ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ติงไปอ่านมานะคะ
ขรรค์ชัย บุญปาน
V
V
เสือเหลืองเริงร่าร้อง หลุด เอ๋ง
กุหุกะว่าพรตเพรง โง่ซ้ำ
เสียเอ๋งว่านักเลง ลวงระห่ำ
ผีแย่งสวดส่งด้ำ เสสโล้น ระอาเหลือฯ

พระธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว ท่านรจนาค่ะ
V
Vหัวโล้นแย่งลำร้อง นักเลง
หัวดำสวดเทศน์เอง นโม ขรม
ประสกสิกามิเกรง กลอสัตย์
เฉกผีตกป่าช้าก้ม กราบได้ หรือเปรตอสูรฯ

คนหน้าพระใจมาร พาลพริ้ว
คนฉ้อตระบัดหิ้ว สยิวหน้า
คนลวกไหว้หน้านิ่ว หลังแทง
คนคดข้อในท้า นรกร้อน อเวจีเฮยฯ

 

ติงชอบโคลงค่ะ
แต่แต่งไม่ค่อยเป็น
อาจเพราะอ่านน้อยเกินไป
การจะเป็นนักประพันธ์ที่ดี จะต้องเป็นนักอ่าน
และที่สำคัญจะต้องเลือกอ่านผลงานที่มีคุณภาพด้วย

 

...ฉลาดในนรก กับคนโง่บนสวรรค์
จะเลือกเอาใคร นักบวชสมัยนี้ โจรร้ายเมืองผี คนดีเมืองมนุษย์
ได้ทุกข์ไปถือผี อยู่ดีไม่หาพุทธ...
โอวาทธรรมองค์หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ
***คัดจาก จ จอจานใช้ดี : ศตวาทมหาปุญฺโญ

 

ความเจริญด้วยปัญญาเป็นเรื่องสำคัญ
จงขวนขวายเพื่อความอ้วนพีของปัญญา
และรู้จักใช้ปัญญาเพื่อประโยชน์สุขแก่หมู่ชน
พระธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว

 

"ที่ตั้งแห่งความไม่เดือดร้อน"
พิจารณาให้ดีซี...บ่ใช่เด็กหน้อยหนา กรรมนี้มัน (ยิ่ง) ใหญ่แท้ๆ เน้อ กรรมของตนนะตนเป็นไปตามกรรม = โลกเป็นไปตามกรรม โลกคือ สิ่งหมู่สัตว์กรรมความชั่ว แต่งให้ทุกข์ กรรมความดีให้ผลเป็นสุขสงบ
๑. ไม่ได้ทำบาปไว้
๒. ได้ทำแต่กรรมความดี
คิดอ่านให้ได้ความเทอะ...!
จะมีอันใดในโลกนี้ที่พอได้พึ่งพิงอิงอาศัยได้ดีเท่ากับความดีของคน ระลึกในความดีที่ตัวทำ ระลึกในความชั่วที่ตัวละ นี้หล่ะ ชื่อว่าทรัพย์ภายใน
บุญ -๑-
กุศลจิต -๑-
สุจริตธรรม -๑-
อันนี้ล่ะ...! กิจของสูเจ้าทุกๆคน ให้หมั่นตั้งจิตเอาไว้ในที่ไม่เดือดร้อน
โอวาทหลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ

 

คนเรานี้ก็แปลกรู้ว่าไฟเป็นของร้อน ยังดื้อดึงฝืนจับอยู่นั้นแล้ว
เมื่อไหร่จะรู้จักความเย็นที่แท้จริงในจิตตน!

วาทะแมวเหมียว

 

วาทะท่านหน่อนรคุณช่างลึกซึ้งนัก ข้าน้อยขอคารวะ

 

สวมหน้ากากใส่ไว้.....ปิดรูป
กลัวน่าระอาถูก.....ขู่ฟ้อง
คนเรานั่นหนาจูบ.....หอมไม่
เพียงผ่านวัยผุร้อง.....เน่าแล้ว งามไฉน

(โคลงสี่สุภาพ)

 

ร่างกายน่าหน่ายแท้ เกินชม
หนังกำพร้าปิดพรม ห่อไว้
หลงรูปจูบอาจม ปกปิด ได้ฤา
ทุกสิ่งในโลกคือ ทุกข์แท้ แน่ไฉน.

ไม่ทราบว่าเป็นโคลงหรือเปล่านะคะ ติงดำน้ำเอาตัวรอดค่ะ ^^

 

แฮ่! คุณดาบหักมาแบบคม ^^
ติงยอมค่ะ
มุขนี้คิดไม่ทัน
กว่าจะตอบท่านหน่อนรคุณได้เกือบตายค่ะ ๕๕๕

 

บางทีนะคะคุณดาบหัก
รู้ทั้งรู้ แต่พอเจอของจริง ติงก็ยากจะทำใจค่ะ
(น่าจะแสดงว่าเรายังรู้ไม่จริง คือรู้แบบสุตมยปัญญา)

 

ขอบพระคุณดาบหักมากนะคะ ที่กรุณาให้กำลังใจ
เมื่อพิจารณาดู
ติงก็ว่าติงโตขึ้น...น่าจะพอใช้ได้ค่ะ
จากที่เคยกระเทือนมากๆ ก็กระเทือนน้อยลง
จากที่กระเทือนน้อย ก็เหลือพอสังเกตได้
มันทำให้เราสามารถอยู่ในโลกนี้ได้อย่างไม่สุขมาก ไม่ทุกข์มากค่ะ
การเจริญทางปัญญาดูยากนะคะ มันละเอียดมาก
ไม่เหมือนร่างกายที่สังเกตได้ง่ายกว่า ^^