เรื่องเด่น พุทธทำนาย ยุคกึ่งพุทธกาล จะเกิดภัยพิบัติและสงครามใหญ่ (ปีพ.ศ. 2560 เป็นต้นไป)

เริ่มการบำเพ็ญขั้นอุกฤษฏ์ไม่กินอาหาร 7 วันผ่านมา
จะมีการอัพเดทแจ้งวันเวลาทุกๆ 7 วันผ่าน

ถ้าเห็นหายไป ก็แสดงว่าตาย อดจนตายไปแล้ว เป็นการปฎิบัติต่อเนื่องจนกว่าร่างกายจะหมดสภาพ จนล้มหมอนนอนเสื่อ เข้าโรงบาล ICU จึงจะหยุดหันกลับมากินตามปกติ

การบำเพ็ญตบะครั้งนี้ จะเป็นในฆราวาสวิสัย ยังไม่ใช่พระดาบส ฤาษีวิสัย หรือ ภิกษุสงฆ์วิสัย

สภาวะที่ปรากฎก็มีมาเรื่อยๆค่อยสรุปผลในตอนท้ายฯ

วัตถุประสงค์ ปฎิบัติบูชา ขั้นอุกฤษฏ์
สถานะผู้ปฎิบัติ ศีล ๖ ทำงานตามปกติ
มิใช่ไม่กินแล้วนั่งๆนอนๆ
สถานะ เป็นผู้ที่มีสำรับอาหารเตรียมไว้เฉพาะทุกวัน
เริ่มจากอดข้ามปี ปฎิเสธคำเชิญงานเลี้ยงทุกกรณี!
[กระทู้นี้เป็นความเชื่อและความคิดเห็นส่วนบุคคล ที่ปฎิบัติและทำการทดลองด้วยตนเอง]

[น้ำเปล่าหรือน้ำผลไม้และนมจืดนมถั่วเหลืองไม่เกิน 3-5 ขวดหรือกล่องปกติต่อวันเพื่อทดแทนอาหารที่สามารถขบเคี้ยวได้ กินบ้างไม่กินบ้างแล้วแต่กรณี]

"ทั้งนี้ก็เป็นไปเพื่อเป็นตัวอย่างหรือแบบทดสอบที่จะส่งผลทางร่างกายของมนุษย์ เพื่อการเรียนรู้ แก่ตนเองและผู้อื่น!"

“ผู้ไม่อยาก ผู้นั้นเอาชนะความอยาก ชีวิตผู้นั้นจักต้องการสิ่งใด”
แม้อาหารเพื่อดำรงชีพก็ยังไม่ต้องการ ชีวิตของเขาจักต้องการสิ่งใด

 

ตำนานผีญี่ปุ่น โอมุคาเดะ (ŌMUKADE) ภูตตะขาบมหึมาเทียบเท่าภูเขา

โอมุคาเดะ (Ōmukade) ภูตตะขาบยักษ์ ผิวหนังแข็งแกร่งราวเหล็กกล้า ที่ไม่ว่าศาสตราใดก็ไม่ระคายผิว แห่งประเทศญี่ปุ่น

โอมุคาเดะ (Ōmukade) เป็นภูตผีญี่ปุ่นที่มีลักษณะเป็นตะขาบยักษ์ที่ว่ากันว่าความยาวของมันสามารถขดรอบภูเขาขนาดใหญ่ได้ถึง 7 รอบครึ่ง มันมีลำตัวสีเข้ม ขาและหัวสีส้มสดใส หากมองผ่านเพียงผิวเผินอาจดูคล้ายกับมังกร พวกมันมีอุปนิสัยก้าวร้าวดุร้ายเป็นอย่างมาก แถมยังมีพละกำลังมหาศาล ที่น่ากลัวที่สุดคือพิษอันร้ายกาจที่ว่ากันว่าต่อให้เป็นมังกรหากโดนพิษของโอมุคาเดะเข้าก็ทำให้ต้องทรมานไม่เบาเลยทีเดียว นอกจากนี้ผิวหนังภายนอกของโอมุคาเดะแข็งแกร่งมากราวกับชุดเกราะทำให้อาวุธมีคมไม่ระคายผิว



พฤติกรรมของโอมุคาเดะ

โอมุคาเดะ เป็นภูตผีที่หาตัวได้ยากมาก แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่มันปรากฏตัวออกมาก็จะกลายมาเป็นภัยคุกคามมนุษย์ทุกคนในพื้นที่ของมัน ร้อนถึงเหล่านักรบผู้กล้าหาญต้องแบกรับภาระในการเดินทางมากำจัดมันและกลายมาเป็นตำนานเล่าขานสืบต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน



จุดอ่อนของโอมุคาเดะ

ถึงแม้ว่าผิวหนังของโอมุคาเดะจะแข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่ได้ไร้เทียมทาน โอมุคาเดะมีจุดอ่อนที่ไม่น่าเชื่อเพียงอย่างเดียวคือ “น้ำลายของมนุษย์” ที่เป็นพิษร้ายต่อมัน ดังนั้น ถ้าหากนำน้ำลายมาเคลือบบนอาวุธก็สามารถฟัน แทงทะลุผิวหนังที่แสนแข็งจนสร้างอาการบาดเจ็บให้กับมันได้เช่นกัน



ตำนานที่มีชื่อเสียงของโอมุคาเดะ

ในจังหวัดชิงะ มีสะพานที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งนามว่า “Seta no Karahashi” เมื่อนานมาแล้วมีงูกยักษ์ขนาดใหญ่ปรากฎตัวบนสะพานและนอนขวางไม่ยอมขยับไปไหน ทำให้ชาวบ้านต่างหวาดกลัวและได้รับความเดือดร้อนอย่างมากเพราะไม่สามารถสัญจรผ่านไปได้

วันหนึ่งนักรบผุ้กล้าหาญ “ฟูจิวาระ โนะ ฮิเดซาโตะ” ได้เดินทางผ่านมา เขาไม่ได้หวาดกลัวงูยักษ์แม้แต่น้อย เขาเดินข้ามสะพานแล้วกระทบร่างของมันไว้ใต้เท้า ทำให้งูที่บาดเจ็บต้องเลื้อยหนีไปทำให้สะพานกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง

คืนนั้น มีหญิงสาวที่แสนงดงามมาเยี่ยมเขา ณ ที่พัก เธอแนะนำว่าตนเองเป็นลูกสาวของราชามังกรแห่งทะเลสาบบิวะ ที่ถูกส่งมาเพื่อขอความช่วยเหลือ เพราะครอบครัวของเธอกำลังถูกโอมุคาเดะที่อาศัยอยู่บนภูเขามิคามิคุกคาม เธอมั่นใจว่าเขาจะต้องเป็นนักรบผู้กล้าหาญที่ช่วยพวกเธอได้ เนื่องจากเขาเหยียบร่างของเธออย่างไม่หวาดกลัวเลยสักนิด เขารับปากที่จะให้การช่วยเหลือและหยิบดาบกับคันธนู เดินทางไปยังหุบเขามิคามิ

เมื่อไปถึงหุบเขา เขาก็ได้เห็นตะขาบขนาดมหึมาขดตัวอยู่บนยอดเขา มันยาวมากเสียจนร่างของมันล้อมรอบภูเขาเจ็ดรอบครึ่ง เขาหยิบคันศรออกมายิงใส่ตะขาบยักษ์แต่กลับไม่ระคายผิวแสนหนาของมัน จนกระทั่งเหลือธนูเพียงลูกเดียว เขาเลยนำน้ำลายของตัวเองมาเคลือบปลายศรเอาไว้แล้วอธิษฐานต่อฮาจิมัน เทพเจ้าแห่งนักรบ พร้อมกับยิงศรใส่ ปรากฏว่าคราวนี้ลูกศรเจาะทะลวงร่างจัดการโอมุคาเดะได้สำเร็จ

ลูกสาวของราชามังกรปลาบปลื้มอย่างมากกับการช่วยเหลือในครั้งนี้ เธอจึงได้มอบของขวัญสุดพิเศษ คือ “ถุงข้าววิเศษ” ที่ไม่ว่าจะนำข้าวออกไปสักเท่าไหร่ก็จะไม่มีทางหมดลง กับหม้อปรุงอาหารที่สร้างสรรค์ค์เมนูอาหารที่อร่อยที่สุดในโลกโดยไม่จำเป็นต้องใช้ไฟ และระฆังขนาดใหญ่ที่ต่อมาเข้าได้มอบให้กับมิอิเดระ นอกจากนี้ ราชามังกรยังแนะนำเคล็ดลับในการเอาชนะ “ไทระ โนะ มาซาคาโดะ” ที่จะกลายมาเป็นกบฏต่อต้านโค่นล้มเขาในอนาคตอีกด้วย...


#บำเพ็ญตบะอดอาหารวันที่12

 

เทพเจ้าไก่ The rooster god

เทพ Abraxas ของกรีกโบราณ (เทพเจ้าไก่)

เทพ อะบราซัส เป็นสุริยเทพและเทพแห่งปัญญาโบราณของกรีก และอียิปต์ โดยคำว่า อะบราซัส เมื่อเขียนด้วยอักษรกรีก หรือ ฮิบรูโบราณแล้วสามารถถอดรหัสได้เท่ากับ 365 ซึ่งเท่ากับจำนวนวันในหนึ่งปีของมนุษย์ โดยเทพอะบราซัสมักปรากฏรูปมีลำตัวเป็นมนุษย์แต่หัวเป็นไก่ เท้าทั้งสองเป็นงู ถือโล่ และแส้


การนับถือเทพอะบราซัส มักพบมากในการทำเป็นเครื่องรางจากหินชนิดหนึ่งที่เรียกว่า อะบราซัส สโตน Abraxas stone ที่เชื่อว่าจะปกป้องสิ่งชั่วร้ายและไสยศาสตร์ได้





เจ้าแม่พหุจรา ของอินเดีย (เทพกับไก่)

เป็นเจ้าแม่ในตำนานพื้นบ้านของอินเดียว่าเป็นผู้ให้พลังโยคะจักระกุณฑาลินี อันเป็นประตูไปสู่การบรรลุโมกษะ (ความเชื่อเรื่องการหลุดพ้นในศาสานาฮินดู) โดยมากเจ้าแม่พหุจรา เทวี จะได้รับการบูชาจากสตรีที่ต้องการบุตร และชายข้ามเพศของอินเดียที่เรียกว่า "หิชะรา"หรือ "หิชฺระ" (มาจาก हिजड़ा ปัจจุบันมีคนใช้คำสแลงคือ "กินนร" किन्नर เรียกคนพวกนี้)

ซึ่งมีตำนานเล่าว่าเมื่อเจ้าแม่พหุจราอวตารมาเกิดเป็นสตรีนางหนึ่ง มีชายผู้หนึ่งพยายามลวนลามนาง นางจึงสาปให้ชายผู้นั้นกลายเป็นสตรีไป ชายผู้นั้นหวาดกลัวขอโทษนางขอให้นางล้างคำสาป นางจึงให้ชายผู้นั้นเขาไปในป่า และแต่งตัวทำท่าทางแบบผู้หญิงต่าง ๆ แล้วจึงพ้นคำสาป

หรือบางตำนานก็ว่า มีพระราชาคนหนึ่งบูชาเจ้าแม่พหุจราเทวี เพื่อขอบุตรก็ไม่เป็นผล คืนหนึ่งเจ้าแม่ไปเข้าฝันแนะนำให้เขาตัดอวัยวะเพศชายของตนเอง และแต่งตัวเป็นสตรีบูชานางแล้วก็จะได้บรรลุโมกษะคือการหลุดพ้นจากเรื่องทางโลก

ซึ่งเจ้าแม่พหุจราเทวีทรงไก่เป็นพาหนะ ในขณะที่พระขันธกุมารใช้ธงรูปไก่เป็นสัญลักษณ์




เทพดาวลูกไก่ หรือปีระกาของจีน (เทพดาวไก่)

ในเรื่อง ไซอิ๋ว หรือซีโหยวจี 西游记
ตอนปีศาจแมงมุมหนีไปหาศิษย์พี่ปีศาจตะขาบพันตา (百眼魔君/多目怪)
เห่งเจีย ต้องไปเชิญพระโพธิสัตว์ผีหลานผัว(ผีหลานผัวผู่สัก 毗藍婆菩薩) ซึ่งเป็นแม่ของเหมายื่อซิงกวาน 昴日星官 ซึ่งเป็นเทพแห่งดาวลูกไก่ หรือบางตำนานว่าเป็นเทพนักษัตร์ปีระกามาปราบ

พระโพธิสัตว์ผีหลานผัว (ผีหลานผัวผู่สัก 毗藍婆菩薩) ในบางตำนานกล่าวว่าเป็นอวตารของพระอากาศครรภ์โพธิสัตว์ (虛空藏菩薩)



พระโพธิสัตว์ผีหลานผัว(ผีหลานผัวผู่สัก 毗藍婆菩薩) ปราบปีศาจตะขาบพันตาในเรื่องไซอิ๋ว (ซีโหยวจี 西游记)



#โมกษะ

 

ตำนานท้องถิ่นเล่าว่า เทพเจ้ามังกร ริวจิน เคยถูกตะขาบเข้าหู เมื่อเขาเห็นไก่ตัวหนึ่งกำลังกินตะขาบอย่างเอร็ดอร่อย ทำให้เทพเจ้าริวจิน เกิดอาการกลัวทั้งตะขาบและไก่ ต่อมาในสมัยของอาณาจักรริวกิว ผู้คนจะวาดภาพไก่บนเรือ และชักธงตะขาบ เพื่อป้องกันเทพเจ้ามังกรที่อาจมาทำอันตราย โดยเชื่อว่าการวาดตะขาบและไก่จะช่วยให้ผู้คนข้ามทะเลไปได้อย่างปลอดภัย

#ไต้หวัน/ญี่ปุ่น

 

เทพเจ้าตะขาบแห่งภูเขาอาคางิ

ว่ากันว่าเทพเจ้าแห่งภูเขาอาคางิ ในเขตโจโม เป็นตะขาบ ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ ณ เชิงเขาทางตะวันออกเฉียงใต้ของภูเขาอาคางิ เล่าต่อกันว่าห้ามฆ่าตะขาบ ใครก็ตามที่เห็นจะบอกว่า “ตะขาบเอ๊ย จงกลับไปที่ภูเขาอาคางิเถอะ” โยไม่ทำร้าย ตำนานกล่าวว่าตะขาบเป็นญาติของคน หากฆ่าจะถูกลงโทษ ที่นิโคโค ในจังหวัด โทซิกิ มีสถานที่มีอากาศชุ่มชื้น รียกว่า เซ็นโจงะฮะระ เทพาเจ้างูแห่งภูเขานิดโคฮุทาระ และเทพเจ้าแห่งหุบเขา อาคางิ เคยรบกัน เพื่อแย่งกรรมสิทธฺของวัด ซูเซนจิ เทพเจ้าอาคางิ แพ้คาดว่าเทพเจ้าองค์นี้ชอบการรบมาก กล่าวว่าตะขาบกับเหมืองแร่มีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง โดยเฉพาะทองแดง ภูเขาที่มีเหมืองแร่ใหญ่ มักจะบูชาตะขาบ


{๐} หลักศิลาจารึกบันทึกธรรม
เรื่องภัยอันจักเกิดในพระวัสสา
มีปรากฎจากอินเดียอัญเชิญมา
อันความว่าฟ้าถล่มดินทลาย

เริ่มไฟผลาญมาทางทิศตะวันออก
เกิดช้ำชอกสมุทรศาสตร์พินาศหลาย
ยักษ์ตีกันต่างม้วยมรอันตราย
ความฉิบหายอุบาทว์ยุคมาถึงพลัน

ความอดอยากยากแค้นทุกหย่อมหญ้า
ปรารถนาเพียงข้าวปลาแก้อาสัญ
หลีกลี้ภัยผจญนอกออกภัยกัน
ไม่เหลือขวัญกำลังใจใคร่ติดตาม

สมณะชีพราหมณ์ผู้ผ่องแผ้ว
ไม่อาจแคล้วรอดชีวิตเป็นภักษา
เข่นฆ่ากันเห็นชีวิตเป็นผักปลา
ไร้ศีลธรรมจรรยาขาดหมดปราณี

เชื่อคำโกงสอพลอกล่าวคำเท็จ
อ้างสำเร็จมรรคผลบ่นมิจฉา
บริษัทมารลัทธิผุดขึ้นมา
ป่าเห็ดว่ามีมากแล้วยังแพ้ทาง

สร้างสัทธรรมปฎิรูปยังส่งเสริม
ถือดีเกินทำลายทิ้งอรรถกถา
มอมเมาคนให้หลงผิดนองน้ำตา
ด้วยเหตุว่าไม่หยั่งรู้ซึ่งชั่วดี

ตั้งศรัทธาไว้ตรงที่ผู้ทำผิด
ไร้ความคิดนึกตริตรองครรลองหา
กี่มาน้อยต้องถึงฆาตปาดน้ำตา
หลงวาจาอวดอ้างรู้ช่างง่ายดาย

ผู้มีธรรมบางส่วนรักษาตัว
ไม่เกลือกกลั้วอลัชชีเหล่ามิจฉา
โมฆะบุรุษปาราชิกสิ้นชีวา
หน้าเก่าไปเหล่าใหม่มาไม่ซ้ำวัน

ล่วงมาถึงก่อนกึ่งพุทธสุดประหลาด
แม้พลั้งพลาดบ้างแคล้วคลาดมีมากหลาย
เจ็บไม่จบฤดูกาลผ่านทำนาย
กว่าถึงปลายพระวัสสาน่ากังวล

สัญญาณเกิดตรงทำนายพระปริตร
ทรงลิขิตพยากรณ์ตามมรรคผล
อันพระเจ้าปเสนธินั้นกังวล
นอบน้อมองค์พระสัมมาทรงชี้ทาง

พยากรณ์พระสุบินสิบหกข้อ……..