ภูไท...ภาษาภูไท...วันละคำ

คริๆๆๆ คำดั้งเดิมมากไป คนอ่านบ่อออก ต่อไป สิโพ้สเป็น
คำผสม ลาว+ผู้ไท / ย้อ (ภูไทซอดลาวแกมย้อ) ละกั๋นเจ้าๆๆๆ

ชาติคนพาล บัณฑิตเพิ่นเว้น เหตุมันเล่นมันหลอกเหลวไหล
เปรียบดั่งไห น้ำเต็มบ่อเพียบ คนยกเทียบขึ้นใส่บนหัว
เดินไกวโตฟาดฟ้งกระฉอก เพ้้นชี้บอกคือปากคนพาล
คนสามานใจคอซั่วฮ่าย เข้าเครื่องย่องเฮียนฮู่ศาสตร์ศิลป์
ใจทมิฬ บัณฑิต บ่อไกล้ เพิ่นเปรียบไว้ งูเห่างูสา
ไผกรุณาประดับด้วยแก้ว พิษในแข่ว ยังฮ่ายคือเก่า
ถึงอุบายเฮียนธรรมฉลาด บ่อมีอาจล้างถ้อยคนพาล
มีประการสะเดาขมจ้อย เอาน้ำอ้อยหดต้นบ่อหวาน

 

อ่านออกและชอบมากค่ะ
แต่ที่อ่านช้าๆ เพราะเป็นธรรมะที่ควรพิจารณา และชอบภาษาดั้งเดิมค่ะ

 

ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยแปลให้น้องอุ๋มอิ๋ม
แต่รายนั้นจะทราบหรือเปล่านะ ว่าช่วยแปลแล้ว หรือคิดว่าถามอีก ^^

 

คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->JOMKAMUNG<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4961286", true); </SCRIPT> ไปเอามาจากไหนคะ ความหมายดีมากๆค่ะ ชอบๆๆๆ

 

พ่อล่าม แม่ล่าม
เมื่อกล่าวถึงคำว่า พ่อล่าม-แม่ล่าม มักทำให้คนอีสานหลายๆคน โดยเฉพาะคนในชนเผ่า ภูไท ที่มีความเชื่อและให้การนับถือตำแหน่งนี้ อาจทำให้คู่สมรสหลายคนหวนรำลึกนึกถึงประเพณีแต่งงานของตนในอดีต หรือรำลึกความหลังจนนำช่วงเวลาแห่งความประทับใจหรือช่วงเวลาแห่งความทรงจำนั้นกลับมาบอกเล่าให้ลูก หลาน ได้รับฟังกัน และพ่อล่าม-แม่ล่าม ก็ถือเป็นดอกผลที่เกิดจากภูมิปัญญา ของบรรพชนชาวภูไท ที่ได้ร่วมกันคิดค้นหาวิธีรักษาสัมพันธภาพ ให้ชีวิตการครองเรือนของคู่แต่งงานมีแบบอย่างที่ดี และยังมีการรักษาและปรับใช้ พิธีกรรมเพื่อให้ลูกหลานได้สืบทอดเรื่อยมา
อดีต บรรพชนหลายรุ่นได้ใช้เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่งในการเชื่อมความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว และรักษาสัมพันธภาพของคู่แต่งงาน (บ่าว - สาว) ให้เกิดสายสัมพันธ์ที่ดีต่อกันและมีต้นแบบในการยึดเป็นแนวทางในการประพฤติ ปฏิบัติ และให้ความเคารพ เสมือนพ่อแม่ของตนอีกหนึ่งคู่ โดยเชื่อว่าภูมิปัญญานี้เกิดขึ้นอาจเพราะความเข้าใจอย่างลึกซึ้งทางจิตวิทยาของคนโดยทั่วไป ที่มองเห็นแลเชื่อมั่นว่า “พ่อแม่ทุกคนย่อมรักลูก” และ เมื่อมีเหตุให้คู่แต่งงานที่เกิดความไม่เข้าใจกันหลังแต่งงานในช่วงเวลาที่มีปัญหา และหากไม่มีคนกลาง หรือไม่มี “พ่อล่าม-แม่ล่าม” ที่จะมาช่วยเป็นคนคอยบอกกล่าว ตักเตือน รับฟัง และไกล่เกลี่ยแล้ว เมื่อต่างฝ่ายมีปัญหาก็อาจจะปรึกษาพ่อแม่ตนเอง แล้วพ่อแม่แต่ละฝ่ายก็จะต้องเชื่อฟัง และเข้าข้างลูกตนเอง ทำให้บางครั้งยากแก่การประสานความเข้าใจกัน ในบางครั้งถึงขนาดต้องเลิกรากันก็มี แต่เหตุการณ์นี้จะเกิดไม่บ่อยนักกับคู่แต่งงานที่เป็นชาวภูไท ที่มีความศรัทธาในการสืบทอดประเพณีการมีพ่อล่าม แม่ล่ามไว้
ผู้สัมภาษณ์ได้สอบถามข้อมูล กรณีศึกษาของครอบครัวชาวภูไท หรือ ผู้ไทย ในเขตพื้นที่ตำบลหนองสูง อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร หรือทางตำบลเหล่าใหญ่ อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ หรืออีกหลาย ๆที่ครับ ซึ่งถือเป็นหนึ่งพื้นที่ ที่มีประชากรชาวภูไทอาศัยอยู่ โดยผู้ให้สัมภาษณ์ถือเป็นแบบอย่างของบุคคลที่ผ่านประสบการณ์การครองเรือนที่น่าเอาเป็นแบบอย่างและผ่านประสบการณ์การเป็นพ่อล่าม แม่ล่ามมาแล้วไม่น้อยกว่า 5 คู่ (ครอบครัว)
โดยเนื้อหาที่เรียบเรียงนี้เป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนที่พ่อล่าม- แม่ล่าม เข้ามามีส่วนร่วมกับประเพณีการแต่งงานตามประเพณีโบราณ ที่ได้สืบทอดรักษากันไว้จนถึงปัจจุบัน ซึ่งอาจมีขั้นตอนที่อาจมีส่วนที่แตกต่างกันในทางปฏิบัติของภูไทแต่ละพื้นที่บ้าง และเนื้อหาที่รวบรวมเป็นกระบวนการมีส่วนร่วมที่เกิดหลังจากเหตุการณ์ ที่หนุ่ม – สาวชาวภูไท ได้ทำความคุ้นเคยและศึกษานิสัยใจคอกันทั้งสองฝ่าย และตอบตกลงปลงใจวางแผนที่จะร่วมใช้ชีวิตร่วมกัน รวมทั้งญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับทราบและให้ความยินยอมเห็นชอบ จนตกลงที่จะจัดให้มีการทาบทามสู่ขอเพื่อจะดำเนินการจัดพิธีแต่งงานให้กับคู่บ่าว-สาว และแม้ว่าปัจจุบันอาจมีการปรับประยุกต์ให้เข้ากับสถานการณ์ และ สภาพสังคมที่เปลี่ยนไปบ้าง แต่หลายพิธีกรรมยังคงต้อง ดำรงรักษาไว้ตาม ฮีต-ครอง เพื่อเป็นการรักษาจารีตประเพณีที่สืบทอดกันมาช้านาน

ขั้นที่ 1 ทาบทามพ่อล่าม – แม่ล่ามเมื่อฝ่าย ว่าที่เจ้าบ่าวได้แจ้งเรื่องให้ ญาติพี่น้อง พ่อ แม่ ได้ทราบถึงจุดประสงค์ที่จะทำการแต่งงาน เมื่อมีความพร้อมแล้ว และทุกคนเห็นชอบก็จะมีการปรึกษา หารือกัน และกันว่าจะไปทาบทามครอบครัวไหนมาเป็นพ่อล่าม หรือเป็นล่ามในการติดต่อกับญาติฝ่ายเจ้าสาวให้ เมื่อมีชื่อครอบครัวและหัวหน้าครอบครัวที่เห็นว่ามีความเหมาะสม ตามคุณสมบัติของการเลือกเป็นพ่อล่าม-แม่ล่ามแล้วก็จะไปทาบทาม โดยอาจมีการหมายไว้หลายคู่เผื่อทาบทามแล้วครอบครัวที่ไปปฏิเสธไม่รับ ก็ไม่มีการกล่าวโทษหรือโกธรกัน เพราะถือว่าเป็นการเสี่ยงทายอีกลักษณะหนึ่ง
คุณสมบัติเบื้องต้นของครอบครัวที่จะเป็นพ่อล่าม-แม่ล่าม มีดังนี้
1. เป็นครอบครัวที่มีผู้นำครอบครัว ทั้งสามี - ภรรยาอยู่พร้อมหน้า ขยันขันแข็ง และเป็นที่ยอมรับเรื่องการประพฤติตน ในการครองเรือน สามารถเป็นแบบอย่างที่ดีทั้งในปัจจุบันและภายภาคหน้าได้
2. ต้องไม่มีประวัติการอย่าร้าง ทะเลาะเบาะแว้ง ตบตีกัน หรือมีสถานภาพเป็นหม้าย
3. คนในชุมชนให้การยอมรับว่าเป็นผู้มีความประพฤติดี เหมาะสมแก่การเป็นพ่อ-แม่คนที่สองของคู่สมรสได้
4. มีอายุมากกว่าคู่สมรส และอยู่ในฐานะที่จะว่ากล่าว ตักเตือน บอกสอน หรือสนับสนุนคู่บ่าวสาวให้ควรค่าแก่การถือเอาเป็นแบบอย่างในการปฏิบัติตนอย่างเหมาะสม
5. คนที่จะเป็นพ่อล่าม-แม่ล่ามจะมีลูกล่ามได้เท่ากับจำนวนบุตรของตนเท่านั้น เช่นมีบุตร 3 คนก็จะเป็นพ่อล่าม-แม่ล่ามให้คู่สมรสที่แต่งงานได้แค่ 3 คู่เท่านั้น แต่มีข้อยกเว้นว่าหากจะเป็นล่ามให้เกินจำนวนลูกของตนเอง ครอบครัวของเจ้าบ่าวต้องทำพิธีบายศรี-สู่ขวัญ ให้กับคนที่จะเป็นพ่อล่าม-แม่ล่ามของลูกชายตนเอง เพื่อป้องกันสิ่งที่ไม่ดี ที่อาจจะเกิดตามความเชื่อของคนภูไทว่า “มันจะแพ้” (เกิดสิ่งไม่ดี เช่น เจ็บป่วย ไม่สบายหรือเกิดเรื่องราวอื่นๆ)


เมื่อเล็งเป้าหมายครอบครัวที่มีลักษณะดังกล่าวข้างต้นได้แล้ว พ่อ-แม่ฝ่ายว่าที่เจ้าบ่าวก็จะ
เตรียมตัวไปทำการทาบทามครอบครัวดังกล่าว โดยการเตรียมสิ่งของดังนี้ คือ ดอกไม้ เทียนคู่ เป็นเครื่องขอสมมาบอกกล่าว (มีดอกไม้ 2 ดอก เทียน 2 เล่ม) เตรียมถือไปด้วย ซึ่งถือเป็นธรรมเนียมในการไปทาบทามที่ถือปฏิบัติ
เมื่อไปถึงบ้านของครอบครัว เป้าหมายหลังแรกที่จะไปทาบทาม พ่อ-แม่ว่าที่เจ้าบ่าวก็จะเกริ่นถาม ผู้นำครอบครัวที่จะทาบทามให้เป็นพ่อล่าม-แม่ล่าม สำหรับลูกชายของตนด้วยภาษาพื้นบ้าน คือภาษาภูไท ว่า
“เป็นซะเลอเด้....มื่อคืนฝันดีอยู่...แหน่บ่อหน้อ” หรือ “มื่อคืนฝันว่าซะเลอ ฝันดีอยู่บ่” (เป็นอย่างไรบ้าง เมื่อคืนฝันดีบ้างหรือเปล่า ? ฝันว่าอย่างไร)
ถ้าครอบครัวเป้าหมายตอบว่าฝันไม่ค่อยดี ก็จะให้เขาไขความฝันให้คนที่ไปทาบทามรู้ เมื่อได้ฟังความฝันที่เขาตอบว่าไม่ดี ก็จะไม่ทำการทาบทามให้เป็นพ่อล่าม-แม่ล่าม แต่จะยังคงบอกกล่าวเป็นการเชิญชวนให้เข้าร่วมงานมงคลของลูกที่จะเกิดขึ้นในอนาคตแทน แล้วก็จะจากไป และไปยังบ้านเป้าหมายต่อไปเพื่อถามในลักษณะเดิม
แต่กรณีที่ถามบ้านแรกแล้วเขาตอบว่าฝันดี ก็จะรีบแจ้งให้ครอบครัวนั้นทราบว่าวันนี้เอาข่าวดีมาให้ เอาสิ่งมงคลมาฝากไว้ให้ช่วยดูแลสั่งสอนช่วย และก็จะแจ้งให้ทราบจุดประสงค์ที่มาหาที่บ้านเพื่อให้ครอบครัวเป้าหมายได้ทราบจุดประสงค์ และถามความคิดเห็นว่าพร้อมที่จะรับเอาสิ่งมงคลที่มามอบให้หรือเปล่า ถ้าเขารับก็จะมอบธรรมเนียมคือดอกไม้ เทียนคู่ ที่เตรียมมามอบให้แก่ครอบครัวดังกล่าว เพื่อให้ถือว่าเป็นการรับปาก รับคำในการจะช่วยรับเป็นบุตรชายอีกคน และเป็นธุระต่อไปในการไปสู่ขอทาบทามว่าที่เจ้าสาว โดยพ่อ-แม่ ฝ่ายว่าที่เจ้าบ่าวจะเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ครอบครัวที่รับเป็นพ่อล่ามฟังทุกเรื่อง ทุกขั้นตอนจนเป็นที่เข้าใจแล้วก็จะลากลับเพื่อบอกข่าวแก่ดีแก่ญาติๆ ที่รอรับฟังความคืบหน้าที่บ้านและเตรียมดำเนินการขั้นต่อไป


ขั้นที่ 2 การโอม (ทาบทามเพื่อหมั้นหมาย : สู่ขอลูกสะใภ้)
บทบาทนี้ถือเป็นภาระสำคัญของพ่อล่าม-แม่ล่ามที่ต้องปฏิบัติหน้าที่ในการออกหน้าแทน พ่อ-แม่ว่าที่เจ้าบ่าวในการไปพูดคุยกับญาติฝ่ายว่าที่เจ้าสาวหรือลูกสะใภ้ในอนาคต โดยอาจส่งคนไปบอกนัดหมายเจรจากับญาติ (เจ้าโคตร) ฝ่ายเจ้าสาว โดยนัดหมายวัน เวลา ที่เหมาะสม โดยสถานที่ส่วนใหญ่จะเป็นที่บ้านพ่อ-แม่ ของว่าที่เจ้าสาว
ในอดีตสิ่งที่ที่ฝ่ายว่าที่เจ้าบ่าวต้องเตรียมให้พร้อมก่อนการไปโอม ก็คือการเตรียมกระหยังไป่ (ภาชนะใส่ของชนิดหนึ่งคล้ายตระกล้า สานด้วยหวายหรือไม้ไผ่ มีด้วยลวดลายงดงาม ) ซึ่งต้องจัดหาให้ครบ 4 ใบ ( อัน/ หน่วย) โดย ในแต่ละใบก็จะมีการบรรจุข้าวต้มมัดบรรจุในกระหยังละ 4 คบ (ข้าวต้ม 1 คบจะมี 3 กีบมัดใส่กันต้มจนสุก) มีอ้อยกระหยังละ 4 ท่อน และกล้วยกระหยังละ 1 หวี รวมแล้วก็จะมีข้าวต้ม 16 คบ มีอ้อย 16 ท่อน กล้วย 4 หวี ในกระหยังไป่ 4 ใบที่ต้องเตรียมไป รวมทั้งเงินสินสอดที่ต้องเตรียมไว้เผื่อญาติเจ้าสาวเรียกค่าสินสอด ซึ่งในอดีตมีการให้ค่าสินสอดทั้งตามฐานะของฝ่ายหญิงและตามแต่ญาติทั้งสองฝ่ายจะทำการตกลงกันได้
เมื่อถึงวันตามกำหนดนัดหมายพ่อล่ามก็จะนำขบวนญาติฝ่ายว่าที่เจ้าบ่าวแห่ไปที่บ้านว่าที่เจ้าสาวพร้อมสิ่งของที่เตรียมเป็นธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติไปมอบให้ญาติผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงตรวจนับดู เบื้องต้น และอาจทำการตกลงค่าสินสอด โดยส่วนใหญ่ในอดีตค่าสินสอดอาจไม่มากแต่ฝ่ายชายต้องมีเรือนหอโดยอาจไปสร้างในพื้นที่ดินของฝ่ายเจ้าสาวหรือของตนก็ได้ เมื่อทำความตกลงร่วมก็จะนัดหมายกำหนดช่วงวันเวลาแต่งงาน เมื่อญาติฝ่ายว่าที่เจ้าสาวตกลงรับสินสอดและธรรมเนียมและตรวจนับเสร็จเป็นที่พอใจก็จะรับไว้ ถ้าญาติผู้ใหญ่ตกลงไม่ได้ก็จะไม่รับและส่งคืนสิ่งของทั้งหมดก็ถือว่าการเจรจาไม่สำเร็จ อาจต้องล้มเลิกหรือต้องกลับมาเตรียมเพื่อกลับไปเจรจาใหม่ ตามธรรมเนียมภูไทหากญาติฝ่ายว่าที่เจ้าสาวตกลงรับหมั้นจะรับกระหยังไป่ไว้สองใบพร้อมของที่บรรจุส่งคืนแก่พ่อล่ามและญาติฝ่ายเจ้าบ่าว คืนมาสองใบเพื่อให้นำข้าวต้ม กล้วย อ้อยที่อยู่ในกระหยังกลับมาแจกหรือมอบให้กับญาติฝ่ายชายเป็นการนำบอกกล่าวถึงงานมงคลที่จะมีขึ้นในอนาคตและแจ้งให้ญาติรับทราบ ฝ่ายหญิงก็จะรับไว้ สองใบ เช่นเดียวกันเพื่อจะได้นำข้าวต้ม กล้วย อ้อย ที่บรรจุไว้ ส่งมอบหรือแจ้งข่าวให้ญาติฝ่ายตนได้ทราบ ซึ่งถือเป็นกุศโลบายอย่างหนึ่งในการสร้างความสัมพันธ์กับญาติมิตรในการกระจายข่าวสารและเชื่อมความสัมพันธ์ และแจ้งให้ทราบถึงการเตรียมตัวเพื่อสร้างครอบครัวใหม่หรือการจะมีงานแต่งงานเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า ซึ่งโดยปกตินิยมจัดให้มีงานแต่งในเดือนคู่คือ เดือน 2 เดือน 4 และ เดือน 6 เท่านั้น ส่วนเดือน 8 เดือน 10 ไม่ทำเพราะผิดจารีตประเพณี (คะลำ)

http://www.nongsoong.com/forum/index.php?topic=3438.0

 

มูลมังอีสาน
กวางกินหมากค้อ ไปคาคอมัง
มังบ่ขี้สามมื้อ กระต่ายตาย
กระต่ายตายแล้ว เหนอ้มผักเน่านำ

อัศจรรย์ใจแข่ หางยาวบ่ได้นั่ง
บาดกระต่ายหางก้อมก้อม สั่งมาม้วนนั่งเป็น​

 

ธรรมะ - สูงเลิศล้ำ ให้ทำแนทางดี
จารึก - มีในใจ ใฝ่แสวงหาไว้
สุขัง - มีมาได้ กะย้อนใจพร้อมพรำ
สติ - นำสู่ให้ เป็นได้ดังจา
ผู้ใด๋ - ใจแก่กล้า อยากลาห่างหนีกรรม
ประพฤติธรรม - ทางดี สิห่างหนีกรรมฮ้อน
ย่อมอยู่ - สุขขาข่อน อายุขัยในโลก
เป็นสุข - หายโศกฮ้อน คือด้ามดังจา

 

55555 มึนตึบเลยคุณเเม่

 

อาการใกล้เคียงกับตอนสอบมากไหม ^^

 

ซาดคนพาล เจอดำเจอถ่อย
สอนแต่น้อย จนเฒ่ากะมิหาย
อุปมา กกกะเดา ขมฟาด
สิหดสาด น้ำอ้อยน้ำนม
ตั้งแต่ถม ยังจาวยังหน่อ
จนมันก่อ กกน้อย หึ้นไป
เหมิดพันไห น้ำตาลน้ำอ้อย
หวานจักน่อย ในกก กะมิเห็น

ย่อ (เยอะเห้อกกกะเดาหวาน เห้อเอาน้ำตาลมาหด)

ซาดคนพาล คนเคิงคนไบ้
เพิ้นเปบไว้ หนามเกิดตามดิน
ย้านปักตีน ฟันหนามมีแพ้
ทางที่แก้เห้อเอาเกิบสุบตีน
หนามตามดินจังปักตีนมีได้
เพิ้นเปบไว้เห้อซุมเจ้าลีกเอง
แปล(ธรรมชาติของโลก อันเลอแก้มิได้กะกะเห้อลิเอา)

 

(เยอะเห้อกกกะเดาหวาน เห้อเอาน้ำตาลมาหด)
อีหลีบ่ ๕๕๕๕

 

โคลงโลกนิต เพิ้นญาท้าน จันทร์ สิริจันโท (เจ้าคุณพระอุบาลีฯ.)
แต่งไว้เป้นนภาษาเพิ้น(ลาว) จากหนังสือ ธรรมประวัติ หลวงปู่จาม มหาปุโญ ผู้มากมีบุญ( เรียบเรียงโดย ครูบาแจ๋ว )
ประวัติท่านเล่มนี้ค่อนข้างระเอียดกว่าเล่มที่เคยอ่านมา หกร้อยกว่าหน้า
บอกประวัติธุดงที่ทั้งทุกข์ยากลำบาก กว่าเราจะได้กราบได้ไหว้ แลปาฏิหารต่างๆไว้เป็นอนุสร

 

(ธรรมชาติของโลก อันเลอแก้มิได้กะกะเห้อลิเอา)
(หากแก้ไขไม่ได้ก็ให้หลีกหรือเว้นไปเสีย)....แป๋ถึกบ่นาย ^^<!-- google_ad_section_end -->

 

คูติงอยากสิเขกหัวโตเองสัก ๒ โป๊ก
ย่อนว่า หนังสือ ธรรมประวัติ หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ผู้มากมีบุญ( เรียบเรียงโดย พระธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว )เล่มนี้คูติงกะเคยอ่าน(ยืมมาจากห้องสมุดวัดป่าวังน้ำทิพย์เทพสถิตวนาราม)

 

แม่นแล่วๆๆๆ จร้าๆๆๆๆๆ

ว่าแต่ว่าเอาภาพใหญ่ๆใส่กระทู้จังได๋ คะน้อยเอาใส่มาเป็นแต่ภาพน้อยๆ
ว้าสิตั้งกะทู้ให้ไทบ้านเพิ้นเฮ็ดบุญนำ สองวันที่แล้วกลับคำชะอี ขึ้นไปวัดถ้ำครูบาวัดถ้ำปู่เสาร์เพิ้นสิสร้างห้องน้ำและโรงครัว เพิ้นว้าเฮามีน้อยซ้อยๆกันไป
คะน้อยกะบารมีบ่อหลายว้าสิเอาของสะสมส่วนส่วนตัวออกมาล้อให้คนในเวปเพิ้นได้เฮ็ดบุญ คนละห้าสิบคนละร้อยแล้วแต่ไผสิเฮ็ด (ร้วมเฮ็ดบุญกับคนบ่อเคยเห็นหน้าไปมื้อหน้าเผื่อสิได้กว้างขวาง คริๆๆๆ)
ไผบารมีหลายกะซ้อยเบาะต่อแนเน้อๆๆๆ
แนมเห็นแต่พระนาคปรกเจ็ดกษัติย์ สูงประมาณ สองสามนิ้ว หน้าพระประธานเพิ้นว้าผสมอังคารหลวงปู่สอ ประมาณร้อยกว่าองค์
ไปอีกซักสองสามรอบว่าสิขอมาแจกยู

 

ใช่ค่ะ ไม่ใช่เเค่ใกล้เคืองนะคะ .....เเต่เเม้นเลยละคะ ^^ โจทย์คณิตมาข้อเเรก ก็มึนตึบ...**

 

อนุโมทนาบุญเด้อน้องหล้า พี่ติงดีใจหลาย สิได้เฮ็ดบุญกับน้อง
วิธีการ เบิ่งในลิงค์ที่พี่ส่งให้นะคะ
จริงๆ ถึงจะเป็นภาพเล็กแต่ก็ขยายดูได้นะคะ คลิกให้ภาพโตขึ้นค่ะ
หรือกด ctrl และ + พร้อมกัน หลายๆครั้งจนพอใจค่ะ

 

๕๕๕๕ ก็ทำข้อ ๒ ก่อนสิคะ

 

ฮ่าๆๆ ข้อเเรกยังมึนตึบเเล้วข้อ2 จะเหรออีกเหรอค่ะ ยิ่งข้อ2ยิ่งมึนตึบคักกว่าเก่า..ลอกหมู่กะลอกบ่ได้....เพื่อนก็ทำไม่เป็น 55+

 

อนุโมทนาเด้อคับ

เลื้องขยายพาบ ลองคิกเบิงเท้อนึ้ง เห้อมันใหย่ แล้วก่ะก๊อปมาวาง ลองเบิงเด้อ อาจล่ะได๊..