากดวงดาวบนผิวโลก จุดนั้นเราเรียกว่า"declination" หรือ แลตติจูต ของ

ดาวดวงนั้น และเราทำกับดาวทุกดวงที่ต้องการใช้แล้วเอามาบันทึกลงปฏิทิน แล้วจินตนาการกลับไปให้โลกหมุนตามปกติ เอาความเร็วที่โลกหมุน

รอบตัวเอง เอามุมที่เราวัดดาวได้ซึ่งจะสูงหรือต่ำก็ขึ้นอยู่กับว่าเราห่างจากจุด declination มากน้อยเท่าใด แล้วนำมาคำนวน ณ เวลาที่เราวัด ถ้าเรา

วัดได้ตั้งแต่ ๒ ดวง หรือสองดวงขึ้นไป มันก็จะเกิดจุดตัดกันบนผิวโลก นั่นก็คือตำแหน่งที่เรายืนอยู่ขณะที่เราวัดดาว แล้วเราก็นำมาพล๊อตลงบน

แผนที่ ทีนี้ผมคิดว่าทุกท่านคงเข้าใจแล้วนะว่า ดาวที่เขานำมาใช้มันไม่มีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลของมันแล้ว หรือถ้ามีการเปลี่ยนแปลงก็จะมีตาราง

แก้ไขแล้ว เขาถึงนำมาใช้ ฝรั่งหรือคนโบราณเขาใช้เวลาเป็นพันๆปีค้นหาแล้วตรวจสอบแน่ใจแล้วจึงมาสู่การใช้งาน ไม่ใช่พอนักดาราศาสตร์แจ้งว่าจะ

มีดาวเคราะห์น้อยโคจรเฉียดโลก ก็มีคนพยากรณ์กันเลยว่าจะเกิดอย่างนั้นจะเกิดอย่างนี้ ทำไมก่อนหน้านั้นถึงไม่แจ้งไปยังนักดาราศาสตร์หรือนักวิทยา

ศาสตร์ว่า จะมีดาวเคราะห์น้อยผ่านเฉียดโลก จะมีดาวหางที่โคจรไปเติมพลังไอน้ำแข็งแล้วกลับเข้ามาให้ชาวโลกเห็น นี่แหละคือที่มาที่ทำให้ผมคิด

เขียนเรื่องนี้ครับ.......

ชีวิตผมเคยแผ่วผ่านกับหมอดูมาบ้าง สมัยที่ผมยังรับราชการอยู่ มีอยู่วันหนึ่งขณะที่ผมเดินอยู่ในตลาดอุดมสุขฯบางนา มีชาวอินเดียคนหนึ่งเข้ามาทัก

ผมเป็นภาษาอังกฤษ และแนะนำตัวเองว่า เป็นหมอดูขอให้ผมถอดหมวกให้เขาดูหน้าหน่อย ผมตอบปฏิเสธไปโดยบอกว่าผมไม่มีเงิน เขาบอกว่า

ทำไมต้องพูดเรื่องเงินเขาไม่เอาเงินผมหรอก ผมจึงถอดหมวกออกให้เขาดูหน้าผม แล้วเขาก็ทำนายให้ผม คำทำนายนั้นมันเป็นจริงจนถึงวันนี้ อีก

ท่านหนึ่ง คนในซอยสุขุมวิท ๑๐๓/๑ สมัยนั้นเรียกแกว่า อาจารย์เทือง แกเป็นลูกศิษย์วัดสระเกศมาก่อน แกเคยได้ปรนนิบัติสมเด็จองค์ที่เป็น

สังฆราช องค์เดียวกับที่เคยดูให้กับนักข่าวสงครามเวียตนามจากประเทศอิสราาเอล ว่าจะได้กลับไปดังในอิสราเอล อะไรทำนองนั้น และคนๆนั้นก็

กลับไปดังจริงๆ คือ"โมเช่ ดายัน" ตอนที่เขาเป็น รมต.กลาโหม ของอิสราเอล เคยคุยกันกับแกเรื่องหมอดูแกมีเรื่องความแม่นยำของสมเด็จท่านมาก

มาย และแกก็ว่าก็ได้มานิดๆ หน่อยๆ เช้าวันหนึ่งแกทักผมว่า วันนี้จะถูกหวย ไปซื้อไว้สักคู่นะ ไม่ต้องซื้อมาก ผมก็ซื้อตามแกบอกและก็ถูก ๒ ตัว ๑

คู่ อยู่มาวันหนึ่งแกมองผมเดินผ่านหน้าบ้านแกเพื่อไปตลาด แกตะโกนเรียกผมให้หยุดก่อน ผมคิดว่าแกจะฝากซื้อของ จึงหยุดและเดินกลับมาหา

แก แกบอกผมในขณะที่ผมยังเดินอยู่ว่า "เตรียมตัวเก็บเสื้อผ้า จะได้เดินทางไปประเทศ" และในค่ำของวันนั้นก็มีโทรศัพท์จากหัวหน้างานผมแจ้งมา

ว่าให้เก็บของจัดกระเป๋าเพื่อไปต่างประเทศ เป็นการออกต่างประเทศครั้งแรกของผม อาจารย์เทืองท่านนี้แกเคยทำงานกระทรวงต่างประเทศ ภาษา

อังกฤษดีมาก แกเสียชีวิตไปนานแล้ว เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๗ ผมมีโอกาสได้ไปทำงานที่เมืองร่างกุ้ง,พม่า บ่อยมากไปครั้งหนึ่งๆ ก็อยู่เป็นเดือน เวลาว่าง

ผมจะไปไหว้พระที่ ชเวดากอง ดูพวกผู้ใหญ่หรือพระสอนหลักธรรมให้เด็กและคนทั่วไปตามซุ้มต่างๆ รอบเจดีย์ชเวดากอง ทำให้ผมไม่แปลกใจเลยที่

เคยอ่านพบในหนังสือไทยเล่มหนึ่งว่า"เด็กพม่าอายุแค่ ๘ ขวบ รู้จักขันธ์ ๕" สอบถามผู้หลักผู้ใหญ่ที่คุ้นเคยกัน เขาตอบว่าเป็นหลักปฏิบัติประจำอยู่

แล้ว โดยเฉพาะเด็กๆ ต้องไปเรียนรู้อาทิตย์ละ ๒ วัน สู้คนไทยไม่ได้ เวลาทำบุญบ้านหรือทำสังฆทานหรืองานศพที่บ้าน พอถึงเวลาอาราธนา

พระ "หายไปไหนกันหมด"อายุมากๆ ยังวิ่งเที่ยวได้ขอขันธ์ ๕ กันอยู่เลย ผมจะไปชเวดากองแทบทุกวัน พอไกล้ค่ำผมก็จะเดินกลับและแวะหาความ

สุขที่ภัตตาคาร"กรวิก"รูปร่างของภัตตาคาร เป็นรูปนกลอยอยู่ในน้ำ ผมเห็นผมก็รู้ว่าบ้านเราเรียก "นกการเวก" ถ้าใครเคยเห็น"กินรีนาวา"ภัตตาคาร

ของไทยในสวนลุมพินีของไทยก็คล้ายกันแหละครับ แต่ของเราถูกโจมตีมากหน่อยเกี่ยวกับ"นมกินรี"มีการกระแนะกระแหนว่า"ใหญ่เกินไป"แต่ผม

ชอบ ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายเพราะถูกไฟไหม้ไปเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๑๐ ที่นี่ผมได้ความรู้เพิ่มมาอีกอย่างหนึ่งว่าที่เราเรียก"นกการเวก"จะเรียก

ว่า"นกการวิก"ก็ได้ไม่ผิด........

การที่ได้ไปพม่าบ่อยๆ ทั้งตำแหน่งหน้าที่การงานกับบุคคลิกส่วนตัวทำให้มีคนรู้จักมาก,มีเพื่อนมาก ผมได้เพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อ"จิมมี่"เป็น

supervisor เกี่ยวกับเรื่องข้าวของพม่า แรกๆแกบอกผมว่าแกมีเชื้อชาติกะเหรี่ยง วันหนึ่งแกบอกผมว่าวันนี้ถ้ากลับจากเจดีย์ชเวดากอง ให้แวะบ้าน

แกหน่อย บ้านแกอยู่ใกล้ๆ กับสวนสัตว์จะได้กินข้าวด้วยกัน พอผมหาบ้านแกพบก็นั่งกินเหล้ากัน คุยกัน ช่วงหนึ่งแกก็ร้องเพลงต้นตระกูลไทย ชัดเจน

แบบคนไทยร้อง แล้วต่อด้วยเพลงไทยอีกหลายเพลง และต่อด้วยการพูดภาษาไทยกับผม...ผมงงมากในตอนนั้น ...แกเห็นผมเงียบ จึงบอกว่าแก

เป็นคน ๒ สัญชาติ อดีตเคยรับราชการเป็นตำรวจตระเวนชายแดนไทย ยศร้อยเอก พร้อมทั้งเอารูปเอาบัตรประจำตัวมาให้ดู ผมบอกแกว่าผมไม่ได้

ร้องเพลงต้นตระกูลไทยนานแล้ว ตั้งแต่จบชั้นประถม ก็ร้องเพลงชาติปัจจุบันนี้แหละฯ แล้วผมก็เปลี่ยนเรื่องมาคุยเกี่ยวกับหมอดู ผมถามแกว่าจริง

ไหม?ที่ว่าหมอดูพม่าดูได้แม่นยำมาก แกบอกว่าพรุ่งนี้จะให้ลูกน้องแกไปดูให้ผม ผมถามแกว่าแกดูให้ผมไม่ได้หรือ? แกบอกว่าแกดูได้ แต่สำหรับ

ผมจะให้ลูกน้องไปดูให้ โดยบอกผมว่าบางอย่างก็ขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของคน พอรุ่งขึ้นอีกวัน ก็มีชายหนุ่มอายุประมาณ ๓๕ ปี มาขอพบผม เมื่อพบ

กันแล้ว เขาก็บอกผมว่านายให้มาดูหมอให้ และขอพูดเป็นภาษาอังกฤษ ผมก็ตกลง เพราะเขาบอกว่าไม่เสียเงินนายสั่งมา เขาให้ผมนั่งตรงข้ามกับ

เขา ขอวันเดือนปีเกิด ผมบอกเขาตามตรง เขาฟังผมบอกและวาดเป็นรูปนกแก้วใส่กระดาษ แค่นั้นจริงๆ แล้วเริ่มทำนายให้ผม เรื่องแรกเขาบอกผม

ว่าผมแต่งงานแล้ว ภรรยาเกิดวัน....และมีตำหนิที่แก้มขวา(ผมคิดในใจว่าที่ไหนๆ ก็แบบนี้) เรื่องที่สอง เขาบอกผมว่า ปี พ.ศ. ๒๕๒๘ จะไปทำงาน

กับบริษัทของคนยุโรป บริษัทอยู่ที่ประเทศสิงคโปร์ เรื่องที่สามเขาบอกต่อว่าผมจะได้บ้านใหม่และเปลี่ยนบริษัทจะไปทำงานกับคนจีนที่ฮ่องกง ผม

ถามเขาว่าต่อจากนั้นล่ะ เขาบอกว่าดูล่วงหน้าได้แค่ ๓ ปี(สู้หมอดูไทยไม่ได้ ดูให้จนถึงวันตาย)เรื่องที่สี่ผมบอกไปแล้ว เขาบอกว่าภรรยาผมเป็นคนดี,

ใจดี,ชอบสวดมนต์ และที่สำคัญคือ"ก่อนนอนทุกวันภรรายาคุณกราบคุณทุกวัน" เรื่องนี้ผมนำเอามาเล่าให้แม่บ้านฟังและก็ลืมไปเฉยๆ พอปี พ.ศ.

๒๕๒๘ ผมได้ทำงานกับ บริษัท"ยูโรเอเซีย"ที่สิงคโปร์ตามคำทำนาย แต่ผมยังไม่คิดอะไร เมื่อออกจากบริษัทนั้นมีคนเอาบ้านไม้เก่าอยู่บนที่เช่าหลัง

ตลาดอุดมสุขฯ มาขายให้ ผมซื้อเอาไว้และปล่อยให้เช่าจนถึงทุกวันนี้ ปี พ.ศ. ๒๕๓๐ ผมได้ไปทำงานกับบริษัท"จิน เส็ง เฮ็ง ฮ่องกง" อยู่แบบคน

ไทยคนเดียว มีพม่า ๑ คน มาเลเซีย ๑ คน ฟิลิปปินส์ ๑ คน จีนไต้หวัน ๑ คน นอรเวย์ ๑ คน ที่เหลือเป็นคนจีนเกือบ ๓๐ คน ทำให้ผมได้ภาษา

จีนกวางตุ้งพอขอข้าวเขากินได้ เพราะผมต้องอยู่กับภาษาจีนกวางตุ้งถึง ๓ ปี ทั้งหมดข้างต้นที่เล่าเป็นเรื่องจริง อย่าคิดว่าผมต่อต้านหรือไม่เชื่อเรื่อง

ศาสตร์ของโหราหรือหมอดู แต่ผมก็มีมุมมองบางอย่างของผมอย่างมีพื้นฐานพอสมควร คงจบไม่ได้ในวันนี้...ตอนหน้าจะจบให้ได้...เพราะไม่อยาก

เขียนเรื่องยาวๆ ขอขอบคุณมากครับ.....สวัสดีครับ

 

เคยมีคนถามเรื่องประสบการณ์ของพระปิดตากตัญญู เลยเติมให้อีกหน่อย

นายน้อง จันโท เป็นคนราษีไศล แต่มาทำงานที่ฟาร์มหมูที่บ่อทอง มีโอกาสร่วมงานบุญกับที่พี่นิ่มที่วัดป่าแดง เคยได้พระปิดตารุ่นกตัญญูไป ก็เอาไปทดสอบกับเค้าบ้าง กลัวตกเทรนด์ ได้ผลเป็นมหาอุด เลยมาดักขอฟรีกับพี่นิ่มในงานพิธีฯอีก

งานพิธีฯเฉพาะวันที่ 13 เมษายน วันเดียว ได้ไป 1.2 ล้านบาท
มีคนจากราชบุรี กาญจนบุรี และจังหวัดอื่นๆ ตามมาทำบุญทีเป็นแสน แต่จะเอาเฉพาะของพี่นิ่ม ของวัดฝากไว้ก่อน

ก็ขอโมทนาร่วมกัน

.....................................................

 

หนุ่มทิพย์ครับ เหรียญพระเจ้าตากและเหรียญกรมหลวงฯ พี่นิ่มมีแผนที่จะแจกทหารทางใต้ด้วยหรือเปล่าครับ

 

จัดสร้างทั้งหมด 2,500 เหรียญ/พิมพ์
ถวายวัด 1,000 เหรียญ/พิมพ์
มอบทหาร-ตำรวจ 1,000 เหรียญ/พิมพ์
ที่เหลือก็บรรจุกรุ-แจก-เช่าหาทุนในเวปฯนี่แหละครับ

เนื้อเงินไม่ต้องติดต่อมาแล้วนะครับ ผมเองยังได้แค่อย่างละเหรียญ พี่ไพรัชยังไม่ได้เลย...