หลวงปู่พิศดู วัดเทพธารทอง และพระคณาจารย์สายต่างๆ (ข้อมูลวัตถุมงคล หน้า 1-8)....

สุดยอดครับคุณ nuamnim1 องค์นี้คงเป็นเนื้อทองเหลืองนะครับ

 

สวัสดีครับ ยินดีค้อนรับคุณ ลิงเมืองละโว้ สู่กระดานนี้ครับ..

ได้อ่านเรื่องของคุณลิงแล้ว น่าทึ่งมากครับ ยินดีด้วยครับที่ได้ของดีๆแบบนี้ เหรียญพระมหาอุปคุตรุ่นแรก รุ่นนี้องค์หลวงปู่เป็นผู้สั่งให้สร้างด้วยองค์เอง ฉะนั้นจึงสำคัญมาก แม้จะใช้มาบ้างแต่ก็ยังคงความสวยงามอยู่
แต่ถ้าหากจะล้างจริงๆ แนะนำว่าอย่าไปขัดถูแรงเกินไปนะครับเดี๋ยวจะสึกมากกว่าเดิม เอาแค่แช่ในน้ำผสม น้ำยาล้างจานซันไล ไว้สัก 10 นาที แล้วจึงเอาแปรงสีฟันขนนุ่มๆ มาสีเบาๆให้ทั่วเหรียญ พอสะอาดเปิดน้ำล้างคราบฟองออก อาจจะใช้แปรงสีปันอันเดิมค่อยๆสีเบาๆอีกครั้งพร้อมกับเปิดก็อกน้ำ จะช่วยให้สะอาดขึ้น จากนั้นก็เอากระดาษทิชชู่ ห่อไว้ แล้วก็ปีบๆให้ทิชชู่ซับน้ำออกให้หมด พอแห้งแล้วก็เอากระดาษทิชชู่แห้งห่อไว้ สัก 5-7 วัน จึงค่อยเปิดดู ความเงางามและสีผิวจะกลับมาเหมือนเหรียญใหม่ดังเดิมครับ ลองทำดูครับ





.

 

ประสบการณ์
พระโพธิจักร ท่านพ่อลีปี 2500
รูปมหายันต์สารพัดกันหลังจีวรหลวงปู่พิศ
พระอุปคุตรุ่นชนะมารหลวงปู่พิศ
พระหินหยกหลวงปู่ฟัก และมวยผมรังกระเตน
หรือจะเป็นเพราะเหตุผลอะไรก็ดี...ดีใจที่ปลอดภัย
​

สิ่งที่จะเล่าต่อไปนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ เมื่อคืนวันจันทร์ที่ 26 กันยายน 54 เวลา 5 ทุ่มครึ่ง ฝนตกหนัก ฟ้าร้องเสียงดัง ลมแรง ผมนั่งทำงานและเม้นกระทู้บอร์ดของหลวงปู่พิศดูอยู่ในห้อง ไม่นานนักจึงคิดที่จะกลับบ้านพักครู ระหว่างเดินไปปิดประตูของตัวอาคารตึก 3 สังคมศึกษา ขณะปิดประตูของอาคาร ผมก็หันหลังที่จะเดินลงบันได พอก้าวเท้าซ้ายลงพื้นปุ๊บ.. ผมก็ลื่นตกจากบันไดขั้นที่ 1 ถึงพื้นล่าง รวมทั้งสิ้น นับบันไดได้ 15 ขั้น ของที่ถือมาตกกระจายหายไปในความมืดที่น้ำฝนที่ท่วมขัง เป็นการตกแบบรวดเร็ว ไม่กี่วินาที ผมรู้สึกเจ็บแปลบที่แขนทั้ง 2 ข้าง หลัง มือ และเท้า ผมรีบลุกขึ้นพร้อมตัวเปียกโชก แล้วรีบเดินทางกลับบ้านพักเพราะฝนตกหนักมาก หวังว่าจะกลับไปเปิดไฟดูบาดแผล ปรากฏว่าไม่มีบาดแผลใดๆ ผมจึงคิดว่าน่าจะช้ำในแน่นอน พรุ่งนี้เช้า พอตื่นมาเช้านี้ ก็ดีใจว่าเป็นปกติดี ไม่เป็นอะไรเลย เป็นอยู่อย่างเดียว คือ เกิดมาไม่เคยตกบันได และตกใจมาก จึงรีบมาโรงเรียนแต่เช้า ใจคิดว่าจะมาเล่าประสบการณ์นี้ให้ฟัง

 

ไม่เป็นไรดีแล้วครับ ยังไงช่วงนี้ระวังหน่อยครับฝนตกน้ำท่วมอีกทั้งจำพวกสัตว์มีพิษ...

ขอบารมีหลวงปู่คุ้มครองครับ...

 

กราบหลวงปู่พิศดู สวัสดีคุณทุเรียนทอดและสมาชิกทุกท่าน
นำรูปหลวงปู่ที่รับแจกในงานมาฝากครับ

 

ทำไม copy รูปมาวางแล้วรูปใหญ่จัง (เดี๋ยวหัดทำกับพี่ที่ทำงานใหม่)
แรกๆที่ไปกราบหลวงปู่พิศดู ไม่มีวัตถุมงคลผมเลยนำรูปจากเวปไซด์ที่มีรูปหลวงปู่ลงไว้มาหุ้มพลาสติก+เกษา ห้อยคอครับ

 

เป็นภาพที่ผมคล้องติดตัวเช่นเดียวกันครับคุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->nuamnim1 ด้านหลังติดผ้าขาวปลุกเสก น้ำหมึกเขียวเสก และจีวรหลวปู่ ตอกตรายันต์เล็กๆ แต่ถ้าได้รับแบ่งเกศาของหลวงปู่ จากพี่ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->nuamnim1 จะดีมากๆเลย

 

กราบหลวงปู่พิศดู ธมฺมจารี ที่เคารพอย่างสูงยิ่ง
สวัสดีสมาชิกทุกท่าน

พระดี-พระเก่ง

พระไม่ดีและไม่เก่ง
พระเก่งแต่ไม่ดี
พระไม่เก่งแต่ดี
พระที่ทั้งเก่งและดี

ถ้าถามใครๆก็ต้องเลือกพระที่ทั้งเก่งและดี
แต่ถ้าให้เลือกระหว่างพระเก่งแต่ไม่ดี กับพระไม่เก่งแต่ดี
ท่านจะเลือกแบบไหน?
พระเก่งค่อนข้างดูง่าย ซึ่งตรงนี้ใครคงดูออกไม่ยากหากไม่หูเบาเกินไปนัก
พระดีสิดูยาก
หลวงปู่หล้าเคยเทศน์ไว้ การดูพระดี ต้องอยู่ด้วยกัน ดูข้อวัตรปฏิบัติ ดูที่อยู่ ดูกุฏิ ดูการขบฉัน
ฟังแล้วคงต้องไปคลุกคลีกับพระองค์นั้นนานๆ
แต่วิธีลัดมีครับ
นั่นคือฟังจากพระที่เราแน่ใจในคุณธรรม
อย่าง หลวงตามหาบัวท่านรับรองคุณธรรมหลวงปู่เจี๊ยะ และทุกวันนี้อัฐิหลวงปู่เจี๊ยะก็เป็นพระธาตุ
มีอีกหลายองค์ที่หลวงตาท่านรับรองไว้เช่น
หลวงปู่ลี วัดภูผาแดง
หลวงพ่อวันชัย วัดภูสังโฆ
หลวงพ่ออุทัย(ภูวัว) วัดเขาใหญ่เจริญธรรม
หลวงปู่เพียร วัดหนองกอง
ฯลฯ
พระที่ผมกล่าวถึงคือที่ฟังจากเทศน์หลวงตาบัว ไม่ใช่เขาเล่าว่า
มีคราวหนึ่งผมไปกราบหลวงปู่ลี ผาแดง
พอถามท่านถึงพระที่ปฏิบัติดี ท่านก็เมตตาแนะนำพระที่อยู่ไม่ไกลจากท่านนัก มี
หลวงพ่อบุญมี วัดถ้ำเต่า
หลวงพ่อวันชัย ภูสังโฆ
หลวงพ่อจันทร์เรียน วัดถ้ำสหาย
แต่ที่แปลกคืออยู่ดีๆท่านก็พูดถึงทางภาคเหนือขึ้นมา
ว่าพระจากอีสานเราไปอยู่ภาคเหนือก็มี
ใกล้หน่อยก็ พิษณุโลก อาจารย์สมบูรณ์
พวกผมก็นั่งอมยิ้มกันเพราะพระอีสานไปอยู่เหนือมีเยอะ
แต่หลวงปู่กลับแนะนำหลวงพ่อสมบูรณ์
ผมจึงคาดเดาว่าท่านรู้อยู่แล้วว่าพวกผมไปกราบกัน
แต่ท่านต้องการรับรองหลวงพ่อสมบูรณ์นั่นเอง

พูดถึงพระเก่ง ตรงนี้อาจต้องยอมรับว่าดูไม่ขาดเพราะเก่งในวันนี้พรุ่งนี้อาจไม่เก่ง
เพราะอะไร
เพราะแม้แต่พระอรหันต์ยังฌานเสื่อมได้
ตรงนี้ผมไม่ได้พูดเองหลวงตาบัวท่านเคยเทศน์ไว้
แต่ที่ผมเห็นเสื่อมจริงๆกลับไม่ใช่พระอรหันต์
เป็นพระธรรมดานี้แหละครับ
แต่เดิมได้ยินว่าท่านมีฤทธิ์มาก
แต่ด้วยลาภสักการะ และชื่อเสียงเกรียติยศ ทำให้ฌานท่านเสื่อม
ผมไม่ขอเอ่ยนามเพียงแต่ขอเล่าไว้เป็นอุทาหรณ์
ท่านเคยจับเงินที่คนทำบุญรวบเข้าย่าม แล้วพูดกับลูกศิษย์ทำนองว่า
เราไม่มีแผลในฝ่ามือพิษไม่สามารถซึมเข้าไปได้
แต่พอผมคุยกับหลวงพ่อ... ท่านก็สวนปั๊ป
มันมีความอยากได้ในเงินมันจะไม่อาบัติได้ยังไง
พระที่จับเงินแล้วไม่ผิดผมคงต้องยกให้หลวงปู่แหวน ที่เอาเงินไปมวนยาสูบแล้วสูบ
นี้สิไม่มีแผลในฝ่ามือจริงๆ
<O</O
โดย อ. BON<O</O
<TABLE style="WIDTH: 100%; mso-cellspacing: 0cm; mso-yfti-tbllook: 1184; mso-padding-alt: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt" class=MsoNormalTable border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR style="mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-lastrow: yes"><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BACKGROUND-COLOR: transparent; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0; PADDING-TOP: 0.75pt"></TD></TR></TBODY></TABLE>​

<O</O

 

สวสัดีครับท่าน X ,คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ธมฺมสิทโธ<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5164673", true); </SCRIPT> คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->nuamnim1 คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->เด็กไทรน้อย<!-- google_ad_section_end --> คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ปัทมินทร์<!-- google_ad_section_end --> พี่ดินระเบิดและเพื่อนๆ สมาชิกทุกคนครับ

ขอบคุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ธมฺมสิทโธ ครับที่นำสิ่งดีๆ มาบอกเล่าครับ

ขอบอกก่อนนะครับ ผมไม่ค่อยจะรู้เรื่องถูก-ผิด อย่างไร เรื่องพระจับเงิน ผมก็เห็นมาเยอะ ทั้งจับเงินและไม่จับเงิน ซึ่งผมก็มองว่าเจตนาของท่านนั้นเป็นสำคัญ ถ้าท่านมองว่ามันก็คือเศษกระดาษ เศษโลหะก็คงไม่น่าจะยึดติด แต่ถ้ามองเงินคือเงิน แบงค์พันคือแบงค์พัน อย่างนี้ก็คงจะละวาง ไม่ได้แน่ๆ เลย...... ถูกผิดประการใด แนะนำ สั่งสอนได้นะครับ ซึ่งเดี๋ยวนี้ผมก็เห็นเวลานิมนต์พระมาทำบุญที่บ้าน หรืองานต่างๆ เวลาใส่ซองทำบุญ ก็จะเหมือนค่าตำแหน่งยังไงไม่รู้ (ผมคิดเองนะครับ) ต้องใส่เท่านั้น เท่านี้ คิดไปคิดมาแค่ค่าซองทำบุญ ก็พอๆ กับค่าจัดงานเลย... ผมจำไม่ได้เมื่อก่อนมีข่าวครูบาอาจารย์ท่านหนึ่ง มรณะ บรรดาศิษย์ก็เข้ามาจัดของในกุฏิ พบซองทำบุญ ทั้งเงินสด ทั้งซองที่ยังไม่ได้แกะ อายุบางซองเป็น 10 ปี รวมๆ เงินแล้วร่วมล้านบาท......ซึ่งตอนท่านทรงสังขารใครทำบุญท่านก้รับแล้วก็โยนซองเข้าไปในห้องไม่ได้สนใจอะไร ให้มายังไงก็อยู่อย่างนั้น อย่างนี้ดูพระเป็นพระ ญาติโยมมาก็สงเคราะห์ ไม่เอาเรื่องเงิน เรื่องทองมานำหน้า............

ทั้งหมดเป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ ถ้าถูก-ผิด หรือท่านใดเห็นว่าเหมาะสม แนะนำสั่งสอนได้ครับ ผมยินดีครับ

 

เคยมีญาติโยมที่ศรัทธาหลวงปู่ทุย มากราบหลวงปู่ แล้วขอวัตถุมงคลจากหลวงปู่
หลวงปู่ทุยจึงพูดว่า "ชาวจันท์ มีท่านพ่อลีองค์เดียวก็สุดยอดแล้ว จะหาอะไรอีก"

ผมเองได้เคยเข้าไปใส่บาตรและกราบตักท่านหลวงปู่ทุย ครั้งที่ท่านมางานหลวงปู่ฟัก องค์หลวงปู่ก็เมตตาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส พร้อมทั้งลูบหัว มองแล้วหลวงปู่ผู้เรียบง่าย เคร่งครัดเรื่องธรรมวินัย เทศนาเรื่องจิตภาวนาเพื่อความหลุดพ้น หลวงปู่เคยกล่าวในงานถวายเพลิงสรีระหลวงปู่ฟักว่า "เราหาท่านฟักไม่เจอนะ อยู่สูง.."

หลวงปู่แบน ผมมีโอกาสได้ใส่บาตร และฟังเทศน์อยู่หลายครั้ง เท่าที่นับได้น่าจะ 5-6 ครั้งแล้ว หลวงปู่แบน ท่านเป็นคนจันท์ แต่ปัจจุบันอยู่วัดดอยธรรมเจดีย์ (หลวงตามหาบัวบรรลุที่นี่) หลวงปู่มีนิสัยเอาจริง เน้นสอนจิตภาวนา หลวงปู่ชอบชวนไปเสม็ดงาม ปลูกต้นโกงกาง

จากที่เคยอ่านเจอในหนังสือหลวงตามหาบัว ซึ่งพระอาจารย์ใหญ่อย่างหลวงปู่มั่นก็เคยกล่าวรับรองท่านพ่อลีว่า คือ พระเจ้าอโศกมหาราช ท่านพ่อลีพลังจิตสูงมากในหมู่ จนถึงทุกวันนี้บรรดาศิษย์สายกรรมฐานคงไม่มีใครไม่รู้จัก "ท่านพ่อลี วัดอโศการาม"
หรือที่คนจันท์ เรียกว่า "ท่านพ่อลี วัดป่าคลองกุ้ง"

หลวงปู่พิศดู ท่านนับถือท่านพ่อลีเป็นพระอาจารย์ในใจหนึ่งเดียวเสมอมา และนับถือพระอุปคุตเป็นพระอาจารย์อีกองค์หนึ่งด้วย เหตุที่ภพชาติของท่านทั้ง 3 มีความเกี่ยวข้องเป็นสายใยแห่งบารมีธรรม จึงไม่อาจปฏิเสธในอภิญญาบารมีอันยิ่งใหญ่ของท่านทั้ง 3 ได้เลย

 

หวัดดีคุณทุเรียนทอดและสมาชิกทุกท่านครับ เหรียญพระอุปคุตรุ่นแรกของคุณปัทมินทร์สวยครับ

 

ผมเคยเห็นคนตกบันไดแต่ 4-5 ขั้นแขนยังหักเลย บางคนแค่ตกหลุมไม่ถึงศอกขายังพลิก กระดูกเคลื่อนก็ยังมีครับ อยู่ที่จังหวะเวลาลงด้วย แต่นี้บันได 15 ขั้น ไม่เป็นไรก็น่าคิดนะครับ พระคุ้มครองแล้วครับ

 

ขอบคุณท่าน ธมฺมสิทโธ ที่นำข้อความดีๆมาให้ศึกษาเช่นเคยครับ

 

สาธุ รูปท่านพ่อลีรูปนี้เพิ่งเคยเห็นครั้งแรกเลยครับ เห็นแล้วรู้สึกท่านเมตตามาก จริงๆแล้วทราบมา หลวงปู่พิศท่านเคยสอนว่า " ท่านพ่อลีดุมาก ดุขนาดว่าลูกศิษย์อยู่กันแทบไม่ได้ หนีออกไปจากวัดป่าก็ไม่น้อย แต่ในความดุของท่าน เต็มไปด้วยความเมตตาอย่างสูง " (ดุเพราะเมตตาลูกศิษย์ อยากให้ได้ดี) (แม้แต่องค์หลวงปู่พิศดูก็คงเช่นกัน บางครั้งท่านก็ดุมาก เพื่อสอบอารมณ์ให้ลูกศิษย์ของท่าน) ทำให้เราตระหนักว่า ที่ ที่กิเลศเรากลัวที่สุด คือเป็นที่สมควรอยู่(ปฏิบัติ)ที่สุด.. กราบองค์หลวงปู่ครับ



.

 

กราบหลวงปู่พิศดูครับ และสวัสดีพี่ๆทุกท่านด้วยครับ

 

ไม่ใช่เหรียญของผมครับพี่บัติ ผมก๊อปของเค้ามาอีกที เอามาไว้ดูตัวอย่างเหรียยญสวยครับ

 

เอาไว้จะถ่ายรูประดับขั้นบันไดทางขึ้นตึกที่ผมสอนหนังสือให้ดูครับ วันนี้เดินขึ้น-ลง ยังแอบหวิวใจอยู่เลย อุบัติเหตุเป็นเรื่องที่เราไม่ควรนิ่งนอนใจครับ เกิดขึ้นได้ทุกวินาทีของชีวิต ขนาดตั้งสติไม่ประมาทดีแล้ว แต่ใครจะไปรู้ว่าขาที่ก้าวไปนั้น จะพลิกชีวิตเราให้เกลือกกลิ้ง

รูปท่านพ่อลี รูปนี้เป็นรูปที่หาชมไม่บ่อยนัก จึงนำมาฝากสมาชิกศิษย์หลวงปู่พิศดูก๊อปไว้เป็นสังฆานุสสติครับ

 

ท่านพ่อลีได้เดินทางไปเรื่อย ๆ หลายแห่งที่ต้องรับนิมนต์อยู่เพราะว่าเป็นสถานที่ร้ายกาจทั้งโจรผู้ร้าย
และคนใจบาป หยาบช้ามีมาก ท่านก็อยู่อบรมสั่งสอน เผยแผ่ธรรมอย่างอดทน
อย่างเช่นที่อำเภอท่าใหม่ จันทบุรี ถึงกับมีคนมาเตือนว่าเขาจะเล่นงานท่านพ่อลีหลายวิธีทาง
ผู้หญิงบ้าง นักเลงโตบ้าง คอยจับผิดเพื่อหาโอกาสใส่ร้ายบ้าง
ท่านพ่อลีจะสู้เขาไหวไหม ถ้าสู้ไม่ไหว นิมนต์ไปอยู่ที่อื่นเสียเถอะ

ซึ่งท่านพ่อลีก็ได้ตอบว่า ขอให้เขายกกันมาอีก ๒ จันทบูรณ์ฉันก็ไม่หนี
แต่ถ้าเรื่องราวต่าง ๆ สงบเมื่อไหร่ฉันอยากหนีเหมือนกัน

หลายแห่งเกิดเป็นวัดขึ้นมาเช่นป่าช้างคลองกุ้ง ทุกวันนี้เป็นวัดป่าคลองกุ้งไปแล้ว

ผจญฝูงยุงป่า ยุงทะเล มดแดง


ตอนนั้นท่านพ่อลีพักอยู่ตำบลหนึ่งทางเหนือของว่าการอำเภอแหลมงอบ เมืองจันทบุรี
มีต้นไทรใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง มีญาติโยมติดตามท่านพ่อลีมาด้วยราว ๒๐ คน
ทุกคนต่างเข้าที่จัดเตรียมพักในที่อันตนเห็นเหมาะ ขณะนั้นเวลาราว ๆ บ่าย ๓ โมง
ท่านพ่อลีเหนื่อยจึงเข้ากลด แต่หนวกหูญาติโยม จึงออกจากสมาธิมาโผล่ดู
ได้ความว่ามียุงป่าหรือยุงทะเลบินเป็นกลุ่มมาจากต้นไทรใหญ่
ท่านพ่อลีนึกในใจว่า เรามีเมตตา ไม่เคยคิดฆ่าสัตว์เลยแต่บวชมา
แล้วร้องสั่งให้ทุกคนเปิดมุ้งตลบขึ้น ให้ดับไฟจุดธูป นั่งสมาธิรวมกันทุกคน แผ่เมตตาสู้ยุง

ปรากฏว่าประมาณ 5 นาทีเท่านั้น ยุงก้อนนั้นก็หายไป ไม่ตอมใครแม้แต่คนเดียว

อีกครั้งหนึ่ง ท่านพ่อลีได้เข้าพักในป่าช้าลึกและรกด้วยหนาม
ท่านเข้าในร่มไม้เตี้ย ๆ แห่งหนึ่ง ปูเสื่อกระจูดหมายจะนั่งหรือนอนพัก
ยังไม่ทันหลับตาได้ยินเสียงซ่า ๆ บนยอดไม้เตี้ย ๆ นั้น
มองขึ้นไปเห็นรังมดแดงแตกเพราะเหตุว่าท่านนั่งทับโคนเถาวัลย์เข้า
มันจึงแตกกระจายร่วงลงที่นอน รุมกัด จึงรีบลุกขึ้นนั่ง


แต่มดแดงยังคงเกาะแข้งขาเต็มไปหมด ท่านพ่อลีได้ตั้งใจแผ่เมตตาจิตอุทิศกุศลให้สัตว์ทั้งปวง
ตั้งสัตยาธิษฐานว่าข้าพเจ้าแต่บวชมาไม่เคยนึกเลยว่าจะฆ่าสัตว์หรือเบียดเบียนสัตว์นี้ข้อหนึ่ง
ข้อสองถ้าชาติก่อนภพก่อนข้าพเจ้าเคยเบียดเบียนกินท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็ขอให้กัดกินเสียให้พอ
แต่ถ้าข้าพเจ้าไม่เคยบิดเบียนท่านมาแต่กาลก่อน ขอจงเลิกแล้วต่อกัน อย่ากัดข้าพเจ้าเลย

ปรากฏว่ามดแดงไม่กัดท่านเลยแม้แต่ตัวเดียว

ครั้นเวลาจวนเพล ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากผู้ชายสองคน
ได้ยินเสียงตีพุ่มไม้แล้วร้องดังลั่นว่าไอ๊ย่า ๆ มดแดงกัด
ผลที่สุดผู้ชายสองคนที่มาแอบซุ่มนั้นเข้าไม่ถึงตัวท่านพ่อลี

 

กราบหลวงปู่พิศดูครับ เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้กราบท่าน
เมื่อสบโอกาสได้ไปที่จันทบุรี ท่านก็อาพาธ ซึ่งก็ไม่สมควรแก่การรบกวนท่านอีก
จนกระทั่งท่านละสังขาร

 

กราบหลวงปู่พิศดู สวัสดีครับพี่ทุเรียนทอดและสมาชิกทุกท่าน ขอบคุณท่านธมฺมสิทโธและพี่ปัทมินทร์ครับที่นำเรื่องราวดีมาเผยแผ่ให้พวกเราได้ศึกษาครับ สาธุ