เหมือนตกนรกทั้งเป็น

ปัจจุบันพ่อแม่ที่ชั่วช้านะมีอยู่มากมายที่ลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ครับคนไทยคิดว่าบาปอย่างนี้อย่างงั้น จริงๆและบิดาที่กระทำอย่างนี้เลวกว่าสัตว์นรกครับ สิ่งที่ถูกพ่อคุณนะต้องโดนประหารชีวิตในสมัยก่อนนะครับ แม้ปัจจุบันเมืองนอกก็มีการฟ้องร้องบิดาข่มขืนลูกสาว ศาลตัดสินพ่อผิดครับ แต่คนไทยยังล้าวหลังคิดว่าต้องตอบแทนคุณ เป็นเพราะกรรม
จงอย่าโทษกรรมครับ ตั้งหน้าตั้งตาบวชชีล้างซวย หันหน้าสร้างระแสบุญตามพระพุทธองค์ 7 - 9 วัน ครับ จะเมลมาถามเพิ่มก็ได้ครับ

 

ที่จริงยังไม่ได้ตาที่3 ยังสรุปไม่ได้ว่า เป็นใช้กรรมเก่า หรือ โดนกระทำกรรมใหม่
ในเมื่อเรายังไม่รู้ชัดสู้ทำดีที่สุด
คือ อโหสิกรรมไว้ก่อน (ทำบุญกับพ่อ แม่ หลวงพ่อจรัญท่านสอนว่าดี)

ถ้าจะดับทุกข์ให้สิ้นต้องพิจารณาเหตุแห่งทุกข์ ว่าเกิดจากสิ่งใด
ตัวผู้ทุกข์จะรู้อยู่ด้วยตัวเองว่าต้องการอะไร
เพียงแต่อาจจะไม่เคยนิ่งฟังตัวเองดู

อาจจะทุกข์จากอาย ญาติ พี่น้อง คนอื่นจะรู้
หรือต้องการอะไรสำหรับแก้แค้นอันนี้
ต้องการอะไร เช่น
ต้องการแค่ให้พ่อขอโทษ หรือยังไง
หรืออยากจะเอามีดหั่นพ่อเป็นชิ้นๆ แต่ไม่ให้ตายนะ เอาแบบมีชีวิตแต่ทรมาน ดีไหม
อยากให้ตายๆจากกันไป แล้วให้เห็นชัดเลยว่าพ่อกำลังนอนทรมาน
ร้อนไฟแผดเผาอยู่ในนรกในกระทะทองแดง
พ่อคุณกำลังทรมานมากๆและซึ้งว่าทำผิดกับคุณไป

พ่อที่ให้กำเนิดคุณหน่ะ คนนั้นแหละ ที่อุ้ม ที่ป้อนข้าว ที่ส่งเสียคุณเรียน
ที่ทุกข์เวลาคุณไม่สบาย

แล้วเรื่องมันเกิดตั้งนานแล้ว พ่อท่านก็เลิกทำแบบนั้นมาตั้งนานแล้ว...
ตอนนี้เค้าก็อาจจะคิดได้ และทุกข์ตลอดเวลาไม่แพ้คุณ
และเสียใจที่เค้าได้ทำคุณไว้แล้วหล่ะ
คุณก็ได้ตะคอกเค้าทุกครั้งที่มีโอกาสแล้วนี่ครับ...

...และตอนนี้ยังไม่สายนะครับ

 

ผมแนะนำให้ฟังพระธรรมเทศนาโดย
หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต
วัดร่มโพธิธรรม กิ่งอำเภอหนองหิน อำเภอหนองหิน จังหวัดเลย

ท่านแสดงพระสัจจะธรรมแห่งความไม่ยึดมั่นได้ดีมาก
ซึ่งต้นเหตุแห่งทุกข์ของคุณจริง ๆ คือ คุณยังยึดอยู่มาก
ดังนั้นลองฟังพระสัจจะธรรมที่ผมแนะนำไปและกรวดน้ำอุทิศบารมีบ่อย ๆ
และขอขมากรรมต่อองค์คุณเบื้องสูงบ่อย ๆ ก็จะดีเองครับ

ออกจากตัวเอง
ออกจากวังวน
คำตอบของทุกเรื่อง (คือ แล้วแล้วไป ไม่แช่อารมณ์)
ออกจากวังวนของจิต (ไม่หลงสุขหลงทุกข์)
ไม่ใช่ตรงที่คอยติดหรือคอยหลุด


สุดท้ายขอน้อมบารมีพุทธะอรหันต์มหาโพธิสัตว์ ให้ท่านและครอบครัวจงมีส่วนแห่งบารมีโดยทั่วกัน โส....
ไม่ติด-ไม่ขัด-ไม่ข้อง-ไม่คา ลุล่วงพ้นทุกข์ตามพุทธะประสงค์ตรงต่อพระนิพพาน นิพานอยู่แล้วในชาติปัจจุบันกาลนี้เทอญ

 

ได้อ่านแล้วสะเทือนใจมากครับ
ผมเวลาโกรธใครถ้าทำอะไรไม่ได้ก็จะแผ่เมตตาให้เขา
คิดว่าเขามาทวงคืน ถ้าเราไม่คิดจองเวรจะทำให้เราตัดกรรมต่อกันได้แน่ๆครับ
น่าเห็นใจมากๆครับ

 

อดีตชาติคุณก็เคยทำอย่างนี้มาก่อน สิ่งที่เราทำไว้มันคือเรา เราคือมัน ให้อภัยเขาเถิด ตัดวงจรบาปเสียเป็นผลดีกับเราภายหน้าเสมอ

 

ใครไม่เจอกับตัว ก็คงพูดได้ แต่คนที่เคยเจอ และผ่านมันมาแล้วก็มีมาก ไม่มีใครช่วยคุณได้ นอกจากตัว (จิตใจ) ของคุณ เอง จะยอมเจ็บต่อไป หรือ จะลุกขึ้นยืน สู้ แก้ไข และมองแต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้า ดีกว่า (น่ากลัวกว่าเยอะ) อย่าอยู่ในวังวนต่อไปนะคะ

ดิฉันขอบอกว่าดิฉันเข้าใจคุณดี (จะทิ้งบุพการี แล้วจากไป ดิฉันก็ทำไม่ได้ อยู่ต่อก็มีแต่สร้างกรรมเพิ่มขึ้น ทางเดียวคือ อยู่แต่ตัว ใจเราหาทางเข้าหาพระข้างบนดีกว่า "ไปให้ได้นะคะ")

เข้าใจ ว่าการที่จะลุกขึ้นมานั้นมันยากเย็นเพียงใด และต้องใช้เวลานานมาก ถ้าจิตใจมันไม่เข้มแข็ง ไม่มีแรง หรือ ไม่มี "สติ" ที่จะหยุดคิด และช่วยตัวเองขึ้นมา (ดิฉันก็เคย มีความรู้สึกไม่ดี ทั้งกับพ่อและแม่ เจ็บปวด ทรมาน อยากตาย อยากจบปัญหา แต่มันไม่ใช่ทางออก (และจริงๆมันก็ไม่จบด้วย ใช่ไหมละคะ)

แต่สิ่งที่ทำให้ดิฉันได้หยุดคิด มันต้องแลกกับสิ่งที่ประเมินค่าแทบไม่ได้เลย นั่นคือ พ่อของฉัน ที่ครั้งนึงดิฉันเคย ไม่เข้าใจ และโกรธแค้น พ่อของดิฉันกลับต้องนอนไม่รู้เรื่องเหมือนเด็กทารก ที่น่าสงสารมาก โดนมัดอยู่กับเตียง เป็นเหมือนคนสมองเสื่อม ที่เหมือนทั้งบ้า และ ไม่บ้า เหมือนทั้งคนเป็นโรคประสาท และคนโดนของ หรือผีเข้า ตอนนี้แม่ก็กำลังเป็นโรคจิต ที่ไม่อยู่กับร่องกับรอย รักษาตัวอยู่ที่ร.พ.

ทุกคนล้วนแต่มีกรรมเป็นของตัวเองคะ

ตอนแรกว่าจะไม่บอกอะไรมาก แต่สงสาร คนที่ทุกข์เหมือนกัน แต่เชื่อไหมคะ คนที่ทุกข์กว่าเราก็มีเยอะ เรื่องของเรา จะเป็นเพียง "เรื่องเล็กน้อย ที่เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" ยังมีสิ่งที่สำคัญกว่านั้นให้เราต้องรีบทำอยู่นะคะ เพื่อทั้งตัวเราเอง และคนที่เรารัก รวมถึงเจ้ากรรมนายเวรของเราด้วย

ขึ้นทางด่วน ตัดกรรม ดีกว่าคะ