สวัสดีครับ ตัวผมมีอภิญญา แต่ยังใช้ได้ไม่หมด

ถ้าไปจับพระธรรมพุทธองค์มาบางข้อ บางตอน

แล้วไปนั่งนึกว่านิพานคงจะสุขมากๆ สุขบรม สุขสุดๆ ทำใจให้ว่างๆเข้าไว้

ก็นั่งนึก นั่งจินตนาการถึงสภาวะนั้นๆกันไป ไม่ต้องไปเพียรทำอะไร

ยิ่งเข้าป่าเข้าพงไปกันใหญ่

 

ถ้าเป็นได้เช่นนั้น โดยทีไม่ต้องทำอะไร ผมก็ยินดี แต่ชีวิตจริงๆ

มันได้ง่าย ไม่ได้ราบรื่น ไมไ้ด้โรยด้วยกีบกุหลาบ ไม่ได้เป็นดังฝัน

แค่คิดว่า ไห้ใจมีความสุโดยทีไม่ต้องทำอะไร ผมยอม ยอมเลยครับ

นี่ทั้งปฏิบัติ ทั้งถือศีล ทั้งพิจราณา อริยสัจสี่ ทั้งทำทานเพื่อสละความโลภ

ใส่บาต เป็นประจำ ไปวัด ฟังธรรมตลอดมา ทำขนาดนี้ เจ้ากิเลส ตัณหา

มันไม่เคยเห็นใจ ไม่เคยสงสาร แม้ยามหลับ มันก็ยังกินใจ เผาผลาญใจ

แล้วถ้าได้แต่คิด ได้แต่นึก ว่านิพพานบรมสุข คิดเอา ฝันเอา โดยที่ไม่ได้ทำอะไร

เอาแต่งอมือ งอเท้า ผมตายตั้งแต่อย่ในมุ้งชัวร์

ผมมีหวัง เป็นเหยื่อ เจ้ากิเลส ตัญหา ความทะยานอยาก อย่างโง่หัวไม่ึ้ขึ้น

 

ภาระหนี่สิน ภาระต้องทำมาหากิน ปากกัด ตีนทีบนี่ มันลำบากยากแสนจริงๆ

ชีวิต กว่าจะผ่านไปแต่ละวัน ช่างทรมาน

อยากนึกแล้วมีความสุขใจเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องปฏิบัิติ

อยากได้มากๆเลยครับ บอกตรงๆ

แต่ทุกวันนี้ อาศัยพิจารณา พระธรรม คำสั่งสอน ของพระพุทธเจ้าท่าน

แล้วน้อมนำ เอามาปฏิบัติ

จึงทำไห้ พอมีความสุขใจ เกิดขึ้นได้บ้าง เปรียบดังน้ำทิพย์ชะโลมใจ

 

ขณะคุณทำทาน บริจาคทรัพย์ บริจาควัตถุ บริจาคแรงกายแรงใจ

ขณะนั้นกิเลสบางเหล่าหายไปชั่วขณะแน่นอน

คนที่ตระหนี่ มัจฉริยะ ยึดมั่นในวัตถุ มันทำไม่ได้หรอก ไม่มีทางบริจาคเด็ดขาด

ทีนี้ ทำทานมากๆ ปัญญามันเกิด ทานย่อมปราณีต

ทานนี้เพราะสงสาร

ทานนี้เพราะเขาแย่กว่าเรา

ทานนี้เพราะคุณธรรม พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา

ทานนี้ไม่เจาะจงผู้รับ

ทานนี้ผู้ให้ก็ไม่มี เกิดจากจิต เจตสิก รูป ล้วนๆ

นั้นแล ความแยบคายในการสางกิเลส ไม่มีความยึดมั่น หวังผลทานอะไรอีกต่อไป

ศีลก็เหมือนกัน มีหยาบ มีปราณี มีละเอียด

กุศลเกิด อกุศลย่อมดับไป จัดไปอย่าให้เสีย เอาน้ำดีไล่น้ำเสียไป

 

????????????????????????????????????????????

 

ไช่ครับ

.............................................

 

ถึง คุณพรานยิ้ม

ถามผมหรือครับ ว่าหมายความว่าอะไร
ผมก็เป็นของผมแบบนี้แหละครับ สัมผัสได้ในสิ่งที่คนอื่นสัมผัสไม่ได้ ประมาทเพราะว่าไม่ยอมยืนยันในคำกล่าวของหลวงปู่แหวนครับ ว่าท่านกล่าวเอาไว้เช่นนั้นจริงๆครับ

 

จขกท..ที่คุณเล่ามานี่ มันอภิญญาตรงไหนครับ..คิดไปเองรึปล่าว..!

 

อ่า ผมก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันมัน อย่างแรกเหตุการณ์ แรก มีหมามาเห่าใส่ผม ผมเลย
บอกในใจ บอกตามันว่า เห่าทําไม ไม่ได้ไรหรอก เราไม่ได้มาทําไรท่านเลย หมาตัวเน่า ก็แบบ สํานึกผิด อ่าครับ แบบ นั่งลงแล้วไปที่อื่น คือตอนนั้น เมตตา มันด้วย บอกว่าอย่าเลยประมาณนี้ เหตุการณ์ ที่สอง ตัวผมลอง เพ่ง กสิน แสง ไฟ ผม ก็เพ่ง หลับตา มันก็ติดตา คือ มันติดตา เลยอ่ะครับ เป็นนิมิตร พอลืมตาก็ยังมีอยู่ สักพักมันก็หายไปเอง แล้ว รู้สึกพอใช้แล้วจะเหนื่อย ต้องหลับ หรือกินไรสักอย่าง แต่ ไม่ปราถนา

แต่ดู ที่ดวงตาก็รู้แล้วว่า คนนั้นเป็นคนยังไงอ่าครับ เหมือนจิตมันส่งไป แบบ ธรรมชาติเลย อ่าครับ พอเห็นคนไม่ดี กําลังเบียดเบียน ผม ก็ปราถนา ให้คนเหลานัน้ อย่าทําร้ายกัน อย่าเบีดเบียน เพราะว่ามันบาป จะทําให้ตัวท่าน เป็นทุกข์ในอนาคต




ว

 

ที่คุณเล่ามานี่นะครับ คนที่จิตใจสงบมากๆจะรู้สึกเอง และรู้ลึกกว่าคนธรรมดา จะเห็นอย่างอื่น คนอื่น เคลื่อนไหวได้ชัดเจนทั้งที่มันเป็นธรรมชาติ แม้แค่มองตาผู้อื่น ดวงตาจะบอกถึงอารมณ์ ความคิด ของคนๆนั้นพร้อมกริยาหยาบๆหรือแกล้งกระทำซึ่งคนปกติมองไม่ออก กรณีนี้จึงไม่แปลกและไม่เกี่ยวกับอภิญญา
กรณีหมาเห่า.. ผมจะเล่าให้ฟัง เพื่อนผมคนหนึ่ง เป็นคนอารมณ์เย็น ใจดีมาก มันเย็นไปหมดแม้คำพูด น้ำเสียง(ต้องดูความคิดด้วย) วันหนึ่งไปกับผมไปเช่าหอเพื่อจะศึกษาต่อ บังเอิญที่หอมีหมาตัวหนึ่งดุมากเป็นหมาแก่..เด็กหอจะกลัวกันมากหากมันมานอนขวางตอนสิ้นเดือน ต้องจ่ายค่าหอ มันจะมานอนขวางทางเดิน ไม่มีกล้าใครเดินข้ามมันแม้แต่คนเดียว
วันนั้นปรากฏว่าหมาตัวนั้นเดินเข้ามาหาเพื่อนผมกับผม ที่เดินทะเล่อทะล่าเข้ามาในรั้วหอพักที่เปิดอยู่ แล้วกระดิกหางให้เพื่อนผมลูบหัวเล่น ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกับมันมาก่อน พอดีเจ้าของหอพักเดินออกมาแต่ไกลบอกว่าหอเต็มแล้ว..พอเหลือบไปเห็นหมาตนเองกระดิกหางอยู่ใกล้ๆกับเพื่อนผม เขาจึงถามว่าทำไมมันมาหาคุณเองรึ มันไม่กัดรึ ให้อะไรมันกินรึไม่ ..
เพื่อนผมบอกไม่เคย แล้วเพื่อนผม ก้ได้หอพักอย่างอัศจรรย์เพราะเจ้าหมาดุตัวนี้..
คุณเพ่งกระแสจิตตั้งใจมากๆ คุณจึงเหนื่อยภายในใจ จิตใจจะอ่อนล้าใช่ไหม ตอนนั้นจิตคุณก็จะสงบลงไปด้วยใช่ไหม (หากใช้ควาคิดจะเห็นชัดเจน)การพูดในใจจงใจไปที่หมาก็เป็นไปได้ว่าหมาได้รับกระแสจิตความเมตตาจากคุณ จากดวงตาคุณ มันก็เลยหยุด
ถ้าจะพูดถึงของเก่าทุกคนมีติดตัวมาหมดละ จึงได้มาพบศาสนาพุทธอีกครั้ง ที่คุณพูดมานี่มันออก อิทธิฤธิทปนคิดไปเอง ไม่ใชอภิญญาอย่าหลงนะครับ ใช้จิตคุณหันมาดูกายภายในให้แจ้ง.."อย่าเอาผลปัจจุบันมาคุย".."อภิญญาคือการรู้แจ้งรู้ยิ่ง เจตนาเพื่อออกจากทุกข์"
ลองเอาเหตุปัจจุบันคุณปฏิบัติตัวยังไง เรียนชั้นไหน ไปวัดไทยบ้างไหม ปฏิบัติสายหลวงพ่อฤษีใช่ไหม ลองเอามาเล่า มาคุยก่อน ดีกว่าเพื่อนๆสมาชิกยังพอชี้แนะ ตรงธรรมที่ว่า "ธรรมใดเกิดแต่เหตุใด พุทธองค์ทรงตรัสถึงเหตุนั้นและการดับของเหตุนั้น" ผมจะเข้ามาอ่านอีกนะครับ อย่าลืม
อ้อ..อีกอย่างนะครับ สำนวนการเขียนของคุณ ไม่เหมือนเด็กอายุ14 ปี เลย ..?

 

คุณแค่มีเหตุการณ์เรื่อง สุนัข เพียงครั้งเดียวเองเหรอครับ ผมก็นึกว่าหลายครั้งแล้ว

ผมพูดคุยกับ มด มาแล้ว สามครั้ง คุยกับ แมว มาแล้ว สองครั้ง

ผมบอกให้มดเดินไปทางนั้น ทางนี้ ซึ่งมดก็เดินไปตามทางที่ผมบอก

ส่วนแมว กำลังข่วนเบาะที่นั่งอยู่ ผมบอกว่าอย่าข่วน แมวก็หยุด

และที่ผมบอกให้คุณเข้าไปคุยกับคนที่คิดแบบนั้น แบบนี้ โดยที่เขายังไม่ได้พูด

ผมก็ทำมาแล้วหลายครั้ง จนคนเขาเริ่มสงสัย ผมถึงได้หยุดทำ

หากคุณบอกเล่าแบบนี้แต่แรก คงเข้าใจกันง่ายกว่านี้ครับ

อย่ามัวแต่มาคิดเรื่องแบบนี้เลยครับ เพราะมันไม่เที่ยง ปฎิบัติดีกว่าครับ

เพื่อความหลุดพ้น จากวัฎสงสารครับ

 

ศรีธัญญาโลดครับ ^-^ ถ้าวันพระวันโกนของขึ้นของแรงก็แน่นอนชัวร์ป๊าบ

 

จุดเทียนประพรมน้ำมนต์ประโลมจิต
ปลัดขิกอันน้อยร้อยไว้ให้ดูขลัง
กระแจะเจิมเสริมโหงเฮ้งเพิ่มพลัง
นะจังงังท่องจับประทับมนต์

ทั้งฝนฟ้าห่าใหญ่ร่วงกว่าหล่นมา
เอาล่ะหว๋าศักสิทธิแท้คาถากู
ท่องงึมงำกำลูกแก้วเอ็งคอยดู
บูชาครูเล่นแร่เสกดินและหินไฟ

หน้าบ้านต้องมะยมคนนิยมใหญ่
หลังบ้านไงต้องขนุนเพิ่มพูนศรี
ปลูกมาหมดทำมาแล้วเฮงสิ้นดี
ยังมีฮวงจุ้ยประตูหน้าต่างรับทรัพย์พลัน

อีกของขลังอาจารย์ปื๊ดต้องรีบมี
ของดีดีหามาทั่วกองท่วมหัว
ว่านสาวเขิลยันต์พ่อเปี๊ยกพกติดตัว
ใครดูสลัวจิต ชีวิตนี้ช่างขลังจริง

 

หน้าบ้าน มะยม หลังบ้าน ขนุน นี่นะครับปัจจุบัน ขาดส่ง..ทั้งต้นทั้งดอกธนาคารยึด ...ทั้งมะยมและขนุนเต็มธนาคารเลยครับ:'''@

 

ดูก่อน ปลูกผิดทิศหรือป่าว บ้านหลังคาสีอะไรครับ

 

จตุคามรามเตบรุ่งโครตรวย

โอมมหาระรวยมีหรือยัง

นั่งจานบินทำบุญต่อพลัง

รู้กันทรัพย์จาง ตรูทำเอง

 

พี่ ซัวเจ๋ง นี่มุขเยอะจัง ช่างคิดนะครับ

 

ที่คุณเล่ามานี่นะครับ คนที่จิตใจสงบมากๆจะรู้สึกเอง และรู้ลึกกว่าคนธรรมดา จะเห็นอย่างอื่น คนอื่น เคลื่อนไหวได้ชัดเจนทั้งที่มันเป็นธรรมชาติ แม้แค่มองตาผู้อื่น ดวงตาจะบอกถึงอารมณ์ ความคิด ของคนๆนั้นพร้อมกริยาหยาบๆหรือแกล้งกระทำซึ่งคนปกติมองไม่ออก กรณีนี้จึงไม่แปลกและไม่เกี่ยวกับอภิญญา
กรณีหมาเห่า.. ผมจะเล่าให้ฟัง เพื่อนผมคนหนึ่ง เป็นคนอารมณ์เย็น ใจดีมาก มันเย็นไปหมดแม้คำพูด น้ำเสียง(ต้องดูความคิดด้วย) วันหนึ่งไปกับผมไปเช่าหอเพื่อจะศึกษาต่อ บังเอิญที่หอมีหมาตัวหนึ่งดุมากเป็นหมาแก่..เด็กหอจะกลัวกันมากหากมันมานอน ขวางตอนสิ้นเดือน ต้องจ่ายค่าหอ มันจะมานอนขวางทางเดิน ไม่มีกล้าใครเดินข้ามมันแม้แต่คนเดียว
วันนั้นปรากฏว่าหมาตัวนั้นเดินเข้ามาหาเพื่อนผมกับผม ที่เดินทะเล่อทะล่าเข้ามาในรั้วหอพักที่เปิดอยู่ แล้วกระดิกหางให้เพื่อนผมลูบหัวเล่น ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกับมันมาก่อน พอดีเจ้าของหอพักเดินออกมาแต่ไกลบอกว่าหอเต็มแล้ว..พอเหลือบไปเห็นหมาตน เองกระดิกหางอยู่ใกล้ๆกับเพื่อนผม เขาจึงถามว่าทำไมมันมาหาคุณเองรึ มันไม่กัดรึ ให้อะไรมันกินรึไม่ ..
เพื่อนผมบอกไม่เคย แล้วเพื่อนผม ก้ได้หอพักอย่างอัศจรรย์เพราะเจ้าหมาดุตัวนี้..
คุณเพ่งกระแสจิตตั้งใจมากๆ คุณจึงเหนื่อยภายในใจ จิตใจจะอ่อนล้าใช่ไหม ตอนนั้นจิตคุณก็จะสงบลงไปด้วยใช่ไหม (หากใช้ควาคิดจะเห็นชัดเจน)การพูดในใจจงใจไปที่หมาก็เป็นไปได้ว่าหมาได้รับ กระแสจิตความเมตตาจากคุณ จากดวงตาคุณ มันก็เลยหยุด
ถ้าจะพูดถึงของเก่าทุกคนมีติดตัวมาหมดละ จึงได้มาพบศาสนาพุทธอีกครั้ง ที่คุณพูดมานี่มันออก อิทธิฤธิทปนคิดไปเอง ไม่ใชอภิญญาอย่าหลงนะครับ ใช้จิตคุณหันมาดูกายภายในให้แจ้ง.."อย่าเอาผลปัจจุบันมาคุย".."อภิญญาคือการ รู้แจ้งรู้ยิ่ง เจตนาเพื่อออกจากทุกข์"
ลองเอาเหตุปัจจุบันคุณปฏิบัติตัวยังไง เรียนชั้นไหน ไปวัดไทยบ้างไหม ปฏิบัติสายหลวงพ่อฤษีใช่ไหม ลองเอามาเล่า มาคุยก่อน ดีกว่าเพื่อนๆสมาชิกยังพอชี้แนะ ตรงธรรมที่ว่า "ธรรมใดเกิดแต่เหตุใด พุทธองค์ทรงตรัสถึงเหตุนั้นและการดับของเหตุนั้น" ผมจะเข้ามาอ่านอีกนะครับ อย่าลืม
อ้อ..อีกอย่างนะครับ สำนวนการเขียนของคุณ ไม่เหมือนเด็กอายุ14 ปี เลย ..?


อ่าครับ ตัวผม ตอนกลับไทย สองเดือนก่อน ก็ไปวัด สอง รอบ รอบแรกทํัาบุญทั่วไป รอบที่สอง ไปวัดป่า ตอนนั้นวันพระด้วย บอกป้าให้พาไปด้วย ตอนนั้นก็ตั้งจิต ไหว้พระ ขออธิฐาณณเลยว่า ขอให้จิตผม สงบ สุขๆๆ แล้วก็ พอพระให้สวดมนต์ แล้วก็ ให้นั่งสมาธิ ทําท่าดอกบัว แล้วก็ นั่งสมาธิ ประมาณ 10 นาที ตัวผมตอนนั้น จิตมันดิ่ง อ่าครับ ผมบอกไม่ถูกคือ มันดิ่งลง สู่ความสงบเลยอ่ะครับ ตอนนั้นรู้สึก แบบสุดยอดมากอ่าครับ แบบ มันสงบ สุขๆ แล้ว แค่ เวลา 10 นาทีเอง

จริงๆ เรื่อง คุยกับสัตว์ก็ มี อีก ตอนแมว แมว มันจะ ตีกัน ผมเลยแบบมองตาแมว แล้วส่งจิตไปบอกมัน ประมาณนี้ ว่า อย่าทําร้ายกัน มันเจ็บเหมือนกัน ตอนนั้น แมวมันก็เลิกตีกันแต่หลังจากนั้นก็ไม่รู้

แล้วก็บางครั้ง ผมมองหน้าคน ก็รู้เลยว่า ทุกข์เพราะไร และบางคน ผมก็เห็นเป็นรังศี สีดํา
เวงกรรมที่เขาทํามา บางคนผมบอก รังศี สว่างๆไสว เพราะว่า คนนั้นทําบุญ ช่วยเหลือ มาเยอะ
อ่อ ส่วนปฎิบัติ หลวงพ่อฤษี ไร ผมไม่เคยเลย ตั้งแต่เกิด ไปวัด ก็ ทําบุญนั่งสมาธิ

ตอนกลับไทย ไปสองครั้ง แต่ ตั้งแต่ เด็ก ไม่เคยเข้าวัดเลยอ่าครับ บ้านที่เมืองไทยผม ห้องพระ พระ หลายองค์มาก ตอนเข้าไป ตอนเด็ก 6-7 ขวบรู้สึกกลัว พระ

คืออาการ เหมือนพระ มอง ต่ำ อ่าครับ ผมเลยกลัว แแต่ตอนนี้ไม่แล้ว

ครับ ตอนนี้ผมไม่ปราถนาไรมาก ถ้าผมจะฝึกอภิญญา ขอกลับไทย หาอาจารย์เก่งๆสักคน แล้วช่วย สอน และ สอน ธรรมะ ในขนาดเดียวกัน

 

.....ดีครับที่คุณสนใจธรรมะ..............ในชีวิตคน อบายมุขและการผิดศิลนี่ ถอนตัวยาก พอควรให้คอยดูตัวเองให้ดีนะครับ......ขอให้ศึกษาไปเรื่อยเรื่อยนะครับ

 

หน้าบ้านมะยม หลังบ้านขนุน

แปลว่าอะไรอ่ะพี่เกิดรูปหล่อ ^^