เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

(พอดีเจอข้อความนี้มาเลยขออนุญาติก็อบมาลงน่ะครับ)
บางอย่างที่จะโน้มนำให้เรารู้สึกถึงการมีชีวิตอยู่กับการค้นหา
บางสิ่งที่เราเชื่อว่าจะทำให้ชีวิตสมบูรณ์ มีความสุข และเป็นอิสระจากปรารถนา
ไม่ว่าจุดหมายนั้นคืออะไร มีอยู่จริงหรือไม่ เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่ อีกไกลแค่ไหน เราจะค้นพบและไปถึงมันได้หรือไม่ ่ เราก็ยังคงค้นหาต่อไปด้วยความไม่รู้มากมาย
ระหว่างเส้นทางแห่งการค้นหา (อันไร้จุดจบ) นั้น เราได้เห็น ได้เป็นประจักษ์พยาน รู้สึกประหลาดใจ ตื้นตัน หดหู่ ชุ่มชื่นใจ กับสิ่งต่าง ๆ มากมาย บางทีเมื่อเราไปถึงที่หมายนั้นได้ในท้ายที่สุด จุดหมายนั้นอาจมีค่าน้อยกว่าหนทางที่นำมาสู่มันก็เป็นได้
สุดศิริ ปุยอ๊อก เขียน

 

เวบบอร์ดกลับมาให้อนุโมทนาได้แล้ว
ดีจัง

 

ใช่แล้วครับ พี่mead 55
บางคนอาจจะไม่รู้ตัว เอากระดาษกับดินสอให้คน(ตั้งแต่2คนขึ้นไป)
ให้ใช้เส้นตรงได้3เส้น(หรือมากน้อยกว่านั้น) วาดแนวไหนก็ได้
หรือให้วาดวงกลมแค่วงเดียว ภาพออกมา
ลายเส้น ตำแหน่ง ขนาด น้ำหนักมือ
มันบ่งบอกอะไรในตัวคนวาดอยู่ ความนึกคิด
อารมณ์ในขนะนั้น ฯลฯ เหมือนกับดูลายมือ(เขียนหนังสือ)

ผมลองสังเกตุเรื่องมุมของเส้นดูครับ
แต่ผมวิเคราะห์ หรือบอกเหตุผลไม่ได้
เวลาคนวาดเส้น เอาแค่สี่เหลื่ยมนี่หล่ะครับ
ปลายเส้นมุมบางคนทับซ้อนกัน บางคนไม่ปิดมุม(ลากเส้นไม่ชนกัน)
บางคนลากทีเดียวโดยไม่ยกดินสอ บางคนเขียนทีละเส้นให้ครบมุม
บางคนหมุนกระดาษ บางคนคิดว่าจะลากจากซ้ายไปขวาดีหรือบนลงล่าง ล่างขึ้นบน ฯลฯ
นี่ไม่นับคน สถาปัตฯ หรือ ออกแบบทั้งหลายนะครับ เพราะพวกนี้
เค้าจะมีลายเส้นเฉพาะแนว ใช่ไหมครับ พี่mead 55 (ฝึกมาอย่างหนัก)


ยิ่งถ้าบอกให้ใช้ดินสอสีได้ นี่...มาเลยครับ สีสรร
หรือถ้าบอกว่า ให้เลือกใช้ได้3สี ฮ่าๆ นั่นล่ะสีโปรดเค้าล่ะ
แต่ถ้าใช้กับคนที่เรียนศิลปะมา เค้าก็จะคิดมากหน่อย
กลัวสีไม่เข้ากัน เดี๋ยวดูไม่ดี 55 (อันนี้ผมคิดเองนะครับ)


เรื่องสีสรร บางทีมันผสมอยู่ในชีวิตประจำวันโดยที่เราไม่รู้ตัว
เช่น เสื้อผ้า การแต่งตัว อาหาร ข้าวของเครื่องใช้ ฯลฯ
บรรยากาศรอบๆตัวเรา มันก็ประกอบไปด้วยสีหลักๆ3สี
แตกออกไปเป็น7สี อยู่ในบรรยากาศ ที่เรามองไม่เห็นในอากาศ
แต่พอมันตกกระทบลงบนวัตถุ สิ่งของ (โดยมีแสงเป็นตัวนำ)
ทำให้เรามองเห็นเป็นสีนั่นเอง


จะรอดูการบ้านนะครับ...

 

จริงอย่างที่คุณหนุ่ยว่าไว้ ดูเหมือนเข้าใจคนที่เรียนด้านนี้นะครับ
คนที่เรียนออกแบบมักจะคิดเยอะและซับซ้อนไปหน่อย บางทีก็คิดกันซะจนสมองบวม
ที่ร่ำเรียนมาก็เพียงแค่ได้ฝึกฝนทักษะและได้รู้เห็นมากกว่าคนอื่นๆครับ
แต่ทั้งหมดก็อยู่ที่ตัวเองรักและสนใจศิลปะขนาดไหนด้วย

เชื่อว่าทุกๆคนมีความเป็นศิลปินอยู่ในตัวไม่มากก็น้อย
ถึงไม่ได้ร่ำเรียนโดยตรงก็ทำได้ดีจนบางทีน่าสนใจกว่าซะอีก
ดูอย่าง คุณเดรด ลูกเกด คุณเซลล์ คุณจินต์ฯ คุณเบิ้ม เป็นตัวอย่างครับ
คุณหนุ่ยก็วาดส่งเข้ามาได้เลยครับ วาดมาสักสองสามเส้นก็พอ ชิวๆครับ อิอิ

 

คุณ Falkman มาส่งข่าวอียิปต์ด้วย
เพิ่งจะทราบเหมือนกันครับว่าน้องสาวคลีโอพัตตราก็มีตัวตนอยู่
ดูเหมือนเค้าจะค้นพบอะไรใหม่ได้ตลอดนะครับ

เรื่องการสร้างปิรามิดนี่ล่าสุดก็มีนักวิจัย ตรวจเนื้อหินก็พบว่าเป็นการเทหล่อครับ
เพราะไปพบสารคล้ายๆพวกซีเมนต์ที่เค้าผสมอยู่ในหินอาจเทหล่อและสร้างขึ้นตรงนั้นด้วย
เราจะไปด่วนสรุปอะไรในทันทีคงไม่ได้ เหมือนความเชื่อที่ค่อยๆเปลื่ยนเป็นความรู้ยังไงยังงั้นเลยครับ
"ความจริง" จะเผยออกมาทีละน้อยครับ

 

ขอรอชมดีกว่านะครับ พี่
มีงาน3Dที่ผมลองหัดทำเมื่อปีที่แล้วมาให้ช่วยดูครับ
ยังไม่ได้ใช้ไอเดียอะไร แค่ฝึกใช้คำสั่งนี่ ก็มึนแล้วครับ
ภาพมืดไปหน่อยนะครับ ตอนนั้นกำลังงงๆกับเรื่องจัดแสงอยู่
แล้วก็เลิกเล่นไป เพราะcomไม่ไหว ลงโปรแกรมทำเพลงด้วย
เลยต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง...55
แต่ยังไงก็ยังชอบงานเขียนมืออยู่ดีครับ พี่mead ว่าไหมครับ
อย่างพวกงานตีฟมือ แล้วลงด้วยสีหมึกนี่ งามมากครับ

 

ภาพ 3D ทำได้เนียนดีครับ วันนี้ได้ดูรายการคิดข้ามเมฆ ดูย้อนหลังทางอินเตอร์เนต ดูตอนที่เอาของเหลือใช้มาทำโคมไฟ น้องๆ ที่เข้าแข่งไอเดียดีกันหมดครับ เห็นโจทย์คุณ Mead แล้วนึกถึงรายการนั้นเลย

เรื่องหินปิรามิดที่เกิดจากการหล่อขึ้นมาเหมือนว่าเคยเอามาโพสเหมือนกันครับ มีลิงค์ไปเวปต่างประเทศด้วย แต่จำไม่ได้ว่ามีบอกสูตรการหล่อหรือเปล่า

 

จัดแสงเนียนมากครับคุณหนุ่ย เรียกมืออาชีพได้เลย
Vray ตัวนี้ก็ใช้อยู่ ถ้าจุดกำเนิดแสงมีเยอะก็คำนวณแสนนานหน่อย
แต่จะได้รายละเอียดเนื้อวัสดุและการสะท้อนแสงที่เหมือนจริงทีเดียวครับ
perspective ที่วาดด้วยมือลงสีหมึกหรือสีโปสเตอร์ ก็ดูดีไปอีกแบบ
อยู่ที่การนำเสนอ Idea และการสื่อสารกับลูกค้าด้วย
วาดมาส่งด้วยนะครับคุณหนุ่ย อยากเห็นผลงานอีกครับ

โจทย์รายการ"คิดข้ามเมฆ"เหรอครับคุณซิปฯเดี่ยวจะตามไปดูบ้าง
ตอนนี้กำลังสวมวิญญาณช่างเฟอร์ฯทำโต๊ะทำงานอยู่
เอาเรื่องเหมือนกัน แฮ่กๆ อิอิ

 

เอาภาพมาให้ดูครับ โคมไฟนั่งได้ ผลงานจากทีมที่เข้าแข่งในรายการคิดข้ามเมฆนั่นแหล่ะครับ

ดูรายการย้อนหลังได้ที่นี่ครับ http://www.tvburabha.com/tvb/playoldprogram/programold_kkm090314hi.asp

 

เรื่องของอียิปต์ที่คุณ ฟอล์คแมน เล่าให้ฟัง ฟังแล้วเหมือนคุ้นเคย มีความรู้สึกว่ามันไม่ใช่แค่ตำนานแต่มันเป็นเรื่องจริง เหมือนมีบางอย่างบอกว่า พระนางคลีโอพัตราน่ะแหละที่เป็นคนสังหารน้องสาวของพระองค์เองด้วยความเข้าใจผิดfficeffice" /><O></O>
<O></O>
พูดเรื่องสี เมื่อคืนที่แล้วก็ฝันถึงสีแดง<O></O>
<O></O>
เห็นตัวเองกำลังทำกิจกรรมด้วยความสนุกสนานชุดที่สวมอยู่เป็นชุดกระโปรงเข้ารูปสีแดงสด ในความฝันมีสติรู้เห็นถึงชุดที่ตัวเองใส่ พร้อมบอกตัวเองว่า “ฃุดนี้มันเหมาะกับฉันมาก ฉันชอบมัน” เมื่อเพ่งดูลงไปในสีแดงของชุด ก็พบว่ามันเป็นสีแดงที่ยิ่งกว่าสีแดง เพราะมันดูสดใสมีประกายที่สุด แล้วจึงเดินออกมาหาพี่สาว พี่สาวเห็นได้พูดว่า “เธอรู้ไหมชุดนี้มันเหมาะกับเธอมากนะ” จินตวดีรับรู้เดินออกมา<O></O>
<O></O>
อีกฉาก ไปรู้เห็นครอบครัวหนึ่งเป็นครอบครัวปีศาจ มีลูกอยู่ 5 ตน แต่ละตนถูกตอกเอาไว้ด้วยลิ่มติดกับฝาผนังจึงทำให้ขยับเขยื้อนไม่ได้ ทั้ง 5 ตนมีชีวิตอยู่ด้วยการที่บิดาพวกเขาคอยนำอาหาร คือ เลือดมาป้อนให้ ในฉากนั้น ผู้เป็นบิดาได้พูดว่า “บิดาจะไม่ช่วยเจ้าอีกต่อไป เราจะทิ้งอาหารชุดสุดท้ายไว้ให้พวกเจ้าตรงนี้ ต่อไปจงดิ้นรนช่วยตนเองเถิด จินตวดีรู้สึกสงสาร คนที่เป็นพี่คนโตได้ดิ้นรนจนหลุดออกมาจากลิ่มที่ตอกติดเขาไว้จากฝาผนัง พร้อมเดินโซเซออกมาทานเลือดที่บิดาเข้าทิ้งไว้ให้ ยังเหลืออีก 4 ตนที่ยังคงติดอยู่กับลิ่ม จินตวดีเอาใจช่วย<O></O>
<O></O>
หลายครั้งที่ฝันถึงชุดเครื่องแต่งกาย ที่ดูเสมือนจะไม่ค่อยได้เข้ากับตัวเองเท่าไร บางทีเสื้อเหมาะ แต่กางเกงไม่เหมาะ บางทีหลวมไปบ้าง บางทีชุดก็ดูสวยเชียว (เหมือนที่เคยเล่า ชุดสีขาว ผสมแดง) ซึ่งมีคนบอกว่าเป็นชุดของเรา แต่เรา (ในฝัน) ก็ยังปฏิเสธว่ามันไม่ใช่ของเรา เพราะมันดูยิ่งใหญ่อลังการเกินไป จนในความฝันครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พบว่าได้พบเสื้อที่เหมาะสมกับตัวเอง คือพอใจทั้งในฝัน และเมื่อตื่นจากฝัน<O></O>
<O></O>
สีแดง ได้ถามตัวเองดูว่ารู้สึกอย่างไรกับสีนี้ พบว่า ในความรู้สึกของตน รู้สึกถึงความสดชื่น ร่าเริงเบิกบาน และท้าทายอย่างที่สุด พาลให้คิดถึงอดีตตอนเจอคนแก่ที่พยายามให้เลือกตุ๊กตาบนหิ้งพระ จำได้ว่าตัวเองเลือกตุ๊กตาที่ใส่เสื้อสีแดงอย่างไม่รั้งรอ เพราะชอบในความสดใส ท้าทายของสี <O></O>
<O></O>
ฃุดและสีเสื้อผ้าที่ใส่ในฝันและชอบ น่าจะเปรียลได้กับบุคลิคภาพ และการแสดงออกของเรา ก่อนที่จะฝันถึงชุดที่เหมาะสมนี้ กำลังเคร่งอยู่กับการซ้อมร้องเพลงที่ต้องไปร้องงานสงกรานต์นี้พอดี แต่ไม่ซีเรียสนะ รู้สึกมีความสุขกับมันมากกว่า<O></O>
<O></O>
ฝันเรื่องปีศาจที่ถูกจองจำ น่าจะเปรียบได้กับการแสดงออกทั้งหลายที่เราได้เก็บกดเอาไว้ตั้งแต่เรายังเด็ก ด้วยถูกปลูกฝังว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ อาชีพเต้นกินรำกินนี่ ที่บ้านไม่ชอบ แม้ตัวเองจะชอบหรืออยากจะเป็นนักร้องมากเพียงใดทำได้ก็แค่นั่งฝันลม ๆ แล้ง ๆ ในความฝันเราเอาสิ่งที่ถูกเก็บกดนั้นสวมทับไว้ด้วยภาพน่ากลัวของปีศาจที่สมควรจะต้องถูกจองจำและ เก็บกด ตอนนี้ได้หลุดออกมาแล้ว 1 ตน เหลืออีก 4 ต้องมาดูกันว่าจะเป็นการแสดงออกด้านใดต่อไป <O></O>
<O></O>
เลือด ก็คือสีแดง นั่นคือการแสดงออกซึ่งแสดงถึงบุคลิคของเรา หลายครั้งที่ฝันว่ามีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกว่า “เราคือครอบครัวผีดูดเลือด” เราเพิ่งจะรู้ความหมาย ว่ามันคือสีแดง สีที่เราได้รับการปลูกฝังว่าเป็นสีของเลือด ลางไม่ดี ไม่สมควรใส่ จริง ๆ แล้วสีแดงเป็นสีที่มีความโดดเด่นท้าทาย เป็นสีของจินตนาการ และ การสร้างสรรค์อย่างไม่มีวันจบสิ้น<O></O>
<O></O>
พีสาว และ บิดา ทุกครั้งที่ฝันเป็นอุปมาอุปมัย มักจะเป็นสองคนนี้ตลอดที่ทดแทนถึงบุคลิคภาพที่จินตวดีให้ความรัก และ นับถืออย่างสุดซึ้งเป็นทีสุด และมักจะมาสอนเชิงอุปมาอุปมัยให้ในฝันเช่นเดียวกัน<O></O>

 

บางครั้ง “การแสดงออก” บางอย่างก็เป็นสิ่งที่แสดงออถถึงจินตนาการและการสร้างสรรค์ของเราเช่นเดียวกัน การเก็บกดมันเอาไว้ด้วยความคิดที่ว่ามันไม่สมควรต่างหากที่จะทำร้ายเรา
fficeffice" /><O></O>
บางครั้งจินตวดีก็ว่าเข้าใจความหมายของคำว่า “นักรบ” ของท่านเชอเดียม ตรุงปะ เราไม่จำเป็นที่จะต้องเก็บหรือต้องปล่อยมันไปซะทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์ใดขึ้นกับเรา เราเพียงแต่มีสติสัมปชัญญะรับรู้มัน คำตอบและทางแก้ปัญหาล้วนมีอยู่เสมอในธรรมชาติที่รายล้อมตัวเรา เพียงแต่บางครั้งเราขาดสติอันคมชัดพอที่จะรับรู้ถึงมันเท่านั้น การเดินทางไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว มันเป็นสิ่งที่จิตวิญญาณเรียกร้องเองมาแต่เริ่มต้น เราเพียงแต่ฝึกให้มีสติสัมปชัญญะให้พร้อมรับรู้ในทุกเหตุการณ์เท่านั้น (ไม่ต่างจากสติปัฐฐานสี่)<O></O>

 

จินตวดีรำพึง
fficeffice" /><O></O>
ฉันคิดถึงตอนที่ฉันป่วยหนักใกล้จะตายบนเตียงที่โรงพยาบาล เขาว่าคนใกล้ตายมักจะเห็นภาพลวงตา ส่วนใหญ่เป็นภาพของผู้ที่สนิทใกล้ชิด คนที่เป็นที่รัก หรือเหตุการณ์ในอดีตที่ผลต่จิตใจ แต่ของจินตวดีแปลก เพราะภาพที่เห็นกลับเป็นภาพของผู้คนมากมายที่ฉันไม่เคยรู้จักเลยในตัวตนนี้ ลักษณะของพวกเขาล้วนเป็นลักษณะของคนจากต่างมิติ ฉันรู้สึกว่า ถึงตอนนั้นฉันจะตายจากความเป็นตัวตนในร่างกายนี้ แต่จิตวิญญาณของฉันยังคงดำรงอยู่ในมิติอื่นต่อไป โดยที่เพื่อน ๆ ฉันที่นั่นยังคงรอฉันอยู่ ไป ๆ มา ๆ ฉันเหมือนรู้สึกว่ามาเล่นเกมส์อยู่ในโลกสามมิติใบนี้เลย
<O></O>
บางคนเขาคงว่าฉันบ้านะ แต่ฉันรับประกันเลยสติสัมปชัญญะฉันยังใช้การได้ดี ดูเหมือนมันจะดีกว่าปกติด้วยซ้ำไป ไม่น่าเขาถึงบอกว่า คนบ้ากับอัจฉริยะ มีความใกล้เคียงกันจริง ๆ แต่ฉันไม่ใช่ทั้งคนบ้าและท้งอัจฉริยะ แล้วฉันเป็นอะไร (เพื่อนฉันตะโกนบอกว่า “เพี้ยน” อ่ะ)<O></O>

 

โต๊ะทำงานทะลุมิติของคุณ mead จะออกมาเป็นยังไงน๊า น่าติดตามเลยครับ

ในที่สุดคุณจินต์ก็ได้ชุดที่เหมาะสมแล้ว สงกรานต์ปีนี้ ได้นักร้องมืออาชีพเพิ่มมาอีกคนแน่ๆครับ อิอิ









เอารูปภาพมาฝากครับ วันหยุดที่ผ่านมา ได้มีโอกาสเข้าป่า ไปดูทะเลหมอก ทะเล ไหว้พระที่เกาะ และก็บนบก ที่เพชรบุรี

ที่ได้ไปเที่ยวที่นี่ เนื่องจากความฝันจากปลายปีก่อน ที่ฝันว่า ได้ไปที่เพชรบุรี เป็นสถานที่โล่งๆ เป็นลานพื้นดินกว้างๆ และมีต้นไม้อยู่รอบๆ เดินไปเห็นรถกระบะต่อแค๊ปจอดอยู่ และก็เดินไปรอบๆ เห็นวัดแห่งหนึ่ง ก็ได้เดินขึ้นไปดู เห็นพระและเณรเส้าหลิน กำลังรักษาคนป่วยด้วยยาแผนโบราณ และฝ่ามืออยู่ จากนั้นก็ได้เดินออกไปด้านนอก เห็นถนน ที่มีต้นไม้ใหญ่ๆอยู่รอบๆริมทางเดิน

ช่วงวันหยุดที่ผ่านมา เพื่อนมาชวนให้ไปเที่ยวด้วยกัน ใจก็ไม่อยากไปเท่าไหร่ เพราะห่วงเจ้าลูกสุนัขที่บ้าน แต่เพื่อนเค้าก็หาคนเลี้ยงเจ้าตัวเล็กให้เสร็จสรรพ และก็หาข้อมูลที่พักให้เรียบร้อย เราก็เกรงใจ เพราะเค้าลาหยุดเพื่อจะไปเที่ยวโดยเฉพาะ เลยตกลงไป
ตอนแรกว่าจะไปที่ราชบุรี แต่ที่พักที่นั่นเต็ม เลยเปลี่ยนแผนไปเพชรบุรีแทน

พอไปถึงที่พัก เห็นถนนหนทาง เห็นต้นไม้ใหญ่ รวมทั้งวัดทางมหายาน ภาพในฝันก็ได้ผุดขึ้นมา รวมทั้งเดินทางไปด้วยรถโฟว์วิวของเพื่อน

พิมพ์เขียวที่จะปรากฎเป็นจริงในโลกสามมิตินั้น
ส่วนหนึ่งจึงมาจากการการจดจ่อกับความหมายของภาพในความฝัน ที่ไร้กาลเวลา

เหตุการณ์นั้นได้เกิดขึ้นเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่ที่เราเริ่มคิด เริ่มรู้สึก เริ่มจินตนาการ
เมื่อมาปรากฎในเส้นทางความเป็นไปได้ในปัจจุบัน สิ่งนั้นจึงไม่ใช่สิ่งใหม่

เปรียบเสมือนกับเราเห็นแสงอาทิตย์ยามเช้า และเราคิดว่านั่นเป็นแสงแรกของตอนเช้า แต่จริงๆแล้ว เราไม่ได้เห็นแสงแรก ที่ออกจากพระอาทิตย์โดยตรง แต่เราเห็นผลลัพธ์จากแสงที่เดินทางมายังโลก และสะท้อนเข้าสู่ตา เพื่อไปประมวลผล ว่าเราเห็นแสงนั้น

สิ่งที่เราเห็นด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5 เราจึงเห็นภายใต้เครื่องพราง ไม่ได้เห็นที่ปัจจุบัน แต่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นไปนานมากแล้ว​

 

กะลังอยากไปเที่ยวเหมือนกันครับ
คุณเซลล์ไปเที่ยวนี้หอบเอาไอหมอกในป่ากับกลิ่นไอทะเลที่สดชื่นมาฝากเพื่อนๆด้วย
ในรูปมีเรื่องราวมากมายกว่าคำพูดอีกนะครับ ดูเด็กเล่นกับผีเสื้อนั่นแล้วยิ้มเลย
รูปข้างล่างนั้นเป็นพระแม่กวนอิมที่แกะสลักจากไม้หอมที่แก่งกระจานใช่มั๊ยครับ?

การเดินทางของแสงอาทิตย์ (จอมยุทธเซลล์) และนักรบสีแดง(คุณจินตวดี) ของเรา
กำลังก้าวหน้าไปอย่างสนุกสนานและหน้าติดตามทุกฝีก้าว...
แต่ไงเหล่าจอมยุทธอัจฉริยะทุกคนก็ต้องกลับมาเลี้ยงสุนัขตากลมๆที่บ้านต่อด้วยนะครับ อิอิ


รูปนี้คนสวนบ้านคุณเซลล์...







ส่วนรูปนี้ช่างทำรองเท้าที่บ้าน (กัดจนพรุน?)
ใครที่ยังไม่มีก็รีบหามาเลี้ยงครับ! แล้วจะรู้ว่า.....สนุกเหลือเกิน อิอิ

 

ตอนนี้เพิ่งฉีดวัคซีนมา เลยไม่ได้ให้ทำสวน ให้อยู่แต่ในบ้าน ก็เลยทำอาชีพเป็น ช่างแกะสลัก (คอยกัด แทะ เล็ม ทำร่องรอยที่เฟอร์นิเจอร์ ให้เป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร)

พอเราห้าม ก็เดินมาเลียเท้า ทำตาซึ้งๆ
พอดุ ก็น้ำตาซึม

แหม...มันน่าสนุกเหลือเกิน จริงมั๊ยครับคุณ mead ฮี่ๆ

ขออภัยที่พูดคุยแต่เรื่องน้องหมานะครับ พอดีตอนนี้จดจ่ออยู่กับเรื่องนี้อยู่ ฝันถึงเค้าบ่อยๆ เมื่อคืนก็ฝันว่า เค้าคาบชามใบใหญ่ๆมา ในนั้นมีอาหาร น้ำ อึ ฉี่ อยู่ในนั้นทั้งหมด

เราก็บอกว่า คาบมาทำไม
เค้าบอกว่า ที่เราสอนเค้าไป เค้ารู้เรื่องหมดนะ แต่ว่าเค้ายังควบคุมร่างกายเค้าไม่ได้ โทษทีอั้นไม่อยู่แล้ว

เราก็ตื่นขึ้นมา คิดว่าเค้าคงปล่อยเก๊กฮวย และก็ทิ้งบอมบ์ซะแล้ว
และก็เป็นเช่นนั้น

มาคิดดูเค้าก็ยังเด็กอยู่ ถ้าเทียบกับทารกแล้ว ยังต้องใช้เวลานานในการเรียนรู้หลายๆปี
ต้องอดทน และเข้าใจ อย่างเดียว

 

น่ารักครับ อยากมีไว้ที่บ้านสักตัวเหมือนกันครับ แต่ก็เป็นห่วงเวลาไม่มีใครอยู่บ้าน จะไปเที่ยว ตจว หลายวันก็ไม่ได้
เคยเลี้ยงครั้งหนึ่งตอนอยู่นครสวรรค์ ระยะสั้นๆ พอออกจากตรงนั้นก็เลยต้องให้เพื่อนรับอุปการะต่อไปแทน

 

ว้าว
เกดชอบภาพนี้มากเลย




เกดเป็นโรคจิต เวลาเห็นต้นไม้ใหญ่แล้วอยากกอด
แบบในรูปเนี้ย เสปคเลยค่ะ :-D

 

เจ้าดี๊ดีเป็นตัวแรกที่เอามือเลี้ยงครับ ไปไหนมาไหนก็ห่วงเค้า
ต้องหาที่ฝากดีๆ
แต่พอได้เลี้ยงแล้ว ทั้งน่ารัก และก็น่า.... ครับคุณ veggie อิอิ

เห็นต้นไม้ใหญ่ทีไร นึกว่าเราเป็นฮ๊อบบิท
ในป่าที่อนุรักษ์ไว้ มีแต่ต้นไม้โตๆทั้งนั้น เห็นต้นไผ่ใหญ่มากๆ จนต้องขอแวะลงไปถ่ายรูป เพราะไม่เคยเห็น
ไว้มีโอกาสคงจะได้ไปเข้าป่า มุดถ้ำ ปีนเขา ปีนน้ำตก อีกครับ
ในเมืองไทยเรา มีที่ๆไม่เคยไปอีกเยอะเลยครับ
(ช่วยโปรโมตการท่องเที่ยวไทยครับ อิอิ)

ไปเที่ยวครั้งนี้ มีภาพ unseen เยอะเหมือนกัน ที่พอเปิดเผยได้
เอามาเผยหมด เจ้าตัวเคืองแน่ๆ 555



ภาพแรก จะกอดต้นไม้ใหญ่ต้องระวังครับ



ภาพสอง รถกระบะใจร้าย ชนเสือแล้วหนี​

 

หูยย..ต้องพาไปส่งโรงพยาบาลรึเปล่าเนี่ย (น่ากลัวจัง อิอิ)
จดทะเบียนรถกะบะไว้เป็นหลักฐานแล้ว...555

แบบนี้ต้องขอทราบเบื้องหลังการถ่ายทำ shot นี้ด้วยครับคุณเซลล์ (สุดยอดจริงๆ)
นึกถึงลูกเกดเลยที่กว่าจะได้มาแต่ละภาพ ต้องทรหดมากกก
เบิ้องหลังภาพนั้นน้องเราลุยเดี่ยวเข้าไปในป่า location เป็นหญ้ารกๆ
พอตั้งกล้องไว้เรียบร้อย ก็รีบวิ่งไปปีนและกอดต้นไม้ใหญ่พร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข (จริงๆแล้วกำลังหอบ..แฮ่กๆ)
คนเราถ้าไม่รักและกล้าทำในสิ่งที่แตกต่างก็คงยากที่จะได้ผลงานเด่นๆออกมาแบบนี้ ว่ามั๊ยล่ะครับ?