หลวงพ่อสุด วัดกาหลง

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆ ทุกท่าน

-ช่วงนี้พี่อัสนี ออกมาปล่อยของ ทุกรูปแบบ เพิ่มความรู้และความอยากได้ให้กับน้องๆ น่าดู ยิ่งไอ้กระผมชอบหนังสืออยู่แล้ว เห็นแล้วอยากได้ๆ ขอบคุณพี่อัสนีมากครับ

สำหรับเบี้ยแก้ของพี่อัสนีคงเป็นเบี้ยแก้ หลวงปู่เจือหรือเปล่าครับ เพราะบอกว่าปี48 น่าจะเป็นยุคหลวงปู่เจือมากกว่า เรื่องโค๊ตผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่ก็เคยได้ยินมาแบบนั้นเช่นกัน

***ได้อ่านเรื่องวิญญาณ โหงพราย ของพี่อัสนีแล้วก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อราว2อาทิตย์ที่ผ่านมา
เพื่อนผมมาหาที่บ้านและรับผมไปเที่ยวสมุทรสงคราม ก็ไปเที่ยวเล่นกัน พอดีผมมีน้องคนหนึ่งอยู่สมุทรสงครามจึงให้เขาหาที่พักค้างคืนให้ เขาก็แนะนำมาอย่างดี เป็นโฮมสเตย์ แต่พอไปดูแล้วพวกผมไม่ค่อยชอบเลยไม่เอา กะว่าแค่จะหาที่นอนค้างคืน จะหาแบบถูกๆ แบบอพาร์เมนต์ ม่านรูด หรือ ร.ร.จิ้งหรีดก็ได้

หลังจากนั้นก็ไปหาข้าวกินกันก่อนแล้วค่อยหาที่นอน เลิกกินราว2ทุ่ม ขับรถวนหาที่พัก ไปที่ไหนๆก็เต็มหมด คน กทม. หนีน้ำมาพักเต็มไปหมดกระมัง หาจนอ่อนใจ ราว4ทุ่มวิ่งรถย้อนกลับมาหาที่นอนที่สมุทรสาคร ไปเจอ ร.ร.ข้างทาง (ขออนุญาติไม่บอกชื่อครับ) มีป้ายเล็กๆไฟสลัวๆ เลี้ยวเข้าไป เจอยามคนหนึ่ง ก็คุยกับเขา ๆคิดคืนละ280 ก็ตกลงพัก เข้าไปดูห้องแล้วก็ ออกมาหาอะไรกินนิดหน่อยแถวๆนั้น แต่ผมเอะใจนิดหนึ่ง ที่ทั้ง โรงแรม มีรถผมเข้าไปจอดคันเดียว แล้วห้องอื่นๆก็ไม่เห็นมีไฟ หรือมีอะไรที่จะบอกว่ามีคนไปพักเลย แต่ทำไงได้ เหนื่อยที่จะหาแล้ว

คืนนั้นก็นอนไปปกติผมก็หลับปกติครับ ตอน6โมงเช้าผมตื่นออกมาดู ว่ามีใครพักมั่งไหมก็ไม่ เจอใครเลย
พอเพื่อนตื่นเขาเล่าให้ฟังว่าเมื่อราวตี4ตี5เขาได้ยินเสียงผู้หญิงมาร้องครวญครางหน้าห้อง ก็เดินออกไปดู แต่ไม่เจออะไร ก็นอนต่อ พอเช้าก็เล่าให้ฟัง

ผมเองก็คิดว่าคงหูฝาดแหละ พอผมออกมาจากที่นั่น น้องผมที่อยู่สมุทรสงครามโทรมาถามว่าไปพักที่ไหน ผมบอกว่าไปพักที่ ..... มันร้องตกใจ แล้วขำก๊ากเลย บอกว่า พี่ไปพักได้ไง ที่นั่นไม่มีใครไปพักหรอกเพราะมันมีคนฆ่ากันตายแล้วเอาศพไปทิ้งบ่อย พี่ไม่สงสัยเหรอว่าไม่มีใครไปพักหรอก555

ผมเองก็ไม่รู้ว่าผีมีจริงไหมแต่คืนนั้นผมก็พกของไปพอควรคิดว่า ท่านคงช่วยผมและเพื่อนไว้บ้าง...

-พี่เปิดโลกหายไปไหนนะครับ ที่บ้านเป็นไรเปล่าครับ น้ำสูงด้วยตอนนี้

 

-ขอบคุณที่ทักคุณดอกรักใช่หลวงปู่เจือ ปี48
-แหม่ะ ได้พบได้เจอของดีเสียด้วย ที่ว่าของดีบางคน อยากเจ้อ...อยากเจอ...ก็ไม่เจอ บางคนไม่อยากเจอ ไม่อยากได้ยิน ก็มาให้เห็นได้ยินซ่ะอย่างนั้น มีน่ะคุณดอกรักเล่าเรื่อง โรงแรมที่พัก แบบชั่วคราว เคยเจอบ่อยเหมือนกัน สมัยรุ่นๆเรียนเกี่ยวกับช่างที่นครสวรรค์ พอกลางคืนก็นัดไปเที่ยวกัน หก เจ็ดคน เที่ยวเทคกันสนุก กว่าจะเลิกก็ปาเข้าไป ตีสอง ด้วยความสนุกก็ไม่ต้องกลับบ้านแล้วเพราะเพื่อนบางคนอยู่ไกลและดึกมากๆ ก็เลยไปหาโรงแรมนอน ไปได้โรงแรมหรูแถวหลังห้างแฟร์รี่แลนด์ จ.นครสวรรค์ สมัยนั้น สมัยนี่เปลี่ยนชื่อหรือยังก็ไม่รู้ แต่เห็นโรงแรมยังอยู่น่ะ ได้ห้องเราก็ไปเลยทั้งเจ็ดคนซึ่งตอนนั้นเป็นโรงแรมสร้างใหม่ๆอยู่ พักกันห้องเดียวเดียวเช้าก็ได้ไปเรียนกัน ไปถึงอาบน้ำล้างหน้า เสร็จปิดไฟนอนกันยังไม่ทันหลับเสียงชักโครกดัง เราก็เฉยๆพอสักพักก๊อกน้ำที่อ่างล้างหน้า เปิดเองเฉยเลย เสียงน้ำดังซู่ๆ ไม่มีใครลุกขึ้นไปปิด กระผมเองต้องลุกไปปิดพร้อมบ่นเสียงดังว่าคนจะหลับจะนอนมารบกวนกันทำไม ตอนนี้เริ่มรู้แล้วว่ามันไม่ปรกติ เสียงชักโครกก็ยังไม่เท่าไหรแต่ก๊อกน้ำนี่ซิ่มันน่าดูน่ะ ทุกคนเพื่อนๆเงียบกันหมด แล้วจู่ๆไฟติดเองเจ้าเหมียว(เพื่อนตอนนี่เป็นเจ้าของกิจการแทนแม่ไปแล้วใครไปแถวหนองเบนแวะได้ร้านแม่กุหลาบห้องน้ำสวยที่สุดในโลก) ร้องเฮ้ย.. จากนั้นไม่มีใครหลับลงครับ จนเช้าก็รีบออกจากโรงแรมนั้นไป ไปได้ข่าวว่าที่โรงแรมสร้างอยู่ เป็นที่ ป่าช้าแขกเก่าเจ้าของเขาขายแล้วสร้างเป็นโรงแรมขึ้น มีประวัติตั้งแต่สร้างมาแล้วครับ คนงานเสียชีวิตบ้างหรือไม่ก็งานติดขัด แต่ก็ยังมีที่เป็นที่พักรับรอง นักร้องวงดนตรี ดังที่ไปเล่นแถวนครสวรรค์
-แต่คุณดอกรัก คงไม่กลัวหรอก เพราะพระเครื่อง ของขลังเยอะอยู่นี่ ขนาดมาปรากฏตัวให้เห็นไม่ได้ยังเอาเสียงมาขู่กันให้ใจฝ่อเลยน่ะเยี่ย...

-แน่ะนำสำหรับผู้ที่กลัวมากๆน่ะครับให้บูชา ท้าวเวสสุวรรณ..​

ท้าวเวสสุวรรณ เป็นอธิบดีแห่งอสูรย์หรือยักษ์ หรือเป็นเจ้าแห่งผี เรียกง่าย ๆ ว่า " นายผี " เป็นหนึ่งในบรรดาท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ ผู้คุ้มครองและดูแลโลกมนุษย์ สถิตอยู่บน สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ซึ่งมีท้าวมหาราชทั้งสี่ปกครอง คือ ท้าวธตรัฏฐะ ท้าววิรุฬหกะ ท้าววิรูปักขะ และท้าวเวสสุวรรณ (ท้าวกุเวร) ประจำทิศต่างๆ ทั้งสี่ทิศโดยเฉพาะ

​

ท้าว เวสสุวรรณ (ท้าวกุเวร) เป็นใหญ่ปกครองบริวารทางทิศเหนือ ว่ากันว่าอาณาเขตที่ท้าว ท่านดูแลปกครองรับผิดชอบมีอาณาเขตใหญ่โตมหาศาล กว้างขวาง และเป็นใหญ่ (หัว หน้าท้าวจตุโลกบาลทั้ง 4) กว่าท้าวมหาราชองค์อื่น

ท้าวเวสสุวรรณ เป็นเทพแห่งขุมทรัพย์ เป็นมหาเทพแห่งความร่ำรวย มั่งคั่ง รักษาสมบัติของเทวโลก ทั้งเป็นเจ้านายปกครองดูแลพวกยักษ์ ภูติผีปีศาจทั้งปวง ( ในคัมภีร์เทวภูมิ กล่าวไว้ว่า ท้าวเวสสุวรรณได้บำเพ็ญบารมี มาหลายพันปี รับพรจาก พระอิศวร พระพรหม ให้เป็นเทพแห่งความร่ำรวย )

นอกจากนี้หน้าที่ของท้าว ท่านมีมากมาย เช่น การดูแล ปกป้องคุ้มครอง พระพุทธศาสนา , ปกป้องคุ้มครองแก่ผู้นั่งสมาธิปฏิบัติพระกรรมฐาน เป็นต้น

ในคัมภีร์โบราณ ได้กล่าวไว้ว่าผู้ใดหวังความเจริญในลาภยศ ทรัพย์สินเงินทอง อำนาจวาสนา ให้บูชารูปท้าวเวสสุวรรณ หรือ ท้าวกุเวร

คาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณ หรือ ท้าวกุเวร(บูชาประจำวัน) ตั้ง นะโม 3จบ
" อิติปิโสภะคะวา ยมมะราชาโน ท้าวเวสสุวรรณโณ
มรณังสุขัง อะหังสุคะโต นะโมพุทธายะ
ท้าวเวสสุวรรณโณ จตุมหาราชิกา ยักขะพันตา ภัทภูริโต
เวสสะ พุสะ พุทธัง อะระหัง พุทโธ ท้าวเวสสุวรรณโณ นะโมพุทธายะ "

 

สวัสดียามดึกคร๊าบบบ....
...ช่วงนี้สงสัยจะอยู่ในช่วงเก็บข้อมูลกันอยู่จริงๆ นั้นขอรอติดตามผลงานกันต่อไปครับ
ช่วงนี้ต้องให้คุณอาอัสนีกับคุณอานายกรักษาการกันไปก่อน 555+...

 

สวัสดีครับ ทุกๆท่าน

.....เมื่อคืนจะมาโพสต์ตามปกติ เกิดอาการเพลียง่วงมากกระทันหัน เลยไปนอนครับ5555 เมื่อเช้างานเยอะ เวปก็ล่ม เลยต้องมาปรากฏเวลานี้ครับ

.....แต่ละท่านมีประสบการณ์เรื่องตื่นเต้นกันขนาดนี้เลยหรือครับ คุณอัสนีดูจะบู๊ไม่กลัวเลยนะครับ ทั้งคนทั้งผีเนี๊ยะ ผมก็คล้ายมีแต่ไม่รู้ใช่หรือเปล่า สมัยเรียนมหาลัยไปเที่ยวกับเพื่อนที่เชียงใหม่ ก็พักโรงแรมเปิด3ห้อง นอนห้องละ3คน แต่ก็มารวมเล่นไพ่อยู่ห้องเดียว(ห้องของเพื่อน) ตอนนึงผมก็กลับมาอาบน้ำที่ห้อง ก็มีเสียงเคาะประตูห้องน้ำ ผมก็รีบรดน้ำล้างสบู่แล้วเปิดมาดู ไม่เจอใคร ก็เข้าใจว่าเพื่อนนั่นแหละ แล้วก็มาที่ห้องเล่นไพ่ ถามว่าใครที่ไปเคาะประตู ทุกคนก็บอกว่าเปล่า ไม่มีใครลุกไปไหนเลย ตอนนั้นผมไม่เชื่อ เข้าใจว่าเพื่อนอำก็เลยไม่ได้สนใจอะไร แล้วก็มีเพื่อนกลับไปนอนที่ห้องผม สักพักใหญ่เค้าก็กลับมาบอกขอนอนอีกห้องนึง เค้าบอกคล้ายๆเจออะไรแปลกๆ พวกผมก็หัวเราะไม่สนใจ ห่วงเล่นไพ่ แล้วก็ปล่อยห้องนั้นว่างไปเลย ตอนหลังผมมานั่งนึกดู ยังไปถามพวกเพื่อนๆอีกครั้ง พวกเค้าก็บอกว่าไม่มีใครไป ผมก็ยังไม่เชื่อจนทุกวันนี้

.....ชุดตระกรุดที่คุณอัสนีนำมาลง ผมมีแบบไนล่อนเขียวอยู่ชุดเดียว อยากได้แบบที่หลวงปู่จารมือม้วนเอง ก็ไม่มีวาสนา นำแผ่นโลหะไปฝากหลวงปู่ทำให้ ก็ไม่ได้ไปรับ จนสาบสูญไปแล้ว หนังสือผมก็กำลังตามหาซื้ออยู่ ยังไม่เห็นเลย เบี้ยแก้หลวงปู่เจือเคยมีแบบเปลือยแบ่งเพื่อนมา เป็นแบบจารมือทั้ง2ด้านเลย ให้แฟนติดตัวไว้ปรอทเกิดไหลออกมา บางคนบอกถ้าปรอทไหลออกมาก็เสื่อมเลย พี่ชายแฟนผมมาขอไป เอาไปให้พระดู พระท่านบอกยังแรงอยู่ คุณนวโกฏิก็มีประสบการณ์เรื่องเบี้ยอาจารย์เจือ เรื่องเกี่ยวกับผีนี่แหละ ไว้ให้เค้ามาเล่าอีกที

.....ขอบคุณท่านนายกฯที่ถามถึงครับ น้ำคงไม่สามารถมากล้ำกรายบ้านผมได้ เพราะผมมีนาฬิกาไซโก้อยู่ครับ มีคนบอกว่าจะให้กันน้ำชัดๆต้อง "จีช๊อค"

 

เหรียญเสือเผ่นปี17 เนื้อทองแดง พิมพ์นิยม

ไปเอาภาพมาจากไข่ท่าฉลอม ยืมมาลงโชว์ครับ

 

สบอารมณ์ยามเช้า ทุกๆท่านครับ

.....วันนี้ต้องทำใจสบายๆ พรุ่งนี้จะเป็นวันโชคดีมีลาภของพวกเรา ทางสมาคมฯของท่านนายกฯได้ทำการประเมิน วินิจฉัยเห็นอะไรเด็ดๆหรือยังครับ เดี๋ยวไปดูที่ห้องอื่น ว่ามีอะไรกันบ้างหรือเปล่า ต้องขออนุญาตคุณอัสนีนะครับ ผมยังไม่พ้นวิบากกรรม กิเลสยังสลัดไม่หลุด มารมีแรงมาก ต้องใช้แผน"พิษล้างพิษ"

.....ปิดท้ายด้วยเหรียญหลวงปู่ของพวกเรา

 

สวัสดีคร๊าบคุณอาและพี่ๆทุกคน...
...กลับมาพร้อมเหรียญสวยๆอีกแล้วคุณอาเปิดโลกครับ ประสบการณ์เรื่อง ลี้ลับมีกันอยู่เพียบเลย เฮ้อๆๆ "ท้าวเวสสุวรรณ" แบบคุณอาอัสนีก็น่าสนใจ แต่กลัวแบบว่าถ้าเป็นเจ้าแห่งผี หรือ "นายผี" เค้าจะตามมาคอยดูแลอ่ะครับ 555+...

 

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกท่าน
-น้องชัยครับ ผี ไม่น่ากลัวครับ ผมเองตั้งแต่เด็กจนโตมาก บ้านอยู่ติดวัด เคยเป็นเด็กวัดนอนบนเตียงโลงผี ก็ไม่เห็นมีอะไร ตอนโต ที่ไหนว่ามีผี ผมก็ชอบไปท้าพิสูจน์ ตอนทำงานตรงไหนเขาว่าเจอผีกัน กะกลางคืนผมไปแอบนอนตรงนั้น555 รับรองไม่มีใครมาตรวจ ไม่เจออะไรซักที
*** แต่สาวๆสิครับ หลอกผมยังกะผี มาหลอกให้รักแล้วก็จากผมไป จนหัวใจแสนบอบช้ำ ด้วยตรรกะนี้ ผมขอสรุปว่า คนน่ารักร้ายกว่าผีครับ

-พี่เปิดโลกครับ ช่วงนี้ทางสมาคมแทบไม่ได้ประชุมกันเลยครับ ยังไม่มีโพยเด็ดๆออกมา เหรียญสวยมากครับ ผมว่าเหรียญหลวงพ่อสุดนี้ ทุกรุ่น เป็นอะไรที่แกะพิมพ์ได้ดีนะครับ รายละเอียดของยันต์ตะกร้อคมชัดมากๆ

-พี่อัสนีครับ เมื่อเช้าเห็นข่าวหนังสือพิมพ์หน้า1 ดูผ่านๆมีเด็กถูกจรเข้กัดขา เหวะหวะเลยครับ
***ถึงเวลาของเราหรือยังครับ....

 

สวัสดีทุกท่านครับ
-แต่ล่ะท่านมีประสบการณ์ เจอ ผี ทุกท่านเลยน่ะ ครับ กระผมก็เหมือนคุณดอกรักนั่นแหละครับ นอนโลงผีที่ใช้แล้วเหมือนกันเล่นปิดแอบกันสมัยเป็นเด็กวัดน่ะ คือบ้านอยู่ติดวัด วัดที่ว่าคือวัดจูงนางชื่อเป็นทางการ วัดศรีรัตนราม จ.พิษณุโลกโน้น เป็นวัดเก่าแก่สมัยกรุงสุโขทัย มีสถูปเจดีย์และพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ ที่ชาวบ้านเรียกกันว่าหลวงพ่อขาว บนอะไรได้หมดยกเว้นให้รอดติดทหาร มีการแก้บน ทั้งลิเก ละครรำ พวงมาลัย ทุกอาทิตย์จะมีมาแก้บนตลอด บางทีมาซ้ำกันสี่ ห้า เจ้า หลวงพ่อขาวนี่แหละครับที่กระผมทั้งปีนเล่น และไปนั่งตักท่าน และเอาพวงมาลัยมาคล้องเล่น มีกระผมทำได้คนเดียวที่ไม่เป็นอะไรแต่คนอื่นๆเพื่อนรุ่นเดียวกันไปเล่นอย่างกระผมไม่ได้เป็นโดนดีทุกรายไป พระอาจารย์ที่เป็นเจ้าอาวาส ที่กระผมทันก็ คือพระครูศรีรัตนาภรณ์ หลวงพ่อไซ่ ธมฺมกาโม ท่านเป็นทั้งหมอยาและวิทยาคม เรียกได้ว่าในช่วงนั้น ท่านเป็นเกจิอาจารย์ อันดับต้นเลยทีเดียว สมัยเด็กๆจำความได้เคยไปนอนกุฏิท่านสมัยนั้นยังใช้ตะเกียงเจ้าพายุอยู่เลย ตู้เย็นใช้ตะเกียงแอลกอฮอล์จุดแล้วใช้ความร้อนที่ลอยขึ้นบน เป็นตัวหมุนใบพัดเล็กๆ เดินน้ำยา เย็นฉ่ำทั้งตู้ (ยังทันน่ะกระผมน่ะท่านใดทันบ้างยกมือขึ้น)กุฏิท่านเป็นไม้ทั้งหลัง และอีกอย่างผีดูมากๆไม่เว้นกลางวันใครไปหยิบของโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นโดนดีทุกราย แม้นแต่กระผมยังโดนเลยตอนเด็กๆไปนอนที่นั่นแต่หลวงพ่อท่านก็เมตตาเป่าอาคมให้ตั้งแต่นั้นก็ไม่มีโดนครับ ท่านยังได้ไปปลุกเสก พระเครื่องหลายรุ่น ทั้งในจังหวัดและต่างจังหวัด โดยเฉพาะกรุงเทพฯ
-ประสบการณ์ เหรียญท่านรุ่นแรกปี2511 เกี่ยวกับตัวกระผม เด็กๆนั้นชอบเล่นกันก็หนังสติก แล้วใช้ลูกดินเหนียว โดยเล่นกันแบบเอาลูกดินเหนียวมาตั้งเป็นกองๆแล้วใช้ระยะห่างซักสิบเมตรยิงให้โดนใครยิงโดนก็เอาไปหมดแล้วเริ่มเล่นใหม่ ทีนี้กระผมยิงจนลูกดินเหนียวหมด ทำอย่างไรล่ะลูกดินเหนียวหมดก็ไปอยู่ที่หลังแนวยิงซิ่ คอยเก็บลูกดินเหนียว ระหว่างที่เก็บอยู่นั้น เพื่อนๆก็ยิงกระสุนดินเหนียวมาตลอด เราก็ต้องคอยหลบให้ดีไม่ดีก็โดนหัวแตก มีอยู่เม็ดหนึ่งโดนกระผมอย่างจังตรงกลางอก ตรงเหรียญหลวงพ่อไซ่ พอดีเลย ไม่รู้ว่าความบังเอิญหรืออะไรกันแน่ทำให้ผมรอดจากกระสุนดินเหนียวนั้นได้
-และอีกเรื่องหนึ่ง คือใครไปเที่ยวในเมืองสมัยนั้นจากบ้านไปเมืองก็สิบกิโลทางก็เป็นถนนลูกรัง จะไปกันทีก็ยกโขยงกันไปรถคอกหมู(รถสองแถวประจำหมู่บ้าน)หรือไม่ก็ใครมีรถก็จะชวนกันไปเป็นเพื่อนเพราะพวกปล้นเยอะมากๆสมัยนั้น อย่างมีงานประจำจังหวัดก็จะไปกันยกโขยง เสร็จแล้วก็จะมานั่งกิน ตามร้านริมน้ำหน้าโรงเรียนเฉลิมขวัญสตรี ชาวบ้านที่นั่งกินกันอย่างเพลิดเพลินอยู่นั้นไม่ได้นึกเฉลียวใจว่าจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น มีวัยรุ่นขี่รถ จยย.วนมาแล้วเลี้ยวกลับแล้วมีวัตถุลึกลับ ลอยมากลิ้งขลุกๆมาที่โต๊ะร้านอาหารแห่งนั้น เสียงดังตูม ความโกลาหลก็เกิดขึ้น ระเบิดครับ เป็นระเบิดน้อยหน่าซึ่งวัยรุ่นเกิดเขม่นกับทหาร(พลทหาร)ในงานประจำจังหวัดแล้วได้มาเจอกันที่ร้านนั้นพอดี ผลตายสาม เจ็บ ห้า ครับแต่คนแถวบ้านที่ไปนั่งกินอยู่นั้นมีร่องรอยสะเก็ดระเบิด ที่เสื้อผ้า แต่ไม่เข้าผิวหนังทั้งเด็กๆและผู้ใหญ่ประมาณห้าคน ทุกคนมีทั้งเหรียญ และรูปถ่ายด้านหลังตะกรุดสามดอก คล้องคออยู่ครับ นี่ก็ไม่ใช่ปฏิหารแล้วคืออะไรครับ
-และเด็กวัยรุ่นแถวบ้านเมื่อก่อนใครข้ามถิ่นมาเที่ยวต้องเจอดีกันทั้งนั้นจะแบ่งเป็นกลุ่มๆครับแล้วถ้ามีงานแต่ง งานบวชก็จะมีวงสตริง แล้วก็จะมีเรื่องตุ๊บ ตับๆ สนุกครับ แล้วก็วิ่งผลงานเขาแตกครับที่จะสนุกกลายเป็นกร่อย สมัยก่อนอย่างดีแค่หมัดดุ้นๆนี่แหละครับ ที่นักก็เครื่องทุ่นแรง ปืน มีด มีเหมือนกัน แต่น้อย มีเคยไปเที่ยวต่างถิ่นเขาก็ฝากมาเหมือนกัน เพื่อนโดนวัยรุ่นเจ้าถิ่นชักปืนจ่อยิงกลางงานผลดังแชะครับ แล้วไอ้คนจ่อยิงก็ยกยิงขึ้นฟ้าดัง ตูม ผล งานแตกทั้งคนก่อเรื่องไม่ได้ก่อเรื่องวิ่งหนีกันโอลหมานเป นเรื่องกล่าวขาลนามหลวงพ่อมาเป็นประวัติศาสตร์ครับ
-ต่อไปก็อากระผมเรื่องนี้เกิดเมื่อประมาณปี37 อากระผมทำงานเป็นวิศวะรถไฟ(ตอนนี้กระเษียนแล้ว)ได้ย้ายมาอยู่ที่นครสวรรค์ก็มีบ้านพักรถไฟให้ไปพักแถวปากน้ำโพอากระผมชอบเพลบอยครับ ทั้งเทียวกินแล้วขับรถแล้วกลบดึกๆ ไปในเมืองนครสวรรค์ทุกวันกลับก็ตีสอง ตีสาม แล้วเส้นทางจากตัวเมืองนครสวรรค์ปากน้ำโพต้องขับอ้อมมากๆข้างทางก็สูง(คือเส้นที่แยกไปชุมแสงจากสายหลักแล้วแยกตรงวัดเขานั่นแหละครับใครเคยไปจะรู้ว่าสูงชนิดที่ว่ารถสิบล้อเทินกันสองคันถึงจะเสมอถนน)มีอยู่วันหนึ่งนักเที่ยวก็พลาดครับ รถตกถนนไปหยุดกับต้นจามจุรีรถนี่เละ ครับ แต่ตัวไม่เป็นอะไรยังกลับไปนอนก่อนแล้วตอนเช้ามากู้รถขึ้น
-อีกที อากระผมก็กินที่บ้านพักรถไฟ แล้วต้องออกไปตรวจขบวนรถที่จะวิ่งเข้าสถานีประมาณ 21.00น.ก็เดินไปตรวจตัวแกเองก็คอยระวังเพราะมีหมาแม่ลูกอ่อนอยู่แถวนั้น แกบอกขาไปไม่มีอะไรพอตรวจเสร็จก็เดินกลับตอนกลับนี้ได้เรื่องหมาแม่ลูกอ่อนงับเอาขาเข้าแกก็นึกว่าต้องเลือดแน่ๆ ตรงนั้นมืดครับ พอเดินมาที่สว่างๆก็มาดูตรงรอยงับ ปรากฏว่ากางเกงขาดและที่ขาเป็นรอยเขี้ยวเขียวๆแต่ไม่เข้า ที่อาคล้องเดียวเป็นเหรียญรุ่นสองครับ

หลวงพ่อขาวที่ข้าพเจ้าเล่าให้ฟังว่าข้าพเจ้าปีนขึ้นไปนั่งข้างบนท่านครับ แต่เด็กคนอื่นๆตกทุกคน(ไม่รู้ตกเพราะอะไรอยู่ๆก็หล่นมาเฉยๆ)ส่วนกระผมไม่เป็นอะไรสงสัยกระผมมีความผูกพันกับท่านแน่ะๆเลย
​

รูปหล่อหลวงพ่อท่านที่กระผมพาแฟนไปกราบ(ปี36)แล้วที่กระโปรง สีขาวมีละอองคล้ายน้ำหมากกระผมเลยบอกว่าสงสัยหลวงพ่อที่เป่ากระหม่อมให้น่ะครับ คือท่านชอบฉันหมากมากๆครับ

เหรียญรุ่น หนึ่ง

เหรียญรุ่นสอง​

นอกจากนั้นท่านยังมีล๊อกเก็ต รูปถ่ายและตะกรุดอีก ณ.ปัจจุบันนี้ทุกอย่างเป็นของที่หายากมากๆ เพราะพื้นบ้านส่วนใหญ่จะเก็บกันหมดแม้นแต่กระผมไปที่พิษณุโลก ที่บ้านปู่ ย่า ไปคลำที่หิ้งพระยังไม่มีซักเหรียญเดียว เมื่อก่อนนี่มีเยอะมากๆไม่รู้หายไปไหนหมด คงเป็นเหมือนหลวงพ่อท่านอื่นๆนั่นแหละครับอยู่ใกล้หลวงพ่อเมื่อไหร่ก็ได้พอมีอะไรปุ๊บก็หาไม่ได้แล้ว ครับ ​

 

...โอ้ โฮ้ ประวัติจากประสบการณ์คุณอาอัสนีนี่สุดยอดจริงๆครับ มานั่งอ่านแล้วทำในนึกถึงบรรยากาศได้เลย..แต่ตู้เย็นตะเกียงนี่ผมพึ่งเคยได้ยินจากคุณอานี่แหล่ะ เฮ้อๆๆ.. ขอบคุณสำหรับประวัิติของหลวงพ่อไซ่ ธมฺมกาโม ครับ เพิ่งเคยได้ยินชื่อท่านอย่างน้อยแค่ได้รู้ประวัติก็ได้เป็นบุญแล้ววว.....ครับ
...ส่วนเรื่องลี้ลับ ผมไม่สู้ด้วยดีกว่าครับคุณอานายก กลัววิ่งไม่ทัน .. ผีนะไม่ใช่ สุกี้น้ำจะได้ส่งกลิ่นหอมชวนหิว 555+...

 

พรุ่งนี้คอยรับเงิน ทุกๆท่านครับ

.....อิจฉาชีวิตที่มีรสชาติของคุณอัสนีจังครับ ดูน่าตื่นเต้นมีสีสรรจริงๆ หลวงพ่อไซ่ท่านรุ่นเดียวกับหลวงปู่สุดหรือเปล่าครับ หลายปีมานี้ผมเห็นพระคณาจารย์เก่งๆมากมายเหลือเกิน สมัยก่อนผมคิดว่าถ้าหมดยุคหลวงปู่โต๊ะ หลวงปู่สุดของเราก็ไม่มีพระเก่งแล้ว ที่ไหนได้ยุคนี้โลกกว้างขึ้น การสื่อสารครอบคลุมรับรู้เรื่องราวต่างๆได้มากกว่า นับถือทุกองค์แต่จะแขวนทุกองค์ได้ยังไงครับ

.....ท่านนายกฯคร่ำหวอดกับผีขนาดนี้ โปรดใช้วิชาทำน้ำมันพรายมาแจกกันด้วยนะครับ เอาแบบ"นะจังงัง"นะครับ ไม่ใช่"นะจังจัง" พวกช้างเผือกต้องจับยากเป็นธรรมดา ผมรอดูน้องสะใภ้อยู่นะครับ

.....หลานชัยฯธรรมดาอาก็เชื่อว่าตกน้ำไม่ไหลอยู่แล้ว คนดีย่อมมีคน-เทพคอยเกื้อกูล ขอเชิญคำสอนเตือนใจ บนภาพหลวงปู่สุดขนาดบูชาว่า "จงรักษาความดี ดุจเกลือรักษาความเค็ม" ไปอยู่ที่ไหนก็ขอให้พบแต่คนดีๆ รักษาหลักการณ์ของตัวเองอย่างนี้ดีแล้วครับ

.....ทางห้องอื่น เค้ามีเลข 258 358 58 แล้วแต่บุญของแต่ละคนครับ โชคดีทุกคนครับ

 

สวัสดีๆๆครับคุณอาและพี่ๆทุกๆคน...
...วันนี้แอบกลับบ้านดีกว่า เหนื่อย เมื่อยๆ เพลียๆ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอนจริงๆ ยังคงต้องลงกลับมา ภูเก็ตตามเคย 555+ แล้วจะแอบถ่ายรูปเหรียญที่บ้านมาให้ชมบ้าง ขึ้นไปคราวนี้คงมีเวลาเอาเหรียญหลวงพ่อสุดของเรานิมนต์เข้ากรอบมาบูชาซักที 555+
...คราวนี้เชียดใครบ้างปล่าวน้าา ร่ำรวยกันรึป่าวเน้อ แอบมีเฉียดๆเลขคุณอาเปิดโลกด้วย 253 คริๆ ถ้าถูกมีเลี้ยงใหญ่แน่ กะว่าจะเอาผ้าแพรไปผูกคุณอาเลย ลองเสี่ยงดวงไป 10 บาท (อุ๊บ!!! ออกอากาศเดี๋ยวโดนจับ)....
คิดถึงนะกร๊าบบบบ...........................

 

-น่าจะประมาณหลวงพ่อสุดครับ สมัยก่อนไม่มีโทรศัพท์มือถือ ไม่มีอินเตอร์เน็ต แม้นแต่โทรศัพท์ใช้สายไฟยังหายากยิ่ง แต่พระบางท่านรู้ได้อย่างไรว่าวันนี้จะมีผู้คนหรือพระผู้ใหญ่มาหา การรู้ได้เช่นนี้เกิดจากฌาณสมาบัติ และท่านไม่ห่างจากการภาวนา คือท่านภาวนาทุกอิริยาบท ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน (พระบางท่านก็อธิฐานไม่นอนก็มีน่ะ )การที่ฝึกภาวนาจากฌาณ๑- ฌาณ๔ หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านให้ทำให้คล่องนึกจะเข้าฌาณ๔ก็ได้ ถอยมาฌาณ๓ ก็ได้ฌาณ๑ก็ได้ท่านให้ทำอย่างนี้ พอหลับตาหรือแค่กระพริบตาก็เข้าฌาณ๔ได้แล้วท่านบอกว่าทีนี้จะทำอะไรเล่นอิทธิฤทธิ์หรือเหาะเหินเดินอากาศก็ยังได้แต่อย่าใช้ในทางที่ผิดน่ะ นรกกินเอา หรือถ้าป็นพระทำให้ผู้อื่นๆเห็นจะกลายเป็นอวดอุตริผิดวินัยไปได้น่ะครับ
-ฌาณ๑ - ๔ นียังแบ่งเป็น ฌาณ๑อย่างหยาบ อย่างกลาง อย่างละเอียด แล้วก็ขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึง ฌาณ๔ เมื่อสิ้นสุดแล้วก็จะข้ามเป็น อรูปฌาณ ๔
อรูปฌาณ๑ ยึดเหนี่ยวเอาอากาศเป็นนิมิต จึงชื่อว่า อากาสานัญจายตนะ
อรูปฌาณ๒ นึกหน่วงเอาจิตที่นึกเอาอากาศ(ของอรูปฌาณแรก)ตั้งอยู่ในอากาศอันหาที่สุดมิได้เป็นอารมณ์เป็นบ่อเกิด จึงชื่อว่า วิญญษนัญจายตนะ
อรูปฌาณ๓ ยึดหน่วงเอาที่ความไม่มีของจิต(ของอรูปฌาณสอง)ที่ตั้งอยู่ในอากาศเป็นอารมณ์เป็นบ่อเกิด จึงชื่อว่า อากิญจัญญายตนะ
อรูปฌาณ๔ ยึดหน่วงเอาอรูปฌาณที่๓ อันมีสัญญาเวทนา และ สัมปยุต(ประกอบด้วย)ธรรมทั้งสิ้นละเอียดปราณีตนัก มีอยู่เหมือนไม่มีเป็นอารมณ์เป็นบ่อเกิด จึงชื่อว่า เนวสัญญานาสัญญายตนะ
ฌาณทั้ง๘นี้ เป็นเหตุให้เกิด สมาบัติ๘ (ฌาณเป็นเหตุ สมาบัติเป็นผล) บางแห่งท่านก็กล่าวว่า ผลสมาบัติ การที่ได้ฌาณจนคล่องแคล่วด้วยดีแล้วจึงทำให้สมาบัติบริบูรณ์ด้วยดี สมาบัติจึงเป็นผลของฌาณ(พูดเป็นภาษาเราเข้าใจง่ายๆ ว่าเมื่อปฏิบัติสมถกรรมฐานจนจิตเป็นสมาธิ แล้ว ได้ฌาณถึง๘ ชั้น จึงเรียกว่าสมาบัติ ถ้าไม่มีสมาธิ ก็ไม่ได้ฌาณ เมื่อไม่ได้ฌาณ ก็ไม่เกิดสมาบัติ)
สรุปรวม สมาบัติ แปลว่า การเข้าฌาณคือ การทำให้จิต ให้เข้าสู่สมาธิอย่างลึกซึ้ง จิตจะสงบลงถึง๘ชั้น ที่เรียกว่ารูปฌาณ๔ อรูปฌาณ๔ จึงเรียกว่าสมาบัติ
สมาบัติย่อมเป็นไปเพื่อระงับกิเลส ทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพานได้ แบ่งเป็นสองอย่าง คือ ผลสมาบัติ นิโรธสมาบัติ
คัดคำสอนของอาจารย์ ในการปฏิบัติเพื่อเป็นแนวทางเพื่อนๆใช้ฝึกได้แต่ล่ะขั้นครับ
-หลานชัย ชีวิตบางครั้งมันตามลิขิตแต่เราพยายามฝืนก็ไม่ได้อย่างเช่นที่เขาบอกว่าพรหมลิขิตเมื่อถึงเวลาแล้วมันเป็นสัญญาณบางอย่างบังคับให้เราเห็นในสัจจะธรรมจนเกิดความเบื่อในการเกิดในการแก่งแย่ง การใช้ชีวิตที่เสเพล ดังที่กระผมเห็น การใช้ชีวิตกระผมเสเพลมาตลอดแล้วจู่ๆวันหนึ่ง มายืนมองเห็นสัจจะธรรมณสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งเป็นสถานที่บันเทิงสุดหรูมีทั้งช้างเผือกและไม่เผือกของคุณดอกรัก เดินกันให้ไข่วไปหมด แต่กลับกลายเป็นว่ากระผมมองเห็นแล้วห่อเหี่ยวจนประกาศตัวเองเลิกทุกอย่างตั้งแต่บัดนั้น และปัจจุบันนี้ก็เริ่มมองเห็นการแก่งแย่ง กันแม้นแต่ในที่ทำงานการกอบโกยเอาของผู้ละโมษโลภมากอยากได้แม้นขึ้นชื่อว่าไปรีดไถเขาก็เอาฉันไม่สน ขอให้ฉันมั่งมีมีมากๆๆๆก็พอ เนี่ยคนแบบนี้มีอยู่เยอะมากๆ เอารัดเอาเปรียบทำนาบนหลังคน คอยสูบโลหิต อย่างเลือดเย็น พอย้ายไปคนอื่นมาก็เป็นแบบนี้อีก กลายเป็นวัฏจักรกงเกวียนอยู่อย่างนี้ กระผมมองเห็นแล้วน่าสมเพศจริงๆมีมากเสียด้วย นี่หรือ ข้าราชการ หรือข้าราชเอากันแน่ๆ (ขอบ่นหน่อยน่ะดูเป็นสัจจะธรรมล่ะกันคิดว่าเป็นลมเพลมพัด น่ะครับ)
-สิ่งลี้ลับ เจอบ้างก็ดีน่ะครับ จะได้เป็นเครื่องเตือนสติให้ท่านๆได้รู้ว่ามีจริงน่ะไม่ได้หลอก เพื่อเป็นเครื่องเตือนในการใช้ชีวิตจะได้ไม่ประมาท ครับ
-วันนี้ได้รูปเสือเผ่นที่หลายท่านอยากเอามาฝังในแผ่นหนังหน้าอก ดูความสวยงาม และถ้าอยากได้ให้ศึกษาข้อห้าม และการรักษาให้ดีก่อนน่ะครับ

​

 

มีดวงตาเห็นธรรม ทุกๆท่านครับ

.....กำลังจิตตกเพราะตั้งความหวังเอาไว้แล้วไม่ได้ พอมาอ่านธรรมะของคุณอัสนีดีขึ้นเลยครับ แต่ไม่ใช่ละกิเลสได้นะครับ เพียงแต่มีกำลังใจสู้ต่อ เหมือนหนุมานได้ลมพัดฟื้นคืนได้

.....คุณอัสนีครับ ในกรณีที่เราอธิฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์แล้วไม่สมหวัง ใจไปนึกปรามาสว่าท่านไม่ช่วยหรือไม่ดีจริง ภายหลังมีสติถึงรู้ได้ว่าเหตุเหล่านี้เกิดจากฐานกรรมของเราเป็นตัวตั้ง เรานึกขอขมาท่านจะพอเพียงแก่บาปมั๊ยครับ

.....เรื่องการเสี่ยงโชคเนี๊ยะ มันดวงจริงๆนะครับ ตอนแรกผมก็ชอบ73-74 ยังแกล้งโพสต์ลงไปเลย ตอนเรื่องคุณไพศาลนั่งนับวัตถุมงคล73-74กล่อง แต่มาเปลี่ยนใจหันไปเล่นเลขอื่น ออก47เลย อืม..เป็นการทดสอบจิตแน่ๆ พาหลานชัยฯทดสอบไปด้วยเลย5555 ท่านนายกฯและสมาชิกไม่รู้เป็นยังไงบ้าง ผมก็ยังยืนยัน ว่าก้าวต่อไปจะต้อง
มั่นคง

 

-การที่เรามีมิจฉาทิฏฐิ คือความเห็นผิด เข้าใจผิด นี้อาจเพราะน้อยใจตัดพ้อ หรืออาจเพราะความโกรธหลงลืมตัว เป็นบาปทั้งนั้นแต่ถ้าคิดได้ เราทำการขอขมา หรือแต่งขันธ์ห้าบายศรีขอขมาท่านแล้วกล่าวคำสมาขอโทษก็เป็นการที่ว่าลูกผิดที่........ท่านลูกขอกราบขอโทษท่าน..ดังคำกล่าวนี้ ที่กระผมกล่าวเป็นประจำในห้องพระ หรือพระพุทธรูปที่โบสถ์ก็ได้

คำขอขมาและอธิฐานจิต​

(นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุท ธัส สะ) สามจบ
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะกะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต

หากข้าพเจ้าจงใจหรือประมาท พลาดพลั้ง ล่วงเกินบิดา-มารดา ครู บาอาจารย์ พระพุทธ พระธรรม พระอรหันต์ทุกพระองค์ พระอริยสงฆ์เจ้า ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย รวมถึงผู้มีพระคุณ และท่านเจ้ากรรมนายเวร จะด้วยกาย วาจาใจ ก็ดี ขอได้โปรดอโหสิกรรม แก่ข้าพเจ้าด้วย
หากข้าพเจ้ามีของในตัวติดตามมา ขออนุญาตมีคู่มีครอบครัว ได้เหมือนคนปกติทั่วไป ขอถอนคำอธิฐานคำสาบาน ที่ติดตามคู่ในอดีต ขอให้ต่างฝ่ายต่างเป็นอิสระต่อกัน​

ข้าพเจ้าจะประพฤติตน ในทางที่ถูกที่ชอบที่ควร ขอบุญบารมีในอดีตกาลที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน จงส่งผลให้ข้าพเจ้าและครอบครัว ตลอดจนบริวารที่เกี่ยวข้อง จงเจริญด้วย อายุวรรณะ สุขะ พละ ลาภ ยศ สรรเสริญ สติปัญญา ปฏิภาณ ธนสารสมบัติ และขอให้ขจัดอุปสรรคใดๆ โรคภัยใดๆ ให้มลายสิ้นไป ขอให้ข้าพเจ้า มีความสว่างทั้งทางโลก ทางธรรม ตั้งแต่บัดนี้ ตราบเข้าสู่พระนิพพานเทอญ
หากมีผู้ใดเคยสร้างเวร สร้างกรรม กับข้าพเจ้า ไม่ว่าชาติภพใดก็ตาม ข้าพเจ้ายินดี อโหสิกรรมให้ ขอถอนความพยาบาท ความอาฆาต และคำสาปแช่งในทุกชาติทุกภพ ขอให้ข้าพเจ้าพ้นคำสาปแช่งของปวงชนของเจ้ากรรมนาย เวร ขอให้พ้นนรกภูมิ พบแสงสว่างทั้งทางโลกทางธรรมเทอญ....

"คนเราเกิดมา หลายภพหลายชาติ แต่ล่ะคนมีเจ้ากรรมนายเวร ที่แตกต่างกัน การสวดขอขมา เพื่อลด และปลดหนี้กรรมให้น้อยลง"
-ลองสวดกันดูน่ะครับ บางครั้งอะไรที่มันหนักอยู่ในชีวิต เมื่อเริ่มสวดแล้วทำไปเรื่อยๆ และแผ่เมตตาให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทุกอย่างจะเริ่มเบาลง และก็อย่าไปทำให้เวรกรรมมันเกิดขึ้นมาอีกล่ะอะไรที่มันลดน้อยลง ก็ขอให้ลดลงไปเรื่อยๆ อย่าสร้าวเวร สร้างกรรมขึ้นมาอีกเลย ครับ
-ถ้าท่านใดที่คุณพ่อ คุณแม่ ยังมีชีวิตอยู่ ก็นำเอา ธูปเทียนแพ พวงมาลัยดอกมะลิ และน้ำที่ลอยดอกมะลิ ให้ท่านทั้งสองนั่งคู่กันแล้วเราก็กล่าวคำขอขมาท่านทั้งสอง " ลูกขอกล่าวขอขมาคุณพ่อ คุณแม่ บางครั้งลูกรู้เท่าไม่ถึงการณ์อาจจะล่วงเกินคุณพ่อ คุณแม่ ทั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรมหรือด้านใดๆก็ตามขอให้คุณพ่อ คุณแม่ได้โปรดอโหสิกรรมแก่ลูกด้วย" แล้วเอาน้ำที่เราเตรียมไปล้างเท้าให้ท่าน และท่นก็กล่าวว่าอโหสิให้ลูกน่ะและให้พร แค่เนี้ย ลองดูซิ่ครับมันทำให้ชีวิต จิตใจ มีปิติเกิด ทำการงานต่างๆก็ได้ผลกำไรเป็นกอบเป็นกำ เคยแน่ะเพื่อนเปิดร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ไปน่ะไปทำดูพอเขาไปทำตามที่แนะนำเมื่อกลับไปบ้านที่ชัยนาท พอกลับมาเปิดร้านที่กทม.เดือนนั้นทั้งเดือนซ่อมไม่มีหยุดจากที่เคยเป็นหนี้เจ็ดแสนกว่าบาทเริ่มหมดตอนนี้ส่งค่าที่ซื้อที่ไว้ที่บ้านนอก15ไร่แถมปลูกบ้านให้แม่อยู่อีกเมื่อเร็วๆนี้ไปเจอเห็นบอกว่าค่าที่ที่ซื้อไว้เหลืออยู่แสนกว่าๆจะหมดแล้ว น่ะแหละผลของการทำกกรรมดี ไม่เบียดเบียนใครได้รับผลดีอย่างนี้ ...
- วันนี้เอาการชี้ตำหนิของเหรียญหลวงพ่อสุดวัดกาหลง ปี๒๕๑๗ ของคุณ พรายน้อยมาให้ท่านท่านดูเผื่อเป็นแนวทางได้ เอ้า...เร็วมาส่องกัน

​

อย่างไรก็ดูเป็นแนวน่ะครับ ชี้ผิด ชี้ถูก ก็ขอให้ท่านผู้รู้ดู ให้อีกครั้งครับ​

 

ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ผมน้องใหม่ ได้อ่านแต่ละท่าน รู้สึกปลื้มมากๆครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกท่าน
-ยินดีต้อนรับคุณschorlanzด้วยครับ ไม่ทราบว่าปลื้มอะไรครับ ฮิฮิ แต่พี่ๆในโพสนี้ ใจดีและมีประสบการณ์ทั้งบู้และบุ๋น มากๆทั้งนั้น ผมยังแอบปลื้มเลย

-พี่อัสนีมาพร้อมกับสิ่งที่ทุกคนรอคอย และถามถึงกันมาก นั่นคือการชี้ตำหนิเหรียญเสือเผ่น ขอบคุณมากๆครับ
แต่เหรียญนี้ปัจจุบันมีราคาพอสมควร ถ้าอยากได้ของหลวงพ่อแท้ๆไปที่วัดก็ยังมีนะครับ แนะนำครับๆ ได้กราบหลวงพ่อและทำบุญระลึกถึงท่านด้วย

-พี่เปิดโลกครับ งวดนี้ทางสมาคมฯ ก็เก็งไม่ถูกเหมือนกันครับ ทางสมาคมเก็ง 58ไว้ 555 เนียนไป!
หลานชัยก็ก้าวไปอย่างมั่นคงเช่นกันหรือครับ 55 สู้ต่อไปครับ ไอ้มดแดง!

ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เข้ามา เพราะว่ากำลังปลูกบ้านใหม่เนื่องจากบ้านเดิม ชำรุดมากแล้ว หลังคารั่วฝาก็จะพัง จึงต้องรื้อสร้างใหม่ เลยไม่ค่อยมีเวลา แต่ถึงยังไงก็พยายามเข้ามาครับ คิดถึงทุกคน

**** กายพร้อม มอไซค์พร้อม ใจเกินร้อย ตังค์เติมน้ำมันมีแล้ว ตังค์ทำบุญมีแล้ว ดีเดย์อาทิตย์นี้ จะไปกราบหลวงพ่อสุดที่วัดครับ แล้วจะกลับมาเล่าครับว่าไปเจออะไรมั่ง

รูปบ้านผมครับ กำลังรื้อ บ้านนี้ตั้งแต่ผมเด็กๆ

 

รบกวนดูให้หน่อยครับ สายตรงทุกท่าน ขอบคุณครับ

 

ถ้าดูตามตำหนิที่พี่อัสนีโพสไว้ก็ไม่เหมือนนะครับ ยังไงรอพี่ไพศาล นะครับ นานๆพี่เขามาทีแต่แน่นอนครับ

 

คุณพี่ครับ ขอวิธีดูตำหนิเสือเผ่น17 พิมพ์ A หน่อยครับ