ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ขอบคุณมากนะหนึ่งมิตรนี้ จะเก็บให้ดีไม่หนีไปไหน

ถึงวันหนึ่งท้องฟ้าต้องจากไกล จะจำวันนี้ไว้ไม่ห่างกัน...

 

อ่ะจ๊าก............ 555 :boo:

 

ฮึมฮัมไป ฮึมฮัมมา เดี๋ยวก็ได้แต่ละบทเองครับ
บทกลอนเนี่ยต้องมั่วด้วยใจเวิร์คกว่าเยอะครับ อิอิ

 

ผูกคำ ประมวลไว้.......สระให้ จะคงคำ
หนึ่งพูด มิชักนำ.........ระดะ ช้ำ จะเอ่ยควร
ท่องอยู่ นะผู้เดียว.......ค น เกี่ยว ก็ แย้มสรวล
บอกเอื้อน มิชักชวน.....ขะระ นวล มิต้องตา
พลพ้อง มิต้องจิต........พ ล มิตร ฤ จะหา
เอกอยู่ ละ เอกา.........ส ม แล้ว อนงค์อร
เล่นคำ ชนำเพื่อน........ก็ บ่ เยือน น อักษร
คำเดี่ยว มิขอวอน........ก ร รอน ก็ จรไป
ไม่ปรารถน์ อ ษรเอ่ย....จ ร เลย ละว่างไว้
ผูกผิด หฤทัย............ผ ละ ไกล มิ ใยแล

อินทรวิเชียรฉันท์

 

อย่าตีตนบ่นด้อยน้อยคุณค่า
ได้เกิดมาเป็นคนดีมีค่าหนา
ส่วนนางแก้วคู่ใจเดี๋ยวได้มา
กัลยาคู่คุณหน่อนรคุณ

 

กุมารทองควายธนูสู้ไม่ถอย
จริงจังน้อยเสกติดตรึงถึงพริกขิง
เอาให้รู้วัยรุ่นแกถ้าแน่จริง
หมาคงนิ่งไม่หอนเห่าเอาแต่นอน....๕๕๕.

 

เมื่อวานนี้ที่เขียนกลอนมาอ้อนถาม
เพราะคนงามประทับใจใช่สงสัย
เพียงอยากรู้ให้แน่แก่ดวงใจ
กระชับในไมตรีนี้คือที่มา.

 

สกุณี สกุณา ยังมีคู่
แต่คิดอยู่เอกา น่าฉงน
เหมือนเรานี้มีค่า แค่เศษคน
ไร้คู่ยลอิงแอบแนบ อกเอย
จึงได้แต่มองดูคนมีคู่
เรารู้อยู่แก่ใจได้เพียงเฉย
ใช่จะคิดว่าขอผ่านเลย
อยากเฉลยความนัยน์ว่า "รัก" เหมือนกัน

 

สวัสดีเพื่อนใหม่ติงทายทัก
เชิญที่รักแต่งกลอนเล่นเป็นไฉน
ค่อยอ่านเขียนโต้ตอบที่ชอบใจ
กระทู้นี้มีไว้ตรึกฝึกเขียนกลอน.

 

นิมิตเห็นธาราใสในที่หนึ่ง
ยังตราตรึงแต่ไม่รู้อยู่ที่ไหน
มีปลาน้อยว่ายแหวกวนน่าสนใจ
เมื่อคืนได้นิมิตนี้ช่างดีจริง

 

ฝันว่ายิงตัวเองที่หน้าอก
กระสุนตกฝังในที่นอนนี่
แล้วโดนอกเป็นนัดที่สี่
ทำเรานี้ตกใจกระวนกระวาย

 

ฝันว่าน้ำโขงแยกแทรกไปได้
เป็นร่องใหญ่คล้ายอุโมงค์ตรงกลางนั่น
มีเมืองแก้วงามเด่นตาท้าแสงจันทร์
ติงติงพลันรู้ตัวว่าข้าฝันไป.

 

ฝันอีกทีติงอยู่ในใจปราสาท
ช่างบังอาจทำได้อย่างไรนั่น
มีผู้คนมากมายหลายหมื่นพัน
ทุกนางนั้นเป็นสตรีไม่มีชาย

 

ทุกนารีงามซึ้งตรึงดวงจิต
โอ้นิมิตนี้ไหนใคร่เฉลย
อยากจะรู้ฝันไปอย่างไรเอย
หรือทรามเชยเคยอยู่เป็นเช่นนั้นมา.

 

อาสวะไหลอยู่ไม่รู้จบ
โอฆะกลบทับถมให้จมดิ่ง
โยคะเข้าประกอบเกาะแน่นจริง
คันถะยิ่งเกี่ยวคล้องให้หมองมัว
อุปาทานก็ไม่เบาเข้ายึดมั่น
นีวรณะชะกั้นให้ปวดหัว
อนุสัยไหลนอนเนื่องไม่รู้ตัว
สังโยชน์ชั่วผูกดึงติดตรึงตรา
กิเลสนั้นตั้งพันห้าพาเศร้าหมอง
พักตร์งามผ่องเผือดไปไม่หรรษา
อกุศลสังคหะแสดงมา
มีเก้าหมวดเท่านั้นหนาอย่าท้อใจ​

 

ท่านแปะแปะแต่งกลอนสอนให้ลด
กิเลสหดไปได้อย่างไรหนา
ด้วยนอนเนื่องทับถมบ่มนานมา
แล้วไยข้าตัดไปพลันไม่หวั่นเกรง.

 

หากทำได้ไยหนอจึงไม่พึงตัด
ติงอ่อนหัดรู้อยู่สู้ไม่ถอย
มาแต่งกลอนใช่ว่ามาเลื่อนลอย
ติงเฝ้าคอยดูจิตปลงไม่หลงทาง.

 

ชีวิตนี้ทางสายกลางช่างดูเหมาะ
กิเลสเกาะกลางใจไม่หวั่นไหว
จะเจริญปัญญาท้าออกไป
ช้าช้าได้พร้าเล่มงามนะทรามเชย

 

ติงเตือนตนอยู่เสมอใช่เผลอจิต
ขอบคุณมิตรท่านมาเยือนเตือนติงนั่น
มิตรอย่างนี้ขอบคุณที่คิดถึงกัน
สตินั้นกำหนดรู้ดูแยบคาย

 

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑


อินทรวิเชียร แปลว่า เพชรพระอินทร์ หรือ สายฟ้าจากพระอินทร์ หมายถึง ฉันท์ที่มีลีลาประดุจเพชรของพระอินทร์ หรือ สายฟ้าจากพระอินทร์
คณะและพยางค์
อินทรวิเชียรฉันท์ จำนวน ๑ บท มี ๒ บาท
๑ บาท มี ๒ วรรค ได้แก่
วรรคหน้าหรือวรรคต้นมี ๕ คำ (พยางค์)
ส่วนวรรคหลังหรือวรรคท้ายมี ๖ คำ (พยางค์)
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑ บาท มีจำนวนคำ (พยางค์) ๑๑ คำ (พยางค์) ดังนั้น จึงกำหนดเลข ๑๑ ไว้ท้ายชื่อฉันท์ โดยยึดตามบาทของฉันท์นี่เองครับ
สัมผัส ให้นักเรียนสังเกตสัมผัสบังคับ (สัมผัสนอก) และบังคับครุ-ลหุ (ดังที่ครูได้อธิบายความหมายไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ในเรื่อง ครุ ลหุ คือ) ตามผังภาพ
คำครุ สัญลักษณ์แทนด้วย ั
คำลหุ สัญลักษณ์แทนด้วย ุ ให้นักเรียนดูตัวอย่างตามผังภาพ ครับ