สอบถามครับ รู้และปฏิบัติแค่นี้พอหรือเปล่า?

1 ได้ เพราะว่า ทาน ศีล ภาวนา ก็คือทั้งหมดแล้ว ยังต้องปฏิบัติอะไรอีกล่ะ?

2 ไม่รู้ทุกอย่าง รู้เฉพาะการดับกิเลส ถ้าจะให้รู้ทุกอย่างต้องบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ หรืออย่างน้อย ก็ต้องปฏิสัมภิทาญาณ

3 ตอบได้หรือไม่ได้ ไม่อาจชี้วัดความเป็นพระอรหันต์ พระอรหันต์อาจไม่ถนัดสั่งสอนผู้คน ก็มีอยู่ เช่น หลวงปู่เสาร์ แต่ท่านก็วิมุตติแล้ว
ท่านจะนิ่งหรือไม่นิ่ง ก็สรุปไม่ได้ว่าเป็นการตอบรับหรือไม่
ใครเผลอปรามาส ก็เท่ากับ ประมาทยิ่งนัก ทำตัวเองให้บริสุทธิ์ดีกว่าเที่ยวยกอภิธรรมข่มผู้อื่น นี่มันกิเลสชัดๆ!

4 มีใครไม่ยอมรับพระอรหันต์บ้างหรือ? จะสอนได้หรือสอนไม่ได้ มันคนละเรื่อง ยังไงท่านก็บริสุทธิ์ผ่องใสอย่างถึงที่สุดแล้ว...

 

ชัดเจนครับ

 

ผมนั่งสมาธิมาก็จะ11เดือนแล้วครับ เมื่อก่อนสวดมนต์ก่อน เด๊วนี้นั่งก็นั่งเลยครับ
ตอนแรกก็สู้กับเวทนาเหมือนที่พระท่านสอนอธิบายใน103.25 หลวงตาบัวฟัดกับกิเลส
พักหลังมานี่นั่งปั๊บ สงบจนลมแผ่วเวทนา เจ็บปวดเมื่อยไม่มีแล้ว พอถึงตรงนี้ ระลึกลมหายใจกลับมาเพื่อออกมาดูเวลาพบว่า5นาทีเอง ไม่ทันเมื่อย

ทีนี้เอาใหม่นั่งเข้าไปก็ว่านั่งแป๊บเดียว แต่ว่าเอาไปเรื่อยๆแล้วกันถ้าเมื่อยก็จะออกละ
ก็นั่งก็ไม่เมื่อยจะนั่งต่อก็นั่งได้ ออกมาดูสิเวลา ก็1.30ชม. บ้าง1.45ชม.บ้าง ราวๆนี้

อ้าวแล้วจะฝึกไงต่อหว่า นั่งเฉยๆแบบนี้ไม่ถูกแน่เคยอ่านเจอหลวงตาบัวท่านสอนไว้แล้ว
ต้องวิปัสสนา เอ้า ก็วิปัสสนา ก็พบว่าจิตสงบแนบแน่นไปอีก
จนมันเกิดความเฉยขึ้นมา
ก็เฉยมากอารมณ์ประทะก็แยกตัวไม่อินยินดียินร้ายไปเอง

พอดูจีไอโจ ดูคนเหล็ก4 ดูอะไรมันส์ๆก็มันส์ ถูกตัวผู้หญิงก็คึกคักสักพักมันก็วาง
ดูสาวก็ดูนะครับ(เราไม่เบือนหน้าหนี ไม่เก็บกด ของจะขึ้นก็ขึ้นมาเลย)
มันก็ผ่านๆไม่เกิดต้องการจะทำอะไร
ไม่ต้องระงับอะไรเลยครับ แต่มันไม่เฉยมากเหมือนตอนก่อนนี้

แต่ญานตัวรู้มันก็ยังไม่เห็นมีอะไรมาบอกว่าบรรลุ
ทำมาหากินก็ยังหมกหมุ่นช่วงนี้งานเข้าเยอะ ถ้าเคลียร์จบ

ผมก็อยากจะไปที่บ้านสายลมดูสักที ถ้าฝึกได้เราก็สอนคนต่อไปอีก น่าจะดี
(ติดตรงพอเริ่มให้ขอบารมีจากครูเลย พระมหาชนกว่ายน้ำกลางทะเล3วัน
แม้นางฟ้าเหาะผ่านมาก็ไม่ขอให้ช่วย ขอเพียงให้ช่วยบอกทิศทางเท่านั้นเอง จนสุดท้ายเกินกำลังมนุษย์ พระมหาชนกจะจมน้ำตาย นางฟ้าก็พาเข้าฝั่งเมือง)
แล้วจะฝึกสำเร็จไหมครับนี่

 

แน่ใจแล้วเหรอครับ...

แต่ถ้ากำลังใจอย่างนี้...ผมว่า....คงจะยาก.....

 

ลองดูนะครับ

1 น้อมลงไปดูทุกข์ คร่าว ๆ ก็ทุกข์จากการเกิด http://www.nkgen.com/2.htm พิจารณาจากสิ่งที่เห็นรอบ ๆ ตัวในชีวิตประจำวันก็ได้ เกิด แก่ เจ็บ ตาย
2 สมาธิแนบไป จะเอาแต่นิ่ง จะเอาแต่ว่าง ลองเปลี่ยนสถานที่ดูนะครับ ให้มีกระแสลมมาปะทะบ้าง มีเสียงนกร้องบ้าง ลงไปนั่งใต้โคนไม้ หรือไปนั่งในที่สัพปายะ ในสถานปฎิบัติดู จะได้ไม่แนบไป

 

ตั้งแต่เด็กผมนี่เป็นคนอธิฐานอะไรแล้วมักจะได้
(ก็ไม่ค่อยจะขออะไรเว่อร์ด้วยรึป่าวไม่รุ้ครับ)
ตอนม.3มีสอบแข่งขันเยอะ พ่อก็พาไปไหว้นู้นไหว้นี่
สอบนี่อ่านหนังสือเราก็อ่านเอง เอาว่ะ ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น
และก็ชนะระดับจังหวัดจริงอ่ะแข่งทักษะทางแล็ปวิทยาศาสตร์
แล้วมันต้องแก้บนไหม หรือขอพรเฉยๆ วุ่นวายมาก
ทีนี้มันก็มีว่าถ้าไปบนต้องแก้บน ทีนี้ผมว่าโห เป็นเทพต้องกินเครื่องเซ่นกันด้วย
ผมก็ไม่ค่อยสบายใจ จะช่วยก็ยังจะหวังผลตอบแทนอีก
ผมก็เลยไม่ค่อยจะขออะไรจากใครละ
อภิหารไม่มีเลย แต่แค่นึกๆ เช่น ถ้าคนที่ยืมตังค์ไปมาใช้หนี้ตั้งต้นและดอก ตรงเวลาขอให้เล่นหวยก็ถูกหวย
ก็จะมีคนไม่เคยถูกเลยทั้งปีเค้าก็ถูก ส่วนคนเคยถูกแทบทุกงวด เบี้ยวมีเงินแล้วไม่มาเคลียร์
มางวดนี้ก็จะไม่ถูก ผมสักเกตุดูหลายงวดละ หรือบังเอิญก็ไม่รู้ครับ 2งวดละ

 

ขอบคุณในทุกคำตอบเลยครับ แจ่มแจ๋วเลยครับ

 

คือ ว่าเวลาออกมาจากฌานหรือความสงบอันนั้น คือ ระลึกลมกลับมา คือขาชาไปหมด คลานเลยอ่ะครับ เทียบจากกระทู้หลวงปู่สมชายก็ตรงนะครับ

 

ความคิดผมนะ
คิดว่าเป็นแล้ว บรรลุแล้ว เป็นเหตุให้เกิด และต้องกลับมาเกิดด้วยเหตุฉะนี้

 

คุณjinny เอามาให้ผมอ่านตรงใจมากเลย ต้องเคยเป็นมาก่อนผมแน่เลย
เพิ่งอ่านจบครับ ขอบคุณครับ

ผมก็มาคิดดูว่าถ้าเรามีอภิญญาได้เห็นแดนพระนิพพาน
จะคอนเฟิร์มการนิพพานได้ ในขณะที่มีชีวิต
เลยตั้งใจจะไปฝึกมโนมยิทธิหน่ะครับ

 

นิพพานคอนเฟริมได้ตั้งแต่ได้ดวงตาเห็นธรรมแล้ว